CAPUT 5
DE EXSEQUIIS ABSENTE DEFUNCTI CORPORE, SIVE IN DIE TERTIO, SEPTIMO, TRIGESIMO ET ANNIVERSARIO, SIVE IN ALIO DIE
1. Si faciendæ sint Exsequiæ absente corpore defuncti, in ecclesia dicitur pro temporis opportunitate Officium Defunctorum, cum uno vel tribus Nocturnis et Laudibus, aut etiam sine Laudibus. Deinde celebratur Missa solemnis de Requie, si juxta Rubricas Missalis permittatur.
Post Missam, Celebrans deponit planetam et manipulum in piano ad cornu Epistolæ, accipit pluviale nigri coloris, et, præcedentibus duobus acolythis, uno cum navicula incensi et thuribulo, altero cum vasculo aquæ benedictæ et aspersorio, post eos Subdiacono cum Cruce, et duobus ceroferariis cum luminaribus accensis, et Clero, accedit cum Diacono a sinistris ad locum tumuli. Subdiaconus cum Cruce sistit se ad pedes tumuli seu lecticæ mortuorum contra Altare, medius inter dictos acolythos tenentes luminaria; Celebrans vero ex alia parte in capite loci inter Altare et tumulum, aliquantulum versus cornu Epistolæ, ita ut Crucem Subdiaconi respiciat: a sinistris ejus Diaconus, et prope eum alii duo acolythi deferentes thuribulum et vas aquæ benedictæ, Tunc, omissa Oratione Non íntres, etc., a Clero circumstante cantatur R. Líbera me, Dómine, etc., ut supra, pag. 100. Interim ministratur incensum, benedicitur, et imponitur in thuribulum.
2. Postea dicatur: Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Mox Sacerdos dicit: Pater noster, quod dum secreto continuatur accipit aspersorium, et circuit tumulum aspergens, atque incensans eodem modo, ut supra dictum est.
Postea dicit.
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
R. Sed líbera nos a malo.
V. A porta ínferi.
R. Erue, Dómine, ánimam ejus (ánimas eórum).
V. Requiéscat (ant) in pace.
R. Amen.
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Pro uno vel una
Orémus. Oratio
Absólve, quǽsumus, Dómine, ánimam fámuli tui N. (fámulæ tuæ N.) ab omni vínculo delictórum: ut, in resurrectiónis glória, inter Sanctos et eléctos tuos resuscitátus ( a) respíret. Per Christum Dóminum nostrum.
R. Amen.
Pro pluribus
Orémus. Oratio
Absólve, quǽsumus, Dómine, ánimas famulórum tuórum (famulárum tuárum) N. et N. (vel famulórum famularúmque tuárum) ab omni vínculo delictórum: ut, in resurrectiónis glória, inter Sanctos et eléctos tuos resuscitáti ( æ) respírent. Per Christum Dóminum nostrum.
R. Amen.
Si defunctus fuerit Sacerdos vel Episcopus, in Oratione exprimitur nomen dignitatis.
Loco præcedentis Orationis, Celebrans dicere potest Orationem, quæ dicta est in Missa, vel aliam convenientem, ut in Missali vel et supra, pag. 106, adhibita tamen conclusione brevi.
Deinde Celebrans, faciens crucem manu dextera super tumulum, dicit:
V. Réquiem ætérnam dona ei (eis), Dómine.
R. Et lux perpétua lúceat ei (eis).
V. Requiéscat (ant) in pace. R. Amen.
V. Anima ejus (Animæ eórum) et ánimæ ómnium fidélium defunctórum per misericórdiam Dei requiéscant in pace. R. Amen.
3. Deinde cum in sacristiam, præcedente Cruce, revertuntur, Celebrans inchoat sine cantu Antiphonam Si iniquitátes, et cum Clero recitat Psalmum De profúndis; postea ab omnibus repetitur Antiphona Si iniquitátes, et in sacristia dicuntur; Preces, ut supra, pag. 102.
Quod si Absolutio facta fuerit pro omnibus fidelibus defunctis. Versus Animæ eórum, Antiphona Si iniquitátes et Psalmus cum Precibus non dicuntur.
4. Prædictus autem ritus servatur pro defunctis adultis, tam Clericis quam laicis, quando Exsequiæ fiunt absente defuncti corpore, sive in die tertio, septimo, trigesimo et anniversarii ab obitu vel depositione defuncti, sive in alio die.
CAPUT 6
DE EXSEQUIIS PARVULORUM
1. In primis curent Parochi, ut, juxta vetustam et laudabilem ecclesiarum consuetudinem, parvulorum corpuscula non sepeliantur in communibus et promiscuis cœmeterium sepulturis; sed pro illis in parœcialibus cœmeteriis, quatenus commode fieri potest, speciales et separatos ab aliis loculos et sepulturas habeant, in quibus non sepeliantur nisi infantes vel pueri, qui ante usum rationis obierint et baptizati fuerint.
2. In funere parvulorum campanæ, si pulsentur, non sono lugubri sed potius festivo pulsari debent.
CAPUT 7
ORDO SEPELIENDI PARVULOS
1. Cum infans vel puer baptizatus defunctus fuerit ante usum rationis, induitur juxta ætatem, et imponitur ei corona de floribus, seu de herbis aromaticis et odoriferis, in signum integritatis carnis et virginitatis; Parochus autem, superpelliceo et stola alba indutus, et alii de Clero, si adsint, præcedente Cruce, quæ sine hasta defertur, accedunt ad domum defuncti, cum clerico aspersorium deferente.
Sacerdos aspergit corpus, deinde dicit:
Antiphona
Psalmus 112
Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
Glória Patri.
Antiphona
2. Dum portatur corpus ad ecclesiam, dicatur Ps 118 Beáti immaculáti (pag. 94) et, si tempus superest, dici potest Ps. 148 Laudáte Dóminum de cælis (pag. 121) in fine autem utriusque Psalmi dicitur: Glória Patri, etc.
Psalmus 118
Beáti immaculáti in via: * qui ámbulant in lege Dómini.
Beáti, qui scrutántur testimónia ejus: * in toto corde exquírunt eum.
Non enim qui operántur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt.
Tu mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
Utinam dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas justificatiónes tuas!
Tunc non confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
Confitébor tibi in directióne cordis: * in eo quod dídici judícia justítiæ tuæ.
Justificatiónes tuas custódiam: * non me derelínquas usquequáque.
In quo córrigit adolescéntior viam suam? * In custodiéndo sermónes tuos.
In toto corde meo exquisívi te: * ne repéllas me a mandátis tuis.
In corde meo abscóndi elóquia tua: * ut non peccem tibi.
Benedíctus es, Dómine: * doce me justificatiónes tuas.
In lábiis meis, * pronuntiávi ómnia judícia oris tui.
In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
In mandátis tuis exercébor: * et considerábo vias tuas.
In justificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
Glória Patri.
Cum pervenerint ad ecclesiam, dicatur:
Antiphona
Psalmus 23
Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
Innocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
Glória Patri.
Antiphona
Postea Sacerdos dicit: Kýrie, eléison.
Chorus prosequitur: Christe, eléison. Kýrie, eléison. (ut supra pag. 102).
Sacerdos: Pater noster secreto.
Interim corpus aspergit.
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
R. Sed líbera nos a malo.
V. Me autem propter innocéntiam suscepísti.
R. Et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Orémus. Oratio
Omnípotens et mitíssime Deus, qui ómnibus párvulis renátis fonte baptísmatis, dum migrant a sǽculo, sine ullis eórum méritis vitam íllico largíris ætérnam, sicut ánimæ hujus párvuli ( læ) hódie crédimus te fecísse: † fac nos, quǽsumus, Dómine, per intercessiónem beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum tuórum, hic purificátis tibi méntibus famulári, * et in paradíso cum beátis párvulis perénniter sociári. Per Christum Dóminum nostrum.
R. Amen.
Dum portatur ad tumulum, vel in eodem loco, si tunc non portetur, dicitur:
Antiphona
Psalmus 148
Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
Laudáte eum, omnes Angeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Glória Patri.
Antiphona
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster secreto usque ad
V. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
R. Sed líbera nos a malo.
V. Sínite párvulos veníre ad me.
R. Tálium est enim regnum cælórum.
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Orémus. Oratio
Omnípotens, sempitérne Deus, sanctæ puritátis amátor, qui ánimam hujus párvuli ( læ) ad cælórum regnum hódie misericórditer vocáre dignátus es: dignéris étiam, Dómine, ita nobíscum misericórditer ágere; ut méritis tuæ sanctíssimæ passiónis, et intercessióne beátæ Maríæ semper Vírginis et ómnium Sanctórum tuórum, in eódem regno nos cum ómnibus Sanctis et eléctis tuis semper fácias congaudére: Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
R. Amen.
3. Deinde Sacerdos corpus aspergat aqua benedicta, et thurificet, similiter et tumulum: postea corpus sepeliatur.
4. Cum autem revertuntur a sepulcro in ecclesiam, vel accedunt ad Altare, dicatur:
Antiphona
Canticum Trium Puerorum
Dan. 3, 57 88 et 56
Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
Benedícite, Angeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
Benedícite, spíritus, et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Antiphona
Deinde ante Altare dicit Sacerdos:
V. Dóminus vobíscum.
R. Et cum spíritu tuo.
Orémus. Oratio
Deus, qui miro órdine Angelórum ministéria hominúmque dispénsas: † concéde propítius; ut, a quibus tibi ministrántibus in cælo semper assístitur, * ab his in terra vita nostra muniátur. Per Christum Dóminum nostrum.
R. Amen.
5. Ritus superius descriptus servandus est etiam a Diacono eamdem functionem peragente de Ordinarii loci vel Parochi licentia, gravi de causa concedenda, quæ in casu necessitatis legitime præsumitur.
|
Yüklə 2.47 Mb.