Inhoudsopgave nieuwsbrief 147 – 06. 03. 2012

Nu zowel de ECB als de Europese Investeringsbank EIB niet willen deelnemen aan de Griekse schuldenkwijtschelding (3) komt ECB-Goldman Sachs topman Draghi steeds dichter bij zijn hoofddoel, namelijk het exclusief door de Centrale Banken laten financieren van de staatsschulden van de EU. In de praktijk betekent dit dat er voor de Europese staatsobligaties geen markt meer is, omdat deze door het schrappen van de CDS niet meer verzekerd kunnen worden en daarom geen enkel beleggingsfonds zich hier nog aan zul durven wagen. Dat houdt in dat de ECB net als de FED in Amerika en de Bank of England in Londen ongelimiteerd geld gaat bijdrukken. Gevolgen: deflatie van bezittingen (huizen e.d.) en inflatie van prijzen (alles wordt veel duurder). In het verleden zouden alle economen dit een 'crash' noemen, maar onze politici en media zullen dit aan de burgers verkopen als de zoveelste 'redding'. (1)

Mohamed El-Erian, mede topman van 's Werelds grootste obligatie belegger PIMCO, verklaarde in een interview met CNBC dan ook dat het gedaan is met Griekenland en dat ook het tweede reddingspakket van € 130 miljard daar niets aan kan veranderen. Volgens El-Erian willen de eurozone leiders Griekenland echter nog niet kwijt omdat het land als voorwendsel gebruikt wordt om iedere keer de grootte van de EFSF en ESM reddingsfondsen te verhogen, zodat uiteindelijk de andere PIIGS landen kunnen worden gered. (4)

Door het land te dwingen snoeiharde bezuinigingen door te voeren wordt Griekenland in de ogen van de PIMCO topman geslachtofferd op het altaar van de euro, om zo tot letterlijk elke prijs te voorkomen dat bijvoorbeeld ook Portugal -dat volgens de Citigroup bank een schuldenkwijtschelding van 50% nodig heeft (5)- wordt 'aangestoken'. Zodra het EFSF/ESM groot genoeg is zal de eurozone Griekenland alsnog laten vallen, denkt El-Erian.

Zweden doet het zonder euro veel beter

Tevens vroeg hij zich hardop af hoelang de EU de huidige sociale structuren nog kan blijven financieren. Daarbij wees hij op het succes van Zweden, dat niet de euro heeft ingevoerd en er daarom net als Zwitser-land zowel financieel als economisch veel beter voorstaat dan welk euroland dan ook. El-Erian waarschuw-de de EU ervoor dat als het er niet in slaagt om voldoende economische groei te creëren als tegenwicht voor de enorme bezuinigingen, er een drama ontstaat waar 'nog jarenlang over gesproken zal worden.'

Xander

(1) Deutsche Mittelstands Nachrichten, (2) Deutsche Mittelstands Nachrichten, (3) Deutsche Mittelstands Nachrichten, (4) Deutsche Mittelstands Nachrichten, (5) Deutsche Mittelstands Nachtrichten

Echt geliefd is hij niet, maar de overgrote meerderheid van de Syriërs prefereert Assad boven de onvermijdelijke chaos die ontstaat als de door het Westen gesteunde islamisten het straks voor het zeggen krijgen.

Het leven in Syrië onder het regime van president Bashar Assad was zeker niet ideaal. Desondanks zorgde de heersende Ba'ath partij ervoor dat de verschillende religieuze groepen in het land ondanks de overweldigende islamitische meerderheid in vrede en relatieve veiligheid konden samenleven. De christenen in Syrië vrezen nu een herhaling van het drama in Irak en Egypte, waar na de machtsovername door extremistische moslims een gruwelijke en genadeloze vervolging is losgebarsten. In Irak zijn er hierdoor vrijwel geen christenen meer overgebleven.

De Syrische christenen leven al maanden met een groot dilemma: ze zijn het niet eens met het harde optreden van Assad tegen de rebellen, maar weten tegelijkertijd dat als Assad wordt afgezet ze vrijwel zeker het volgende doelwit zullen worden van deze moslimrebellen, die net als in Irak, Egypte, Libië en veel andere Arabische landen streven naar de oprichting van een volledige islamitische staat onder de Sharia wetgeving. Veel van de tienduizenden christenen die door het moslimgeweld Irak moesten ontvluchten vonden in Syrië een veilig heenkomen. Volgens christenactivist David Wood is Assad weliswaar 'wreed, maar wel even wreed tegenover iedereen, moslim of niet-moslim. Als islamisten het land overnemen, en dat gaat vrijwel zeker gebeuren, dan zal het seculiere regime vallen. De islamisten zullen minstens zo wreed zijn als Assad, maar zij zullen de mensen níet gelijk behandelen, waardoor christenen in zeer grote problemen terecht zullen komen.' (1)

Westerse media misleiden

Het afgelopen jaar toonden we al vaker aan dat de Westerse media een misleidend beeld schetsen van de gebeurtenissen in Egypte, Libië en nu Syrië. Na jaren met rust te zijn gelaten en hun landen in relatieve vrede te hebben geleid, waren Mubarak, Gadaffi en nu Assad plotseling wrede en duivelse dictators die moe(s)ten verdwijnen. Net als in Libië vormen de door de NAVO gesteunde moslimrebellen in Syrië slechts een kleine minderheid en staat de overgrote meerderheid van de bevolking nog steeds achter Assad, ondanks het feit dat deze altijd hard heeft opgetreden tegen tegenstanders van zijn regime.

Syrië is vooral omdat het een belangrijke bondgenoot is van zowel Iran als Rusland van een andere orde dan Libië, dat het laatste decennium steeds meer toenadering zocht tot het Westen. Rusland heeft er veel belang bij dat Assad aan de macht blijft, niet alleen omdat het Kremlin al jaren scheepsladingen vol wapens aan Syrië verkoopt, maar ook vanwege Tartus, de enige Russische marinebasis aan de Middellandse Zee, die inmiddels ook wordt gebruikt door Iraanse oorlogsschepen.

Mede dankzij de scherpe waarschuwingen uit Moskou dat een Westerse interventie in Syrië niet zal worden getolereerd lijkt de Amerikaanse president Obama voorlopig geen fiat te geven aan de plannen voor een door de Arabische Liga gesteund militair ingrijpen. Obama hoopt dat de Russen wel akkoord zullen gaan met het opzetten van 'humanitaire corridors' in Syrië en dat het Kremlin Assad zal overhalen deze corridors niet aan te vallen. Een tweede reden voor het vooralsnog uitblijven van militair ingrijpen is de plotselinge aarzeling van Turkije om zijn luchtmachtbases ter beschikking te stellen. Mocht het plan om humanitaire corridors op te zetten mislukken dan zouden deze bases alsnog nodig zijn om -net als vorig jaar in Libië- met Amerikaanse, Franse, Italiaanse, Britse en dan ook Turkse gevechtsvliegtuigen een no-fly zone boven ongeveer een kwart van Syrië af te dwingen. Ook Saudi Arabië, Egypte en Qatar zullen mogelijk hun steun verlenen aan deze operatie. (2)

Xander - (1) New American, (2) DEBKA [Syrië; ontwikkelingen]

Wij voeren actie om ratificatie van het ESM-verdrag te voorkomen. Doe ook mee!
SPECIALE EDITIE IN SAMENWERKING MET:

Argusoog, Courtfool.info, Earth Matters, De Reaguurder, E.J. Bron, Occupy Ede, Occupy Nederland, Real Currencies, Vrijspreker, Waterput.

1. 
   Wat is er aan de hand?
   
2. 
   Op donderdag 1 maart 2012 [1] moet het parlement besluiten of het het ESM-verdrag [2] ratificeert.
   
3. 
   3. Wat kunnen we doen?
   
4. 
   In eerste instantie de petitie tekenen: PETITIE TEGEN HET ESM VERDRAG
   
5. 
   http://www.belfort-group.eu/blogs
   

Waarschijnlijk zullen veel mensen 'democratie' verwarren met het beeld van een eerlijke, vrije samenleving waarin de burger ook zeggenschap heeft. Los van de vage constatering dat 'de burger' genoegen neemt met deze zwaar ondergeschikte positie in de besluitvorming over zijn leven, is niets minder waar. De burger heeft, buiten de minimale invloed op zijn directe levenssfeer, helaas helemaal niets te vertellen. Toch blijven vele de huidige democratische vorm van bestuur steunen?

Indien democratie in deze impliceert, dat de wil van een meerderheid leidend is voor verplichte acceptatie van een minderheid, is voor deze minderheid de democratie tevens de dictatuur. De gelijkwaardigheidsprincipes van 'geven en nemen' en vrijheid van keuze en zelfbeschikking gaat volledig mank als eenzijdig verplichtingen afgedwongen worden. 'Democratie' is dan ook louter een woord waar voor ieder mens een eenduidige betekenis aan zou moeten zitten. Of dit werkelijk zo is valt dus te betwijfelen. Meer een manipulatieve reclame slogan geworden.

Democratie heeft niets met moraal, ethiek en menselijk gevoel te maken, het is maar een bestuursafspraak, meer niet. Net als spelen met knikkers, waarbij eerst onder de vriendjes de spelregels afgesproken zijn hoe het spel gespeeld gaat worden, resulterend in winnaars en verliezers. Echter met dit wezenlijke verschil dat zij 'vrijwillig samen spelen' en als iemand vals speelt loop die ook direct het risico dat een medespeler de vals speler terecht wijst, op zijn bek timmert en zijn knikkers gewoon terug pakt. Helaas kan dat niet in onze democratie! (terugpakken bedoel ik dan, laat dat timmeren maar zitten, dat doen ze al genoeg bij elkaar...)

Enerzijds zou democratie het beeld schetsen dat er algemene consensus en overeenstemming bestaat ten goede van de mensheid. Anderzijds, bij ieder besluit of wens waar geen 100% instemming voor is, heeft een minderheid het nakijken, verliest verdere inspraak en daarmee haar zelfbeschikking. Voor deze groep is een democratisch systeem dus een dictatuur. Buitengesloten van verdere besluitvorming resteert klagen (oppositie), maar ondertussen wel als trouwe hondjes volgen wat opgelegd is door de meerderheid, als is het nog zo onwelgevallig.

Een prachtig voorbeeld van onwelgevallige democratische besluiten is natuurlijk de gifbeker van Socrates. Het democratisch principe was hier leidend voor zijn dood. Zelf schijnt de man hardnekkig te hebben vastgehouden aan de principes waar hij als staatsburger achter stond, welke uiteindelijk tot zijn 'democratisch besloten' doodstraf zouden leiden. Plato heeft hier zijn Apologie van Socrates over geschreven. Kijk, dat is ook democratie, wij doen dit ondertussen met hele landen.

Aangezien ieder politiek systeem uit is op zelfbeschikking over de arbeidsenergie van u en mij, is deze democratische oplegging een niet echt eerlijk systeem te noemen. De dwang voor de minderheid blijf altijd aanwezig, ongeacht welke kant de volgende verkiezingen uitzwaaien. Het heeft meer weg van een ping pong van opgelegde dwang voor de 'verliezer' van deze ronde. Dus voorlopig blijf ik nog even bij mijn stelling dat democratie en dictatuur niet veel van elkaar verschillen. Het is maar met wie u mee wilt lopen om een kant te kiezen.

Sommige mensen zien meer in een een representatieve democratie. Met ruimte voor meerdere opties en geen verplichte winkelnering, deelname aan producten, diensten, enz. Ieder zou vrij moeten zijn zelf te kiezen welke levensovertuigingen zij erop nahouden met daarbij passende eigen keuzes en verantwoordelijkheden. Wilt u geen ziektekosten verzekering? Goed, dan niet. Maar dan wel boter bij de vis mocht u toch gebruik willen maken van 'het systeem'. Billijk toch? Durft u deze gok niet aan? Sluit lekker een verzekering af en hou op met zeuren. Het kan zo simpel zijn!

Alice in Wonderland, draai alles om! Natuurlijk kan een dergelijk systeem niet met de huidige vorm van democratie. Dit is een piramide systeem gebaseerd op centrale macht. Het piramidesysteem van bestuur moet misschien wel eens omgekeerd benaderd worden. Centraal gezag is nergens anders voor nodig dan onderdrukking en manipulatie van grote groepen. Een ter zaken kundige massa mensen zou de uiteindelijke doorslaggevende beslissingsbevoegdheid kunnen krijgen beslissingen te nemen waarvan de impact familie overschrijdend is. Verder moet iedereen zich lekker met zijn eigen huishouden en activiteiten bezig houden zonder anderen tot last te zijn.

De zogenaamde specialisten met beslissingsbevoegdheid zouden een louter adviserende rol moeten vervullen. Waarbij hun adviezen door de betrokkenen en een ter zakenkundige massa beoordeeld worden om wel of niet te accepteren. De wetenschap en politiek adviseert, het volk besluit. De macht van de huidige commercie kan volledig uitgeschakeld worden in deze besluitvorming, om zich vervolgens te committeren aan de facilitaire behoefte. (die mensen zijn toch alleen maar op egoïstische zelfverrijking en persoonlijke macht vergaring uit) Deze facilitaire behoeften van de mensheid zou dan ook eens grondig moeten worden heroverwogen, naar; wat hebben we echt nodig, en hoe kunnen we dat het beste fabriceren? Uiteraard hierbij de mens als middelpunt met als doelstelling een gelijkwaardig leefbaar bestaan voor iedereen.

Dit alles echter met de ruimte voor niet deelnemers, en daar zit de grote uitdaging. Twee, elkaar respecterende, werelden op één aarde? *we dromen verder*

Saluut

- een toelichting. (29-02-2012 21:38)

In dit stukje spreek ik over minderheid/meerderheid vanuit de perceptie van het electoraat. De klassieke verkiezingsuitkomst. Zetten we enkele bewering echter af tegen de werkelijke meerderheid/minderheid in verhouding tot de gehele bevolking resulteert dit soms in omgekeerde stellingen. (verwarrend hé, sorry, was geen opzet.). In een dergelijk geval zou de these, dat het dictatuur gevoel voor de minderheid geldt, dan geen stand houden. Democratisch gezien is het altijd de meerderheid die moet schikken voor de wil van een minderheid. Zelden is er een ‘echte’ meerderheid.
Directe democratie is misschien een betere verwoording dan ‘representatieve’.

Nu zou ook de associatie met representanten gelegd kunnen worden. Dan is er geen verschil met nu. ‘Dat’ was niet de bedoeling!

[democratie is dictatuur] [dictatuur en democratie]

Geen verklaring voor mysterieuze 'muziek' bij Yellowstonemeer

Dinsdag, 28 februari 2012 13:55

De geluiden lijken op het zoemende geluid van een zwerm bijen, komen langzaam naderbij en ebben uiteindelijk in de verte weg, aldus Hiram M. Chittenden in 1895 in zijn boek The Yellowstone National Park.

De omschrijving die Chittenden geeft komt overeen met meldingen van vreemde geluiden of ‘muziek’ afkomstig uit de lucht rond het Yellowstone- en Shoshonemeer.

Mysterieuze geluiden en metaalachtige resonantie

Chittenden was ingenieur en bouwde wegen en bruggen in het park rond het meer. Hij is niet de enige of de eerste bezoeker van Yellowstone die over vreemde en onverklaarbare geluiden rond het meer heeft geschreven. Professor Edwin Linton van het Washington & Jefferson College werkte in de zomer van 1890 in Yellowstone. Hij hoorde samen met zijn collega’s herhaaldelijk mysterieuze geluiden. Hij schreef erover (pdf) in het prestigieuze tijdschrift Science.

“De volgende ochtend hoorden we het geluid luid en duidelijk,” schreef Linton. “Het leek van boven te komen, verplaatste zich door de lucht richting het zuidwesten en werd steeds zwakker. Het leek een oneindig geluid te zijn met een licht metaalachtige resonantie.”

Linton en anderen hebben de geluiden omschreven als ‘harpachtig’ en ze deden hen denken aan menselijke stemmen of het geluid van metalen kabels die langs elkaar bewegen.

Historicus van het Yellowstone National Park Lee Whittlesey zei dat er een aantal artikelen over zijn geschreven, maar dat ze vaak diep verborgen liggen in de literatuur. Alhoewel het fenomeen vergezocht lijkt is Whittlesey er zeker van dat de geluiden hebben bestaan en dat de verslagen geloofwaardig zijn. De geluiden zijn gemeld door gerespecteerde wetenschappers en verschenen in diverse boeken, tijdschriften en kranten. Geoloog Frank H. Bradley verkende en documenteerde de natuurlijke wonderen van Yellowstone tijdens een expeditie in 1873 toen hij langs het Yellowstonemeer vreemde geluiden hoorde.

In augustus 1930 verscheen een artikel in het magazine Popular Science waarin aardbevingen werden genoemd als mogelijke veroorzaker van de geluiden.

Wellicht hebben mensen het geluid recentelijk gehoord, maar zwegen ze uit angst om geridiculiseerd of uitgelachen te worden. Gidsen bespreken de geluiden niet vaak met de bezoekers van het park, weet Whittlesey.

Ondanks het gebrek aan een verklaring voor de geluiden is hij er zeker van dat de mensen ze wel degelijk hebben gehoord zoals omschreven in de verschillende boeken, tijdschriften en kranten.

Bron: Yellowstonegate.com

http://www.niburu.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=2229:geen-verklaring-voor-mysterieuze-muziek-bij-yellowstonemeer&catid=27:paranormaal&Itemid=40

[Yellowstone; mysterieuze geluiden] [mysterieuze geluiden in Yellowstone]

De Killswitch komt naar de PC - Windows 8

Janne Kytömäki, een Finse software ontwikkelaar, was vorig jaar Google's Android Market voor smartphone apps aan het doorzoeken, toen hij iets vreemds bemerkte. Tientallen van de best verkochte applicaties vermeldden ineens de verkeerde uitgever. Het was alsof Stephen King's naam van de covers van zijn boeken was verdwenen en was vervangen door een onbekende auteur. Kytömäki besefte dat de dader een stuk malware was, dat snel om zich heen greep. Hij postte zijn bevindingen online.

Ze draaide een weinig bekende killswitch die tot in meer dan 250.000 besmette Android smartphones onder dwang de kwaadaardige code verwijderde. "Het was een onwerkelijke beleving als je meemaakt, hoe zich zoiets ontvouwt," zegt Kytömäki, die zelf dobbelsteen simulator apps maakt. Killswitches zijn een standaard onderdeel van de meeste smartphones, tablets en e-readers. Google, Apple en Amazon hebben allemaal de mogelijkheid en toegang tot apparaten, om illegale content te verwijderen of code te bewerken, zonder toestemming van de gebruiker. Het is een krachtige manier om bedreigingen, die zich snel verspreiden, te stoppen, maar het is ook een privacy en veiligheid mijnenveld.

De killswitch functie werd gepubliceerd in een veel geciteerd artikel in Computerworld in december, toen Microsoft de voorwaarden plaatste voor het gebruik van de Application Store. Een functie in Windows 8 die gebruikers in staat stelt om software te downloaden van een Microsoft-gecontroleerd portaal. Windows smartphones, net zoals die van haar concurrenten, hebben de killswitches al meerdere jaren. Maar software verwijderen "is een laatste redmiddel, en het is ongewoon", zegt Todd Biggs, directeur product management voor Windows Phone Marketplace.

Microsoft weigerde echter vragen over de killswitch in Windows 8 te beantwoorden, en verklaarde alleen dat het in staat zal zijn applicaties, die gedownload zijn via de nieuwe App Store, te verwijderen of te wijzigen. Alle software geladen van een flash drive, DVD of rechtstreeks van het web, blijven buiten de controle van Microsoft. Toch is de killswitch een instrument, dat Microsoft kan helpen malware infecties te voorkomen. "Voor de meeste gebruikers is de mogelijkheid om op afstand apps te verwijderen een goede zaak," zegt Charlie Miller, onderzoeker bij het ​​beveiligingsbedrijf Accuvant.

De geschiedenis van de killswitches in smartphones en e-readers suggereren een tweesnijdend zwaard voor de bedrijven, die ze gebruiken. In 2009 greep Amazon in bij gebruikers door kopieën van een e-book van 1984 George Orwell's Animal Farm te verwijderen. Het was verkocht door een uitgever zonder de benodigde rechten. De daaruit voortvloeiende terugslag veroorzaakte de opmerking van Amazon Chief Executive Officer Jeff Bezos, de actie een "domme, ondoordachte, en pijnlijk uit lijn met onze principes” te noemen.

De terughoudendheid van techbedrijven om expliciet beleid te formuleren voor wanneer zij wel of niet gebruikmaken van de killswitches, draagt ​​bij aan de angst dat ze zullen worden misbruikt. Burgerrechten en vrije meningsuiting activisten zijn bang dat techbedrijven onder druk kunnen worden gezet door regeringen, om software of gegevens om politieke redenen te verwijderen. "Er is iemand die absolute controle heeft over mijn harde schijf op manieren die ik misschien nooit had voorzien of waar ik niet in toestemde", zegt Eric Goldman, directeur van de High Tech Law Institute aan de Santa Clara University Law school in Californië. "Als ze wijs gebruikmaken van die macht, kunnen ze het leven beter maken. Maar we weten niet of ze die macht verstandig zullen gebruiken. In feite zullen we zelfs nooit weten wanneer ze gebruikmaken van hun macht."

Hiroshi Lockheimer, Google's vice-president van Android engineering, zegt dat de zoekgigant zich het recht voorbehoud om de killswitch te gebruiken in "werkelijk kolossale, echt voor de hand liggende gevallen van schadelijke inhoud”. Bigg van Microsoft zegt dat het bedrijf de functionaliteit alleen in zijn smartphones voor "technische problemen en problemen met de content" gebruikt. Apple weigerde commentaar te geven. En Amazon reageerde niet op meerdere berichten.

Killswitch een overcorrectie?

Kevin Mahaffey, mede-oprichter van de San Francisco startup Lookout, die beveiligingssoftware voor smartphones maakt, heeft net als velen in zijn vak gemengde gevoelens over de opkomst van de killswitch. "De externe verwijderingstools zijn een reactie op de fouten uit het PC-tijdperk", zegt hij. "Ik denk dat de geschiedenis zal leren of het een een overcorrectie is. Het kan goed gedaan worden, maar wij als industrie moeten voorzichtig zijn. Het is gemakkelijk je een dystopische toekomst voor te stellen die er uit voort kan vloeien.

Een van de voorstanders is Janne Kytömäki, de Fin die de Android malware uitbraak ontdekte. Volgens hem nam Google de juiste beslissing door ongevraagd de malware te verwijderen. "Wat was het alternatief?" Zegt hij. "Die applicaties geïnstalleerd laten staan op de 200.000 mobiele telefoons van mensen? Dit is iets dat moest gebeuren."