Personal oronoun
|
|  Yüklə 311.5 Kb.
|
Interrogative AdverbInterrogative Adverb แปลว่า “กริยาวิเศษณ์คำถามหรือจะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า ปฤจฏากริยาวิเศษณ์ก็ได้” มีไว้สำหรับขยายกริยาเป็นคำถาม และกริยาวิเศษณ์เหล่านี้ไม่ค่อยนิยมใช้คำคำเดียว โดยมากจะใช้เป็นคำผสม (Compound words) แบ่งออกเป็นชนิดย่อย ๆ ได้ 6 ชนิด ดังนี้
แต่ละชนิดย่อยมีรายละเอียดการใช้ต่อไปนี้ 1. Adverb of Time แปลว่า “กริยาวิเศษณ์ถามเวลา” หมายถึง คำกริยาวิเศษณ์ที่นำมาขยายกริยา เพื่อถามถึงเวลาว่า “นานเท่าไร” หรือ “เมื่อไร” ได้แก่ How long (นานเท่าไร) How soon (นานไหม) when (เมื่อไร) และตำแหน่งวางจะอยู่ต้นประโยคตลอดไป เช่น How long will the workers remain working here? พวกคนงานจะยังทำงานอยู่ที่นี่ไปอีกนานเท่าไร 2. Adverb of Place แปลว่า กริยาวิเศษณ์ถามสถานที่ หมายถึง คำกริยาวิเศษณ์ที่นำมาใช้ขยายกริยา เพื่อถามสถานที่ เท่าที่ปรากฏเห็นและใช้กันบ่อยก็ได้แก่ where ที่ไหน, และจะวางไว้ต้นประโยคเสมอ เช่น Where is the pen ? ปากกาอยู่ที่ไหน 3. Adverb of Frequency แปลว่า กริยาวิเศษณ์ถามถึงความถี่หรือจำนวนครั้ง หมายถึงคำหรือกลุ่มคำที่ไปขยายกริยาถามถึงระยะเวลาหรือจำนวนครั้ง และตำแหน่งวางจะอยู่ต้นประโยคเสมอ ได้แก่ คำต่อไปนี้ คือ How often เช่น How often did your dog bark last night? สุนัขของท่านเห่าบ่อยไหม เมื่อคืนนี้ 4. Adverb of Manner แปลว่า กริยาวิเศษณ์ถามถึงกริยาอาการ หมายถึงคำที่ไปขยายกริยา เพื่อถามถึงอาการของการกระทำหรือพฤติกรรมนั้น ๆ ว่า เกิดขึ้นมาได้อย่างไร ได้แก่คำว่า How อย่างไร และตำแหน่งอาจจะอยู่ต้นประโยคเสมอ เช่น How did Arther take the sword out of the stone? อาร์เธอร์ถอดเอาดาบนี้ออกจากหินได้อย่างไร 5. Adverb of Quantity Degree แปลว่า กริยาวิเศษณ์ถามถึงปริมาณหรือความมากน้อย หมายถึงคำหรือกลุ่มคำที่ไปขยายกิริยาในประโยค เพื่อถามถึงจำนวนหรือปริมาณของสิ่งนั้น ได้แก่คำว่า How much มากเท่าไร How far ไกลเท่าไร และก็เช่นกันตำแหน่งก็อยู่ต้นประโยคเสมอ เช่น How much does he work every day ? ทุกวันนี้เขาทำงานมากขนาดไหน 6. Adverb of Reason แปลว่า กริยาวิเศษณ์ถามถึงเหตุผล หมายถึง คำที่ไปขยายกริยาเพื่อถามถึงเหตุผลของการกระทำอันนั้น ๆ ว่าเป็นอย่างไร ได้แก่ Why ทำไม และวิธีใช้วางไว้ต้นประโยคอีกด้วย เช่น Why do you say this? ทำไมคุณพูดเช่นนี้ Conjunctive Adverb Conjunctive Adverb (หรือจะเรียก Relative Adverb ก็ได้) แปลว่า กริยาวิเศษณ์สันธาน ถ้าดูให้ลึกซึ้งได้แก่ Interrogative Adverb นั่นเอง เพียงแต่ ณ ที่นี้ มิได้ทำหน้าที่เป็นคำถาม หากแต่ใช้ทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์ขยายกริยาในประโยคของตังเองและในเวลาเดียวกันก็ทำหน้าที่เป็น Conjunction (สันธาน) เชื่อมข้อความของประโยคหน้ากับประโยคหลัง ให้กลมกลืนกันอีกด้วย เพราะฉะนั้นจึงได้เรียก Interrogative Adverb ที่นำมาใช้ตามความหมายนี้ว่าเป็น Conjunctive Adverb หรือ กริยาวิเศษณ์สันธาน เช่น This is the place where we live. นี้คือสถานที่ที่เราอาศัยอยู่ ประโยคนี้แยกเป็นประโยคเล็กได้ 2 ประโยค คือ A. This is the place. B. Where we live. คำว่า where ในประโยค b นั้นเป็นกริยาวิเศษณ์ขยายกริยา live และในเวลาเดียวกันนี้ก็ทำหน้าที่เป็นสันธาน เชื่อมความกับประโยค a ด้วย ฉะนั้นจึงได้รูปประโยคออกมาเป็น This is the place where we live Conjunctive Adverb แบ่งออกเป็นชนิดย่อย ๆ ได้ 6 ชนิด คือ 1. Conjunctive Adverb of Time สันธานวิเศษณ์ บอกเวลา 2. Conjunctive Adverb of Place สันธานวิเศษณ์ บอกสถานที่ 3. Conjunctive Adverb of Frequency สันธานวิเศษณ์ บอกความถี่ 4. Conjunctive Adverb of Manner สันธานวิเศษณ์ บอกกริยาอาการ 5. Conjunctive Adverb of Reason สันธานวิเศษณ์ บอกปริมาณ 6. Conjunctive Adverb of Time สันธานวิเศษณ์ บอกเหตุผล ดังจะได้อธิบายดังต่อไปนี้ 1. Conjunctive Adverb of Time แปลว่า สันธานวิเศษณ์ บอกเวลา หมายถึงคำที่ไปทำหน้าที่เชื่อมประโยคและขยายกริยาเพื่อบอกเวลา ได้แก่ when เมื่อไร เช่น Can you tell me when he will arrive here? คุณบอกผมได้ไหมว่าเมื่อไรเขาจะมาถึงที่นี่
This is where is stayed last year. นี้คือสถานที่ที่ผมมาพักอยู่เมื่อปีกลายนี้
I asked him how often he had gone there. ผมถามเขาว่า เขาไปที่นั้นบ่อยไหม
My father knows how I shot the tiger คุณพ่อของผมรู้ดีว่า ผมยิงเสือตัวนี้ได้อย่างไร
No one knows how long she will live with him. ไม่มีใครทราบหรอกว่า หล่อนจะอยู่กับเขานานเท่าไร
Panya did not know why she cried. ปัญญาไม่ทราบเลยว่า ทำไมหล่อนจึงร้องไห้ รูปศัพท์หรือแหล่งกำเนิดของ Adverb รูปศัพท์หรือแหล่งกำเนิดของ Adverb มีมาได้ดังนี้
Noun เป็น Adverb คำแปล Day daily ประจำวัน
Noun เป็น Adverb คำแปล Back backwards ข้างหลัง
here, there, hard, late, always, well, often, too, very, seldom, where, when, hence, whence, how, why, then, once, twice, sometimes.
to + day = today วันนี้ to + morrow = tomorrow วันพรุ่งนี้ in + side = inside ข้างใน out + side = outside ข้างนอก
a + way = away ไม่อยู่ จากไป ไกลออกไป 6. มีรูปมาจากคุณศัพท์โดยการเติมปัจจัย (Suffix) ly ลงข้างหลังแล้วคุณศัพท์ตัวนั้นก็กลายเป็น Adverb ทันที แต่การเติมปัจจัย ly มีหลักเกณฑ์ดังนี้ 1) ถ้า Adjective ตัวนั้นลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นพยัญชนะให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วจึงเติม ly เช่น เป็น Adjective คำแปล เป็น Adverb คำแปล easy ง่าย easily อย่างง่าย heavy หนัก heavily อย่างหนัก 2) ถ้า Adjective ลงท้ายด้วย e และหน้า e เป็น I ให้เปลี่ยน e เป็น y เพราะเมื่อเปลี่ยนแล้วเท่ากับ ly เช่น เป็น Adjective คำแปล เป็น Adverb คำแปล suitable เหมาะสม suitably อย่างเหมาะสม simple ง่าย simply อย่างง่ายๆ 3) นอกจากกฎที่กล่าวมา เมื่อต้องการให้ Adjective เป็น Adverb ให้เติม ly ที่ท้าย Adjective ตัวนั้นได้เลย ไม่ต้องลังเลใจ เช่น เป็น Adjective คำแปล เป็น Adverb คำแปล bad เลว badly อย่างเลว brave กล้าหาญ bravely อย่างกล้าหาญ 7. Adverb บางตัวมี 2 รูป แต่ความหมายต่างกันได้แก่ Adverb เช่น hard ยาก, หนัก hardly แทบจะไม่ late สาย lately เมื่อเร็ว ๆ นี้
คำที่มีรูปศัพท์เหมือนกันทั้งที่ใช้เป็น Adverb และ Adjective ในภาษาอังกฤษที่พบเห็นบ่อย ๆ ได้แก่คำต่อไปนี้ คือ fast เร็ว first ที่หนึ่ง fair ยุติธรรม hard หนัก deep ลึก long นาน ยาว low ต่ำ high สูง right ถูก loud ดัง wrong ผิด straight ตรง enough พอ short สั้น late สาย etc. เมื่อคำเหล่านี้มีรูปเหมือนกันทั้งที่ใช้เป็น Adverb และ Adjective จะรู้ได้อย่างไรว่า เป็นอันไหนนั้นให้ดูที่ตำแหน่งการวางในประโยค คือ ก. ถ้าวางไว้หน้านามหรือหลัง Verb to be เป็น Adjective
เป็น Adjective เป็น Adverb This is a fast train. This train runs fast. นี่คือ ขบวนรถเร็ว รถไฟขบวนนี้วิ่งเร็ว |