Standardy eppo system kwalifikacyjny
|
|  Yüklə 0.52 Mb.
|
Materiał przedbazowyMateriał ze stadium materiału wyjściowego, spełniający zalecane standardy kwalifikacyjne i kwalifikowane z przeznaczeniem na sprzedaż. Materiał rozmnożeniowyRośliny pochodzące z materiału wyjściowego, rozmnożone i utrzymywane w warunkach uniemożliwiających porażenie. Nieobecność agrofagów kontrolowana jest na podstawie odpowiednich procedur. Namnażanie może odbywać się w kilku kolejnych stadiach w różnych określonych warunkach. Rośliny następnie są określane jako materiał rozmnożeniowy I, materiał rozmnożeniowy II itd. W obrębie każdego stadium może być wyróżnionych kilka pokoleń pod warunkiem, że rośliny nie opuszczały określonych warunków. Liczba stadiów i/lub pokoleń uznana w obrębie materiału rozmnożeniowego jest generalnie ograniczona i zależy od określonego materiału. W przypadku materiału rozmnożeniowego, który jest uzyskiwany przez szczepienie na podkładki, podkładki te powinny przynajmniej odpowiadać stadium materiału rozmnożeniowego. Materiał pozyskany z materiału rozmnożeniowego Materiał pochodzący z materiału rozmnożeniowego, który może być dalej rozmnażany bez zmiany właściciela, lub kwalifikowany z przeznaczeniem na sprzedaż jako materiał bazowy lub kwalifikowany, według interesujacego nas stadium pozyskiwania materiału rozmnożeniowego. wymagania w zarysieSystemy kwalifikacyjne EPPO opisują kolejne stadia dotyczące produkcji materiału roślinnego określonych roślin uprawnych rozmnażanych wegetatywnie, których status zdrowotny potwierdzany jest urzędowymi certyfikatami. Kwalifikacja i klasyfikacja reprezentują odrębne możliwości podejścia do produkcji zdrowego materiału roślinnego. W typowym systemie kwalifikacyjnym, materiał kwalifikowany wywodzi się z nie więcej niż z określonej liczby stadiów od określonej rośliny, z których każda jest przebadana i uznana jako wolna od organizmów szkodliwych, a następnie utrzymywana i rozmnażana w rygorystycznych warunkach wykluczających ponowne zakażenie. W systemie klasyfikacyjnym, klasyfikowany materiał wywodzi się więcej jednego lub więcej etapów z materiału, który jako populacja spełnia określone standardy zdrowotności i jest utrzymywany i rozmnażany w rygorystycznych warunkach minimalizujących ponowne zakażenie. Jednakże, w obydwu przypadkach status zdrowotności jest potwierdzony urzędowymi certyfikatami. Biorąc pod uwagę rośliny uprawne to, które rozwiązanie jest bardziej adekwatne, zależy od kosztów, środków pieniężnych, wymaganego statusu zdrowotnego, praktycznych możliwości przeprowadzenia badania, oceny zagrożenia ponownego zakażenia, wyceny uzyskanego materiału. Systemy kwalifikacyjne EPPO podają szczegóły dotyczące kwalifikacji, uprawy i utrzymania materiału kandydackiego wyjściowego, jego rozmnażania na kilku etapach w warunkach zapewniających, iż są spełnione urzędowe standardy zdrowotności. Odpowiednie kontrole określonych organizmów szkodliwych są wyszczególnione w systemie. O ile jest to konieczne informacje dotyczące organizmów szkodliwych, sposobu uprawy, lustracji i metod badawczych, zalecają standardy kwalifikacyjne. Europejska i ŚrÓdziemnomorska organizacja ochrony roŚlin PM 4/27(1) Polski Systemy kwalifikacyjne Materiał Malus, Pyrus i Cydonia przbadany na obecność agrofagów
____________________________ System kwalifikacyjny dla odmian hodowlanych i podkładek, materiału roślinnego Malus, Pyrus i Cydonia przebadanego na obecność agrofagów, zapewniający szczegółowe przeprowadzenie produkcji szczepionych drzew owocowych (odmian hodowlanych), podkładek wegetatywnych i podkładek generatywnych. System jest także odpowiedni dla kwalifikacji roślin ozdobnych i ich odmian. Materiał roślinny produkowany zgodnie z tym systemem, wywodzi się z materiału wyjściowego przetestowanego i znalezionego jako wolny od określonych agrofagów i produkowanego w warunkach zmniejszających ryzyko infekcji przez inne towarzyszące ważne patogeny i ich odmiany. Materiał kwalifikowany drzew owocowych na eksport w każdym przypadku powinien spełniać wymogi fitosanitarne krajów importujących, zwłaszcza pod względem patogenów objętych systemem, które są także kwarantannowymi agrofagami. System przedstawiony jest zgodnie z ogólnym porządkiem zaproponowanym przez Panel EPPO do spraw Kwalifikacji Upraw Owocowych i przyjęty przez Radę EPPO (OEPP/EPPO, 1992a) Skrótowy opis systemu Przy produkcji kwalifikowanych odmian hodowlanych i podkładek Malus, Prus i Cydonia, podejmuje się następujące kroki.
Poprzez całą procedurę powinien być utrzymany pomologiczny charakter pierwotnie wyselekcjonowanych roślin. Kontrole powinny stanowić integralna część w przypadku możliwych mutacji lub mutacji wstecznych, zwłaszcza odnośnie odmian. Schemat jest przedstawiony na wykresach, rys. 1 i 2. System kwalifikacyjny powinien być przeprowadzony przez urzędową organizację lub przez urzędowo zarejestrowaną wyspecjalizowaną placówkę spełniającą określone kryteria (OEPP/EPPO, 1993). Wstępne kryteria dla placówek przeprowadzających ostatnia fazę produkcji (5) są mniej surowe, niż dla etapów 1-4. Wszystkie badania i lustracje podczas produkcji powinny być zapisywane. Jeśli stadia zapisane w systemie kwalifikacyjnym są przeprowadzane przez zarejestrowaną szkółkę, kwalifikacja powinna być przyznana przez urzędową organizację na podstawie zapisanych badań i lustracji wykonanych podczas produkcji i wizualnych lustracji potwierdzających widoczny stan zdrowotny materiału.
Odmiany hodowlane Jedno lub więcej drzew owocowych z typowymi agronomicznymi cechami, każda odmiana wzięta do systemu powinna być wybrana w sadzie i/lub z pomologicznie przetestowanego pola. Alternatywnie może to być wolny od wirusów materiał wyjściowy importowany z innych krajów. Materiał importowany z poza regionu EPPO powinien być także przetestowany metodami rekomendowanymi przez International Society for Horticultural Science (ISHS) (Załącznik II) na obecność wszystkich innych wirusów występujących naturalnie, dotyczy szczepów w miejscu pochodzenia. Podkładki wegetatywne Zdrowo wyglądające, żywotne i dobrze ukorzenione pojedyncze rośliny o znanych sadowniczych cechach podkładki danego typu, włączone do systemu, które powinny być wyodrębnione z różnych rozsad. Alternatywnie może to być wolny od wirusów materiał wyjściowy importowany z innych krajów. Materiał importowany z poza regionu EPPO powinien być także przetestowany podobnie jak zrazy (powyżej). Podkładki generatywne Nasiona Malus, Pyrus i Cydonia uważane za wolne od wirusów. Jednak wybrane drzewa do produkcji nasion powinny być wolne od objawów powodowanych przez wirusy i najlepiej powinny być wybrane z obszaru uznanego za wolny od wiroidów drzew owocowych. Powinny być znane z tego, że produkują jednolite potomstwo, jeśli nie jest to wiadome powinny być w tym celu przebadane. Podczas kiełkowania sadzonki powinny być hodowane do odpowiedniego rozmiaru w warunkach podobnych do tych, które są wymagane dla zrazów i podkładek wegetatywnych materiału wyjściowego (patrz punkt 3) oraz materiału rozmnożeniowego (patrz punkt 4).
Odmiany hodowlane Ogólna procedura Materiał rozmnożeniowy z pomologicznie wyselekcjonowanych drzew jest pobierany i szczepiony lub okulizowany na podkładki materiału wyjściowego. Rośliny te (pojemnikowe rośliny kandydackie) powinny podczas badań być utrzymywane w warunkach zapewniających czystość od infekcji poprzez kontakt, pyłek lub owady latające. Powinny być one uprawiane na sterylnych podłożach uprawowych. Pojedyncze rośliny materiału kandydackiego powinny być przebadane na obecność wirusów, fitoplazm i wirusopodobnych chorób wyszczególnionych w Tab. 1 metodami wymienionymi w Załącznikach I i II. Materiał kandydacki może być przeniesiony do kolekcji materiału wyjściowego tylko, jeśli uzyska negatywne wyniki dla wszystkich patogenów zamieszczonych w Tabeli 1. Procedura dotycząca warunków fitosanitarnych Dla odmian hodowlanych, dla których wyselekcjonowane drzewa nie uzyskały negatywnych wyników, materiał powinien być przygotowany do zabiegu termicznego poprzez szczepienie lub okulizację materiału wyjściowego na kilka pojemnikowych podkładek. Rośliny te powinny być następnie potraktowane zabiegiem termicznym (Załącznik III), a nowo wyprodukowane rośliny (ogółem, pędy szczytowe zrazów) powinny być przebadane po jednym sezonie wzrostu, który pozwala na ujawnienie się potencjalnych wirusów. W celu uwolnienia od wiroidów, sam zabieg termiczny nie zawsze daje efekty, zatem może być konieczne użycie alternatywnych metod (Załącznik III). Tylko rośliny dające negatywne wyniki mogą być propagowane jako materiał wyjściowy i przekazane do kolekcji materiału wyjściowego. Jeśli dla upraw hodowlanych istnieje prawdopodobieństwo, że wszystkie rośliny materiału kandydackiego są zainfekowane wirusami, można zaoszczędzić czas poprzez pominięcie pierwszego badania i bezpośrednie przejście do zabiegu termicznego. Podkładki wegetatywne Ogólna procedura Pojedyncze rośliny lub sadzonki powinny być wyselekcjonowane i uprawiane na własnych korzeniach, szczepione lub okulizowane na łatwo rozpoznawane typy podkładek. Takie pojemnikowe rośliny materiału kandydackiego powinny być utrzymywane przez cały czas badania w warunkach zapewniających czystość od infekcji poprzez kontakt pomiędzy korzeniami lub owady latające. Powinny być uprawiane na sterylnych podłożach uprawowych. Pojedyncze rośliny materiału kandydackiego powinny być przetestowane na obecność wirusów, fitoplazm i chorób wirusopodobnych wymienionych w Tab. 1. i zbadane metodami wyszczególnionymi w Załącznikach I i II. Jedynie rośliny materiału kandydackiego, które dają negatywne wyniki badań mogą być propagowane jako materiał wyjściowy i przekazane do kolekcji materiału wyjściowego. Procedura warunków fitosanitarnych Dla typów podkładek, dla których żadna z wyselekcjonowanych roślin nie daje negatywnych wyników badań, kilka z roślin lub rośliny potomne powinny być umieszczone w doniczkach, aby przeprowadzić zabieg termiczny przez określony czas (Załącznik III). Rośliny powinny być następnie przebadane (jak powyżej) po jednym sezonie wzrostu, który pozwala na namnożenie się potencjalnych wirusów. W celu uwolnienia od wiroidów, sam zabieg termiczny nie zawsze daje efekty, zatem może być konieczne użycie alternatywnych metod (Załącznik III). Jedynie rośliny dające negatywne wyniki mogą być propagowane jako materiał wyjściowy i przekazane do kolekcji materiału wyjściowego. Lustracja dotycząca pozostałych agrofagów Wszystkie rośliny materiału kandydackiego (uprawy hodowlane i podkładki rozmnożone wegetatywnie) powinny być skontrolowane na obecność chorób i patogenów wymienionych w Tab.1. oraz innych agrofagów, które mogą być przenoszone na materiał rozmnożeniowy. W szczególności lustrację powinno wykonać się w celu zapewnienia, że materiał jest wolny od Agrobacterium tumefaciens, Erwinia amylovora (OEPP/EPPO, 1992), Pseudomonas spp., Armillariella mellea, Chondrostereum purpureum, Glomerella cingulata, Pezicula malicorticis and P. alba, Nectria galligena, Phytophthora spp., Roessleria pallida, Verticillium spp., Quadraspidiotus perniciosus and Eriosoma lanigerum.
Rośliny materiału wyjściowego powinny być hodowane w warunkach zapewniających, że są one wolne od ponownego zakażenia poprzez kontakt pomiędzy korzeniami, pyłek lub wektory uskrzydlone, uprawiane najlepiej w doniczkach w sterylnym podłożu uprawowym w odpowiednio zaprojektowanym owadoszczelnym pomieszczeniu. Niewielka ilość materiału z danego źródła, uprawy hodowlanej lub typu podkładki może być przechowywana w kulturach in vitro, jako rezerwowy materiał, ale taki materiał po opuszczeniu warunków in vitro będzie potrzebował sprawdzenia jego cech agronomicznych w szczególności zgodności odmianowej. Należy zapobiec kwitnieniu roślin materiału wyjściowego, aby zminimalizować możliwość infekcji w szczególności E. amylovora. Zgodność odmianowa może być zweryfikowana przez obserwację owocowania roślin rozmnożeniowych wywodzących się z materiału wyjściowego, ale trzymanych w odrębnym miejscu, niż materiał wyjściowy. Rośliny powinny być poddane ocenie wizualnej kilkakrotnie każdego roku pod kątem objawów chorób wirusowych i wirusopodobnych i innych agrofagów wymienionych w części 2. Rośliny powinny być również poddane ocenie wizualnej każdego roku pod kątem mutacji. Wskazane jest rozważenie przebadania pojedynczych roślin materiału wyjściowego na obecność patogenów zamieszczonych w Tab.1., przynajmniej raz w trakcie używania roślin. Jakakolwiek roślina dająca pozytywny wynik badania lub wykazująca symptomy chorób wirusowych i wirusopodobnych lub na agrofagi wyszczególnione w części 2, powinna być natychmiastowo usunięta z kolekcji materiału wyjściowego.
Materiał wyjściowy powinien być romnożony w kilku stadiach, aby uzyskać wymaganej jakości materiał rozmnożeniowy. Materiał wyjściowy powinien być szczepiony lub okulizowany na podkładki o równoważnym statusie kwalifikacyjnym lub na podkładki generatywne wyprodukowane w odpowiednich warunkach dla materiału wyjściowego. Materiał rozmnożeniowy powinien być uprawiany na polach izolowanych od potencjalnych źródeł infekcji, w szczególności roślin żywicielskich dla fitoplazm lub E. amylovora. Materiał rozmnożeniowy powinien być każdego roku poddany wizualnej ocenie na obecność symptomów wywołanych przez choroby wirusowe oraz przez inne agrofagi wymienione w części 2. Wskazane jest regularne, losowe, ponowne przebadanie materiału rozmnożeniowego roślin Malus na obecność fitoplazmy proliferacji jabłoni (Apple proliferation) w szczególności na obszarach, gdzie choroba występuje powszechnie. Dla roślin Pyrus na obszarach, gdzie powszechnie występuje fitoplazma zamierania gruszy (Pear decline), wskazane jest ponowne, losowe przebadanie materiału rozmnożeniowego, a następnie badanie każdej podejrzanej o infekcję rośliny. Każda zainfekowana roślina powinna być usunięta i jeśli istnieje wskazanie, że infekcja wywodzi się z poprzedniego pokolenia wskazane jest, aby usunąć wszystkie rośliny z partii i przetestowanie możliwego źródła roślin. Podczas kwitnienia drzew może pojawić się potrzeba sprawdzenia cech pomologicznych, jednak należy zaznaczyć, że kwitnienie może prowadzić do ryzyka infekcji przez E. amylovora, w szczególności na obszarach, gdzie patogen występuje powszechnie. Rośliny powinny być poddane ocenie wizualnej na pojawienie się możliwych mutacji w szczególności odnośnie różnych kolorów owoców, typów ostróg, genetycznych zaburzeń (chimer itp.). Jest to pierwszy raz, gdy wykonywana jest ocena owoców, należy zauważyć, że typ podkładki może wpływać na cechy owoców. 5. Produkcja kwalifikowanych roślin Do produkcji kwalifikowanych drzew owocowych, materiał zraźnikowy powinien być szczepiony lub okulizowany na podkładki tylko o statusie równoważnym lub wyższym. Rośliny powinny być hodowane na polach izolowanych od potencjalnych źródeł infekcji, w szczególności roślin żywicielskich dla fitoplazm lub E. amylovora. Aby być kwalifikowanym materiałem, rośliny powinny być poddane lustracji przez urzędowe organizacje na obecność chorób wirusowych i wirusopodobnych lub innych agrofagów wyszczególnionych w części 2. Każda roślina wykazująca objawy, powinna być usunięta, kwalifikacja może być przyznana pozostałym roślinom. Zarządzanie systemami kwalifikacyjnymi Kontrola systemów Urzędowa organizacja powinna być odpowiedzialna za zarządzanie i kontrolę systemów. Jeśli różne stadia systemu przeprowadzane są przez urzędowo zarejestrowane szkółki, urzędowa organizacja powinna potwierdzić, że wszystkie konieczne badania i inspekcje zostały przeprowadzone podczas produkcji i powinna potwierdzić ogólny status zdrowotny roślin w systemie poprzez ocenę wizualną. W przeciwnym razie kwalifikacja nie może być przyznana i/lub rośliny będące przedmiotem zainteresowania nie będą mogły być dopuszczone do dalszego stadium systemu kwalifikacji. Kontrola stosowania i statusu materiału kwalifikowanego. W całym systemie pochodzenie każdej rośliny powinno być znane, dzięki temu znika problem zdrowotności, zgodności odmianowej odnośnie typu. Użycie materiału rozmnożeniowego w szkółkach do produkcji kwalifikowanego materiału powinno być skontrolowane przez urząd lub urzędowo autoryzowaną organizację, która kontroluje zdrowotność, pochodzenie i ilość tego materiału na podstawie lustracji polowych, rejestrów i dokumentów przedstawionych przez szkółkę. Program zdrowotności roślin w szkółkach oraz kontrolne lustracje powinny także wziąć pod uwagę inne ważne agrofagi, które mogą wpływać na jakość, aby rośliny kwalifikowane dostarczane do sadowników były zasadniczo wolne od tych szkodników. Kwalifikowany materiał drzew owocowych przeznaczonych na eksport powinien pod każdym względem spełniać wymagania fitosanitarne krajów importujących. Materiał kwalifikowany opuszczający system, powinien być opatrzony urzędowym certyfikatem (którym może być etykieta), określająca jednostkę kwalifikującą, producenta roślin i status kwalifikowanych roślin. Załącznik I Wskazówki dotyczące procedur badań 1. Badania na zdrewniałych roślinach wskaźnikowych (w polu i szklarniach) Użycie zdrewniałych roślin wskaźnikowych jest nadal obowiązkowym etapem w każdym systemie kwalifikacyjnym. Jest tak, ponieważ niektóre choroby o dużym znaczeniu mogą być jedynie zidentyfikowane na różnicujących zdrewniałych roślinach. Metoda ta obejmuje inokulację roślin wskaźnikowych poprzez ich okulizację przy pomocy materiału pozyskanego roślin kandydackich lub roślin podejrzanych o porażenie, oraz obserwowaniu objawów na nowych przyrostach i/lub owocach na roślinach wskaźnikowych, takie symptomy są zwykle określone i bardzo dobrze rozpoznawalne dla wielu wirusów. Jeśli badanie jest przeprowadzane w szklarni powinny być dostępne urządzenia chłodzące i ogrzewające (zakres temperatur 18-25oC), ażeby zapewnić właściwą temperaturę dla ekspresji objawów (Załącznik II). W szklarni powinny być użyte przynajmniej trzy rośliny z każdego wskaźnika. Wskaźniki hodowane w polu (3 -5 roślin każdy), powinny być obserwowane przez przynajmniej dwa lata lub dla niektórych chorób przynajmniej dwa okresy owocowania (4-5 lat).
Łańcuchowa reakcja polimeryzacji (PCR) może być używana do wykrywania niektórych wirusów, wiroidów i fitoplazm proliferacji jabłoni oraz zamierania gruszy; może także wykrywać choroby wirusopodobne: epinastię i zamieranie kory (spy epinasty and decline) oraz łuszczenie się kory Malus platykarpa. Serologiczne i molekularne badania mogą być połączone, aby podnieść czułość każdej z metod np. immunocapture PCR (IC-RT-PCR). 5. Molekularna hybrydyzacja Molekularna hybrydyzacja może być używana do wykrywania wiroidów i niektórych wirusów. 6. DAPI Metoda DAPI (z użyciem mikroskopii fluorescencyjnej po barwieniu kwasu nukleinowego barwnikiem 4,6-diamino-2-fenylindol) pozwala na małą skalę na szybkie badania chorób fitoplazmatycznych, jednak nie jest ona tak czuła jak PCR. Załącznik II Wytyczne do wykrywania wirusów lub chorób Wstęp Metody służące do wykrywania każdego wirusa lub choroby są wyszczególnione w Tabeli 2-5 pod nagłówkami: - test na roślinach zdrewniałych (polowy) = test na zdrewniałych roślinach wskaźnikowych przeprowadzany w polu - test na roślinach zdrewniałych (szklarniowy) = test na zdrewniałych roślinach wskaźnikowych przeprowadzany w szklarni - test na roślinach zielnych = badanie szklarniowe na wskaźnikach zielnych - serologiczne lub molekularne badania = użycie ELISA, łańcuchowa reakcja polimeryzacji z użyciem odwrotnej transkryptazy (RT-PCR), immunocapture PCR (IC-RT-PCR), molekularna hybrydyzacja - mikroskopia = test DAPI lub mikroskopia elektronowa. Do testów wskaźnikowych z użyciem roślin zdrewniałych, wymienione są wskaźniki, idąc dalej liczby pomiędzy nawiasami przedstawiają liczbę kopii, temperatura podana jest w oC (test szklarniowy) i czas trwania testu jako (d = dzień, t = tydzień, r = rok, z = roczne zbiory owoców); następnie dany jest krótki opis objawów. Ogólnie ujmując, badanie na zdrewniałych wskaźnikach przeprowadzane w polu zawsze potrzebuje założenia, że materiał wyjściowy jest wolny od wirusów i że test na zdrewniałych wskaźnikach jest zawsze specyficzny. Test na roślinach zielnych, badanie serologiczne, RT-PCR lub DAPI są głównie używane do badania materiału kandydackiego, aby szybko i oszczędnie wykluczyć zainfekowane rośliny lub, aby ponownie przebadać materiał rozmnożeniowy. Informacje na temat badań czerpie się głównie z publikacji grupy roboczej do spraw wirusów drzew owocowych ISHS, które pojawiają się w Acta Horticulturae po spotkaniach odbywających się, co trzy lata (Anon, 1998). Czytelnikom doradza się sprawdzenie ostatnich zaleceń ISHS, gdzie dane są kluczowe odnośniki dotyczące technik, w szczególności dla techniki PCR, w przypadku której ma miejsce obecnie szybki rozwój technologiczny. Zalecenia ISHS obejmują także komentarze na temat korzyści i ograniczeń metod. Panel EPPO do spraw Kwalifikacji Wolnych od Agrofagów Upraw Owocowych przegląda zalecenia ISHS, identyfikuje takie zdrewniałe wskaźniki, które na podstawie swoich doświadczeń zaleca szczególnie, co do skuteczności i łatwości ich zastosowania. Niemniej jednak, nie wyklucza to użycia innych wskaźników, które mogą być wymienione przez ISHS lub, które są łatwo dostępne przez indywidualne osoby w ich własnych warunkach. Załącznik III Wytyczne dla procedur fitosanitarnych Termoterapia Ponieważ dostępne jest szerokie spektrum metod dotyczących zabiegów termicznych upraw owocowych w zależności od traktowanego typu materiału, szczegóły dotyczące metod nie są tutaj uwzględnione, ale można je otrzymać ze źródła Anon (1970), Németh (1986) lub Fridlund (1989). Metoda in vitro eliminująca wirusy i infekcje wiroidami Ogólnie, metody in vitro powinny być stosowane z ostrożnością dla odmian jabłoni i grusz, ponieważ metody te mogą wprowadzać w dużej mierze genetyczne i/lub fenotypowe abberacje częściej niż tradycyjne ogrodnicze metody. Zwykle zabieg termiczny jest metodą preferowaną dla uwalniania wirusów. Tam gdzie zaangażowane w infekcje są wiroidy, powinny być zastosowane metody in vitro, ponieważ wiroidy w ogóle nie są podatne na zabiegi termiczne. Metoda jest opisana ogólnie przez Zimmermanna (1989). Zwykła, typowa procedura obejmuje następujące etapy:
Kultury mogą być przechowywane w 4oC przez kilka miesięcy bez cyklicznego namnażanie. Wierzchołki mogą być mrożone w ciekłym azocie N2 w -176oC po użyciu dimethylsulphoxide (DMSO) lub umieszczane w zawiesinie alginianu. Materiały źródłowe Anon (1970) La Thermothérapie des Espèces Ligneuses. Station des cultures fruitières et maraîchères à Grand-Manil, Gembloux (BE). Anon (1998) Recommendations for pathogen detection. Acta Horticulturae 472, 757-783. Fridlund P (1989) Thermotherapy. In Virus and Virus-like Diseases of Pome Fruits and Simulating Noninfectious Disorders (ed. Fridlund P), pp. 284-295. Cooperative Extension, Washington State University, Pullman (US). Németh M (1986) Virus, Mycoplasma and Rickettsia Diseases of Fruit Trees, pp. 135-139. Martinus Nijhoff, Dordrecht (NL). OEPP/EPPO (1992) EPPO Standards PM 3/40 Erwinia amylovora - sampling and test methods. Bulletin OEPP/EPPO Bulletin 22, 225-231. OEPP/EPPO (1993) EPPO Standards PM 4/7(1) Certification schemes. Nursery requirements -recommended requirements for establishments participating in certification of fruit or ornamentals crops. Bulletin OEPP/EPPO Bulletin 23, 249-252. Zimmerman RH (1989) In Virus and Virus-like Diseases of Pome Fruits and Simulating Noninfectious Disorders (ed. Fridlund P), pp. 278-283. Cooperative Extension, Washington State University, Pullman (US).
Tabela 1. Agrofagi występujące w EPPO regionie wymagające badania w systemie kwalifikacyjnym*
* Wymienione choroby wirusopodobne wywołują odrębne objawy, których czynniki sprawcze nie są znane lub w większości istnieją tylko przypuszczenia, co do nich. Inne odrębne objawy, których czynniki sprawcze są znane, powodowane przez określone agrofagi wymieniono w Załączniku II. †Apple dimple fruit viroid (wiroid marszczenia owoców jabłek) (ADFVd) należy do tego samego rodzaju, co ASSVd. Został on znaleziony tylko raz w pobliżu Neapolu (Wł) i informacje na temat badań są niewystarczające, aby włączyć go do systemu. Tabela 2. Metody wykrywające wirusy Malus, Pyrus i Cydonia
Tabela 3. Metody wykrywające fitoplazmy
*Pojawiają się wątpliwości odnośnie niezawodności Golden Delicious do wykrywania fitoplazmy proliferacji jabłoni i dlatego też, PCR jest rekomendowany jako najbardziej czuły test. |