Ankara-2007 T. C. Ankara büYÜKŞEHİr belediye başkanliğI
|
|  Yüklə 1.39 Mb.
|
148 Bayındırlık ve İskan Bakanlığından: (2.11.1985/18916 sayılı Mükerrer R.G.) PLANSIZ ALANLAR İMAR YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç ve Kapsam Amaç Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında kalan ve planı bulunmayan alanlardaki yapılaşmaların fen, sağlık ve çevre şartlarına uygun teşekkülünü sağlamaktır. Kapsam Madde 2- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Bu Yönetmelik hükümleri; 1) Planı bulunmayan ve/veya son nüfus sayımına göre nüfusu 10.000’in altında olan belediyelerin yerleşik alan sınırları içinde, 2) Belediye ve mücavir alan sınırları içindeki köy ve mezraların yerleşik alanlarında, 3) Belediye ve mücavir alan sınırları dışında planı bulunmayan köy ve mezraların yerleşik alanları ve civarında, 4) Belediye ve mücavir alan sınırları içinde veya dışında imar planı ve yerleşik alan sınırları dışında kalan iskan dışı alanlarda, uygulanır. Çevre Düzeni Planı Kapsamında Kalan Alanlar Madde 3- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) 2. maddede sayılan alanların onaylı bir çevre düzeni planı kapsamında kalması halinde, çevre düzeni planı kararlarına uyulur. İKİNCİ BÖLÜM Tanımlar Madde 4- Bu Yönetmelikte adı geçen terimler aşağıda tanımlanmıştır. 1) Yerleşik Alan: Belediye ve mücavir alan sınırları içindeki imar planı bulunmayan mevcut yerleşmelerin (mahalle, köy ve mezralar) müstakbel gelişme alanlarını da içine alan ve sınırları Belediye Meclislerince karara bağlanan alanlardır. 2) Yerleşme Alanı: İmar planı sınırı içindeki yerleşik ve gelişme alanlarının tümüdür. Diğer bir deyimle imar planının kapsadığı alandır. 3) Yerleşme Alanı Dışı (iskan dışı) Alan: (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Her ölçekteki imar planı sınırı, yerleşik alan sınırı, belediye ve mücavir alan sınırları dışında kalan köy ve mezraların yerleşik alanı ve civarlarının dışında 149 kalan alanlardır. 4) Belediye ve Mücavir Alan Sınırları Dışında Kalan Köy ve Mezraların Yerleşik Alanı ve Civarı: (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Köy ve mezraların camii, köy konağı gibi köy ortak yapıları ile köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli oturanlar tarafından, yapımı tarihinde yürürlükte bulunan mevzuat hükümlerine uygun olarak inşa edilmiş yapıların toplu olarak bulunduğu yerlerde mevcut binaların en dışta olanlarının dış kenarlarından geçirilen çizginin içinde kalan alan köy yerleşik (meskun) alanını; bu çizgi ile 100 m. dışından geçirilecek olan, valiliklerce tespit edilerek il idare kurulunca karara bağlanan sınırın içinde kalan alan köy yerleşik alanı civarını tanımlar. 5) Resmi Bina: (Değişik: 25.7.1997/23060 sayılı Resmi Gazete) Genel katma ve özel bütçeli idarelerle, il özel idaresi ve belediyeye veya bu kurumlarca sermayesinin yarısından fazlası karşılanan kurumlara, kanunla veya kanunun verdiği yetki ile kurulmuş kamu tüzel kişilerine ait bina ve tesislerdir. 6) Umumi Bina: (Değişik: 2.9.1999/23804 R. G.) Köy konağı, köy kahvesi ve lokantası gibi köy ortak yapıları hariç imar planı kararı ile yapılabilecek kamu hizmeti için kullanılan resmi binalarla, ibadet yerleri, özel eğitim, özel sağlık tesisleri, sinema, tiyatro, opera, müze, kütüphane, konferans salonu gibi kültürel binalar ile gazino, düğün salonu gibi eğlence yapıları, otel, özel yurt, işhanı, büro, pasaj, çarşı gibi ticari yapılar, spor tesisleri, genel otopark ve buna benzer umuma ait binalardır. 7) Bina Cephesi: a- Parsel nizamında; binanın toprak üstündeki ilk katının parselinin yol tarafındaki duvarının dış yüzüdür. b- Köşe başı parsellerde; binanın kot aldığı yol tarafındaki toprak üstündeki ilk kat duvarının dış yüzüdür. 8) Bina Derinliği: Binanın ön cephe hattı ile arka cephe hattının en uzak noktası arasındaki dik hattın uzaklığıdır. 9) Parsel Cephesi: Parselin üzerinde bulunduğu yoldaki cephesidir. Köşe başına rastlayan parsellerde geniş yol üzerindeki kenar parsel cephesidir. İki yolun genişliklerinin eşit olması halinde dar kenar, parsel cephesidir. İki yolun genişliklerinin eşit olması halinde dar kenar, parsel cephesidir. 10) Parsel Derinliği: Parsel ön cephe hattı ile arka cephe hattı ile arka cephe hattı arasındaki ortalama uzaklığıdır. 11) Ayrık Bina: İki yanı komşu parsellerdeki binalara bitişik olmayan binalardır. 12) Bitişik Bina: İki yanı komşu parsellerdeki binalara kısmen veya tamamen bitişik olan binalardır. 13) Blok Başı Bina: İkiden fazla binadan oluşmuş blokta yalnız bir yanı 150 komşu parseldeki binaya kısmen veya tamamen bitişik olan binalardır. 14) İkili Blok (ikiz bina): İki binadan oluşmuş bir blokta bir yanı komşu parseldeki binaya kısmen veya tamamen bitişik olan binalardır. 15) Bodrum Kat: Zemin kat altındaki kat veya katlardır. 16) Zemin Kat: Taban döşemesi binaya kot verilen nokta seviyesinde veya bu seviyenin üzerinde olan ilk kattır. 17) Asma Kat: Binaların, iç yüksekliği en az 5.50 m. olan, zemin katında düzenlenen ve ait olduğu bağımsız bölümü tamamlayan ve bu bölümden bağlantı sağlayan kattır. Asma katlar için yüksekliği 2.40 m.den az olmamak, yola bakan cephe veya cephelere 3.00 m.den fazla yaklaşmamak üzere yapılabilirler. 18) Normal Kat: Zemin ve bodrum katların dışında kalan kat veya katlardır. 19) Son Kat: (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Çatı altında bulunan normal katların en üstte olan katıdır. 20) İmar Mevzuatına Aykırı Yapı: (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Muhtarlıktan izin alınmadan yapılan yapılar, ruhsatsız, ruhsat ve eklerine, fen ve sağlık kurallarına aykırı olan, kat nizamı, taban alanı, komşu mesafeleri, ön cephe hattı, bina derinliği ve benzeri konulardaki mevzuat hükümlerine uygun olmayan yapılar ile komşu parsele, yola, kamu hizmet ve tesisleri için ayrılmış alanlara tecavüz eden veya inşaat yasağı olan yerlere inşa edilen yapılardır. 21) Yapı İnşaat Alanı (brüt inşaat alanı): (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Bodrum kat, asma kat ve çatı arasındaki piyesler dahil, yapının inşa edilen tüm katlarının toplam alanıdır. Işıklıklar, hava bacaları, saçaklar, bina dışında tertiplenen yangın merdivenleri hariç, ortak alanlar bu alana dahildir. 22) İnşaat Alanı Kat Sayısı (kat alanı kat sayısı-KAKS, emsal): (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Yapı inşaat alanının imar parseli alanına oranıdır. 23) Arka Bahçe Mesafesi: Bina arka cephesinin parsel arka cephesine en yakın uzaklığıdır. 24) Konut dışı Kentsel Çalışma Alanları: İçerisinde motel ve lokanta da bulunabilen akaryakıt satış ve bakım istasyonları, resmi ve sosyal tesisler, dumansız, kokusuz atık ve artık bırakmayan ve çevre sağlığı yönünden tehlike arz etmeyen imalathaneler ile patlayıcı, parlayıcı ve yanıcı maddeler içermeyen depoların yapılabileceği alanlardır. 25) Saçak Seviyesi: Binaların son kat tavan döşemesi üst kotudur. 26) Bina Yüksekliği: Binanın kot aldığı noktadan saçak seviyesine kadar olan yüksekliktir. %33 meyilli çatı gabarisi içinde kalan çatılar, yüksekliği (1.00) m.yi geçmeyen korkuluklar, bacalar, merdiven gereçleri, asansör kuleleri, lüzumlu su depoları vb. elemanlar bina yüksekliğine dahil değildir. 27) Taban (bina) alanı: Yapının parsele oturacak bölümünün yatay iz 151 düşümünden kaplayacağı azami alandır. Bahçede yapılan eklentiler (müştemilat) taban alanı içinde sayılır. 28) Taban alanı Kat Sayısı (TAKS): (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Taban alanının parsele alanına oranıdır. 29) Mevcut Teşekkül: Bir yapı adasında inşa edildiği tarihte yürürlükte olan hükümlere uygun olarak yapılmış olup da halen o yerde uygulanması gereken plan ve mevzuat hükümlerine göre aynen veya ek veya değişiklik yapılmak suretiyle korunması mümkün olan yapılardır. 30) Muhtarlık İzni: (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Köy ve mezraların yerleşik alanı ve civarında, köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli oturanlarca, konut, hayvancılık veya tarımsal amaçlı yapı yapılabilmesi için ilgili köy ihtiyar heyetince verilen yazılı izindir. 31) Azami Bina Alanı: Parsel içerisinde bina yapılması mümkün olan olandır. 32) Ortak alanlar: (Ek: 2.9.1999/23804 R.G.) Binaların giriş holleri, ışıklıklar, hava bacaları, saçaklar, tesisat galerileri, açık ve kapalı merdivenler, yangın merdivenleri, asansörler, kalorifer dairesi, kapıcı dairesi, kömürlük, sığınak ve otopark gibi ortak kullanıma açık alanlardır. 33) Tarımsal ve hayvancılık amaçlı yapı: (Ek: 2.9.1999/23804 R.G.) Kümes, ahır, ağıl, arı hane, kömürlük, odunluk, samanlık, ticari amaçlı olmayan kiler ve yem deposudur. 34) Özürlü: (Ek: 2.9.1999/23804 R.G.) Doğuştan veya sonradan herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duygusal ve sosyal yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle normal yaşamın gereklerine uyamama durumunda olup, bağımsız hareket edebilmesi için yapılarda ve açık alanlarda özel fiziki düzenlemelere gereksinim duyan kişidir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Genel Esaslar Madde 5- Bu Yönetmelikte yer almayan hususlarda lüzum ve ihtiyaca civarın karakterine göre uygulanacak şekli takdire, belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeler dışında ise, valilikler yetkilidir. (Ek: 2.9.1999/23804 R.G.) Ancak her koşulda özürlülerle ilgili Türk Standartları Enstitüsü standartlarına uyulması zorunludur. Madde 6- (Değişik : 2.9.1999/23804 R.G. ) Belediyece anlaşılmayan konularda valiliğin, anlaşmazlığa düşülen konularda Bayındırlık ve İskan Bakanlığı’nın görüşü alınır ve bu görüşe uyulur. Madde 7- (Değişik : 2.9.1999/23804 R.G.) Bu Yönetmelik esaslarına göre yapılacak bütün yapılarda Türk Standartları Enstitüsü standartları dikkate alınarak, fen, sağlık ve çevre şartları ile ilgili diğer kanun, tüzük ve yönetmelik 152 hükümlerine uyulmak zorundadır. Madde 8- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Türk Standartları Enstitüsü tarafından özürlüler için belirlenen ve bu Yönetmelik yer alan standartları hariç, bu Yönetmeliğin, 2.9.1997 tarih ve 23098 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ‘’Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik’’ hükümlerine aykırı hükümleri afet bölgelerinde uygulanmaz. Ancak, afet bölgelerinde yapılacak yapılarda da Türk Standartları Enstitüsü tarafından özürlüler için belirlenmiş standartlara uyulması zorunludur. Madde 9- Kamu kurum ve kuruluşlarına ait yapılar, bu Yönetmeliğin iç ölçülerine sanayi ve konut dışı kentsel çalışma alanlarında yapılacak yapılar ise bu Yönetmeliğin bina derinlik ve yüksekliklerine ait hüküm ve ölçülerine tabi değildir. Madde 10- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Ruhsat alınması gerektiği halde ruhsat alınmadan yapılan veya ruhsat ve eklerine aykırı olarak yapılan yapılar İmar Kanunu ve bu Yönetmelik esaslarına uygun hale getirilmedikçe bunların iskan, tamir, tadil ve ilavelerine izin verilmez. Ancak bu yapıların bulunduğu parsel içerisinde mevzuata uygun olarak yapılmış olan diğer binaların tamir, tadil ve ilavelerinde veya yeniden yapılması mümkün olan yapılarda bu hüküm uygulanmaz. Madde 11- Belediyeye ait yerler üzerinde otobüs durağı, büfe, hela, trafo ve benzeri belediye hizmetlerinin görülebilmesi için, lüzumlu tesislerin inşasına ancak belediyece mahzur görülmeyen hal ve şekillerde ve o yerin karakterini muhafaza etmek kaydı ile izin verilebilir. Madde 12- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Ruhsat süresi içinde tamamlanması mümkün olmayacağı için 5 yıl içinde ruhsat yenilemek üzere ilgili idareye başvurarak ruhsat yenilemesi yapılan yapılar hakkında, ruhsat alma tarihinde yürürlükte bulunan mevzuat hükümleri uygulanır. İnşasına 2 yıl içinde başlanmayan veya ruhsat süresi içinde tamamlanmayan ve süresi içinde ruhsat yenilemesi yapılmayan yapılar, ruhsatsız yapı olarak değerlendirilir. Bu yapılar hakkında yeniden ruhsat alma tarihinde yürürlükte bulunan plan ve mevzuat hükümleri uygulanır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Parsel ve Yapılarla İlgili Hükümler Parsel Büyüklükleri ve Bina Cepheleri Madde 13- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) İfraz suretiyle elde edilecek parsellerin genişlikleri (20) m.den, parsel derinlikleri (30) m.den az olamaz. Bina cephesi konutlarda ve iş yerlerinde minimum (6.00)m. olup blok uygulamalarında (40.00) m.yi aşamaz. 153 Konut dışı kentsel çalışma alanlarındaki uygulamaların plan kararıyla yapılması zorunludur. Bahçe Mesafeleri Madde 14- Yapılacak yapıların: 1) Ön ve yol kenarına rastlayan yan bahçe mesafeleri minimum (5.00) m.dir. Ancak mevcut teşekkülde bu mesafeler (5.00)m.den bu teşekküle uyulur. 2) Bitişik olmayan yan cephelerde çelik, kagir ve benzeri yapılarda minimum (3.00) m. diğer yapılarda ise minimum (5.00) m. mesafe bırakılması şarttır. 3) Ön bahçesiz bitişik veya blok olarak teşekkül etmiş yerlerde, mevcut teşekküle uygun olarak yapılacak uygulamayı takdire belediye yetkilidir. Ancak blok uygulamalarında blok her halükârda (40.00) m.yi aşamaz. 4) Arka bahçe mesafesi bina yüksekliğinden az olamaz. İfraz Madde 15- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) İfraz suretiyle elde edilecek parsellerin tapu kadastro veya tapulama haritasında bulunan ve kamu eline geçmiş bir yola cephesinin bulunması şarttır. Parselden terk suretiyle yol oluşturulamaz. Çıkmaz sokaklarda cephesi olan parseller ifraz edilemez. İfraz suretiyle çıkmaz sokak oluşturulamaz. Madde 16- (İptal: 2.9.1999 tarih, 23804 sayılı R.G.) Parselde Birden Fazla Yapı Yapılıp Yapılamayacağı Madde 17- Binaların hepsi tek ruhsata bağlanmak şartı ile bir parselde birden fazla bina yapılabilir. Bu taktirde yapılacak binaların arasındaki mesafeler (10.00) m.den az olamaz. Bu tür yerlerde maliklerin talebi halinde tapu idareleri bu parseller üzerinde yatay kat mülkiyeti veya kat irtifakı tesis ederler. Yapı Yerinin Tayini Madde 18- Ayrık nizamına tabi olan yerlerde, bu Yönetmelik hükümlerine dayanılarak tayin edilen azami bina alanını aşmamak, asgari bahçe mesafelerini muhafaza etmek şartı ile yapı yerini tayine ve daha uygun çözüm yolları bulmak amacı ile bir kaç dar parseli birlikte mütelaa ederek bina cephesi (20.00) m.yi geçmemek şartı ile ikili veya üçlü blok tertibine belediye yetkilidir. Bu işlem dolayısıyla civarın yapı karakterinin bozulmamasına dikkat edilmelidir. Bina Derinlikleri Madde 19-1) Bina derinlikleri I = L- ( K )formülü ile hesaplanır. 154 Burada
L = Parsel derinliği K = Ön bahçe mesafesi H = Bina yüksekliğidir. 2) Yukarıdaki formüle göre bulunacak bina derinliği daha fazla olsa bile (40.00) m.den daha fazla derinlikte bina yapılamaz ve her halükarda yapılacak binanın taban alanı kat sayısı %40’ı aşamaz. 3) Formülün kullanılması sonucunda (10.00) m.den az çıkan bina derinlikleri, arka bahçe mesafesi (2.00) m.den az olmamak üzere (10.00) m.ye çıkartılabilir. Bina Yükseklikleri Madde 20-1) Yerleşik alanlarda yapılacak binalara yanındaki mevcut en yüksek bina yüksekliği kadar yükseklik verilir. Bu yükseklik (9.50) m.yi (3) katı geçemez. 2) İki yanındaki mevcut binaların yüksekliği daha az ise verilecek azami bina yüksekliği (6.50) m. (2) kat dır. 3) Hiç uygulama görmemiş yerlerde, yol genişliği ve ön bahçe mesafeleri dahil iki bina cephesi arasındaki mesafenin yarısından fazla olmamak kaydı ile 3 kata (9.50) m. kadar yükseklik verilir. 4) Çekme ve çatı katı yapılamaz. 5) Meyilden dolayı birden fazla iskan katı kazanılamaz. 6) Zemin döşemesi üst seviyesi tabii zemine (0.50) m. den fazla gömülü olan hacimler iskan edilemez. 7) ( Ek: 2.9.1999/23804 R.G.) Çatı aralarına bağımsız bölüm yapılamaz. Bu kısımlarda ancak son kattaki bağımsız bölümlerle irtibatlı piyesler yapılabilir. Binalara Kot Verilmesi Madde 21- Binalara parselin yüz aldığı yolun: 1) Bordür taşı konulmuş ise binanın ön cephe hattı ortası hizasında ki bordür taşı üst seviyesinden, 2) Yol kaplaması yapılmış, bordür taşı konulmamış ise, bina ön cephe ortası hizasındaki yol kaplamasının en yüksek seviyesinden, 3) Yol kaplaması yapılmamış, bordür taşı konulmamış ise, yolun hali hazır başlangıç ve bitiş noktaları arasında geçirilecek bir kırmızı hatta göre bina ön cephe ortası hizasından kot verilir. 155 4) Yol seviyesinden dolayı kat adedi arttırılıp eksiltemez. Bunu sağlamak amacı ile yoldaki kat düzenini korumak için bina cephesi boyunca binada kademeler yapmağa ve her kademenin ön cephe ortası hizasından kot vermeye belediye yetkilidir. Köşe başı parsellerde de aynı esasa uyulur. 5) hiç uygulama görmemiş yerler ile ön bahçe mesafeleri (10.00) m. veya daha çok olan yerlerde binalara kot, binanın oturacağı tabi zemin ortalamasında verilir. 6) Zemin kat döşeme üst seviyesi binanın kot aldığı nokta seviyesinden düşürülemez ve +(1.00) m. den daha yüksekte yapılamaz. Bazı Yapılarda Aranacak Şartlar Madde 22-1) kerpiç binalar1 bodrum ve 1 zemin kattan yani (3.50) m.den, hımış, ahşap, yarım ahşap ve yarım kagir binalar 1 bodrum ve 2 normal kattan yani(6.50) m.den fazla yükseklikte olmaz. 2 ) Ahşap binalar bitişik olarak yapılamaz. 3) Hımış ve yarım kagir binalar, komşu hudutlarına temelden itibaren çatının her yerinde (0.50) m.yükselen yangına dayanıklı duvar yapılması şartı ile bitişik olarak inşa edilebilirler. 4) Toplumun yaralanmasına ayrılan binalar çelik veya kagir olarak yapılır. Ancak, mimari karakteri ve kullanma şart ve şekil itibari ile özellik arz eden yapılar bu hükme tabi değildir. 5) Her türlü binanın temel ve bodrum duvarının kagir olması mecburidir. Çıkmalar Madde 23- Binalarda tespit edilen azami bina alanı dışında aşağıdaki şartlarla kapalı çıkma açık çıkma yapılabilir. 1) Açık çıkmalar binana her cephesinde, kapalı çıkmalar binanın yalnızca ön cephe ve arka cephelerinde yapılabilir. 2) Çıkmalar parsel sınırını taşamaz. 3) Arka ve yan komşu mesafesi içinde kapalı çıkma yapılamaz. 4) Ön bahçelerde yapılacak çıkmalar parselin yol sınırına (3.50) m.den fazla yaklaşamaz. 5) Ön ve arka cephelerde yapılacak kapalı çıkma genişliği (1.50) m.den yan komşu mesafelerinde yapılacak açık çıkma genişliği (1.00) m.den fazla olamaz. 6) Açık çıkma uzunluğu bina cephesinde 2/3 ünden fazla olamaz. 7) Bitişik nizamda, bitişik olduğu komşu sınırına (2.00) m.den fazla yaklaşamaz. 156 8) Çıkmanın (kirişler dahil) en alt noktasının, zemine olan yüksekliği (2.40) m.den az olamaz. 9) (0.20) m.yi geçmeyen motifler, denizlikler, bina saçakları ve zeminden yüksekliği (2.40) .den az olmayan giriş saçakları, yatay olarak (0.60) m.yi geçmeyen güneş kesiciler çıkma sayılmaz. Işıklıklar ve Hava Bacaları Madde 24- Her müstakil ev veya dairede, en az 1 oturma odası ile yatak odalarını dorudan doğruya hariçten ışık ve hava alması şarttır. Diğer odalarla mutfaklar ışıklıktan, yıkanma yerleri helalar hava bacalarından faydalanabilirler. Işıklık ve hava bacaları ihtiyaç olan ilk kattan itibaren başlayabilir. Bu ölçüler temiz ölçüler olup, ışıklık içinde balkon ve baca gibi ışıklık alanın küçültücü imalat yapılamaz. Konutlarda bulunması gereken piyesler ve koridorlar Madde 25- ( Değişik : 2.9.1999/23804 R.G) Her müstakil konutta en az; 1 oturma odası, 1 yatak odası veya nişi, 1 mutfak veya yemek pişirme yeri, 1 banyo veya yıkanma yeri, 1 hela, bulunur. 3 veya daha az odalı konutlarda yıkanma yeri ile hela aynı yerde olabilir. Hol ve koridor genişlikleri ( 1.10) m. den az olamaz. Yukarıda belirtilen bu piyesler ile koridor ölçüleri özürlülerin de kullanımını sağlayacak standartlara uygun olmalıdır. İç Yükseklikler Madde 26-1) Genel olarak binalarda, içerisinde insan oturan, yatan, çalışan bölümlerin bitmiş tavan yüksekliği ( döşeme kaplaması üstünden tavan sıvası ve varsa dekorasyon kaplaması altına kadar) (2.40) m.den az olmaz. Diğer servis bölümleri ve iskan edilmeyen katların yüksekliği (2.20) m. Olabilir. 2) Düğün ve oyun salonları, kahvehane ve benzeri gibi insanların toplu olarak uzun süre içinde kaldığı bölümlerin yükseklikleri ( döşeme kaplaması üstünden tavan sıvası ve varsa dekorasyon kaplaması altına kadar) ise (3.50) m. den az olamaz. Pencereler Madde 27- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Pencere boşluklarının belirlenmesinde 16.1.1985 tarih ve 18637 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ‘’Bazı Belediyelerin İmar Yönetmeliklerinde Değişiklik Yapılması ve Bu 157 Yönetmeliklere Yeni Maddeler Eklenmesi Hakkında Yönetmelik ‘’ hükümlerine uyulur. Kapılar Madde 28- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Bütün yapılarda; Kapı yükseklikleri:(2.10) m.den, Kapı genişlikleri: bina giriş kapılarında ve yangın merdivenlerine açılan kapılarda (1.50) m.den, kapıların çift kanatlı olması halinde bir kanadı (1.00) m.den, Daire giriş kapılarında (1.00) m.den, diğer mahallerin kapılarında (0.90) m.den, az olamaz. Döner kapılar, belirtilen ölçülerde yapılacak normal kapıların yanında ilave olarak bulunabilir. Kapılarda eşik yapılamaz. Binaların komşu panel sınırı üzerindeki ortak duvarlarında pencere ve kapı açılamaz. Bu Yönetmeliğin 26/2 maddesinde sayılan binalarda, giriş-çıkış kapılarının dışında genişliği (1.00) m.den az olmamak üzere ayrıca acil çıkış kapısı yapılır. Merdivenler Madde 29- (Değişik: 2.9.1999/23804 R.G.) Merdiven kolu ve sahanlık genişlikleri ile merdiven basamaklarının ölçüleri ve bunların yapımına ilişkin koşullar aşağıda belirlenmiştir. a) Merdiven kolu ve sahanlık genişlikleri; Ortak merdivenler ve sahanlıklar konut yapılarında (1.20) m.den, diğer yapılarda (1.50) m.den az olamaz. Çatıya ve bodrum katlarına ulaşan ortak merdivenler ile servis merdivenlerinde de bu ölçülere uyulur. Bu merdivenler ahşap olamaz. Merdiven evlerinin bina cephesinden, çatıdan veya ışıklıktan doğrudan ışık alması ve merdivenlerin çatıya ve bodrumlara ulaştırılması zorunludur. Merdiven basamakları ve sahanlık ölçülerine dair Türk Standartları Enstitüsü standartlarının yukarıdaki ölçü ve miktarlardan küçük olması halinde bu madde hükümleri geçerlidir. Merdivenlerin her iki tarafında da özürlülerle ilgili Türk Standartları Enstitüsü standartlarına uygun korkuluk ve küpeşte yapılması zorunludur. b) Merdiven basamaklarının ölçüleri: Asansörü olmayan binalarda basamak yüksekliği (0.16) m.den, asansörlü 158 binalarda ise (0.18) m.den fazla olamaz. Basamak genişliği 2a+b=60 ila 64 formülüne göre hesaplanır. Ancak bu genişlik (0.28) m.den az olamaz. Formüldeki a= yükseklik, B= genişliktir. Balansmanlı merdivenlerde basamak genişliği en dar kenarda (0.15) m.den, basamak ortasında (0.28) m.den az olmaz. Binalarda son kattaki bağımsız bölümlerle irtibatlı çatı arası piyeslerine çıkan merdivenlerde yukarıdaki şartlar aranmaz. Evvelce yürürlükte olan mevzuata uygun olarak yapılmış binalara bu Yönetmelik hükümlerine göre kat ilavesi halinde mevcut merdiven ölçüleri ilave katlar içinde aynen uygulanır. c) Yangın merdivenleri; Birden fazla katı olan tüm umumi binalarda yangın merdiveni yapılması zorunludur. Yangın merdiveni kitle içinde veya dışında komşu parsel sınırına (1.50) m.den daha fazla yaklaşmamak kaydıyla açık veya kapalı, yüksek binalarda tamamen kapalı olarak düzenlenir. Kagir veya betonarme olarak ilgili standardına uygun yangına dayanıklı ve kaygan olmayan malzemeden inşa edilen yangın merdivenleri kitle içinde tertiplendiğinde ısıya ve dumana karşı yalıtılmış, kapalı bir hacimde düzenlenir. Yangın merdivenleri çatı ve (± 0.00) kotunun altında inşa edilen bodrum katlara ulaşacak şekilde tesis edilir. Yangın merdivenlerinin genişliği umumi ve yüksek katlı binalarda (1.20) m.den, diğer binalarda (0.90) m.den az olamaz. Basamak genişliği (0.25) m.den az, yüksekliği (0.18) m.den fazla olamaz. Merdiven basamaklarının her iki tarafında yangına dayanıklı malzemeden yapılmış korkuluk ve küpeşte bulunur. |