Naar keuze op mijn website. Via deze

4.2 Reptielen

Hier noemen we enkel de brilkaaiman.

Daarnaast hebben we velen schildpadsoorten zoals; de bochelschildpad, de kikkerkopschilpad, de roodkopdeukschilpad, de soepschilpad, hawksbill turtle, olive ridley turtle, moerasschildpad, modderschildpad, geelkopschildpad, savanneschildpad, bosschildpad en de oeroude lederschildpad. (sommige stammen uit de tijd van de dinosauriërs!)

De zeeschilpadden komen voor het broeden naar Suriname en kunnen op twee plekken aan de kust bezichtigd worden. Het Matapica strand en bij het Indianendorp Galibi. Het broeden gaat echter wel met perioden.

De laatste reptielsoort die ik hier zal noemen zijn de slangen. Zo hebben we de boa constrictor of tapijtslang, de groene boomboa, de hondskopboa, de slanke boomboa, de regenboogboa, de tot de verbeelding sprekende anaconda, de papegaaislang, de vreselijk giftige lanspuntslang en de gevreesde bushmaster.

Verder leven in Suriname nog zo een 76 andere slangen.

Deze grote groene hagedis is de grootste leguaanachtige in noordelijk Zuid- Amerika. Hij heeft een grote keelzak en een rugkam. Zijn lichaam kan maximaal 1,8 meter lang worden. Hij woont in bomen, van allerlei bostypen. Meestal rond water. Hij is overdag actief.

Als u in Paramaribo bent is de kans groot, deze tegen het lijf te lopen. In de tuin van hotel Torarica en op mijn eigen schutting heb ik ze zien zonnebaden.

Surinamers eten graag leguaan en dan met de eieren.

Gewone tuinhagedis oftewel de lagadisa in het Surinaams.

Dit diertje ziet u vaak in de tuin of op straat lopen. Zijn lichaam is grasgroen met op de flanken donkerbruine banden, die in de lengte lopen. Zijn snuit is nogal spits. Hij wordt maximaal 17 centimeter lang. Hij leeft op de grond en is overdag actief. Alleen.

Zijn huid is aan de bovenzijde bruin tot grijs, met 9 of 10 crèmekleurige en zwarte strepen. Hij wordt maximaal 9 centimeter. Dit beestje ziet men ook in tuinen en op straat. Overdag actief en alleen.

De brilkaaiman, oftewel de wetberekaiman in het Surinaams.

Deze kaaiman heeft een benige richel tussen de ogen, een geel/groene tot bruine rug. Een witachtige buik en een kaak met scherpe tanden.

Soms zont hij op oevers van de rivieren of houdt hij zich op in trenzen in gecultiveerd gebied. Hij is vooral ’s nachts actief en als men ’s nachts met een bootje erop uit gaat, ziet men de ogen oplichten in het licht van de zaklantaarn. Een kaaiman tegenkomen is totaal niet ongebruikelijk in het binnenland.

De soepschildpad, oftewel de krapei in het Surinaams.

Dit is een grote zeeschildpad, die men op het strand van Galibi of Matapica kan zien nestelen, mits het de juiste periode is.

Hij heeft een glad schild. Zijn kop is relatief klein en aan de voorkant afgerond. Volwassenen zijn zeer verschillend van kleur, van bruin tot groen tot bijna zwart.

Zijn onderkant is gelig. Hij wordt tussen de 85 tot 140 meter lang. En komt in alle tropische zeeën voor.

Hij wordt door velen als een lekkernij beschouwd en dus gegeten?

De lederschilpad, oftewel de aitkanti in het Surinaams.

Dit is de grootste, bedreigde zeeschildpad ter wereld, die soms wel zo groot als een kever ( de auto) kan worden! Hij heeft een leerachtige huid, vandaar de naam, zonder schubben of schild.

Hij heeft 5 richels over zijn rug lopen. Zijn huid is zwart met wit gevlekt. Met een relatief lange staart. Het dier wordt tot 2 meter lang.

Hij leeft in tropische en subtropische zeeën en legt zijn eieren op het strand, zoals bij Galibi en Matapica. Hij leeft voornamelijk alleen. Hij brengt zijn leven zwemmend door en legt gigantische afstanden af. Ze worden onder andere gezien in Portugal, Canada en Suriname. Alle uithoeken van de wereld dus!

In de periode van februari tot en met juli kunt u ’s nachts deze enorme schildpad zien nestelen. Dit zeer zeker de moeite waard!

Dit dier stamt uit de tijd van dinosaurussen.

Wanneer u meer wilt lezen over de krapei of de lederschildpadden, kan dat, er is onlangs een boekje verschenen geschreven door de heer Auke J. Hielkema dat heet; “Gids voor uw bezoek aan de zeeschildpadden van Suriname.” Het boekje kunt u bij de boekhandels in Paramaribo vinden of onder andere bij touroperator Oxygen Eco Tours.

De boa constrictor of tapijtslang, oftewel de daguwesneki in het Surinaams.

Deze wurgslang heeft een mooi patroon op zijn huid; een roze tot lichtbruine onderkleur met regelmatige wit/ zwart/ bruine geometrische tekeningen, die naar de staart toe wit/zwart/rood worden.

Hij is gewoonlijk 2 tot 2,5 meter lang en kan maximaal 4,5 meter worden. Hij leeft vooral op de grond maar ook in bomen. Komt naast het bos eveneens voor in gecultiveerd gebied. Is vooral ’s nachts actief. Veel boslandcreolen vrezen deze slang. Bijgeloof speelt daarbij een rol.

De anaconda, oftewel de watra-aboma in het Surinaams.

Deze waterslang heeft een overheersend licht groenig/bruin met bruinzwarte vlekken bedekte huid. De vlekken zijn symmetrisch verdeeld. Op zijn buik heeft hij zwartgerande gele vlekken.

Hij is gewoonlijk tussen de 4 tot 6 meter lang. Zelf heb ik er een van rond de 9 meter mogen aanschouwen bij Redi Doti, een indianendorp bij Blakawatra. Een boot die gekapte bomen vervoerde, had hem in zijn net gevangen. Een enkel keer komt deze slang voor in goten in de stad.

Normaliter leeft hij in de rivieren, kanalen, kreken en zwampen. Hij is vooral ’s nachts actief.

Heeft u de film Anaconda trouwens al gezien? Deze slang dood zijn prooi, door zich om de prooi heen te wikkelen en te wurgen, daarna schrokt hij het op.

De lanspuntslag, oftewel de labaria in het Surinaams.

Deze groefkopadder heeft een lansvormige kop. Zijn huid is variërend van olijfgroen, bruin, grijs, geel tot roestig van kleur, met recht of veelhoekige vlekken. Zijn lengte is gewoonlijk tussen de 0,7 tot 1,2 meter lang. Maar er worden ook gevallen tot 2 meter waargenomen.

Hij leeft op de grond, in het bos, de savannes, zwampen en in cultuurgebied. Gewoonlijk in de buurt bij water. Hij is ’s nachts actief.

Deze slang is erg gevaarlijk, omdat hij vreselijk giftig is. Eén beet van deze slang kan fataal zijn.

Dit is de langste adder en de grootste gifslang van Zuid-Amerika. De kop is breed en afgerond. Zijn huid is beige tot oranjebruin, met bruinzwarte diamantvormige vlekken over de wervelkolom. Zijn buik is gelig van kleur.

Aan het eind van zijn staart heeft hij een stekel.

Gewoonlijk wordt hij 1,2 tot 2,5 meter lang. Er zijn ook gevallen bekend tot 3,6 meter lang. Hij leeft op de grond in het bos. Hij is ’s nachts actief en erg giftig. Een beet kan fataal zijn.