Ana səhifə

Rituale romanum 1944


Yüklə 2.47 Mb.
səhifə33/45
tarix25.06.2016
ölçüsü2.47 Mb.
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   45

CAPUT 30
RITUS RECONCILIANDI CŒMETERIUM VIOLATUM


1. Si cœmeterium ecclesiæ pollutæ contiguum violatum fuerit, illud una cum ecclesia reconciliatur, ut supra (pag. 145) dictum est, Secus cœmeterii reconciliatio fit hoc modo.

Mane diei, qua facienda est reconciliatio. Rector Cœmeterii vel quilibet Sacerdos, de consensu saltem præsumpto Rectoris, adhibitis aliquot Clericis indutis superpelliceis, in sacristia, aut alio decenti loco, vestitus amictu, alba, cingulo, stola et pluviali albi coloris, accedit ad medium cœmeterii, Clerico vasculum aquæ benedictæ et aspergillum deferente: et ibi super tapete genuflectit una cum Ministris; et cantores, aliique omnes, genibus flexis, dicunt Litanias ordinarias (pag. 74). In quibus cum dictum fuerit:

Ut ómnibus fidélibus defúnctis, etc.

R. Te rogámus, audi nos.

Sacerdos surgit et, manu dextera producens signum crucis super cœmeterium, clara voce dicit:

Ut hoc cœmetérium recon † ciliáre et sancti † ficáre dignéris.

R. Te rogámus, audi nos.

2. Deinde Sacerdos, ut prius, genuflectit, cantoribus Litanias perficientibus.

3. Quibus finitis, surgunt omnes, et Sacerdos, accepto aspergillo cum aqua benedicta, inchoat, Clero prosequente, Antiphonam:

Aspérges me, * Dómine, hyssópo, et mundábor: lavábis me, et super nivem dealbábor.

Psalmus 50

Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.

Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.

Amplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.

Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.

Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.

Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.

Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.

Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.

Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.

Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.

Ne projícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.

Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.

Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.

Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.

Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.

Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.

Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.

Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.

Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.

Non dicitur Glória Patri.

In fine repetitur Antiphona : Aspéges me.

4. Dum hæc dicuntur, Sacerdos circuit totum cœmeterium, incipiens ad ejus dexteram, aspergens ubique aqua benedicta, præsertim in loco, ubi violatio commissa est. Quo peracto, redit ad locum ubi Litaniæ dictæ fuerunt, et ibi stans dicit: Orémus.

Ministri: Fléctamus génua. R. Leváte.

Sacerdos Oratio



Dómine pie, qui agrum fíguli prétio sánguinis tui in sepultúram peregrinórum comparári voluísti: quǽsumus, dignánter reminíscere clementíssimi hujus mystérii tui. Tu es enim, Dómine, fígulus noster: tu quiétis nostræ ager: tu agri hujus prétium. Tu dedísti étiam, et suscepísti. Tu de prétio tui vivífici sánguinis nos requiéscere donásti. Tu ergo, Dómine, qui es offensiónis nostræ clementíssimus indúltor, exspectantíssimus judicátor, judícii tui superabundantíssimus miserátor, judícium tuæ justíssimæ severitátis abscóndens, post miseratiónem tuæ piæ redemptiónis, adésto exaudítor et efféctor nostræ reconciliatiónis: hocque cœmetérium, peregrinórum tuórum, cæléstis pátriæ incolátum exspectántium, benígnus purífica, et reconcília; et hic tumulatórum et tumulandórum córpora, de poténtia et pietáte tuæ resurrectiónis ad glóriam incorruptiónis, non damnans, sed gloríficans resúscita: Qui ventúrus es judicáre vivos, et mórtuos, et sǽculum per ignem.

R. Amen.


CAPUT 31
RITUS BENEDICENDI POPULOS ET AGROS ex Apostolicæ Sedis indulto


1. Accepto diplomate pontificio, constituatur dies Dominica, Delegato et populo commodior, pro ejusdem diplomatis publicatione, et exsecutionis inchoatione.

2. Die constituta, mane fiat concio, qua doceatur populus de contentis in diplomate pontificio, et de præparatione ad futuram Absolutionem et Benedictionem, Deinde a Delegato celebretur Missa "pro remissione peccatorum", in paramentis violaceis, sine Glória in excélsis, et cum Credo, ad instar Missæ votivæ solemnis pro re gravi et publica simul causa; qua finita, Celebrans, depositis casula et manipulo, induatur pluviali violaceo, et si sit Episcopus, mitram auriphrigiatam assumat: tum, omnibus genuflexis ante Altare, cantentur Litaniæ Sanctorum (pag. 74), omissis Precibus et Orationibus post eas dici solitis.

3. Sedeat Delegatus, finitis Litaniis, cooperto capite, in sede sibi parata super scabello Altaris, vel in sede episcopali, si est Episcopus, seu super faldistorio posito super dicto scabello, cum duobus Ministris paratis more diaconali et subdiaconali sine manipulis, astantibus hinc inde a lateribus omnibus de Clero: et alta voce ab aliquo legatur diploma coram populo: quo lecto, dicat Delegatus: Deo grátias.

4. Tunc nomine populi ille, qui ibi pro Diacono assistit, profunde inclinatus a sinistris Delegati facit confessionem in cantu:


5. Qua finita, Delegatus, assumpto baculo pastorali in sinistra manu, si est Episcopus, et adhuc sedens cooperto capite incipit Psalmum Miserére (pag. 147), in cujus fine dicitur Glória Patri: et deinde incipit Psalmum Deus, misereátur (pag. 162).

6. Hi Psalmi recitantur sine cantu, alternatim a Delegato et a Clero, super universum Clerum et populum genuflexum.

7. Quibus finitis, Delegatus stans detecto capite, baculoque deposito, si est Episcopus, versus populum manibus junctis, dicit:

Kýrie, eléison. Clerus prosequitur:

Christe, eléison. Kýrie, eléison.

Delegatus subjungit:

Pater noster secreto usque ad

V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R. Sed líbera nos a malo.

V. Salvos fac servos tuos.

R. Deus meus, sperántes in te.

V. Nihil profíciat inimícus in eis.

R. Et fílius iniquitátis non appónat nocére eis.

V. Esto eis Dómine, turris fortitúdinis.

R. A fácie inimíci.

V. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Oratio



Deus, cui próprium est miseréri semper et párcere: súscipe deprecatiónem nostram; ut nos et omnes fámulos tuos, quos delictórum caténa constríngit, miserátio tuæ pietátis cleménter absólvat.

Per Dóminum.

R. Amen.

8. Deinde sedens Delegatus cooperto capite, et, si est Episcopus, assumpto baculo, dicit:

Misereátur vestri omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis vestris, perdúcat vos ad vitam ætérnam.

R. Amen.

Indulgéntiam, absolutiónem, et remissiónem peccatórum vestrórum tríbuat vobis omnípotens et miséricors Dóminus.

R. Amen.

9. Manuque dextera super populum genuflexum extensa, addit:

Auctoritáte Dei omnipoténtis, et beatórum Apostolórum Petri et Pauli, a sanctíssimo Dómino nostro Papa N. mihi concéssa, absólvo vos et omnes hujus loci, ab omni vínculo excommunicatiónis, suspensiónis, interdícti, aliísque ecclesiásticis senténtiis, censúris, et pœnis, per vos incúrsis, quas modo ignorátis, juxta tenórem pontifícii diplómatis próxime lecti. Et restítuo vos omnes communióni, et unitáti fidélium, et sanctis sacraméntis Ecclésiæ.

R. Amen.

10. Si est Episcopus, facit ter signum crucis, dum dicit:

In nómine Patris, et Fílii, † et Spíritus Sancti.

11. Tunc Delegatus adhuc sedens, per se ipsum, vel alium firmioris vocis, indicet dies tres singillatim pro jejunio; et decernat diem Dominicam sequentem, vel aliam arbitrio suo, pro Communione, Benedictione agrorum et populi, et Indulgentia plenaria.

12. Die constituta, populus universus debebit communicare et hora competenti Delegatus cantabit Missam, quæ est ad finem Missalis, sub titulo "Pro quacumque necessitate", cum paramentis violaceis, sine Glória, et cum Credo, ad instar Missæ Votivæ solemnis pro re gravi et publica simul causa.

In fine Missæ Celebrans benedicit de more, et, si est Episcopus, non dat indulgentias.

13. Finita Missa, Delegatus et duo Ministri assumunt paramenta alba, et Delegatus, si est Episcopus, mitram pretiosam; tum, genuflexis ante Altare cum universo Clero et populo, cantantur Litaniæ Sanctorum (pag. 74), repetito ter.

V. Ut fructus terræ dare, et conserváre dignéris:

R. Te rogámus, audi nos.

Illisque finitis, Delegatus stans detecto capite, manibus junctis dicit:

Pater noster secreto usque ad

V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R. Sed líbera nos a malo.

Et additur a Clero in cantu:

Psalmus 84

Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Jacob.

Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.

Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.

Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.

Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?

Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.

Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.

Audiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.

Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.

Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.

Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * justítia, et pax osculátæ sunt.

Véritas de terra orta est: * et justítia de cælo prospéxit.

Etenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.

Justítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.

Glória Patri.

Sicut erat.

Quo finito, Delegatus dicit:

V. Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ.

R. Et campi tui replebúntur ubertáte.

V. Oculi ómnium in te sperant, Dómine.

R. Et tu das illis escam in témpore opportúno.

V. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Oratio



Deus, refúgium nostrum et virtus: adésto piis Ecclésiæ tuæ précibus, auctor ipse pietátis, et præsta; ut, quod fidéliter pétimus, efficáciter consequámur.

Deus, qui in omni loco dominatiónis tuæ clemens et benígnus assístis: exáudi nos, quǽsumus, et concéde; ut in pósterum inviolábilis hujus loci permáneat bene † díctio, et tui múneris benefícia, univérsitas hæc fidélium, quæ súpplicat, percípere mereátur.

Orámus pietátem tuam, omnípotens Deus: ut fructus terræ, quos áëris et plúviæ temperaménto nutríre dignáris, benedictiónis tuæ imbre perfúndas, et tríbuas huic pópulo tuo de tuis munéribus tibi semper grátias ágere; ut fertilitáte terræ, esuriéntium ánimas bonis affluéntibus répleas, et egénus et pauper laudent nomen glóriæ tuæ. Per Christum Dóminum nostrum.

R. Amen.

14. Postea assumpto baculo, si est Episcopus, et cooperto capite, dicit Delegatus:

Benedíctio Dei omnipoténtis, Patris, et Fílii, † et Spíritus Sancti, super agros, et bona quæcúmque loci hujus, plena descéndat, et máneat semper. R. Amen.

15. Si est Episcopus, facit ter signum crucis, dum dicit prædicta verba.

16. Deinde accepto de manu dignioris de Clero aquæ benedictæ aspersorio, aspersit versus quatuor mundi partes, dicens sine cantu, et sine Psalmo Antiphonam:

Aspérges me, Dómine, hyssópo, et mundábor: lavábis me, et super nivem dealbábor.

17. Pro Benedictione populi, operto capite, manibus junctis, dicit:

Pater noster secreto usque ad

V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.

R. Sed líbera nos a malo.

V. Salvos fac servos tuos.

R. Deus meus, sperántes in te.

V. Non secúndum peccáta nostra fácias nobis.

R. Neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis.

V. Mitte nobis, Dómine, auxílium de sancto.

R. Et de Sion tuére nos.

V. Dómine, exáudi oratiónem meam.

R. Et clamor meus ad te véniat.

V. Dóminus vobíscum.

R. Et cum spíritu tuo.

Orémus. Oratio



Protéctor in te sperántium, Deus, exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut véniat super nos sperátæ a te benedictiónis ubértas, et pietátis tuæ munéribus júgiter perfruámur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

R. Amen.

18. Tunc Diaconus cantat alta voce:

Humiliáte vos ad apostólicam Benedictiónem.

Postea Delegatus stans operto capite, et, si est Episcopus, baculum sinistra tenens manu, benedicit semel, et, si est Episcopus, ter, dicens:

Auctoritáte Dei omnipoténtis, et beatórum Apostolórum Petri et Pauli, et sanctíssimi Dómini nostri Papæ N. benedíco vos, et omnes hujus loci: In nómine Patris, et Fílii, † et Spíritus Sancti.

R. Amen.

19. Demum cantatur Hymnus Te Deum (pag. 169), inchoatus a Delegato; quo finito, Delegatus cantat Orationem pro gratiarum, actione:

Orémus. Oratio



Deus, cujus misericórdiæ non est númerus, et bonitátis infinítus est thesáurus: piíssimæ majestáti tuæ pro collátis donis grátias ágimus, tuam semper cleméntiam exorántes; ut, qui peténtibus postuláta concédis, eósdem non déserens, ad prǽmia futúra dispónas. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

R. Amen.

Cantores addunt: Benedicámus Dómino.

R. Deo grátias.


1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   45


Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©atelim.com 2016
rəhbərliyinə müraciət