Forvaltningsplan for jotunheimen nasjonalpark
|
|  Yüklə 1.89 Mb.
|
12. VEDLEGGVedlegg 1. Kongeleg Resolusjon dagsett 05.12.80. Oppretting av Jotunheimen nasjonalpark og Utladalen landskapsvernområde i Sogn og Fjordane fylke og Oppland fylke. Vedlegg 2. Forskrift om Jotunheimen nasjonalpark i Lom, Vågå, og Vang kommunar, Oppland fylke, og Luster og Årdal kommunar, Sogn og Fjordane fylke. Vedlegg 3. Vernereglar for Utladalen landskapsvernområde. Vedlegg 4. Retningslinjer for tilsynsutvala si verksemd i Jotunheimen nasjonalpark og Utladalen landskapsvernområde Vedlegg 5. Stadnamn i Jotunheimen. Mathias Øvsteng Vedlegg 6. Reglar for bruk av Gravdalsvegen Vedlegg 7. Reglar for Vettisvegen, jf. Reglar vedteke av Årdal kommunestyre 17.11.1977 Vedlegg 8. Kart over Jotunheimen-området med soneinndeling Vedlegg 9: Reglar for Vettisvegen (Årdal kommunestyre 17.11.1977) Vedlegg 10: Stadnamn i Jotunheimen av Mathias Øvsteng Vedlegg 11: Kart over Jotunheimen-området med soneinndeling VEDLEGG 1 Kongeleg Resolusjon dagsett 05.12.80 OPPRETTING AV JOTUNHEIMEN NASJONALPARK OG UTLADALEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE I SOGN OG FJORDANE FYLKE OG OPPLAND FYLKE I I medhald av lov om naturvern av 19.06.70 nr. 63 § 3, jf. §4 og §§21 og 23, vert eit område i kommunane Lom, Vågå og Vang i Oppland fylke, og eit område i kommunane Luster og Årdal i Sogn og Fjordane fylke, lagt ut som nasjonalpark under namnet Jotunheimen nasjonalpark i samsvar med vedlagde reglar. II I medhald av lov om naturvern av 19.06.70 nr. 63 § 5, jf. §6 og §§ 21, 22 og 23, vert eit område i Utladalen med sidedalar og fjellområde aust og sydaust for Utladalen i kommunane Luster og Årdal i Sogn og Fjordane fylke verna som landskapsvernområde i samsvar med vedlagde reglar. III Den mynde Kongen har etter §§ 4 og 6 om skjøtsel, etter § 21 til merking av fredningar m.v., etter § 22 om regulering av ferdsel og etter § 23 til å gjere unntak frå verne- reglane, vert overført til Miljøverndepartementet. IV Desse reglane trer ikraft straks. Frå same tidspunkt vert kgl.res av 8.2.24 om freding av Vettisfossen og Morka-Koldedøla med omgivnader oppheva. VEDLEGG 2 FORSKRIFT OM JOTUNHEIMEN NASJONALPARK I LOM, VÅGÅ, OG VANG KOMMUNAR, OPPLAND FYLKE, OG LUSTER OG ÅRDAL KOMMUNAR, SOGN OG FJORDANE FYLKE I I medhald av lov om naturvern av 19. juni 1970 nr. 63 § 3, jf. § 4 og §§ 21, 22 og 23, er det ved kgl.res. av 5. desember 1980 fastsett at eit område i kommunane Lom, Vågå og Vang i Oppland fylke og eit område i kommunane Luster og Årdal i Sogn og Fjordane fylke skal leggjast ut som nasjonalpark under namnet Jotunheimen nasjonalpark. Med heimel i kgl.res. av 3. juli 1987 er grensene og vernereglane for nasjonalparken endra ved Miljøverndepartementet sitt vedtak av 18. juli 1991. II Nasjonalparken omfattar delar av statsallmenningane Leir- og Bøverdal, Langmorkje, Årdal austre og Luster austre. I Vang kommune omfattar nasjonalparken del av staten sin innkjøpte eigedom gnr. 6 bnr. 267 og del av eit sameige under gnr. 2 bnr. 1, gnr. 2 bnr. 2 og gnr. 3 bnr. 1. I tillegg til statsallmenning i Vågå kommune, omfattar nasjonalparken vatnet Gjende, som er i kommunal eige, og Russvatnet, som tilhøyrer gnr. 143 bnr. 1. Det samla arealet i nasjonalparken utgjer ca. 1151 kv.km. Av dette ligg ca. 919 kv.km. i Oppland fylke og ca. 232 kv.km. i Sogn og Fjordane fylke. Grensene for nasjonalparken går fram av vedlagte kart i målestokk 1:50.000, datert Miljøverndepartementet februar 1991. Kartet vert oppbevart i kommunane Lom, Vågå, Vang, Luster og Årdal, hos Fylkesmannen i Oppland og Fylkesmannen i Sogn og Fjordane, i Direktoratet for statens skoger, i Direktoratet for naturforvaltning og i Miljøverndepartementet. Dei nøyaktige grensene for nasjonalparken skal merkjast opp i marka. Knekkpunkta bør verte koordinatfesta. III Formål Formålet med nasjonalparken er å verne eit vilt, eigenarta, vakkert og i stor grad urørt fjellandskap med dyre- og planteliv på overgangen mellom austlandsk og vestlandsk fjellnatur. I nasjonalparken skal det innafor visse rammer vere høve til landbruk, friluftsliv, jakt og fiske, undervisning og forskning. IV For nasjonalparken gjeld følgjande reglar: 1. Landskapet Landskapet skal vere verna mot tekniske inngrep av alle slag, herunder veg- og jernbanebygging, bergverksdrift, massetak, vassdragsregulering, framføring av luftleidningar, taubaner, heisar, flyplassar o.l. og mot oppføring, utviding eller ombygging av bygningar og anlegg av alle slag. Det er heller ikkje tillate å utføre forundersøkingar for tekniske inngrep. Innsamling av mineral ved hjelp av verkty eller andre hjelpemiddel er forbode. Det er også forbode å samle lause steinar med mineralforekomstar når steinane skal seljast, er store eller vert samla i store mengder. Unntak frå forbodet: 1.1. Forvaltningssyresmakta kan gi løyve til utviding eller ombygging av eksisterande turisthytter og til bygging av innretningar som er naudsynte for drifta av turisthytter i nasjonalparken.
utnytting av beiteområda i Utladalen. 1.3. Forvaltningsstyresmakta kan gi løyve til: 1.3.1. Oppføring av fjellstyrehytter og naust i medhald av fjellovas § 35 og naudsynte bygningar og innretningar i samband med tilsvarande verksemd i Utladalen.
vegvisarar når det skjer på ein måte som ikkje verkar skjemmande eller dominerande i terrenget.
forvaltningsstyresmakta syte for at opparbeida turistruter og -løyper vert omlagde eller nedlagde.
utvidast. 1.6. Eksisterande setrar kan oppretthaldast og drivast, herunder kultivering av setervollar. Større endringar i seterdrifta skal godkjennast av forvaltningsstyresmakta.
øydelegging av alle slag med unntak av slikt som kjem av vanleg ferdsel, reindrift, jakt, fangst, fiske og utøving av bruksrett.
trevirke til brensel for hyttene i nasjonalparken kan skje etter utvising frå forvaltningsstyresmakta.
beiteområde. 2.4. Nye planteartar må ikkje innførast. 3. Dyrelivet 3.1. Ville pattedyr og fuglar og deira buplass, reir og egg er freda mot skade, øydelegging og unødig uroing, med følgjande unntak: 3.1.1. Jakt på rein og hare og jakt og fangst på rype, kråke, ramn, fiskemåse, raudrev og mink kan drivast etter gjeldande reglar i viltstellovgivinga. 3.1.2. Vanleg forfølgingsrett og rett til å avlive skada vilt gjeld etter viltstellovas reglar.
aktuell og monaleg fare for skade på person eller under åtak på bufe eller tamrein. Slik felling av rovvilt skal straks meldast til lensmann eller politi og til viltnemnda.
tamrein, kan forvaltningsstyresmakta gi løyve til felling. Ved avgjerda skal det takast omsyn til området sin verdi som beitemark, storleiken på rovviltbestanden i området og i tilstøytande område, og omfanget av skadene.
artar som er freda etter desse reglane når det er naudsynt for å halde ved like balansen i dyrelivet.
3.2. Fiske og fiskekultivering, herunder utsetjing av fisk i fisketome vatn, er tillate etter gjeldande reglar i fiskelovgivinga.
gjeld ikkje utslepp som er godkjende av forureiningsstyresmaktene i medhald av forureiningslovgivinga.
inn på dei naturgitte tilhøva. 5. Motorferdsel 5.1. Motorferdsel til lands og på vatn og landing med luftfarty er forbode unnateke til ambulanse-, rednings-, brannvern-, oppsyns-, forvaltnings- og politiformål. 5.2. Forbodet gjeld ikkje: 5.2.1. Bruk av båt med motor inntil 6 hk på Gjende, Russvatn og Bessvatn i samband med den bruksrett bygdefolk i Vågå og Lom eller utanbygds grunneigarar har i desse områda.
samband med oppsyn og fiskekultur som vert drive av Vågå og Lom fjellstyre.
godkjennast av forvaltningsstyremakta. 5.2.4. Motorferdsel i samband med tilsyn og vedlikehald av Årdal og Sunndal Verk A/S sine reguleringsanlegg i Utladalsområdet når ferdsla skjer på vinterføre, på vegen i Gravdalen eller med luftfarty.
samband med operative eller vernebuingstiltak, og når forvaltnings- styresmakta er varsla på førehand.
Gudbrandsdal skogforvaltning. 5.3. Forvaltningsstyresmakta kan gi løyve til motorferdsel på vinterføre, på veg også på sommarføre, i vassdrag og bruk av luftfarty for: 5.3.1. Køyring i samband med bufe- og tamreindrift, anna landbruksdrift, utøving av bruksrett og fiskekultivering. 5.3.2. Transport av materiale til hytter, klopper, bruer o.l. og av brensel, proviant og utstyr til hyttene. 5.3.3. Køyring for utføring av sikringstiltak, t.d. merking av løyper. 5.3.4. Køyring i andre naudsynte tilfelle der særlege grunnar ligg føre. 6. Andre aktivitetar 6.1. Bruk av nasjonalparken i samband med større treningsopplegg, øvingar, jaktprøver m.m. kan berre skje etter godkjenning frå forvaltningsstyresmakta. Bruk av nasjonalparken i kommersiell turisme er ikkje tillate.
enkeltståande arrangement eller pedagogiske tiltak som vert drivne av universitet, skolar eller andre institusjonar og lokale lag og foreiningar, når dette ikkje kjem i strid med vernereglane. 7. Gamle rettar Bruksrettar og allmenningsrettar etter fjellova av 6. juni 1975 nr. 31 kan utøvast i den grad dei ikkje kjem i strid med vernereglane for nasjonalparken. Vedhogst til brensel i kraft av gamle bruksrettar er tillate etter utvising frå forvaltningsstyresmakta. 8. Dispensasjonar Forvaltningsstyresmakta kan gjere unntak frå vernereglane når formålet med vernet krev det, for vitskaplege undersøkingar, arbeid eller tiltak av vesentleg verdi for samfunnet, eller i særlege tilfelle dersom det ikkje strider mot formålet med vernet. V Forvaltning Miljøverndepartementet avgjer kva organ som skal ha forvaltninga av reglane for nasjonalparken. I kvar kommune som har areal i nasjonalparken skal det vere tilsynsutval for den del av nasjonalparken som ligg i vedkomande kommune. Miljøverndepartementet fastset mandat for utvalet. Forvaltningsstyresmakta kan etter samråd med Miljøverndepartementet overlate til tilsynsutvalet å ta avgjerd i visse sakstyper. VEDLEGG 3 VERNEREGLAR FOR UTLADALEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE I I medhald av lov om naturvern av 19. juni 1970 nr. 63 § 5, jf. § 6, og §§ 21, 22 og 23, er eit område i Utladalen med sidedalar og fjellområde aust og sydaust for Utladalen i kommunane Luster og Årdal i Sogn og Fjordane fylke, ved kgl.res. av 5. desember 1980 verna som landskapsvernområde under namnet Utladalen landskapsvernområde i tilknyting til Jotunheimen nasjonalpark. Det verna området er på ca. 300 km2. II Landskapsvernområdet omfattar delar av statsallmenningane Årdal austre og Luster austre og delar av følgjande gnr./bnr.: Luster komune: Gnr./bnr.: 8/1, 2, 3, 5, 9/1, 4, 16, 10/1, 11/1, 2, 12/1, 2, 3, 4, 5, 6, 13/1, 3, 4, 5, 20, 22, 38, 14/1, 2, 3, 5. Årdal Kommune: Gnr./bnr.: 11/1, 12/1, 2, 13/1, 2, 3, 4, 5, 14/1, 2, 3, 15/6, 16/1, 2, 3, 4, 6, 17/1, 3, 18/1, 2, 19/1, 22/2. Landskapsvernområdet har følgjande grenser: Grensa tek utgangspunkt i nederste brua ved Skori i Utladalen, går derifrå i rett linje nordvestover til vestre ende av Åsetvatn, h. 1158, derifrå nord-nordvestover til syd- vestre spiss av allmenningsgrensa ca. 1,5 km. vest for Austanbotnvatn. Grensa følgjer deretter allmenningsgrensa heile vegen langs Hurrungane og Fannaråken til allmenningsgrensas knekkpunkt i Hillerhø, h. 1623, derifrå nordaustover til Skjurtungstind, h. 2000. Derifrå går grensa sydsydvestover til h. 1702, vidare over h. 1901 til h. 1696 vest for Urdadalsbandet. Derifrå sydsydaustover til h. 1409, derifrå vidare sydaustover til fylkesgrensa ved sydenden av Urdadalsvatn. Deretter følgjer grensa fylkesgrensa, først sydsydaustover til Tyin, deretter langs Tyin sydvestover forbi Breidkvam til det punktet der fylkesgrensa vinkler med allmenningsgrensa ved Årdalsfjord. Derifrå går grensa langs allmenningsgrensa nordvestover over Tverreggi, h. 1522, og Nordre Knipen, h. 1553, til knekkpunktet i allmenningsgrensa ca. 400 m. vest for Kyrkjevatn. Frå dette punktet går grensa nordvestover til Hovden, h. 1470, derifrå vidare i same retning til h. 69 syd for Hjelle, vidare ca. 800 m. nordover, aust for husa og tunet på Hjelle, deretter rett vestover tilbake til utgangspunktet. Dei nøyaktige grensene skal oppmerkjast i marka. Grensene er innteikna på kart i målestokk 1:100.000 datert Miljøverndepartementet november 1980. Kartet vert oppbevart i kommunane, hjå fylkesmannen, fylkeskartkontoret, fylkesskogkontoret, skogforvaltningen og i Miljøverndepartementet. Landskapsvernet gjeld ikkje dei delane av Utlavassdraget som er midlertidig verna for 10 år før Stortinget eventuelt har vedteke varig vern av vassdraget. Vernet gjeld heller ikkje Gravdøla, Slufsedøla og Avdalsfossen før Stortinget eventuelt har vedteke varig vern av Feigumvassdraget. III Formålet med landskapsvernområdet er å verne eit vilt og vakkert vestlandslandskap med naturmiljø og kulturminne i tilknyting til Jotunheimen nasjonalpark, samstundes som områda skal kunne nyttast til landbruk, friluftsliv, jakt og fiske. IV For landskapsvernområdet gjeld følgjande reglar: 1. Vern skal ikkje vere til hinder for drift av gardsbruka Vetti, Lauvhaugen og Flaten, herunder den turistnæring som vert driven der. Vern skal heller ikkje vere til hinder for vanleg jordbruksdrift i utmarka. Planar om endra bruksformer som kan ha vesentleg innverknad på landskapets art eller karakter, skal godkjennast av forvaltningsstyresmakta. 2. Alle inngrep som vesentleg kan endre landskapets art eller karakter er forbode, herunder vegbygging, massetak, utfylling av masse, vassdragsregulering, framføring av luftleidningar, oppføring av bygningar, anlegg m.v.
Vettisområdet, og nødvendig utviding av slike bygningar, er tillate. Vanleg vedlikehald av eksisterande bygningar, anlegg, vegar og kraft- og telefonlinjer er tillate. 3. Miljøverndepartementet kan gi dispensasjon for anlegg av jordbruksveg for utnytting av beiteområda i Utladalen. 4. Forvaltningsstyresmakta kan gi løyve til: a) Nødvendige tiltak i landbruket, så som oppføring av gjetarhytter, sperregjerde, taubaner m.v. b) Nødvendige tiltak for jakt-og fiskenæring så som oppføring av jakt-og fiskebuer c) Oppføring av bygningar i medhald av fjellovas § 35. d) Oppføring av utleigehytter i tilknytning til landbruksdrift i Vettisområdet på grunnlag av plan. e) Utviding eller ombygging av eksisterande turisthytter og istandsetting av stølshus for allmenn bruk i nødvendig utstrekning. f) Uttak av masse for vedlikehald av Vettisvegen. g) Merking av ei rimeleg mengd turistruter og -løyper, bygging av klopper og oppsetjing av nødvendige vegvisarar. 5. Uttak av trevirke til brensel og vedlikehald av bygningar er tillate. Anna hogst kan berre skje i samsvar med hogstplanar godkjende av forvaltningsstyresmakta. Urskogprega furuskog og hole tre og stammar som er egna som buplass for fuglar, må likevel ikkje fellast. 6. Jakt, fangst og fiske kan foregå etter gjeldande reglar i viltstell- og fiskelovgivinga. 7. Bruksrettar og allmenningsrettar etter fjellova av 6. juni 1975 nr. 31 kan utøvast i den grad dei ikkje kjem i strid med vernereglane. 8. Motorferdsel, herunder landing med luftfarty, er forbode unnateke til ambulanse-, rednings-, brannvern-, oppsyns-, forvalnings- og plitiformål. Forbodet gjeld ikkje: - motorferdsel på Vettisvegen i samsvar med "Reglar for Vettisvegen" vedtekne av Årdal kommunestyre 13.10.77, - motorferdsel på vegen i Gravdalen i samsvar med reglar vedtekne av Gudbrandsdal skogforvaltning, - motorferdsel i Vettisområdet under utøving av landbruksdrift, - motorferdsel i samband med tilsyn og vedlikehald av Årdal og Sunndal Verk a/s sine reguleringsanlegg når ferdsla skjer på vinterføre, på vegane i Gravdalen og Koldedalen eller med luftfarty, - motorferdsel til forsvarsformål når dette er nødvendig i samband med operativ eller vernebuingstiltak, og når forvaltningsstyremakta er varsla på førehand.
- transport av materiale til hytter, buer og klopper o.l. og av brensel, proviant og utstyr til hyttene. - utøving av landbruksdrift og andre nødvendige tilfelle der særlege grunnar ligg føre 9. Miljøverndepartementet kan i samråd med forvaltningsstyremakta gjere unntak frå vernereglane når formålet med vernet krev det, for vitenskapelege undersøkingar, arbeid eller tiltak av vesentleg samfunnsmessig verdi, eller i særlege tilfelle når dette ikkje er i strid med formålet med landskapsvernområdet. V Miljøverndepartementet avgjer kva organ som skal ha forvaltninga av vernereglane. I kvar kommune som har areal i landskapsvernområdet skal det vere tilsynsutval for den del av landskapsvernområdet som ligg i vedkommande kommune. Forvaltningsstyremakta kan etter samråd med Miljøverndepartementet overlate til tilsynsutvalet å ta avgjerd i visse sakstyper. VEDLEGG 4 RETNINGSLINER FOR TILSYNSUTVALA SI VERKSEMD I JOTUNHEIMEN NASJONALPARK OG UTLADALEN LANDSKAPSVERNOMRÅDE (JF. PKT. V I VERNEREGLANE) 1. Oppnemning, samansetning m.m. Utvalet skal ha leiar og 3-5 medlemmer, alle med varamedlemmer. Medlemmane blir valde av kommunestyret for 4 år om gongen. Utvalet skal ha sekretær, som bør vera fjelloppsynsmannen. Kommunen skal syte for at naturvern- og friluftsinteressane er representerte saman med landbruks-, jakt- og fiskeinteresser. Eitt fjellstyremedlem bør vera med i utvalet. Det same bør ein representant for grunneigarane, dersom det er privat grunn av ein viss storleik i området. 2. Utvala sine oppgåver. 2.1. Generelt Utvala skal følgje med i at forvaltninga av vernereglane skjer i samsvar med intensjonane. Det skal følgje med i utviklinga i det verna området og særleg ta seg av lokalsamfunnet sine interesser der. 2.2. Saker til uttale Utvala har uttalerett i følgjande saker: Nasjonalparken: Vernereglane pkt. 1.1., 1.2, 1.3.1., 1.3.2., 1.4., 1.6., 2.3., 3.1., 3.8., 5.2.3. Landskapsvernområdet: Vernereglane pkt. 1., 3., 4 a), b), c), d), e), og g), 9. Også i andre konkrete saker og i saker av meir generell interesse, kan utvala få høve til å avgje uttale. Utvala kan av eige initiativ be om å få uttala seg i slike saker. 2.3. Saker til orientering Utvala skal ha orientering om vedtak som vert gjort etter vernereglane. 3. Sakshandsaming Tilsynsutvala avgjer sjøl møtetidspunkt. Utvala sin uttalelse skal sendast det organ som skal ta avgjerd i saka. Ved oversendelse til tilsynsutvalet kan det organet som skal ta avgjerd i saka sette frist for uttale, som ikkje må vera kortare enn 4 veker. Dersom utvalet ikkje har avgitt uttale innen fristen, eller ikkje har varsla at handsaming av saka vil ta lenger tid, skal dette reknast som om utvalet er samd i avgjerdsorganet sitt forslag til løysing av saka. 4. Eit årleg, felles møte for alle utvala Samtlege tilsynsutval bør halde eit felles, årleg møte for å drøfte felles erfaringar med tilsynet av det verna området. Direktoratet for statens skoger skal vera representert saman med ein representant for fylkesmannen og ein for fylkeslandbrukskontoret i Sogn og Fjordane. Utvalsmedlemmene får dekka omkostningane sine til dette møtet av departementet etter statsregulativet. VEDLEGG 5 FRAMLEGG TIL FORSKRIFT FOR JOTUNHEIMEN NASJONALPARK I LOM, VÅGÅ OG VANG KOMMUNAR I OPPLAND FYLKE, LUSTER OG ÅRDAL KOMMUNAR I SOGN OG FJORDANE FYLKE (før høyring) Fastsett ved kgl.res. av 5.desember 1980 med heimel i lov av 19.juni 1970 nr. 63 om naturvern § 3 jfr. § 4 og § 21, § 22 og § 23. Fremja av Miljøverndepartementet. Endra 7.mai 1982 nr. 803, 18. juli 1991 nr.484, 24.oktober 2003 nr. 1263, 2.november 2004, 16. november 2004, ??.??.200?. § 1 AVGRENSING Verneområdet berører følgjande eigedomar: Lom kommune: Leir- og Bøverdalen statsallmenning Vågå kommune: Langmorkje statsallmenning Del av sameige under gnr./bnr. 2/1, 2/2, 3/1 Gjende (vatnet, eigar av Vågå kommune) Russvatnet (eigar gnr./bnr 143/1) Vang kommune: gnr./bnr. 6/267 Årdal kommune: Årdal vestre statsallmenning Luster kommune: Luster austre statsallmenning Nasjonalparken dekkjer eit totalareal på ca. 1151 km2. Av dette ligg ca. 919 km2. i Oppland fylke og ca. 232 km2. i Sogn og Fjordane fylke. Grensene for nasjonalparken går fram av vedlagte kart i målestokk 1:100.000 (eller større), datert Miljøverndepartementet .........20??. Dei nøyaktige grensene for nasjonalparken skal merkjast opp i marka. Knekkpunkta skal koordinatfestast. Verneforskrifta med kart skal oppbevarast i kommunane Lom, Vågå, Vang, Årdal og Luster, hos Fylkesmannen i Oppland og Fylkesmannen i Sogn og Fjordane, i Direktoratet for naturforvaltning og i Miljøverndepartementet. § 2 FORMÅL Formålet med nasjonalparken er å verne eit vilt, eigenarta, vakkert og i stor grad urørt fjellandskap med geologiske førekomstar, dyre- og planteliv og kulturminne på overgangen mellom austlandsk og vestlandsk fjellnatur. Ålmenta skal ha høve til naturoppleving gjennom utøving av tradisjonelt og enkelt friluftsliv med liten grad av teknisk tilrettelegging. I nasjonalparken er det innafor ramma av vernereglane høve til å utøve landbruk, jakt og fiske, undervisning og forsking. |