Missále románum 1957 en préparation

MISSÆ DEFUNCTÓRUM

IN COMMEMORATIÓNE ÓMNIUM FIDÉLIUM DEFUNCTÓRUM

IN DIE ÓBITUS SEU DEPOSITIÓNIS DEFÚNCTI

RÉQUIEM ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3 Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Réquiem ætérnam.

Orátio

DEUS, cui próprium est miseréri semper et párcere, te súpplices exorámus pro ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), quam hódie de hoc sǽculo migráre jussísti: ut non tradas eam in manus inimíci, neque obliviscáris in finem, sed júbeas eam a sanctis Angelis súscipi et ad pátriam paradísi perdúci; ut, quia in te sperávit et crédidit, non pœnas inférni sustíneat, sed gáudia ætérna possídeat. Per Dóminum.

Orátio

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Thessalonicénses.

1 Thess. 4, 13-18

FRATRES: Nólumus vos ignoráre de dormiéntibus, ut non contristémini, sicut et céteri, qui spem non habent. Si enim crédimus quod Jesus mórtuus est, et resurréxit: ita et Deus eos, qui dormiérunt per Jesum, addúcet cum eo. Hoc enim vobis dícimus in verbo Dómini, quia nos, qui vívimus, qui resídui sumus in advéntum Dómini, non præveniémus eos, qui dormiérunt. Quóniam ipse Dóminus in jussu, et in voce Archángeli, et in tuba Dei descéndet de cælo: et mórtui, qui in Christo sunt, resúrgent primi. Deínde nos, qui vívimus, qui relínquimur, simul rapiémur cum illis in núbibus óbviam Christo in áëra, et sic semper cum Dómino érimus. Itaque consolámini ínvicem in verbis istis.

Graduále 4 Esdr. 2, 34 et 35 Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. V/. Ps. 111, 7 In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V/. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V/. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequéntia

DIES iræ, dies illa,

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit, et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil inúltum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hædis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis ácribus addíctis,

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus:

Huic ergo parce, Deus.

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem. Amen.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 11, 21-27

IN illo témpore: Dixit Martha ad Jesum: Dómine, si fuísses hic, frater meus non fuísset mórtuus: sed et nunc scio, quia quæcúmque popósceris a Deo, dabit tibi Deus. Dicit illi Jesus: Resúrget frater tuus. Dicit ei Martha: Scio quia resúrget in resurrectióne in novíssimo die. Dixit ei Jesus: Ego sum resurréctio et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet: et omnis qui vivit, et credit in me, non moriétur in ætérnum. Credis hoc? Ait illi: Utique, Dómine, ego crédidi, quia tu es Christus Fílius Dei vivi, qui in hunc mundum venísti.

Offertórium Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: ¶ Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V/. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

Secréta

PROPITIÁRE, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), pro qua hóstiam laudis tibi immolámus, majestátem tuam supplíciter deprecántes: ut, per hæc piæ placatiónis offícia, perveníre mereátur ad réquiem sempitérnam. Per Dóminum.

In die III, VII et XXX

Secréta

Præfátio Defunctórum.

Commúnio 4 Esdr. 2, 35 et 34 Lux ætérna lúceat eis, Dómine: ¶ Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, omnípotens Deus: ut ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), quæ hódie de hoc sǽculo migrávit, his sacrifíciis purgáta et a peccátis expedíta, indulgéntiam páriter et réquiem cápiat sempitérnam. Per Dóminum.

In die III, VII et XXX

Postcommúnio

SÚSCIPE, Dómine, preces nostras pro ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.): ut, si quæ ei máculæ de terrénis contágiis adhæsérunt, remissiónis tuæ misericórdia deleántur. Per Dóminum.

IN ANNIVERSÁRIO

DEFUNCTÓRUM

RÉQUIEM ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3 Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Réquiem ætérnam.

Pro uno Defúncto vel una Defúncta

Orátio

Pro plúribus Defúnctis

Orátio

DEUS, indulgentiárum Dómine: da animábus famulórum famularúmque tuárum, quorum anniversárium depositiónis diem commemorámus, refrigérii sedem, quiétis beatitúdinem, et lúminis claritátem. Per Dóminum.

2 Mach. 12, 43-46

IN diébus illis: Vir fortíssimus Judas, facta collatióne, duódecim míllia drachmas argénti misit Jerosólymam, offérri pro peccátis mortuórum sacrifícium, bene et religióse de resurrectióne cógitans (nisi enim eos, qui cecíderant, resurrectúros speráret, supérfluum viderétur et vanum oráre pro mórtuis): et quia considerábat quod hi, qui cum pietáte dormitiónem accéperant, óptimam habérent repósitam grátiam. Sancta ergo et salúbris est cogitátio pro defúnctis exoráre, ut a peccátis solvántur.

Graduále 4 Esdr. 2, 34 et 35 Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. V/. Ps. 111, 7 In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V/. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V/. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequéntia

DIES iræ, dies illa,

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit, et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil inúltum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hædis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis ácribus addíctis,

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus:

Huic ergo parce, Deus.

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem. Amen.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 6, 37-40

IN illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Omne, quod dat mihi Pater, ad me véniet: et eum, qui venit ad me, non ejíciam foras: quia descéndi de cælo, non ut fáciam voluntátem meam, sed voluntátem ejus, qui misit me. Hæc est autem volúntas ejus, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resúscitem illud in novíssimo die. Hæc est autem volúntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Fílium et credit in eum, hábeat vitam ætérnam, et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertórium Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: ¶ Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V/. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

Pro uno Defúncto vel una Defúncta

Secréta

PROPITIÁRE, Dómine, supplicatiónibus nostris, pro ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), cujus hódie ánnua dies ágitur: pro qua tibi offérimus sacrifícium laudis; ut eam Sanctórum tuórum consórtio sociáre dignéris. Per Dóminum.

Pro plúribus Defúnctis

Secréta

Præfátio Defunctórum.

Commúnio 4 Esdr. 2, 35 et 34 Lux ætérna lúceat eis, Dómine: ¶ Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

Pro uno Defúncto vel una Defúncta

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, Dómine: ut ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), cujus anniversárium depositiónis diem commemorámus; his purgáta sacrifíciis, indulgéntiam páriter et réquiem cápiat sempitérnam. Per Dóminum.

Pro plúribus Defúnctis

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, Dómine: ut ánimæ famulórum famularúmque tuárum, quorum anniversárium depositiónis diem commemorámus; his purgátæ sacrifíciis, indulgéntiam páriter et réquiem cápiant sempitérnam. Per Dóminum.

IN MISSIS QUOTIDIÁNIS

DEFUNCTÓRUM

RÉQUIEM ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3 Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Réquiem ætérnam.

Pro defúnctis Epíscopis seu Sacerdótibus

Orátio

DEUS, qui inter apostólicos Sacerdótes, fámulos tuos pontificáli seu sacerdotáli fecísti dignitáte vigére: præsta, quǽsumus; ut eórum quoque perpétuo aggregéntur consórtio. Per Dóminum.

Orátio

Pro ómnibus fidélibus defúnctis

Orátio

FIDÉLIUM, Deus, ómnium cónditor et redémptor: animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum; ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur: Qui vivis.

Apoc. 14, 13

IN diébus illis: Audívi vocem de cælo, dicéntem mihi: Scribe: Beáti mórtui, qui in Dómino moriúntur. Amodo jam dicit Spíritus, ut requiéscant a labóribus suis: ópera enim illórum sequúntur illos.

Graduále 4 Esdr. 2, 34 et 35 Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. V/. Ps. 111, 7 In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. V/. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis. V/. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequéntia,

quæ in Missis lectis omítti potest ad líbitum Sacerdótis.

DIES iræ, dies illa,

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit, et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil inúltum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hædis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis ácribus addíctis,

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus:

Huic ergo parce, Deus.

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem. Amen.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 6, 51-55

IN illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Ego sum panis vivus, qui de cælo descéndi. Si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. Litigábant ergo Judǽi ad ínvicem, dicéntes: Quómodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducándum? Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen dico vobis: nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis, et bibéritis ejus sánguinem, non habébitis vitam in vobis. Qui mandúcat meam carnem, et bibit meum sánguinem, habet vitam ætérnam: et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertórium Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: ¶ Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus. V/. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. Quam olim Abrahæ promisísti, et sémini ejus.

Pro defúnctis Epíscopis seu Sacerdótibus

Secréta

Pro defúnctis frátribus, propínquis et benefactóribus

Secréta

DEUS, cujus misericórdiæ non est númerus, súscipe propítius preces humilitátis nostræ: et animábus fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, quibus tui nóminis dedísti confessiónem, per hæc sacraménta salútis nostræ, cunctórum remissiónem tríbue peccatórum. (Per Dóminum).

Pro ómnibus fidélibus defúnctis

Secréta

Præfátio Defunctórum.

Commúnio 4 Esdr. 2, 35 et 34 Lux ætérna lúceat eis, Dómine: ¶ Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

Pro defúnctis Epíscopis seu Sacerdótibus

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, animábus famulórum tuórum Pontíficum seu Sacerdótum, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo speravérunt et credidérunt, ætérnum cápiant, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

Pro defúnctis frátribus, propínquis et benefactóribus

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, omnípotens et miséricors Deus: ut ánimæ fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, pro quibus hoc sacrifícium laudis tuæ obtúlimus majestáti; per hujus virtútem sacraménti a peccátis ómnibus expiátæ, lucis perpétuæ, te miseránte, recípiant beatitúdinem. (Per Dóminum).

Pro ómnibus fidélibus defúnctis

Postcommúnio

ANIMÁBUS, quǽsumus, Dómine, famulórum famularúmque tuárum orátio profíciat supplicántium: ut eas et a peccátis ómnibus éxuas, et tuæ redemptiónis fácias esse partícipes. Qui vivis.

ORATIÓNES DIVÉRSÆ

PRO DEFÚNCTIS

1

Pro defúncto Summo Pontífice

DEUS, qui inter summos Sacerdótes fámulum tuum N. ineffábili tua dispositióne connumerári voluísti: præsta, quǽsumus; ut, qui Unigéniti Fílii tui vices in terris gerébat, sanctórum tuórum Pontíficum consórtio perpétuo aggregétur. Per eúmdem Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N., Summi Pontíficis, quas offérimus, hóstias: ut, cui in hoc sǽculo pontificále donásti méritum, in cælésti regno Sanctórum tuórum júbeas jungi consórtio. Per Dóminum.

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N., Summi Pontíficis, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo sperávit et crédidit, ætérnum cápiat, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

2

Pro defúncto Epíscopo

DEUS, qui inter apostólicos Sacerdótes fámulum tuum N. pontificáli fecísti dignitáte vigére: præsta, quǽsumus; ut eórum quoque perpétuo aggregétur consórtio. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N. Pontíficis, quas offérimus, hóstias: ut, cui in hoc sǽculo pontificále donásti méritum, in cælésti regno Sanctórum tuórum júbeas jungi consórtio. Per Dóminum.

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N. Pontíficis, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo sperávit et crédidit, ætérnum cápiat, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

Orátio

Secréta

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, animábus famulórum tuórum N. et N. Pontíficum misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo speravérunt et credidérunt, ætérnum cápiant, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

3
Pro Epíscopo Cardináli defúncto, vel Presbýtero Cardináli, qui episcopáli dignitáte auctus fúerit

DEUS, qui inter apostólicos Sacerdótes fámulum tuum N., Epíscopum (Presbýterum) Cardinálem, pontificáli fecísti dignitáte vigére: præsta, quǽsumus; ut eórum quoque perpétuo aggregétur consórtio. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N., Epíscopi (Presbýteri) Cardinális, quas offérimus hóstias: ut, cui in hoc sǽculo pontificále donásti méritum, in cælésti regno Sanctórum tuórum júbeas jungi consórtio. Per Dóminum.

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N., Epíscopi (Presbýteri) Cardinális, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo sperávit et crédidit, ætérnum cápiat, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

4
Pro Presbýtero Cardináli, qui episcopáli dignitáte auctus non fúerit, vel pro Diácono Cardináli, qui fúerit Sacérdos

DEUS, qui inter apostólicos Sacerdótes fámulum tuum N., Presbýterum (Diáconum) Cardinálem, sacerdotáli fecísti dignitáte vigére: præsta, quǽsumus; ut eórum quoque perpétuo aggregétur consórtio. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N., Presbýteri (Diáconi) Cardinális, quas offérimus, hóstias: ut, cui in hoc sǽculo sacerdotále donásti méritum, in cælésti regno Sanctórum tuórum júbeas jungi consórtio. Per Dóminum.

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N., Presbýteri (Diáconi) Cardinális, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo sperávit et crédidit, ætérnum cápiat, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

5
Pro Diácono Cardináli, qui in órdine presbyterátus non fúerit constitútus

INCLÍNA, Dómine, aurem tuam ad preces nostras, quibus misericórdiam tuam súpplices deprecámur: ut ánimam fámuli tui N., Diáconi Cardinális, quam de hoc sǽculo migráre jussísti, in pacis ac lucis regióne constítuas, et Sanctórum tuórum júbeas esse consórtem. Per Dóminum.

Secréta

ANNUE nobis, quǽsumus, Dómine, ut ánimæ fámuli tui N., Diáconi Cardinális, hæc prosit oblátio: quam immolándo, totíus mundi tribuísti relaxári delícta. Per Dóminum.

Postcommúnio

ABSÓLVE, quǽsumus, Dómine, ánimam fámuli tui N., Diáconi Cardinális, ab omni vínculo delictórum: ut in resurrectiónis glória inter Sanctos et eléctos tuos resuscitátus respíret. Per Dóminum.

6
Item pro defúncto Epíscopo

DA nobis, Dómine, ut ánimam fámuli tui N. Epíscopi, quam de hujus sǽculi eduxísti laborióso certámine, Sanctórum tuórum tríbuas esse consórtem. Per Dóminum.

Secréta

ANNUE nobis, quǽsumus, Dómine, ut ánimæ fámuli tui N. Epíscopi hæc prosit oblátio: quam immolándo, totíus mundi tribuísti relaxári delícta. Per Dóminum.

Postcommúnio

HIS sacrifíciis, quǽsumus, omnípotens Deus, purgáta ánima fámuli tui N. Epíscopi, ad indulgéntiam et refrigérium sempitérnum perveníre mereátur. Per Dóminum.

Orátio

Secréta

Postcommúnio

HIS sacrifíciis, quǽsumus, omnípotens Deus, purgátæ ánimæ famulórum tuórum N. et N. Pontíficum, ad indulgéntiam et refrigérium sempitérnum perveníre mereántur. Per Dóminum.

7
Pro defúncto Sacerdóte

DEUS, qui inter apostólicos Sacerdótes fámulum tuum N. sacerdotáli fecísti dignitáte vigére: præsta, quǽsumus; ut eórum quoque perpétuo aggregétur consórtio. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N. Sacerdótis, quas offérimus, hóstias: ut, cui in hoc sǽculo sacerdotále donásti méritum, in cælésti regno Sanctórum tuórum júbeas jungi consórtio. Per Dóminum.

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, ánimæ fámuli tui N. Sacerdótis, misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo sperávit et crédidit, ætérnum cápiat, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

Orátio

Secréta

Postcommúnio

PROSIT, quǽsumus, Dómine, animábus famulórum tuórum N. et N. Sacerdótum misericórdiæ tuæ imploráta cleméntia: ut ejus, in quo speravérunt et credidérunt, ætérnum cápiant, te miseránte, consórtium. Per Dóminum.

8
Item pro defúncto Sacerdóte

PRÆSTA, quǽsumus, Dómine: ut ánima fámuli tui N. Sacerdótis, quem, in hoc sǽculo commorántem, sacris munéribus decorásti; in cælésti sede gloriósa semper exsúltet. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, Dómine, quǽsumus, pro ánima fámuli tui N. Sacerdótis, quas offérimus, hóstias: ut, cui sacerdotále donásti méritum, dones et prǽmium. Per Dóminum.

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, omnípotens Deus: ut ánimam fámuli tui N. Sacerdótis in congregatióne justórum ætérnæ beatitúdinis júbeas esse consórtem. Per Dóminum.

Orátio

Secréta

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, omnípotens Deus: ut ánimas famulórum tuórum N. et N. Sacerdótum in congregatióne justórum ætérnæ beatitúdinis júbeas esse consórtes. Per Dóminum.

9
Pro uno defúncto

INCLÍNA, Dómine, aurem tuam ad preces nostras, quibus misericórdiam tuam súpplices deprecámur: ut ánimam fámuli tui N., quam de hoc sǽculo migráre jussísti; in pacis ac lucis regióne constítuas, et Sanctórum tuórum júbeas esse consórtem. Per Dóminum.

Secréta

ANNUE nobis, quǽsumus, Dómine, ut ánimæ fámuli tui N. hæc prosit oblátio: quam immolándo, totíus mundi tribuísti relaxári delícta. Per Dóminum.

Postcommúnio

ABSÓLVE, quǽsumus, Dómine, ánimam fámuli tui N. ab omni vínculo delictórum: ut in resurrectiónis glória inter Sanctos et eléctos tuos resuscitátus respíret. Per Dóminum.

Orátio

Secréta

Postcommúnio

ABSÓLVE, quǽsumus, Dómine, ánimas famulórum tuórum N. et N. ab omni vínculo delictórum: ut in resurrectiónis glória inter Sanctos et eléctos tuos resuscitáti respírent. Per Dóminum.

10
Pro una defúncta

Secréta

Postcommúnio

INVÉNIAT, quǽsumus, Dómine, ánima fámulæ tuæ N. lucis ætérnæ consórtium: cujus perpétuæ misericórdiæ consecúta est sacraméntum. Per Dóminum.

¶ Si pro plúribus, Oratiónes dicúntur ut infra:

Orátio

Secréta

Postcommúnio

INVÉNIANT, quǽsumus, Dómine, ánimæ famulárum tuárum N. et N. lucis ætérnæ consórtium: cujus perpétuæ misericórdiæ consecútæ sunt sacraméntum. Per Dóminum.

11
Pro patre et matre

DEUS, qui nos patrem et matrem honoráre præcepísti: miserére cleménter animábus patris et matris meæ (paréntum nostrórum), eorúmque peccáta dimítte; meque (nosque) eos in ætérnæ claritátis gáudio fac vidére. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, sacrifícium, Dómine, quod tibi pro animábus patris et matris meæ (paréntum nostrórum) óffero: eísque gáudium sempitérnum in regióne vivórum concéde; meque (nosque) cum illis felicitáti Sanctórum conjúnge. Per Dóminum.

Postcommúnio

CÆLÉSTIS participátio sacraménti, quǽsumus, Dómine, animábus patris et matris meæ (paréntum nostrórum) réquiem et lucem obtíneat perpétuam: meque (nosque) cum illis grátia tua corónet ætérna. Per Dóminum.

12
Pro patre tantum

DEUS, qui nos patrem et matrem honoráre præcepísti: miserére cleménter ánimæ patris mei (nostri), ejúsque peccáta dimítte; meque (nosque) eum in ætérnæ claritátis gáudio fac vidére. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, sacrifícium, Dómine, quod tibi pro ánima patris mei (nostri) óffero: eíque gáudium sempitérnum in regióne vivórum concéde; meque (nosque) cum illo felicitáti Sanctórum conjúnge. Per Dóminum.

Postcommúnio

CÆLÉSTIS participátio sacraménti, quǽsumus, Dómine, ánimæ patris mei (nostri) réquiem et lucem obtíneat perpétuam: meque (nosque) cum illo grátia tua corónet ætérna. Per Dóminum.

13
Pro matre tantum

DEUS, qui nos patrem et matrem honoráre præcepísti: miserére cleménter ánimæ matris meæ (nostræ), ejúsque peccáta dimítte; meque (nosque) eam in ætérnæ claritátis gáudio fac vidére. Per Dóminum.

Secréta

SÚSCIPE, sacrifícium, Dómine, quod tibi pro ánima matris meæ (nostræ) óffero: eíque gáudium sempitérnum in regióne vivórum concéde; meque (nosque) cum illa felicitáti Sanctórum conjúnge. Per Dóminum.

Postcommúnio

CÆLÉSTIS participátio sacraménti, quǽsumus, Dómine, ánimæ matris meæ (nostræ) réquiem et lucem obtíneat perpétuam: meque (nosque) cum illa grátia tua corónet ætérna. Per Dóminum.

14
Pro defúnctis frátribus, propínquis, et benefactóribus

DEUS, véniæ largítor, et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam; ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. Per Dóminum.

Secréta

DEUS, cujus misericórdiæ non est númerus, súscipe propítius preces humilitátis nostræ: et animábus fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, quibus tui nóminis dedísti confessiónem, per hæc sacraménta salútis nostræ, cunctórum remissiónem tríbue peccatórum. Per Dóminum.

Postcommúnio

PRÆSTA, quǽsumus, omnípotens et miséricors Deus: ut ánimæ fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, pro quibus hoc sacrifícium laudis tuæ obtúlimus majestáti; per hujus virtútem sacraménti a peccátis ómnibus expiátæ, lucis perpétuæ, te miseránte, recípiant beatitúdinem. Per Dóminum.

15
Pro his, qui in cœmetério requiéscunt

DEUS, cujus miseratióne ánimæ fidélium requiéscunt: fámulis et famulábus tuis, et ómnibus hic et ubíque in Christo quiescéntibus, da propítius véniam peccatórum; ut, a cunctis reátibus absolúti, tecum sine fine læténtur. Per eúmdem Dóminum.

Secréta

PRO animábus famulórum famularúmque tuárum, et ómnium catholicórum hic et ubíque in Christo dormiéntium, hóstiam, Dómine, súscipe benígnus oblátam: ut hoc sacrifício singulári, vínculis horréndæ mortis exúti, vitam mereántur ætérnam. Per eúmdem Dóminum.

Postcommúnio

DEUS, fidélium lumen animárum, adésto supplicatiónibus nostris: et da fámulis et famulábus tuis, quorum córpora hic et ubíque in Christo requiéscunt, refrigérii sedem, quiétis beatitúdinem, et lúminis claritátem. Per eúmdem Dóminum.

16
Pro plúribus defúnctis

DEUS, cui próprium est miseréri semper et párcere: propitiáre animábus famulórum, famularúmque tuárum, et ómnia eórum peccáta dimítte; ut mortalitátis vínculis absolútæ, transíre mereántur ad vitam. Per Dóminum.

Secréta

ANNUE nobis, quǽsumus, Dómine, ut animábus famulórum famularúmque tuárum hæc prosit oblátio: quam immolándo, totíus mundi tribuísti relaxári delícta. Per Dóminum.

Postcommúnio

DEUS, cui soli cómpetit medicínam præstáre post mortem: præsta, quǽsumus; ut ánimæ famulórum famularúmque tuárum, terrénis exútæ contágiis, in tuæ redemptiónis parte numeréntur: Qui vivis.

17
Item pro plúribus defúnctis

ANIMÁBUS, quǽsumus, Dómine, famulórum famularúmque tuárum misericórdiam concéde perpétuam: ut eis profíciat in ætérnum, quod in te speravérunt et credidérunt. Per Dóminum.

Secréta

HIS, Dómine, quǽsumus, placátus inténde munéribus: et, quod ad laudem tui nóminis supplicántes offérimus, ad indulgéntiam profíciat defunctórum. Per Dóminum.

Postcommúnio

SÚPPLICES, Dómine, pro animábus famulórum famularúmque tuárum preces effúndimus: obsecrántes; ut, quidquid conversatióne contraxérunt humána, cleménter indúlgeas, et eas in tuórum sede lætántium constítuas redemptórum. Per Dóminum.

RITUS ABSOLUTIÓNIS IN EXSÉQUIIS PRÆSÉNTE DEFÚNCTI CÓRPORE EX RITUÁLI ROMÁNO

Orátio

R/. Amen.

Deínde, Cantóre incipiénte, Clerus circúmstans cantat sequens Responsórium:

LÍBERA me, Dómine, ¶ de morte ætérna, in die illa treménda: ¶ Quando cæli movéndi sunt et terra: ¶ Dum véneris judicáre sǽculum per ignem. V/. Tremens factus sum ego, et tímeo, dum discússio vénerit, atque ventúra ira. ¶ Quando cæli movéndi sunt et terra. V/. Dies illa, dies iræ, calamitátis et misériæ, dies magna et amára valde. ¶ Dum véneris judicáre sǽculum per ignem. V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis.

Repétitur Líbera me, Dómine, usque ad V/. Tremens.

Dum repétitur prædíctum Responsórium, Sacérdos, Diácono ministránte, áccipit incénsum de navicula et ponit in thuríbulum, benedícens illud more sólito. Finíto Responsório,

Cantor cum primo Choro dicit:

Kýrie, eléison.

Et secúndus Chorus respóndet:

Christe, eléison.

Deínde omnes simul dicunt:

Kýrie, eléison.

Mox Sacérdos dicit alta voce:

Pater noster.

Et secréto continuátur ab ómnibus. Ipse intérim áccipit de manu Diáconi aspersórium aquæ benedíctæ, eodémque Diácono comitánte a déxteris et anteriórem fímbriam pluviális sublevánte, circúmiens féretrum, aspérgit corpus defúncti aqua benedícta, ter a parte sinístra cadáveris et ter a déxtera. Cum transit ante Altáre et ante Crucem, quæ est ex advérso, profúnde se inclínat, Diácono genuflecténte; si transit ante Sacraméntum, genufléctit. Deínde, revérsus ad locum suum, Diácono ministránte, áccipit thuríbulum, et eódem modo quo aspérserat, circuit féretrum, et corpus incénsat; póstea, réddito thuríbulo, stans in loco suo, Diácono librum apértum ante ipsum tenénte, junctis mánibus dicit:

V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem. R/. Sed líbera nos a malo. V/. A porta ínferi. R/. Erue, Dómine, ánimam ejus (ánimas eórum). V/. Requiéscat (requiéscant) in pace. R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/. Dóminus vobíscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Orátio

DEUS, cui próprium est miseréri semper et párcere, te súpplices exorámus pro ánima fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.), quam hódie de hoc sǽculo migráre jussísti: ut non tradas eam in manus inimíci, neque obliviscáris in finem, sed júbeas eam a sanctis Angelis súscipi et ad pátriam paradísi perdúci; ut, quia in te sperávit et crédidit, non pœnas inférni sustíneat, sed gáudia ætérna possídeat. Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

Si defúnctus fúerit Sacérdos vel Epíscopus, in Oratióne dicátur: pro ánima fámuli tui N. Sacerdótis vel Epíscopi, quam etc.

Finíta Oratióne, corpus defértur ad sepúlcrum, si tunc deferéndum sit; dum autem portátur, vel in eódem loco, si tunc non portétur, Clérici cantant Antiphónam:

IN paradísum ¶ dedúcant te Angeli: in tuo advéntu suscípiant te Mártyres, et perdúcant te in civitátem sanctam Jerúsalem. Chorus Angelórum te suscípiat, et cum Lázaro quondam páupere ætérnam hábeas réquiem.

Cum autem pervénerit ad sepúlcrum, si non sit benedíctum, Sacérdos illud benedícit, dicens hanc Oratiónem:

Orémus. Orátio

DEUS, cujus miseratióne ánimæ fidélium requiéscunt, hunc túmulum bene+dícere dignáre, eíque Angelum tuum sanctum députa custódem: et quorum quarúmque córpora hic sepeliúntur, ánimas eórum ab ómnibus absólve vínculis delictórum; ut in te semper cum Sanctis tuis sine fine læténtur. Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

Si sepúlcrum pro uno tantum insérviat, dicátur: et cujus corpus hic sepelítur, ánimam ejus lætétur.

Dicta Oratióne, Sacérdos aqua benedícta aspérgat, deínde incénsat corpus defúncti et túmulum.

Quod si sepúlcrum jam sit benedíctum, omíttitur tum benedíctio sepúlcri, tum aspérsio et incensátio córporis ac túmuli.

Deínde, etiámsi corpus tunc ad sepultúram delátum non fúerit, Sacérdos prosequátur Offícium, ut infra, quod numquam omíttitur; et íntonet Antiphónam:

EGO sum.

Cánticum Zacharíæ

Luc. 1, 68-79

BENEDÍCTUS Dóminus Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ.

Et eréxit cornu salútis nobis, * in domo David púeri sui.

Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt prophetárum ejus:

Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium qui odérunt nos:

Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.

Jusjurándum, quod jurávit ad Abraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:

Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti: * serviámus illi:

In sanctitáte et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.

Et tu puer, prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus.

Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus, * in remissiónem peccatórum eórum.

Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:

Illumináre his qui in ténebris et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Réquiem ætérnam * dona ei, Dómine.

Et lux perpétua * lúceat ei.

Et repétitur Antiphóna:

EGO sum resurréctio et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet: et omnis qui vivit, et credit in me, non moriétur in ætérnum.

Póstea Sacérdos dicit:

Kýrie, eléison.

Chorus proséquitur:

Christe, eléison. Kýrie, eléison.

Sacérdos:

Pater noster.

Intérim corpus, quin circúmeat, aspérgit.

V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R/. Sed líbera nos a malo.

V/. A porta ínferi.

R/. Erue, Dómine, ánimam ejus.

V/. Requiéscat in pace.

R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/. Dóminus vobíscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Orátio

FAC, quǽsumus, Dómine, hanc cum servo tuo defúncto (ancílla tua defúncta) misericórdiam, ut factórum suórum in pœnis non recípiat vicem, qui (quæ) tuam in votis ténuit voluntátem: ut, sicut hic eum (eam) vera fides junxit fidélium turmis; ita illic eum (eam) tua miserátio sóciet angélicis choris. Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

Deínde Célebrans, fáciens crucem manu déxtera super féretrum, dicit:

V/. Réquiem ætérnam dona ei (eis), Dómine.

R/. Et lux perpétua lúceat ei (eis).

V/. Requiéscat (requiéscant) in pace.

R/. Amen.

Célebrans dicit recto tono:

V/. Anima ejus et ánimæ ómnium fidélium defunctórum per misericórdiam Dei requiéscant in pace.

R/. Amen.

Deínde cum a sepúlcro in ecclésiam vel ab ecclésia in sacrístiam, præcedénte Cruce, revertúntur, Célebrans ínchoat sine cantu Antiphónam Si iniquitátes, et cum Clero récitat Psalmum sequéntem:

Psalmus 129

DE profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:

Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.

Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?

Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.

Sustínuit ánima mea in verbo ejus: * sperávit ánima mea in Dómino.

A custódia matutína usque ad noctem, * speret Israël in Dómino.

Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.

Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus ejus.

Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.

Et lux perpétua * lúceat eis.

Et ab ómnibus repétitur tota Antiphóna:

SI iniquitátes observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?

Deínde in sacristi Sacérdos, ántequam paraméntis exuátur, dicit sequéntes Preces:

Kýrie, eléison.

Christe, eléison.

Kýrie, eléison.

Pater noster secréto usque ad

V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R/. Sed líbera nos a malo.

V/. A porta ínferi.

R/. Erue, Dómine, ánimas eórum.

V/. Requiéscant in pace.

R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/. Dóminus vobíscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Orátio

FIDÉLIUM, Deus, ómnium cónditor et redémptor: animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum; ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

R/. Amen.

V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.

R/. Et lux perpétua lúceat eis.

V/. Requiéscant in pace.

R/. Amen.

RITUS ABSOLUTIÓNIS

IN EXSÉQUIIS

ABSENTE DEFÚNCTI CÓRPORE

EX RITUÁLI ROMÁNO

Post Missam, Célebrans, depónit planétam et manípulum in plano ad cornu Epístolæ, áccipit pluviále nigri colóris et, præcedéntibus duóbus acólythis, uno cum navicula incénsi et thuríbulo, áltero cum vásculo aquæ benedíctæ et aspersório, post eos Subdiácono cum Cruce, et duóbus ceroferáriis cum lumináribus accénsis, et Clero, accédit cum Diácono a sinístris ad locum tumuli. Subdiáconus cum Cruce sistit se ad pedes tumuli seu lectícæ mortuórum contra Altáre, médius inter dictos acólythos tenéntes luminária; Célebrans vero ex ália parte in cápite loci inter Altáre et túmulum, aliquántulum versus cornu Epístolæ, ita ut Crucem Subdiáconi respíciat; a sinístris ejus Diáconus, et prope eum álii duo acólythi deferéntes thuríbulum et vas aquæ benedíctæ. Tunc, omíssa Oratióne Non intres, etc., a Clero circumstánte cantátur R/. Líbera me, Dómine, etc., ut supra. Intérim ministrántur incénsum, benedícitur, et impónitur in thuríbulum.

Póstea dícitur:

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.

Mox Sacérdos dicit Pater noster, quod dum secréto continuátur, áccipit aspersórium, et circuit túmulum aspérgens, atque incénsans eódem modo, ut supra dictum est.

Póstea dicit:

V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem. R/. Sed líbera nos a malo. V/. A porta ínferi. R/. Erue, Dómine, ánimam ejus (ánimas eórum vel eárum.) V/. Requiéscat (requiéscant) in pace. R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/. Dóminus vobíscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Orátio

ABSÓLVE, quǽsumus, Dómine, ánimam fámuli tui N. (fámulæ tuæ N., vel ánimas famulórum tuórum N. et N., vel ánimas famulárum tuárum N. et N., vel ánimas famulórum famularúmque tuárum) ab omni vínculo delictórum: ut in resurrectiónis glória, inter Sanctos et eléctos tuos resuscitátus (-a) respíret (resuscitáti vel resuscitátæ respírent). Per Christum Dóminum nostrum.

R/. Amen.

Si defúnctus fúerit Sacérdos vel Epíscopus, in Oratióne exprímitur nomen dignitátis.

Loco præcedéntis Oratiónis, Célebrans dícere potest Oratiónem, quæ dicta est in Missa, vel áliam conveniéntem, ut supra (Oratiónes divérsæ pro Defúnctis), adhíbita tamen conclusióne brevi.

Deínde Célebrans, fáciens crucem manu déxtera super túmulum, dicit:

V/. Réquiem ætérnam dona ei (eis), Dómine.

R/. Et lux perpétua lúceat ei (eis).

Et, dicto per Cantóres:

V/. Requiéscat (requiéscant) in pace.

R/. Amen.

Célebrans dicit recto tono:

V/. Anima ejus (Animæ eórum vel eárum) et ánimæ ómnium fidélium defunctórum per misericórdiam Dei requiéscant in pace.

R/. Amen.

Deínde cum in sacrístiam, præcedénte Cruce, revertúntur, Célebrans ínchoat sine cantu Antiphónam Si iniquitátes, et cum Clero récitat Psalmum De profúndis; póstea ab ómnibus repétitur Antiphóna Si iniquitátes, et in sacrístia dicúntur sequéntes Preces:

Kýrie, eléison.

Christe, eléison.

Kýrie, eléison.

Pater noster secréto usque ad

V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R/. Sed líbera nos a malo.

V/. A porta ínferi.

R/. Erue, Dómine, ánimas eórum.

V/. Requiéscant in pace.

R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R/. Et clamor meus ad te véniat.

V/. Dóminus vobíscum.

R/. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Orátio

FIDÉLIUM, Deus, ómnium cónditor et redémptor: animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum; ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.

R/. Amen.

V/. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.

R/. Et lux perpétua lúceat eis.

V/. Requiéscant in pace.

R/. Amen.

Quod si Absolútio facta fúerit pro ómnibus fidélibus defúnctis, Versus Animæ eórum, Antiphóna Si iniquitátes et Psalmus cum Précibus non dicúntur.