ДАВНОМИНУЛИЙ ЧАС ДОКОНАНОГО ВИДУ ДІЙСНОГО СПОСОБУ
АКТИВНОГО СТАНУ
PLUSQUAMPERFECTUM INDICATIVI ACTIVI
Ця часова форма утворюється від перфектной основи за допомогою суфікса - ĕra- і особових закінчень дійсного способу активного стану:
-m, -s, -t; -mus, -tis, -nt:
-
Persona
|
Singularis
|
Pluralis
|
1
2
3
|
- ĕra-m
- ĕra-s
- ĕra-t
|
-erā-mus
-erā-tis
-ĕra-nt
|
МАЙБУТНІЙ ЧАС ДОКОНАНОГО ВИДУ
ДІЙСНОГО СПОСОБУ
АКТИВНОГО СТАНУ
FUTURUM II INDICATIVI ACTIVI
Ця тимчасова форма утворюється від основи перфекта за допомогою суфікса - ĕr- для 1-ої особи однини, - ĕri- для всіх інших осіб і особових закінчень дійсного способу активного стану (1-е особа однини -о):
-
Persona
|
Singularis
|
Pluralis
|
1
2
3
|
- ĕr-o
- ĕri-s
- ĕri-t
|
-erĭ-mus
-erĭ-tis
- ĕri-nt
|
ОСНОВНІ ФОРМИ ДІЄСЛІВ
основа перфекта
accūso, accusāvi, accusātum, accusāre, 1 звинувачувати
censeo, censui, censum, censēre, 2 оцінювати
absolvo, absolvi, absolūtum, absolvĕre, 3 виправдовувати
punio punīvi, punītum, punīre, 4 карати
sum, fui, -, esse бути
possum, potui, -, posse могти
PERFECTUM INDICATIVI ACTIVI
Persona
|
Singularis
|
1
2
3
|
accusāvi
я звинуватив
accusavisti
accusāvit
|
censui
я оцінив
censuisti
censuit
|
absolvі
я виправдав
absolvisti
absolvit
|
punīvi
я покарав
punivisti
punīvit
|
|
Pluralis
|
1
2
3
|
accusavĭmus
accusavistis
accusavērunt
|
censuĭmus
censuistis
censuērunt
|
absolvĭmus
absolvistis
absolvērunt
|
punivĭmus
punivistis
punivērunt
|
PLUSQUAMPERFECTUM INDICATIVI ACTIVI
Persona
|
Singularis
|
1
2
3
|
accusavĕram
я звинуватив
раніше
accusavĕras
accusavĕrat
|
censuĕram
я оцінив раніше
censuĕras
censuĕrat
|
absolvĕram
я виправдав раніше
absolvĕras
absolvĕrat
|
punivĕram
я покарав
раніше
punivĕras
punivĕrat
|
|
Pluralis
|
1
2
3
|
accusaverāmus
accusaverātis
accusavĕrant
|
censuerāmus
censuerātis
censuĕrant
|
absolverāmus
absolverātis
absolvĕrant
|
puniverāmus
puniverātis
punivĕrant
|
FUTURUM SECUNDUM INDICATIVI ACTIVI
Persona
|
Singularis
|
1
2
3
|
accusavĕro
я звинувачу
раніше
accusavĕris
accusavĕrit
|
censuĕro
я оціню
раніше
censuĕris
censuĕrit
|
absolvĕro
я виправдаю раніше
absolvĕris
absolvĕrit
|
punivĕro
я покараю
раніше
punivĕris
punivĕrit
|
|
Pluralis
|
1
2
3
|
accusaverĭmus
accusaverĭtis
accusavĕrint
|
censuerĭmus
censuerĭtis
censuĕrint
|
absolverĭmus
absolverĭtis
absolvĕrint
|
puniverĭmus
puniverĭtis
punivĕrint
|
ПЕРФЕКТНІ ЧАСИ ДІЄСЛІВ ESSE І POSSE
Persona
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futurum II
|
Singularis
|
1
2
3
|
fui я був
fuisti
fuit
|
fuĕram я був раніше
fuĕras
fuĕrat
|
fuĕro я буду раніше
fuĕris
fuĕrit
|
|
Pluralis
|
1
2
3
|
fuĭmus
fuistis
fuērunt
|
fuerāmus
fuerātis
fuĕrant
|
fuerĭmus
fuerĭtis
fuĕrint
|
|
Singularis
|
1
2
3
|
potui я зміг
potuisti
potuit
|
potuĕram я зміг раніше
potuĕras
potuĕrat
|
potuĕro я зможу раніше
poutĕris
potuĕrit
|
|
Pluralis
|
1
2
3
|
potuĭmus
potuistis
potuērunt
|
potuerāmus
potuerātis
potuĕrant
|
potuerĭmus
potuerĭtis
potuĕrint
|
ВКАЗІВНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA DEMONSTRATIVA
is, еа, id - той, та, то; він, вона, воно;
idem, eădem, idem - той же, та ж, то ж; він же, вона ж, воно ж;
iste, ista, istud -. цей, ця, це; той, та, те;
hiс, haec, hoc - цей, ця, це (вказує на близький предмет);
illе, illa, illud - той, та, те; він, вона, воно (вказує на віддалений предмет)
Вказівні займенники в gen. sing, мають закінчення -īus, в dat. sing. - -i. У всіх інших відмінках займенники чоловічого і середнього роду відмінюються за II відміною, а жіночого - за I відміною.
З р а з о к в і д м і н ю в а н н я :
Casus
|
Singularis
|
m
|
f
|
n
|
m
|
f
|
n
|
N.
G.
D.
Acc
Abl.
|
is
eius
ei
eum
eo
|
ea
eius
ei
eam
ea
|
id
eius
ei
id
eo
|
hic
huius
huic
hunc
hoc
|
haec
huius
huic
hanc
hac
|
hoc
huius
huic
hoc
hoc
|
|
Pluralis
|
N.
G.
D.
Acc
Abl.
|
ii (ei)
eōrum
eis
eos
eis
|
eae
eārum
eis
eas
eis
|
ea
eōrum
eis
ea
eis
|
hi
hōrum
his
hos
his
|
hae
hārum
his
has
his
|
haec
hōrum
his
haec
his
|
У займеннику idem, eădem, idem відмінюється перша частина за зразком is, ea, id. Частка -dem залишається незмінною, причому -m перед -d переходить в -n: (m+d = nd).
Casus
|
Singularis
|
Pluralis
|
m
|
f
|
n
|
m
|
f
|
n
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl
|
idem eădem idem
eiusdem
eīdem
eundem eandem idem
eōdem eādem eōdem
|
eīdem eaedem eadem
eorundem earundem eorundem
eisdem
eosdem easdem eadem
eisdem
|
У судових процесах захисник завжди говорить про свого підзахисного hic, а про свого супротивника, який знаходиться тут же в суді, - iste.
ОЗНАЧАЛЬНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA DETERMINATIVA
т f n
ipse, ipsa, ipsum сам, -а, е; самий, -а, -е
talis, talis, tale такий, -а, -е
Займенник ipse, ipsa, ipsum відмінюється як вказівний займенник ille, illa, illud, але в середньому роді має закінчення -um.
Займенник talis, tale відмінюється як прикметники третьої відміни.
Casus
|
Singularis
|
m
|
f
|
n
|
m, f
|
n
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl.
|
ipse ipsa ipsum
ipsīus
ipsi
ipsum ipsam ipsum
ipsō ipsā ipsō
|
talis tale
talis
tali
talem tale
tali
|
|
Pluralis
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl
|
ipsi ipsae ipsa
ipsōrum ipsārum ipsōrum
ipsis
ipsos ipsas ipsa
ipsis
|
tales talia
talium
talĭbus
tales taliа
talĭbus
|
ПИТАЛЬНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA INTERROGATIVA
У латинській мові існують дві категорії питальних займенників: субстантивований quis? хто? quid? що? (вживається тільки в однині) і ад'ективований (qui? quae? quod? який? яка? яке? котрий? котра? котре?)
Casus
|
Singularis
|
Singularis
|
Pluralis
|
m
|
f
|
n
|
m
|
f
|
n
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl.
|
quis quid
хто? що?
сuius
кого? чого?
сui
кому?чому?
quem quid
кого? що?
quo
ким? чим?
|
qui? quae? quod?
cuius?
cui?
quem? quam? quod?
quo? qua? quo?
|
qui? quae? quae?
quōrum? quārum? quōrum?
quibus
quos? quas? quae?
quibus?
|
ВІДНОСНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA RELATIVA
З відносних займенників часто вживаються qui, quae, quod - який (який), -а, -е; які відмінюються так само, як і питальні займенники qui? quae? quod? Поняття кворум походить від вислову praesentia quorum suffĭcit - присутність яких є достатньою.
НЕОЗНАЧЕНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA INDEFINITA
Неозначені займенники утворюються від відносних займенників шляхом приєднання часток, ali-, -quam, -piam, -dam, -vis, -libet, -que, -cum (que) або подвоєнням. Частки можуть вживатися перед або після займенника. При відмінюванні вони змінюють тільки основну частину.
Pronomina substantiva
|
Pronomina adiectiva
|
quis, quid
хтось, щось
alĭ-quis, alĭ-quid
хто-небудь, що-небудь
quidam, quaedam, quiddam
хтось, щось
quisquam, quidquam
хто-небудь, що-небудь
quispiam, quaepiam, quidpiam
хто-небудь, що-небудь
quisque, quidque
кожний
quivis, quaevis, quidvis
будь-хто
quilĭbet, quaelĭbet, quidlĭbet
будь-хто
unusquisque, unaquaeque, unumquique
кожний
quicumque, quaecumque, quodcumpue
хто б не
|
qui, quae, quod
якийсь, а, е
alĭqui, alĭqua, alĭquod
який-небудь
quidam, quaedam, quoddam
якийсь
-------------------------
quipiam, quaepiam, quopiam
який-небудь
quisque, quaeque, quodque
кожний
quivis, quaevis, quodvis
будь-який
quilĭbet, quaelĭbet, quodlĭbet
будь-який
unusquisque, unaquaeque, unumquodque
кожний, всякий
quiqumque, quaecumque, quodcumque
який би не
|
Відмінювання займенника alĭqui, alĭqua, alĭquod
Casus
|
Singularis
|
m
|
f
|
n
|
m
|
f
|
n
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl.
|
alĭqui alĭqua alĭquod
alicuis
aliqui
alĭquem alĭquam alĭquod
alĭquo alĭqua alĭquo
|
alĭqui alĭquae alĭqua[e]
aliquōrum aliquārum aliquōrum
aliquĭbus
alĭquos alĭquas alĭqua[e]
aliquĭbus
|
НЕГАТИВНІ ЗАЙМЕННИКИ
PRONOMINA NEGATIVA
nemo - ніхто (від ne + homo = nehemo = nemo)
nihil - ніщо (від ne + hilum = ні краплі (крихти)
Casus
|
Singularis
|
Pluralis
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl
|
nemo nihil
nullīus nullīus rei
nemĭni nulli rei
nemĭnem nihil
nullo nulla re
|
Ці займенники не мають множини
|
ВПРАВИ
1. Випишіть чотири основні форми дієслів, виділіть перфектну основу:
scio, 4 знати; rego, 3 правити.
2. Провідмінюйте в Perfectum, Plusquamperfectum і Futurum II indicativi activi дієслова:
porto, āvi, ātum, 1 носити
peto, īvi, ītum, 3 просити, вимагати
3. Утворіть пасивну конструкцію:
Alit lectio ingenium. Читання живить розум.
Mos legem regit. Звичай править (управляє) законом.
Фрази для перекладу
1. Feci, quod potui. 2. Pater, peccāvi. 3. Ad hoc. 4. Alter ego. {Pythagoras) 5. Veni, vidi, vici. (Caesar) 6. Fuit Troia. 7. Crede experto. 8. Dura necessĭtas. 9. Fictio iuris. 10. Iuris consultus. 11. Tabularium. 12. Is fecit, cui prodest. 13. Proletarii erant pauperrĭmi homĭnes in civitāte Romāna. 14. Impossibilium nulla obligatio est. 15. De mortuis aut bene, aut nihil. (Chilo) 16. Nosce te ipsum. (Thales) 17. Magna promisisti, exigua video. 18. Paupertas non est vitium. 19. Ut sementem fecĕris, ita metes. 20. Suum cuīque. 21. Fraus est fraudem celāre. 22. Qui cum paupertāte bene convēnit, dives est. (Sen.) 23. Id demum est homĭni turpe, quod meruit pati. (Plautus) 24. Cato iuris civīlis fuit peritissĭmus. 25. Sum, quod eris, quod es, antea fui. 26. Vita sine libertāte nihil est. 27. Apud Romānos iurisprudentia olim in magno usu fuit. 28. Duo fratres erant, bona communia habuĕrant. 29. "Fugi, tene me! Cum revocavĕris me domĭno meo, accipies solĭdum". 30. Faber est quisque suae fortūnae. 31. Accusatio desidĕrat crimen. (Cic.) 32. Alĭquem capĭtis accusāre. 33. Ius feci sicut vindictam imposui. 34. Scire leges non hoc est verba eārum tenēre, sed vim ас potestātem. (Dig.) 35. Ignorantia iuris non excūsat, ignoratio facti non nocet.
De fontĭbus iuris Romāni
Ius popŭli Romāni constat ex legĭbus, plebiscītis, senātus consultis, constitutionĭbus princĭpum, edictis eōrum, qui ius edicendi habent, responsis prudentium. Lex est, quod popŭlus iubet atque constituit. Plebiscītum est, quod plebs iubet atque constituit. Plebs autem а рорŭlo eo distat, quod popŭli appellatiōne universi cives significantur, plebis autem appellatiōne cetĕri cives sine patriciis significantur. Sed postea lex Hortensia lata est, qua plebiscīta universum popŭlum tenēbant; ităque eo modo legĭbus exaequāta sunt. Senātus consultum est, quod senātus iubet atque constituit: idque legis vicem obtĭnet. Constitutio princĭpis est, quod imperātor decrēto vel edicto vel epistŭla constituit. Edicta sunt praecepta eōrum, qui ius edicendi habent; ius autem edicendi habent magistrātus popŭli Romāni. Sed amplissĭmum ius est in edictis duōrum praetōrum, urbāni et peregrīni, quōrum iurisdictiōnem in provinciis praesĭdes eārum habent; item in edicto aedilium curulium. Responsa prudentium sunt sententiae et opiniōnes eōrum, quibus permissum est iura condĕre. Si sententiae eōrum omnium in unum concurrunt, id, quod ita sentiunt, legis vicem obtĭnet; si vero dissentiunt, iudĭci licet (quamlĭbet) sententiam sequi; idque rescripto divi Hadriāni significātur. (Gaius)
ЗАНЯТТЯ 10
ГРАМАТИКА
ЧИСЛІВНИК
NOMEN NUMERALE
(I, V, X, L, С, D, М)
В латинській мові існує чотири розряди числівників:
-
Кількісні (cardinalia)
-
Порядкові (ordinalia)
-
Розділові (distributīva)
-
Прислівникові (adverbialia)
Цифри
|
Скільки?
(cardinalia)
|
Який, котрий?
(ordinalia)
|
По скільки?
(distributive)
|
Скільки разів?
(adverbialia)
|
арабські
|
римські
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
-
13
14
15
-
16
17
-
18
-
19
-
20
30
40
50
60
70
80
90
100
200
300
400
-
500
600
700
|
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
-
XIII
XIV
XV
-
XVI
XVII
-
XVIII
-
XIX
-
XX
XXX
XL
L
LX
LXX
LXXX
XC
C
CC
CCC
CCCC
-
D
DC
DCC
|
unus, una, unum
один, одна, одно
duo, duae, duo
tres, tria
quattuor
quinque
sex
septem
octo
novem
decem
undĕcim
duodĕcim
-
tredĕcim
quattuordĕcim
quindĕcim
-
sedĕcim
septendĕcim
-
duodeviginti
-
undeviginti
-
viginti
triginta
quadraginta
quinquaginta
sexaginta
septuaginta
octoginta
nonaginta
centum
ducenti, ae, a
trecenti
quadringenti
-
quingenti
sescenti
septingenti
|
primus, prima, primum
перший, перша, перше
secundus, a, um
tertius, a, um
quartus, a, um
quintus, a, um
sextus, a, um
septĭmus, a, um
octāvus, a, um
nonus, a, um
decĭmus, a, um
undecĭmus, a,um
duodecĭmus, a, um
tertius decĭmus
quartus decĭmus
quintus decĭmus
-
sextus decĭmus
septĭmus decĭmus
duodevicesĭmus, a, um
undevicesĭmus, a, um
vicesĭmus
tricesĭmus
quadragesĭmus
quinquagesĭmus
sexagesĭmus
septuagesĭmus
octogesĭmus
nonagesĭmus
centesĭmus
ducentesĭmus
trecentesĭmus
quadringen-tesĭmus
quingentesĭmus
sescentesĭmus
septingentesĭmus
|
singŭli, ae, a
по одному,
по одній
----
bini, ae, a
terni, ae, a
quaterni, ae, a
quini, ae, a
seni, ae, a
septēni, ae, a
octōni, ae, a
novēni, ae, a
deni, ae, a
undēni, ae, a
duodēni, ae, a
-
terni deni
quaterni deni
quini deni
-
seni deni
septeni deni
-
duodevicēni, ae, a
undevicēni, ae, a
vicēni
tricēni
quadragēni
quinquagēni
sexagēni
septuagēni
octogēni
nonagēni
centēni
ducēni
trecēni
quadringēni
-
quingēni
sescēni
septingēni
|
semel
один раз
-----
----
bis
ter
quater
quinquies
sexies
septies
octies
novies
decies
undecies
duodecies
-
ter decies
quarter decies
quinquies decies
sexies decies
septies decies
-
duodevicies
-
undevicies
-
vicies
tricies
quadragies
quinquagies
sexagies
septuagies
octogies
nonagies
centies
ducenties
trecenties
quadringenties
-
quingenties
sescenties
septingenties
|
800
900
1000
2000
1000000
|
DCCC
DCCCC
M
MM
IXI
|
octingenti
nongenti
mille
duo milia
decies centies milia
|
octingentesĭmus
nongentesĭmus
millesĭmus
bis millesĭmus
decies centēna millesĭmus
|
octingēni
nongēni
singŭla milia
bina milia
decies centena milia
|
octingenties
nongenties
millies
bis millies
decies centies millies
|
Вивчіть кількісні та порядкові числівники до 10, цілі десятки від 20 до 90, назви сотень, а також тисяч.
УТВОРЕННЯ ЧИСЛІВНИКІВ
1. У римлян налічується всого сім основних цифр I V X L С D М. Інші є похідними від них та утворюються за принципом складання зліва направо, або за принципом віднімання — справа наліво.
VII 5+2=7 DC 500+100=600 МС 1000+100=1100
IX 10-1=9 CD 500-100=400 СМ 1000-100=900
XL 50-10=40
2. Другий десяток від 11 до 17 (включно) утворюється додаванням до назв одиниць елементу - děcim:
XI - undĕcim = unus + decem XII - duodĕcim і т. д.
3. Числа 18 та 19, як і всі десятки, що закінчуються на 8 і 9, утворюються за принципом віднімання від наступного круглого десятка відповідно 2 або 1:
18 = 20—2 duodeviginti (duo + de (від) + viginti) від двадцяти два,
59 = 60—1 undesexaginta (un (us) + de + sexaginta) від шістдесяти один.
4. Усі десятки (крім 20) мають закінчення -ginta,
сотні (200—300) — -centi, всі інші — -genti:
XX viginti LX = 60 sexaginta
XXX = 30 triginta LXX = 70 septuaginta
XL = 40 quadraginta LXXX = 80 octoginta
L = 50 quinquaginta XC nonaginta
CC = 200 ducenti, ae, a CM nongenti, ae, a
D = 500 quingenti, ae, a
5. Складні кількісні числівники попереду мають більше число: CXXIV (124) centum viginti quattuor, DIII (503) quingenti tres.
На відміну від української мови в складених порядкових числівниках усі числа є порядковими: CDLXXVI (476-й) quadringentesĭmus septuagesĭmus sextus.
6. Для утворення порядкових числівників (десятків та сотень) вживаються суфікс -esĭm та родові закінчення -us, -a, um: trecentesĭmus (300-й).
7. Розділові числівники в латинській мові мають форму множини, перекладаються кількісним числівником з прийменником по: singŭli, ae, a по одному, по одній, по одному і.т. д.
8. Числівники-прислівники від п`ять разів і далі утворюються від кількісних за допомогою суфікса -ies: quinquies (quinque + ies) п`ять разів, sexies (sex + ies) шість разів і т. д.
ВІДМІНЮВАННЯ ЧИСЛІВНИКІВ
1. Відмінюються, тобто змінюються за родами, числами та відмінками, як прикметники:
а) кількісні числівники один, два, три, сотні (200—900) та тисячі; milia (pi. от mille) — тисячі;
б) всі порядкові та розділові числівники.
2. Не відмінюються, тобто мають однакову форму для всіх родів:
а) кількісні числівники від 4 до 100 (включно) та тисяча mille:
б) числівники-прислівники.
Приклади на узгодження числівників: unus heres – один спадкоємець, una femĭna - одна жінка, unum praedium - один маєток, una obligatio - одне зобов`язання, centum milĭtes - сто солдатів, mille homĭnes - тисяча чоловік, mille passus - тисяча кроків, dua milia civium - дві тисячі громадян, testis primus - перший свідок.
Відмінювання числівників
Casus
|
unus (S.)
|
duo (Pl.)
|
tres (Pl.)
|
milia (Pl.)
|
m
|
f
|
n
|
m
|
f
|
n
|
m, f
|
n
|
n
|
N.
G.
D.
Acc.
Abl.
|
unus una unum
unīus
uni
unum unam unum
uno una uno
|
duo duae duo
duōrum duārum duōrum
duōbus duābus duōbus
duos duas duo
duōbus duābus duōbus
|
tres tria trium
tribus
tres tria
tribus
|
milia
milium
milĭbus
milia
milĭbus
|
Числівник unus, a, um відмінюється як займенниковий прикметник, тобто має в gen. sing, закінчення -ius, в dat. sing. -i. В інших відмінках відмінюється за першою та другою відміною іменників.
Числівник duo, duae, duo в dat. та abl. має закінчення -obus (т, n), -abus (/), в інших відмінках за першою та другою відміною іменників.
Числівники tres, tria и milia відмінюються за голосним типом третьої відміни. Назви сотень від 200 до 900 відмінюються за першою та другою відміною іменників у множині.
Усі порядкові числівники змінюються за родами та відмінюються як прикметники першої та другої відмін:
Singularis N. provincia prima перша провінція
G. provinciae primae і т. д.
Розділові числівники відмінюються як прикметники першої та другої відмін у множині: bini, ae, a — по два, по две, по два.
СИНТАКСИС ЧИСЛІВНИКІВ
Кількісні числівники в ролі означення узгоджуються з іменниками в роді, числі та відмінку та ставляться перед ними: triginta dies — 30 днів (строк); sex milia milĭtum — шість тисяч солдатів.
Порядкові числівники ставляться після іменників: vigilia prima перша (нічна) сторожа , перший (нічний) караул (з 6-тої до 9-тої вечора).
В поєднанні з mille іменник відмінюється:
N. mille homĭnes тисяча людей
G. mille homĭnum
D. mille hominĭbus
Acс. mille homĭnes
Abl mille hominĭbus
В поєднанні з milia іменник ставиться в родовому відмінку множини та не відмінюється:
N. duo milia civium дві тисячі громадян
G. duōrum milium civium...
Складені порядкові числівники є порядковими у всіх складових елементах: tricesĭmus secundus тридцять другий.
Ablativus tempŏris (часу) вживається для позначення часу, може вживатися з прийменником in чи без нього:
Anno millesĭmo nongentesĭmo nonagesĭmo secundo — у 1992 році;
Kalendis Novembris — у листопадові календи, тобто 1листопада.
Ablativus pretii (ціни) визначає ціну в одиницях вартості:
centum talentis alĭquid vendĕre — продати щось за сто талантів;
dimidio minōris constāre — коштувати вдвоє дешевше.
ВИЗНАЧЕННЯ КАЛЕНДАРНИХ ДАТ
Римляни вели своє літочислення від традиційної дати заснування Риму (753 р. до н. е.). Так, рік запису законів XII таблиць, тобто 450 р. до н. е., позначався як 303-й рік від заснування Риму (тобто 753 — 303 рр. до н.е.). Найдавніший римський календар — Ромула (VIII ст. до н.е.). Рік (annus) у ньому складався з десяти місяців (menses): Martius, Aprīlis, Maius, Iunius, Iulius, Quintīlis, Sextīlis, September, October, November, December. Пізніше цар Нума додав ще два місяці: Ianuarius та Februarius.
Після реформи календаря, за Юлія Цезаря (46 р. до н. е.) місяць Quintīlis був перейменований в Iulius на честь Цезаря, а пізніше Sextīlis в Augustus на честь Октавіана. Рік починався 1 січня. Юліанським календарем користувались в Західній Європі до кінця XVI ст., коли Папа Григорій XIII провів реформу календаря і він став називатися Григоріанським. В Україні та Росії новий стиль був введний з 1918 року. Українське православ’я до цих пір користується Юліанським календарем.
Римський календар був сонячно-місячним, семиденний тиждень римляни сприйняли зі Сходу, рахуючи дні за фазами місяця. У місяці римляни виділяли три основні дні: 1-й день (молодий місяць, або Kalendae); 5-й день (Nonae) та 13-й день (Idus). В березні, травні, червні, липні та жовтні нони припадали на 7-й день, а іди — на 15-й день місяця. Дні місяця рахувалися не за порядком від початку до кінця, а від Календ, Нон та Ід. При підрахунку днів рахувався і той день, який датувався, і той, до якого відраховували, додаючи при цьому слова ante (до) або pridie (напередодні).
Наприклад: pridie Kalendas Ianuarias — напередодні січневих Календ, тобто 31 грудня; Kalendis Ianuariis — у січневі Календи, тобто 1 січня; Idĭbus Martiis — у березневі Іди, тобто 15 березня; in ante diem tertium Nonas Maias — на третій день до травневих Нон, тобто 5 травня.
Римска доба ділилася на дві частини, рахунок вели ночами. Ніч з 6-ї години вечора до 6-ї ранку поділялася на 12 годин (hora) та 4 сторожі (vigilia) по три години кожна; день - (dies) — з 6-ї ранку до 6-ї вечора — на 12 годин.
Таблиця переведення римських дат на сучасні
Число
|
Березень, Травень, Липень, Жовтень
|
Січень, Серпень, Грудень
|
Квітень, Червень,
Вересень, Листопад
|
Лютий
|
(1)
|
Календи
|
2
|
6-й день до Нон
|
4-й день до Нон
|
|
3
|
5-й день до Нон
|
3-й день до Нон
|
4
|
4-й день до Нон
|
напередодні Нон
|
(5)
|
3-й день до Нон
|
Нони
|
6
|
напередодні Нон
|
8-й день до Ід
|
(7)
|
Нони
|
7-й день до Ід
|
8
|
8-й день до Ід
|
6-й день до Ід
|
9
|
7-й день до Ід
|
5-й день до Ід
|
10
|
6-й день до Ід
|
4-й день до Ід
|
11
|
5-й день до Ід
|
3-й день до Ід
|
12
|
4-й день до Ід
|
напередодні Ід
|
(13)
|
3-й день до Ід
|
Іди
|
14
|
напередодні Ід
|
19-й день до Календ наступного місяця
|
18-й день до Календ
наступного місяця
|
16-й день до Календ наступного місяця
|
(15)
|
Іди
|
18-й день
|
17-й день
|
15-й день
|
16
|
17-й день до Календ наступного місяця
|
16-й день
|
14-й день
|
17
|
16-й день
|
15-й день
|
13-й день
|
18
|
15-й день
|
14-й день
|
12-й день
|
19
|
14-й день
|
13-й день
|
11-й день
|
20
|
13-й день
|
12-й день
|
10-й день
|
21
|
12-й день
|
11-й день
|
9-й день
|
22
|
11-й день
|
10-й день
|
8-й день
|
23
|
10-й день
|
9-й день
|
7-й день
|
24
|
9-й день
|
8-й день
|
6-й день
|
25
|
8-й день
|
7-й день
|
5-й день
|
26
|
7-й день
|
6-й день
|
4-й день
|
27
|
6-й день
|
5-й день
|
3-й день
|
28
|
5-й день
|
4-й день
|
напередодні
Календ
наступного місяця
|
29
|
4-й день
|
3-й день
|
30
|
3-й день
|
напередодні Календ
наступного місяця
|
31
|
напередодні Календ наступного місяця
| |