Pozycja planu

Znajomość strategii rozwoju obszarów wiejskich i rolnictwa w Unii Europejskiej. Umiejętność definiowania podstawowych pojęć stosowanych w turystyce i określenia zasad zrównoważonego rozwoju turystyki w środowisku wiejskim oraz na poziomie pojedynczego gospodarstwa. Student potrafi wykazać różnice pomiędzy turystyką masową a specyfiką agroturystyki. Wyczuwa i zna potrzeby w zakresie wypoczynku i warunków zakwaterowania przez różne grupy oraz wie jak dostosowywać do nich ofertę turystyki wiejskiej. Posiada wiedzę w zakresie obowiązujących przepisów prawnych z prowadzenia działalności gospodarczej i turystycznej oraz zna działania organów administracji państwowej w zakresie wspierania rozwoju turystyki wiejskiej. Dostrzega, analizuje i wykorzystuje tendencje rynku usług turystycznych z wykorzystaniem zasad marketingu i ich wdrażania w agroturystyce. Posiada umiejętność określenia perspektywicznego wizerunku własnego przedsięwzięcia z wykorzystaniem metod promocji i analizy wyników finansowych oraz pozyskiwania środków i organizowania współpracy z otoczeniem gospodarczym.

Wykład klasyczny z wykorzystaniem techniki multimedialnej,

Ćwiczenia laboratoryjne i zajęcia w terenie

Dwa sprawdziany bieżące z materiału wykładowego i ćwiczeniowego oraz opracowania referatowe

Agroturystyka – pojęcia, definicje i oczekiwania. Podstawy i uwarunkowania działalności agroturystycznej w Europie i Polsce. Polityka turystyczna w krajach Unii Europejskiej. Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne warunkujące organizację i prowadzenie turystyki wiejskiej. Predyspozycje personalne do prowadzenia działalności agroturystycznej. Agroturystyka jako forma lokalnej przedsiębiorczości. Stowarzyszenia i podmioty agroturystyczne. Podstawy organizacyjno-prawne działalności agroturystycznej. Katalog usług podstawowych i dodatkowych w agroturystyce. Kategoryzacja bazy wypoczynkowej. Marketing usług agroturystycznych, ceny usług i sprzedaż oferty. Zarządzanie kapitałem w fazie uruchamiania i rozwoju gospodarstwa agroturystycznego, biznesplan (plany przedsięwzięcia), ocena rentowności. Ochrona środowiska w agroturystyce – ochrona krajobrazu, różnorodności biologicznej i zasobów kulturowych. Dziedzictwo kulturowe a agroturystyka. Agroturystyka na terenach turystycznie i uzdrowiskowo atrakcyjnych. Współpraca w zakresie wzajemnego wykorzystywania specyfiki innych podmiotów gospodarczych. Zasady prowadzenia szkoleń w zakresie aktywizacji społeczności wiejskiej do podejmowania działalności gospodarczej związanej z turystyką wiejską.

Wykłady – prof. dr hab. Roman Łyszczarz, dr inż. Janusz Nowak,

doc. inż. Piotr Piszczek, dr inż. Romuald Dembek

Ćwiczenia – dr J. Nowak, doc. inż. Piotr Piszczek, mgr inż. R. Suś

1. 
   Agroturystyka 2002. Praca zbiorowa pod red. K. Młynarczyka, Wyd. UW-M Olsztyn, s. 236.
   
2. 
   Agroturystyka 2000. Praca zbiorowa pod redakcją naukową U. Świetlikowskiej. Wydawnictwo FAPA. Warszawa, s. 525.
   
3. 
   Agroturystyka – moda czy potrzeba? 2007. Praca zbiorowa pod redakcją G., A. Ciepieli i J. Sosnowskiego. Wydaw. AP Siedlce, s. 524.
   
4. 
   Agroturystyka i usługi towarzyszące. 2005. Praca zbiorowa pod redakcją W. Musiała, J. Kani i L. Leśniaka. Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego w Akademii Rolniczej w Krakowie, s. 246.
   
5. 
   Gospodarstwo agroturystyczne – Poradnik. Praca zbiorowa pod red. L. Powichrowskiego, 1998, Warszawa, s. 227.
   
6. 
   Majewski J., Lane B. 2003. Turystyka wiejska i rozwój lokalny. Fundacja Edukacja dla Demokracji. Warszawa, s. 361.
   
7. 
   Świetlikowska U. 2000: Agroturystyka, Wydawnictwo FAPA. Warszawa, s. 228.