Ana səhifə

Kafedra: İqtisadi nəzəriyyə Kurs işi Mövzu: Azərbaycanın bank sisteminin təkmilləşdirilməsi yolları Kurs: II qrup: 762


Yüklə 215.5 Kb.
tarix18.07.2016
ölçüsü215.5 Kb.
Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyi
Azərbaycan Dövlət İqtisad Universiteti
Fakultə: Uçot-iqtisad
Kafedra: İqtisadi nəzəriyyə
Kurs işi

Mövzu: Azərbaycanın bank sisteminin təkmilləşdirilməsi yolları

Kurs: II

Qrup: 762

Tələbə: Hümbətov Rəşad İsmayıl oğlu

Rəhbər: dos., i.e.n., Rəşad Muradov

Kafedra müdiri: professor, i.e.d. M. Meybullayev
Bakı - 2001
Plan.

Giriş.


  1. Banklar və onların təsnifatı.

  2. Azərbaycanda bank sistemi və onun fəaliyyət istiqamətləri.

  3. Bazar iqtisadiyyatına keçidlə əlaqədar Azərbaycanda yaranan bank böhranı və onun səbəbləri.

  4. Azərbaycanda bank böhranının ağır nəticələri. Böhranın aradan qaldırılması yolları.

  5. Azərbaycanda bank sisteminin təkmilləşdirilməsi yolları.


Giriş.

Cəmiyyətin inkişafının müasir mərhələsində bankların rolu çox böyükdür.


Banklar xüsusi bir qurumdur və iqtisadiyyatın inkişafında özünəməxsus yeri var. Bankların yaranması və inkişafı dünya cəmiyyətinin və dünya mədəniyyətinin inkişafı ilə bərabər getmişdir. Cəmiyyətin inkişafı tarixində belə bir fikir mövcuddur ki, bankların inkişaf səviyyəsi ilə cəmiyəətin sosial-iqtisadi inkişafı düz mütənasibdir. Hansı ölkədə bankların yüksək səviyəsi müşahidə olunursa, orada sürətli iqtisadi inkişaf, yüksək mədəniyyət var. Məhz bankların tarixində də bu qanunauyğunluq özünü göstərir.
Ümumiyyətlə, bank sistemi dedikdə, ayrı-ayrı bank və bank institutlarının məcmusu başa düşülür. Bank sistemi bazar iqtisadiyyatının ən vacib və ayrılmaz tərkib hissəsidir. Bazar iqtisadiyyatı şəraitində banklar insanda qan-damar sistemi qədər əhəmiyyətə malikdirlər. Bununla əlaqədar pul dövriyyəsində və onun hərəkətində hər hansı zəiflik və dayanma cəmiyyətin iflic vəziyyətinə düşməsinə gətirib çıxara bilər. Buna görə də bu sistem elə qurulmalıdır ki, iqtisadiyyatın bütün sahələrində maliyyə və natural məhsul axınını təmin etsin, onların tarazlığına şərait yaratsın.


  1. Banklar və onların təsnifatı.

Banklar əsas iqtisadi institutlardır. Banklar haqqında yazarkən ilk növbədə onu qeyd etmək lazımdır ki, hələ ilk banklar orta əsrlərdə yaranmışdır. Uzun müddət ərzində bank sistemi yalnız kommersiya bankları kimi fəaliyyət göstərmişdir. Lakin sonralar bir sıra səbəblərlə, ilk növbədə isə, pul emissiyasının tənzimlənməsi ilə əlaqədar mərkəzi bankların yaranması vacib məsələ kimi ortaya çıxmışdır. Beləliklə, ikipilləli bank sistemi yaradılmışdır. Bu sistemdə birinci pilləyə mərkəzi banklar, ikinci pilləyə isə, kommersiya bankları və digər kredit institutları daxildir. Bazar iqtisadiyyatı şəraitində bankların rolu olduqca böyükdür. Mərkəzi banklar kredit sisteminin mərkəzi olub, yalnız pul-kredit sisteminin tənzimlənməsi ilə məşğul olur. O, banklar arasında əsas yer tutur, « banklar bankı » adlanır. Mərkəzi bank banklar üçün koordinasiya rolu oynayır və onların işini yalnız iqtisadi tənzimləmə metodları ilə nizamlayır. Mərkəzi bank ölkənipn bank sistemi üzərində nəzarəti həyata keçirir. O, yalnız banklara və hökümətə xidmət edir. Buna görə də, mərkəzi bank dövlətin bankiri adlanır. Onlar dövlət büdcəsinin emissiya-kassa fəaliyyətinin həyata keçiirlməsində əsas rol oynayırlar.
Bizə məlum olduğu kimi iqtisadiyyatın bütöv tənziməələmə sistemi tələb və təklifə əsasən həyata keçirilir ki, bunun da əsas hissəsi olan pul təklifinin həcmi mərkəzi banklar tərəfindən müəyyən olunur. Mərkəzi bankların yeritdikləri pul-kredit siyasəti nəticəsində bir neçə gün ərzində qiymətləri həm sabit saxlamaq, həm də milli valyuta kurslarını əhəmiyyətli dərəcədə dəyişmək olar. Mərkəzi banklar istehsalı dayandırmaq, sürətlə artırmaq, həmçinin işsizliyi artırmaq və ya aradan qaldırmaq imkanına malikdir. Buna görə də, mərkəzi banklar hər bir ölkədə başlıca diqqət mərkəzindədir. Bazar iqtisadiyyatına malik bütün ölkələrdə mərkəzi bankların işi eyni prinsip üzərində qurulmuşdur. Onlar hər yerdə dövlətin göstərişi ilə idarə olunur və eyni zamanda nisbətən müstəqildirlər. Onların işində müdaxiləyə yol verilmir. Bütün ölkələrdə onlar eyni vəzifələri icra edir. Bununla bərabər, mərkəzi bankların qurulmasında, idarə edilməsində, sərbəstlik səviyyəsində və s. bəzi spesifik xüsusiyyətlər var.
Dünya miqyasında mərkəzi bankların işinin səmərəsi onların sərbəstliyindən çox asılıdır. Mərkəzi bankların bilavasitə hökümətin təsiri altında olması hökümətin borclarını ödəmək üçün emissiyanı artırmağı, bazarda pul təklifini çoxaltmağa və uyğun olaraq qiymətləri artırmağa, infilyasiyanı yüksəltməyə gətirib çıxarır. Ona görə də mərkəzi banklar və həmçinin kommersiya bankları tədricən nisbətən sərbəstləşdirilir və hökümətin buxovundan azad edilir.
Mərkəzi bankların sərbəstlik dərəcəsi adətən onların iqtisadiyyatlarının idarə olunmasına və tənzimlənməsinə müdaxiləsi ilə müəəyyən olunur. Belə müdaxilə ayrı-ayrı ölkələrdə müxtəlifdir.
Mərkəzi bankların sərbəstlik dərəcəsi.

Tabliüa 1

Ölkələr


Valyuta faizini müəyyən edə bilərmi?

Valyuta bazarına müdaxilə edə bilərmi?

İnfilyasiya dərəcəsini və pul parametrlərini müəəyyən edə bilərmi?

İngiltərə Bankı

Yox


ABŞ Federal Ehtiyat Bankı

Fransa Bankı


Yeni Zellandiya Ehtiyat Bankı

Yox

İtaliya Bankı

İsveç Bankı

Yaponiya Bankı


Azərbaycan Milli Bankı

Yox

Mərkəzi bankların sərbəstliyi iqtisadiyyatın inkişafında mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Təcrübə göstərir ki, mərkəzi bankların tam sərbəst olduğu ölkələrdə siyasi və iqtisadi sabitlik, aşağı səviyyəli infilyasiya və yüksək iqtisadi artım mövcuddur. Bunun əksinə olaraq, mərkəzi banklar tam sərbəst olmayan ölkələrdə isə yüksək infilyasiya səviyyəsi qeyri- sabitlik müşahidə olunur.


Dünya bank sistemində ikinci pilləli banklar kimi kommersiya bankları mühüm yer tutur. Əgər mərkəzi banklar bankların bankı olaraq banklara və hökümətə xidmət edirsə, kommersiya bankları bilavasitə müştərilərə xidmət edir, onlarla işləyir. Ümumiyyətlə, kommersiya bankları anlayışı bank işinin ilk yarandığı dövrlərdən istifadə olunmağa başlanmışdır. Əslində, “komimersiya” sözü “commerce” sözündən götürülüb, mənası «ticarət» deməkdir. Kommersiya bankları anlayışı Azərbaycan dilinə «ticari» banklar kimi tərcümə olunur. Hazırda ayrı-ayrı ölkələrdə kommersiya banklarına müxtəlif çeşidli maliyyə-kredit institutları aid edilir. Onların ən başlıca fərqi isə, pul-emissiyası hüquqlarının olmamasıdır. Kommersiya bankları əsasən 2 yerə bölünür: universal banklar, ixtisaslaşmış banklar.
Universal banklar adətən bütün bank xidmətlərini yerinə yetirmək hüququna malikdir.
Hazırda universal kommersiya bankları dünya miqyasında müştərilərə 200-ə yaxın bank məhsulu buraxmaq və bank xidməti göstərmək imkanına malikdir.
İxtisaslaşmış banklar isə, bu, çoxsaylı bank xidmətlərinin biri və ya bir qrupu üzrə fəaliyyətini qurur. Ümumiyyətlə, kommersiya banklarını aşağıdakı kimi təsnifləşdirmək olar:

  1. Kommersiya bankları. Onlar kredit sisteminin əsasını təşkil edir və kredit resurslarının əsas hissəsini özündə cəmləşdirir.

  2. İnvestisiya bankları. Onlar əsasən investisiya əməliyyatları ilə məşğul olur və fond birjasındakı kimi qiymətli kağızların alış aə satışını həyata keçirir. Onların kommersiya banklarından əsas fərqi odur ki, onlar depozit qəbul etmir, hesablaşma əməliyyatları aparmır və qısamüddətli borclar vermir.

  3. Əmanət bankları. Onlar əhalidən pul formasında əmanətlər qəbul edir, onlarla müəyyən əməliyyatlar aparırlar.

  4. İxtisaslaşmış banklar( ipoteka, kooperativ, kənd təsərrüfatı, xarici ticarət və s.). İpoteka bankları uzunmüddətli borcların əldə edilməsi zamanı tərpənməz əmlakı (torpaq və tikililəri) girov kimi qoymağa imkan verir. Xarici ticarət bankları əmtəələrin idxalı və ixracının kreditləşməsi üzrə ixtisaslaşır.

İxtisaslaşmış bankların da (dövlət və özəl sektorda) inkişafı XX əsrin ikinci yarısına təsadüf edir.

Mülkiyyətin formalarına görə banklar aşağıdakı kimi təsnifləşdirilir:



  1. Aksioner olmayan banklar (onlar sahibkar və ya partnyor mülkiyyəti əsasında yaradılır).

  2. Aksioner banklar.

  3. Kooperativ banklar.

  4. Bələdiyyə və kommunal banklar (onlar yerli hakimiyyət orqanlarının mülkiyyəti əsasında yaradılır).

  5. Dövlət bankları.

  6. Dövlətin iştirakı ilə qarışıq banklar.

  7. Dövlətlərarası banklar.

Bazar iqtisadiyyatına keçid şəraitidə Azərbaycanda da bankların bir çox növlərindən istifadə edilir. Lakin dünya bank sistemindən fərqli olaraq Azərbaycan bank sisteminin öz xüsusiyyətləri vardır.

2. Azərbaycanda bank sistemi və onun fəaliyyət istiqamətləri.
Azərbaycan Respublikasında hazırda ikipilləli bank sistemi tətbiq olunur.

Azərbaycan Respublikasının bank sistemi Milli Bankdan və Respublikanın kredit təşkilatlarından ibarətdir. Bank sisteminin ən mühüm tərkib hissəsi isə, Azərbaycan Respublikası Milli Bankıdır. Milli Bank respublikanın mərkəzi bankı statusundadır. O, mərkəzi bankın vəzifələrini yerinə yetirir.

Azərbaycan Respublikası Milli Bankının yaranması çox da uzaq dövrə təsadüf etmir, onun tarixi böyük deyil.

Keçmiş SSRİ-nin tərkibində olarkən Azərbaycanda da bütün SSRİ-də olduğu kimi mərkəzləşdirilmiş və birpilləli sovet bank sistemi fəaliyyət göstərirdi. 1990-cı ildə SSRİ Dövlət Bankı və bank fəaliyyəti haqqında qanun qəbul olundu. Bu qanunla ikipilləli bank sisteminə keçid reallaşdı.

1996-cı ildə yeni bank qanunları hazırlanıb qəbul olundu və əvvəlki qanunlar öz qüvvəsini itirdi. Yeni qanuna görə, Milli Bank ali icra hakimiyyəti olan prezidentin tabeçiliyinə verilmiş və tamamilə hökümətin təsiri altına salınmışdır. Azərbaycan Respublikası Milli Bankı bütövlükdə dövlət mülkiyyətindədir. O, hüquqi şəxsdir, möhürü var. Milli Bank fəaliyyətində mənfəət güdmür, bütün vergidən azaddır, lakin xərcləri öz gəlirləri hesabına ödəyir. Milli Bank beynəlxalq maliyyə və kredit təşkilatlarında Azərbaycan Respublikasının mənafeyini təmsil edir.

Milli Bankın nizamnamı kapitalı 15 milyard manat həcmində müəyyən edilmişdir.

Ümumiyyətlə götürsək, Milli Bankın Azərbaycan iqtisadiyyatının inkişafında çox böyük rolu vardır. Belə ki, Milli Bank iqtisadiyyatın inkişafının əsasını təşkil edən milli valyutanın sabitliyini təmin edir və onun alıcılıq qabiliyyətini tənzimləyir. Milli Bank normal pul-kredit siyasəti keçirməklə istehsalın inkişafına təkan verə, infilasiyanın səviyyəsini aşağı sala, işsizliyi nisbətən aradan qaldıra bilər. Bundan başqa Milli Bank respublikada pul dövriyyəsini tənzimləyir, dövriyyədəki pulların banklara cəlb edilməsini təşkil edir.

Milli Bank, o cümlədən Azərbaycan Respublikası ərazisində nəğd pul emissiyasını həyata keçirən yeganə kredit təşkilatıdır.

Milli Bank kommersiya banklarının işinə nəzarət edir, onların fəaliyyətini tənzimləyir.

Bazar iqtisadiyyatı şəraitində yaşayan ölkələrdə olduğu kimi Azərbaycanda da kommersiya bankları ikipilləli bank sisteminii ikinci pilləsini təşkil edir. Müstəqil kommersiya banklarından 4-ü əsasən dövlət mülkiyyətinə əsaslanır. Onların nizamnamə kapitalının 51 %-i, yaxud nəzarət paketi dövlətə məxsusdur. Bunlara aşağıdakılar aiddir:



  1. Azərbaycan Respublikası Aqrar Sənaye Səhmdar Kommersiya Bankı.

  2. Azərbaycan Respublikası Sənaye İnvestisiya Səhmdar Kommersiya Bankı.

  3. Azərbaycan Respublikası Əmanət Kommersiya Bankı.

  4. Azərbaycan Respublikası Beynəlxalq Səhmdar Kommersiya Bankı.

Ölkədə bir çox özəl səhmdar kommersiya bankları mövcuddur. Hazırda fəaliyyət göstərən kommersiya banklarının digər qismi sahə banklarından ibarətdir.

Azərbaycanda bank qanunvericiliyi ölkədə xarici kapitalın iştirakı ilə olan bankların inkişafına xüsusi şərait yaratmışdır. Buna görə də, Azərbaycan respublikasının bank sistemində xarici kapitalın iştirakı ilə olan banklar artmaqdadır.

Hər bir bank yaradılarkən ilkin kapitala sahib olmalıdır ki, bu da onun nizamnamə fondudur. Nizamnamə fondunun yaradılması banklar üçün vacib və məcburidir. Banklar üçün nizamnamə kapitalının kifayət qədər olması mühüm amildir. Milli Bankın tələbi ilə bu banklar nizamnamə kapitalının həcmini 1998-ci ilin axırına kimi 1,25 mln ABŞ dollarına çatdırılmalıdır.

Kommersiya bankları bir sıra əməliyyatlar aparırlar ki, bunlardan ən əsası da əhalinin pul vəsaitlərinin banklara cəlb edilməsi və yerləşdirilməsidir. Banklar pul vəsaitlərinə olan ehtiyacın 90%-nə qədərini cəlb olunmuş vəsaitlər hesabına ödəyir. Bir çox ölkələrdə sərbəst vəsaitlərin 90-95-i əmanətlər formasında banklara cəlb olunur. Əmanətlərin həcmi ümumi məhsulun 20-30%-ə qədərini təşkil edir. Lakin Azərbaycan şəraitində əmanət işi olduqca zəif qurulmuşdur. Hazırda əmanətlərin ümumi məbləği ümumi məhsulun 1%-dən azını təşkil edir.



Таблица 21

Ölkələr

ABŞ

Yaponiya

Almaniya

B.Britaniya

Kanada

Azərbaycan


Ümumi əmtəələrin ÜMM-də payı

16,3

38,6

22,5

16,6

20,7

0,6

Əmanətlərin cəlb olunmamasının bir sıra mühüm səbəbləri vardır. Banklar vəsaitləri onlara haqq ödəməklə səfərbərliyə alırlar. Əgər bu vəsaitlər istifadəsiz qalarsa, bank tezliklə iflasa uğrayır və heç topladığı vəsaitlərin də haqqını ödəyə bilməz. Məhz buna görə, də banklar aldığı pulları gərək satsın. Buna görə də, Azərbaycan Respublikasında bankların işində kredit xidmətləri əsas yer tutur.


Banklar əsasən kredit vermək və kassa-hesablaşma xidmətləri göstərilməsi ilə məşğuldur. Onlar pul alveri ilə məşğuldur. Banklar öz vəsaitlərini həm müştərilərə, həm də digər banklara satırlar.
Kredit bazarında kreditin qiymətinin müəyyən edilməsi çox vagib məsələlərdən biridir. Banklar vəsaitləri aşağı qiymətlə alır və daha yüksək qiymətə sataraq gəlir əldə edir. Kreditə təyin olunan qiymət kredit fondunun faizidir. Faizlər müxtəlif amillərin təsiri altında tələb və təklifin səviyyəsinə uyğun olaraq müəəyən olunur. Hal-hazırda Azərbaycan Respublikasında kommersiya bankları yalnız bir neçə bank xidməti həyata keçirirlər. Əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi, dünya miqyasında kredit xidmətlərinin 200-ə yaxın növündən istifadə edilir. Azərbaycanda da bank sisteminin xidmət səviyyəsindən dünya bank sisteminin xidmət səviyyəsinə çatdırılması vacibdir. Bunun üçün bank sferasında olan böhran aradan qaldırılmalı, onun işi sağlamlaşdırılmalı və təkmilləşdirilməlidir.

3. Bazar iqtisadiyyatına keçidlə əlaqədar Azərbaycanda yaranan bank böhranı və onun səbəbləri.
Bank sisteminin yaxın bir neçə il ərzindəki fəaliyyətini hətta üzdən təhlil etdikdə belə, çox ziddiyyətli görünür.
Ümumiyyətlə, bu dövrdə respublikanın bank sistemində yaranmış problemləri ayrılıqda yox, mövcud sosial-iqtisadi vəziyyəti, yəni istehsalın həcminin azalması, infilyasiyanın dərinləşməsi, milli valyutanın məzənnəsinin aşağı düşməsi, tədiyyə balansınınBank kəsrinin artması, investisiya böhranı, respublikalar arasında formalaşmış iqtisadi əlaqələrin pozulması, ənənəvi əmtəə bazarlarının itirilməsi və s . məsələləri nəzərə almaqla səciyyələndirmək lazımdır. Belə ki, bir tərəfdən respublikada mövcud sosial-iqtisadi vəziyyət bank sistemini böhran vəziyyətinə gətirib çıxarmış, digər tərəfdən isə bank sisteminin lazımi qaydada işləməməsi sosial-iqtisadi vəziyyətə mənfi təsir göstərmiş və onun daha da pisləşməsinə səbəb olmuşdur.

Son 10 il ərzində bazar iqtisadiyyatına keçid dövründə bank sistemi əsas 3 mərhələdən keçmişdir.

I mərəhələdə(1987-1991) bazar münasibətlərinə uyğun bank işi formalaşmağa başlamışdır.

II mərhələ (1992-1995) hiperinfilyasiya şəraitində bank sisteminin ekstensiv artımı ilə xarakterizə olunur. Bu mərhələ milli valyutanın kursunun halloperik templə düşməsi və real faiz stavkasının mənfi rolu ilə müşahidə edilir.

Bunun əsas səbəbi bank əməliyyatlarının aparılması üçün vacib olan lisenziyanın çox asan əldə olunması idi.

III mərhələ 1996-cı ildən başlayaraq bank sisteminin inkişafı və iqtisadiyyatda, o cümlədən maliyyə sferasında baş verən sabitləşmə prosesinə uyğunlaşması ilə xarakterizə edilir.

1996-cı ildən başlayaraq maliyyə sferasında sabitləşmə prosesi getsə də böhran hələ də ta aradan qaldırılmamışdır. Belə ki, bir tərəfdən yüksək gəlirli üsulların meydana gəlməsi ilə müştəri bazasının genişlənməsi, maliyyə bazarında bərqərar olmuş sabitliklə əlaqədar müsbət dəyişikliklər müşahidə olunur. Bank fəaliyyətinin dövlət tənzimlənməsinin keyfiyyətidə yaxşılaşmışdır. Belə ki, Milli Məclis tərəfiindən “Azərbaycan Respublikasının Milli Bankı və kommersiya bankları haqqında qanun” qəbul edilmişdir.
Digər tərəfdən isə, biz vəsait qoyuluşunun gəlirliyinin azalması və geri qaytarılmayan kreditlərlə əlaqədar ciddi problemlərin meydana çıxmasının şahidi oluruq. Çox vaxt bu problemlər o qədər ciddi olur ki, hətta ən böyük banklar da öz vəzifələrini həyata keçirə bilmir əv çıxılmaz vəziyyətdə qalırlar. Bu meyl sürətlə inkişaf edir və nəticədə-çoxsaylı maliyyə institutlarının iflası baş verir.
Azərbaycanda bu vəziyyəti qaydaya salmaq üçün beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən hazırlanan və dəstəklənən islahat konsepsiyası təqdim edilmişdir. Lakin nəticədə sivilizasiyalı dünya tərəfindən qəbul edilmiş kredit pul kütləsinin tənzimlənməsi və maliyyə sabitliyinin təmin edilməsi metodları( ehtiyat tələbin və hesablama normasının dəyişilməsi, açıq bazarda əməliyyatlar, vergilər və s. vasitəsilə ) Azərbaycanda çox zəif fəaliyyət göstərir və hətta əks effekt verir.
Beləliklə bank sistemi maliyyə sabitliyinin əldə edilməsi üçün görülən tədbirlərə uyğun cavab verə bilmir.
Bank sistemində baş verən böhranın əsas səbəblərindən biri bankların nizamnamə kapitalının minimum səviyyəsinin artmasıdır.bir tərəfdən bankların nizamnamə kapeitalının minimum səviyyəsinin artması bank sisteminin strukturlaşmasına imkan verən “bazar” addımı rolu oynayır. Bu addım nəticəsində zəif, yaşamaq qabiliyyəti olmayan banklar ya bağlanır, ya da böyük banklara birləşir.
Lakin digər tərəfdən Azərbaycan şəraitində bu tədbir əks nəticə verdi. Belə ki, hətta ən böyük və sabit işləyən banklar belə nizamnamə fondunun tələb olunan səviyyəyə çatdırılması problemi ilə qarşılaşdılar. Kiçik və orta banklar haqqında isə danışmağa dəyməz- faktiki olaraq bir zərbə ilə maliyyə xidmətləri bazarında öz yerini tutmaq imkanına malik və potensial yaşama qabiliyyətli bir çox kredit institutları təbəqəsi aradar çıxarıldı. Bunu aşağıdakı cədvəldən görmək olar.

Bankların nizamnamə fondu üzrə qruplaşması.



Tabliüa 32

Məbləğ(mln.manatla)

01.01.95

01.01.96

01.04.96

01.07.96

01.01.97

100-200

200-20

20-30

20-25

25-15

15-10

200-500

20-160

160-130

130-35

35-30

30-25

500-700

60-20

20-50

50-90

90-60

60

700-дян йухары

20-40

40-35

35-50

50-90

90

Cədvəldən göründüyü kimi 1995-ci ildən başlayaraq aşağı, yə‘ni 100-200 mln və 200-500 mln manat nizamnamə fonduna malik bankların sayı azalmağa başlamış və 1997-ci ildə çox cüzi miqdarda qalmışdır. 1997-ci ilin axırına isə Azərbaycan Respublikasında nizamnamə kapitalının minimum məbləği artırılaraq 2624078915 manat olmuşdur. 1998\ilin axırına isə qeyd etdiyimiz kimi bu məbləğin 4875000000 manata yə‘ni 1250000 dollara çatdırılması nəzərdə tutulmuşdur ki, bu da əvvəlki dövrlə müqayisədə iki dəfə çoxdur. Nizamnamə kapitalının minimum məbləğinin belə sür‘ətlə artması təbiidir ki, bankların iflic vəziyyətinə düşməsinə səbəb olur.
Bank sisteminin böhranı faiz dərəcəsi ilə sıx əlaqədardır. Faiz dərəcəsini isə Milli Bank müəyyənləşdirir. O, kredit hərracında formalaşır.
Milli bank faiz dərəcəsinin istehsal və qeyri- istehsal sahələrinə eyni cür şamil etmişdir.
1995-ci il yanvarın 1-də Milli Bank mərkəzləşdirilmiş kredit resurslarını banklara 250%-lə satmış, banklar isə müəssisələrə 260-270%-lə kredit vermişdir. Bə‘zi kommersiya banklarında isə kredit 300%-lə də verilmişdir .
Belə faiz dərəcəsinə respublikanın ən rentabelli müəssisələri belə davam gətirə bilməzdi.
İqtisadi cəhətdən əsaslandırılmadan yeridilən faiz siyasəti iqtisadiyyatın inkişafına maneə törədir.
Milli Bankın yeritdiyi faiz siyasəti müəssisələrin maliyyə vəziyyətini ağırlaşdırmaqla yanaşı bankların da fəaliyyətinin iqtisadi əsasını sarsıtmışdır. Bankların iqtisadi göstəriciləri pislənmiş, onlarda ödəmə vxtı keçmiş ssuda borcu astronomik rəqəmə çatmışdır.
Faiz dərəcəsinin belə səviyyəyə qalxmasının əsas səbəbi infilasiyanın səviyyəsinin çox yüksək olması ilə əlaqədar olmuşdur.
İnfilasiyanın baş verməsi nəticəsində bank krediti ilə tə‘min olunmanın dəyəri artır.
Kreditlərə faiz dərəcəsinin çox yüksək olduğu bir şəraitdə müəssisələr bankların xidmətlərindən istifadə etməməyə çalışırlar.
Buna görə də, bank kreditlərinə tələb azalmışdır. Hal-hazırda faiz siyasəti infilyasiya səviyyəsinə uyğun olaraq aparılır və getdikcə aşağı düşür. Lakin digər ölkələrin faiz dərəcəsi ilə müqayisədə hələ də yüksəkdir. Bunu aşağıdakə cədvəldən görmək olar.
Kredit faizləri.

Tabliüa 4

Ölkələr

1990

1995

1996

ABŞ

10,1

8,83

8,25

Yaponiya

6,95

3,40

2,70

B.Britaniya,

14,75

6,69

5,92

İsveçrə

7,42

5,48

5,00

Azərbaycan

12,00

60,00

18,00

Göründüyü kimi, digər ölkələrə nisbətən Azərbaycanda faiz dərəcəsinin səviyyəsi bu ölkələrin faiz dərəcəsindən 3-5 dəfə yüksəkdir.


Faiz dərəcəsinin yüksəlməsi avtmatik olaraq yüksək gəlirin əldə edilməsinə səbəb olur. Lakin 1995-1996-cı ildən başlayaraq infilyasiyanın tempinin düşməsi və iqtisadiyyatın sabitləşməsi şəraitində bir çox banklar çətin, hətta böhran vəziyyətinə düşdülər.

Bu iflas təkcə kiçik və orta bankları deyil, iri bankları da bürüdü. Bunun əsas səbəbi bu bankların yüksək infilyasiya, qiymətin yüksək artımı, pulun qiymətdən düşməsi şəraitində valyuta əməliyyatları apararaq və qısamüddətli kreditlərlə işləyərək yüksək gəlir əldə etməsi idi. Yüksək infilyasiya şəraitində qaytarılmayan kreditlərlə bağlı zərərlər bir çox banklar üçün o qədər də problem doğurmurdu. Lakin maliyyə sabitliyi yaradıldıqda və infilyasiyanın tempi aşağı düşdükdə qaytarılmayan kreditlər bankların iflasının əsas səbəbkarı olmuşdur. Buna görə də, bank sistemində baş verən böhranın əsas səbəblərindən biri də- verilən kreditlərin qaytarılmamasıdır. Bu, bir çox bankların apardığı yarıtmaz kredit siyasəti ilə bağlıdır. Onlar çox böyük risklə fəaliyyət göstərirlər. Belə ki, onların çox hissəsi valyuta resurslarını əlverişli istehsal səhələrinə yönəltməyin zəruriliyini nəzərə almayıb, kreditlər verərkən iqtisadi normativləri pozur, kreditlərin tə‘minatlılığı prinsiplərinə məhəl qoymadan böyük məbləğli kreditlər verirlər. Borcun verilməsinin özü heç də həmişə gözlənilən nəticəni vermir. Bu, borc alanın maliyyə vəziyyətinin, kreditin alınması məqsədinin, kreditin ödənmə mənbəyinin öyrənilməsi üsullarının çətinliyi ilə əlaqədardır. Hər bir bank müəssisə və təşkilatların tə‘diyyə qabiliyyətini təsdiq edən sənədlər topladıqdan, tə‘minatlılığına əmin olduqdan sonra kredit verməlidir. Lakin mə‘lum olduğu kimi, Azərbaycanın bir çox bankları bu cəhətdən çox geri qalmışlar ki, bu da qaytarılmayan kreditlərin artmasına səbəb olmuşdur. Bunu aşağıdakı cədvəldən görmək olar.


Qaytarılmayan kreditlər.
Tabliüa 5




1992

1993

1994

1995

1996

Bank kreditləri cəmi

15294,5

79773,8

678694

1448996

1819715

Qaytarılma- yan kreditlər

3682,6

58814

845811

2481093

14619306

Cədvəldən göründüyü kimi, 1992-1993-cü illərdə qaytarılmayankreditlər ümumi kredit qoyuluşunun cüzi hissəsini təşkil edirdisə, 1994-cü ildən başlayaraq qaytarılmayan kreditlərin məbləği böyük sür‘ətlə artmışdır. Hətta 1994-cü ildən başlayaraq qaytarılmayan kreditlər verilən kreditlərin məbləğindən də çox olmuşdur. Bunun səbəbi infilyasiyanın və faiz dərəcəsinin səviyyəsinin çox yüksək olmasıdır. Yüksək faiz dərəcəsi ilə kredit götürən müəssisə və təşkilatlar nəinki onun faizini, həta özünü belə qaytara bilməmişlər. Bu da qaytarılmayan kreditlərin məbləğini artırmışdır.


1992-1996-cı illərdən fərqli olaraq son iki ildə infilyasiyanın səviyyəsi və faiz dərəcəsi aşağı düşmüşdür. Lakin qaytarılmayan kreditlərin məbləği azalmamışdır. Bunu 1998-ci ilin ilk 10 ayı üçün qaytarılmayan kreditlərin məbləği göstərilən cədvəldən görmək mümkündür.
1998-ci ilin ilk on ayı üzrə qaytarılan kreditlər .

Tabliüa 6

Aylar

Qaytarılmayan kreditlər

Aylar

Qaytarılmayan kreditlər

01.01.98

759603

01.06.98

753761

01.02.98

756559

01.07.98

332047

01.03.98

752513

01.08.98

341497

01.04.98

761898

01.09.98

343514

01.05.98

758139

01.10.98

739618

Beləliklə mə‘lum oldu ki, hazırki şəraitdə qaytarılmayan kreditlərin artması başqa səbəblərlə bağlıdır.


Kredit riski hər mərhələdə hiss olunur və olduqca böyükdür.
Buna görə də, banklar müəssisələrə və təşkilatlara kredit verərkən kredit tə‘minatını, yə‘ni girovu əsas diqqətlərində saxlamışdılar. Girovlar əsasən əmtəə ehtiyatı, valyuta və digər aktivlər formasında ola bilər.
Lakin Azərbaycanda banklar bu şərtə əməl etmirlər.
BVF 18-20 şərtə əməl etdikdən sonra respublikamıza kredit verirsə, bizim banklar isə Milli Bankın «xəbəri olmadan» əsasən bir şərtla «şapka» əməliyyatı ilə kredit verirlər. Rəsmi və qeyri-rəsmi kreditləri qaytarmağı çətinləşdirir .
Maliyyə vəziyyəti pis olan müəssisə və təşkilatlar kredit əldə etmək üçün müəyyən qanunsuz yollara əl atır. Kreditin qanunsuz yolla əldə edilməsi üçün həyata keçirilən hərəkət aşağıdakı xüsusiyyətlərə malikdir. Onlar yalan mə‘lumata əsaslanan yazılı sənəddən istifadə etmədən həyata keçirilə bilməz .
Aldatma əsasən aşağıdakı üsullardan biri ilə həyata keçirilir:
Yalan mə‘lumatları bilavasitə olaraq kredit inspektoruna təqdim edir, belə ki, kredit inspektoru bu barədə heç nə bilmir. Ya da fərdi sahibkarın təsərrüfat-maliyyə vəziyyəti barədə düzgün mə‘lumatı gizlətdiyinə baxmayaraq, bankın nümayəndəsinin razılığı ilə baş verir. Mə‘lumdur ki, axırıncı hadisə daha çox geniş yayılmışdır. Qaytarılmayan kreditlərin çox hissəsi borc alanla bank nümayəndəsi arasında olan yazışmanın köməyi ilə əldə olunur.
Buna görə də, belə hadisələrə yol verməmək və dəymiş zərərin əvəzini ödəmək üçün, mütləq bank sənədləşməsi zamanı meydana çıxan proseslərə uyğun qanun normalarını bilməli və düzgün istifadə etməlidir.
Bank böhranının ən xarakterik cəhətlərindən biri odur ki, böhran şəraitində banklar nəinki uzun müddətli, heç ortamüdətli kreditlər verməyə də hazır deyillər. Bunun əsas səbəbi, bankların böhran şəraitində yalnız qısamüddətlt kreditlərlə əməliyyatdan daha çox gəlir əldə etməsilə əlaqədardır. Bundan başqa, kredit riski də az rol oynamır.
İqtisadiyyata kredit qoyuluşları .

Tabliüa 7




1993

1994

1995

1996

1997

Cəmi

79773,8

678694

1448996

1819715

2041967

Qısamüd-dətli

75442

596001

1264830

1675804

1901063

Faizlə

94,6

87,8

87,3

92,1

93,1

Uzunmüd-dətli

4331,8

82693

184166

143911

140904

Faizlə

5,4

12,2

12,7

7,9

6,9

Göründüyü kimi, verilən uzunmüddətli kreditlərin məbləği ümumi kredit qoyuluşunun cəmi 5-10% arasında təsadüf edir ki, bu da təbii ki, iqtisadiyyatın kreditləşməsində mənfi haldır.


Mə‘lumdur ki, iqtisadiyyatın inkişafının başlıa amili olan istehsalı genişləndirmək və inkişaf etdirmək üçün uzunmüddətli kredit qoyuluşlarının olması vacibdir. Qısamüddətli kredit qoyuluşları ilə istehsalı inkişaf etdirmək mümkün deyil.
Nə vaxta qədər ki, banklar öz pullarını istehsalın kreditləşməsinə yönəltməyəcəklər, bank sistemi, o cümlədən bütövlükdə iqtisadiyyat böhran vəziyyətindən çıxa bilməyəcəkdir.
Bank böhranının hansı səbəblər üzündən baş verməsindən asılı olmayaraq bütün bu böhranlar iqtisadiyyatın iflic vəziyyətinə düşməsinə səbəb olur və xalqın güzəranına mənfi tə‘sir göstərir.

IV. Azərbaycanda bank böhranının ağır nəticələri.

Böhranın aradan qaldırılması yolları.

Respublikada baş verən bank böhranı bankların özünü iflic vəziyyətinə salmaqla bərabər, iqtisadiyyatın bütün sahələrinə mənfi tə‘sir göstərir. Ölkənin qan-damar sistemi rolunu oynayan bank sistemində baş verən böhran təbiidir ki, iqtisadiyyatın da böhranına səbəb olur. Bank böhranı ilk növbədə istehsalın böhranına səbəb olmuşdur. Belə ki, bazar iqtisadiyyatı şəraitində istehsalın inkişafı üçün maliyyə kapitalı vacibdir. Lakin yüksək faizlə kredit alan müəssisələr sonra aldığı krediti qaytara bilmir və banklardan asılı vəziyyətə düşür.


Buna görə , müəssisələr banklardan asılı vəziyyətə düşməmək üçün özləri öz istehsalını maliyyələşdirməyə məcbur olurlar.
Bundan başqa, müəssisələr banklardan kredit alarkən «şapka» əməliyyatına riayət etməli olurlar.əcər müəssisə kredit alarkən onun müəyyən hissəsini «şapka» kimi bank nümayəndəsinə verirsə, burada hansı mənfəətdən danışmaq olar. Nəzərə alsaq ki, müssisələr bu kreditləri yüksək faiz dərəcəsi ilə alırlar, onda istehsalın böhran vəziyyətinə düşməsinin səbəbləri hamıya mə‘lum olur.
Əlbəttə ki, bütün bu səbəblərdən Milli Bank bütün bankların işinə nəzarəti gücləndirməlidir. Lakin Milli Bank onun qarşısında qoyulan milli valyutanın sabitliyininin tə‘min edilməsi, iqtisadiyyatın normal inkişafına xidmət edən pul-kredit siyasətinin həyata keçirilməsi, bankların fəaliyyətinin tənzimlənməsi, əmanətlərin qorunması və s. vəzifələri lazımınca yerinə yetirə bilmir.
Bununla belə qeyd etmək lazımdır ki, dövlət maliyyə orqanları qısa müddət ərzində infilyasiyanı, büdcənin defisitliyini azaltmağı, manatın kursunu sabitləşdirməyi bacaromışdır. Lakin gördüyümüz kimi, dövlət iqtisadiyyat qarşısında duran heç bir qlobal problemi həll etməmişdir və bu durğunluq davam etməkdədir. İndi maliyyə bazarında çoxlu qurbanlar hesabına yaradılan sabitliyin nəzarətdən çıxmasına heç bir zəmanət yoxdur.
Respublikada manatın dollara məzənnəsi xeyli vaxtdır sabiddir. Qeyri-adi vəziyyətdir istehsal azalır, manatınsa məzənnəsi sabit qalır. Milli Bank manatın sabitliyini dollara tə‘min edir və onu iqtisadiyyatın dollarlaşmasının qarşısını almaq vasitəsi hesab edir. Əslində görülən tədbirlər manatın sabitliyini tə‘min etməkdən çox onun məzənnəsini qorumağa xidmət edir. Bu üsula manatın məzənnəsini qorumaq iqtisadiyyatın dollarlaşmasına və idxalın sür‘ətlə artmasına xidmət edir .
Azərbaycanda manatın bir ABŞ dollarına məzənnəsinin dəyişməsini göstərən sxemi nəzərdən keçirək:

Bu sxemdən göründüyü kimi, 1995-1996-cı ilə qədər manatın məzənnəsi infilyasiyanın hesabına sür‘ətlə artmışdır. 1996-cı ildən başlayaraq manatın məzənnəsi aşağı düşmüş və sabitlik yaranmağa başlamışdır. Təbiidir ki, bu infilyasiyanın səviyyəsinin düşməsilə əlaqədardır. Belə ki, 1998-ci ilin ilk Azərbaycan Respublikası ayında infilyasiyanın səfiyyəsi 0,2% olmuşdur.


Lakin bu sabitliyi qorumaq üçün mütləq istehsal sferası canlandırılmalı və inkişaf etdirilməlidir.
Ümumiyyətlə, Milli Bank respublikada pul dövriyyəsini tənzimləyə bilmədiyi üçün pul tədavülündə qeyri-normal hallar yaranmışdır.
Nəqd pul dövriyyəsini nizama sala bilmədiyindən və dövriyyədəki pulları banklara cəlb edə bilmədiyindən Milli Bank nağd pula olan tələbatını emissiya ilə ödəmişdir ki, bu da pul-tədavülü sistemini acınacaqlı vəziyyətə salmışdır .
Bütün bunlar pul çaatışmamazlığı yaratmışdır ki, bu da əlavə emissiyanə tələb edir. Bunu aşağıdakı cədvəldən görmək olar:
Pul emissiyası ( mlrd. manat)
Tabliüa 8

İllər

1993

1994

1995

1996

1997

Emissiya

3880,7

267,9

336,4

267,9

342,7

Emissiyanın nisbətən azalması yalnız 1995-ci ildə mümkün oldu və emissiyanın dövriyyədə xüsusi çəkisi 1993-cü ildə 57,5%-dən, 1995-xi ildə 14,3%-ə qədər, 1996-cı ildə 7,1%-ə qədər, 1997-ci ildə isə 5,9%-ə qədər azaldıldı .


Pul emissiyasının artməsı bilavasitə onun alıcılıq qabiliyyətinin aşağı düşməsinə səbəb olur və infilyasiya yaradır. Təbiidir ki, İnfilyasiya ilə nqtisadiyyatın bütün sahələrinə mənfi təsir göstərir.
Azərbaycanda bank böhranının ən güclü zərbə vurduğu sahə isə əmanət işidir. 1992-1995-illərdə baş verən infilyasiya pulun qiymətdən düşməsinə səbəb oldu, ki, bunun da nəticəsində əhalinin əmanət banklarında olan pulları ində heç nəy ə dəymir.
Milli Bankın əmanət sahəsində işi çox zəif qurulmuşdur.
Əhalinin əmanətlərinə möhkəm təminat olmaması, əmanətlərin vaxtında geri qaytarılmaması və əmanətlərin sığortalanması sisteminin təşkil edilməməsi əhalini məcbur edir ki, pullarını əmanət banklarına deyil, evdə saxlasınlar. Bu da dövriyyədən pul vəsaitlərinin çıxmasına səbəb olur.1992-ildən başlayaraq əhalinin əmanətlərinin necə dəyişməsinə baxaq.
Azəərbaycan Respublikası əmanət banklarında əhalinin əmanətləri .

Tabliüa 9




1992

1993

1994

1995

1996

Bankların sayı

1227

1133

938

687

497

Əmanətlərin məbləği (mln manat)

1592,0

4172,0

42129,0

69666,0

58835,0

Əmanətlərin orta məbləği manat

507,9

1262,7

11469,9

14535,0

24252,0

Əhalinin adambaşına düşən əmanətin orta məbləği (manat)

218,2

566,2

5669,6

8306,2

7807,9

Cədvəldən görünür ki, əmanətlərin real həcmi (infilyasiya nəzərə alınmaqla) artmamış, hətta xeyli azalmışdır. Təbii ki, bu çox pis nəticədir.əmanət işinin zəif olması bankların da vəziyyətinə pis təsir göstərir. Bank sisteminin inkişafı əmanət işindən çox asılıdır və onsuz mümkün deyil. Əmanət işinin qaydaya salınması üçün Milli Bank iqtisadi mexanizm işləyib hazırlamışdır.


Ümumiyyətlə götürsək Azərbaycanda bank sisteminin böhranı təkcə əmanət işinə deyil, iqtisadiyyatın bütün sahələrinə mənfi təsir göstərir və son dərəcədə ağır nəticələr törədir. Bunun üçün böhrandan çıxış yolları araşdırılmalıdır. Məsələn: dövlət ayrı-ayrı aparıcı bankların mühafizəsini və onlara dövlət köməyini gücləndirməlidir. İlk növbədə bu banklardan ixracata yönəldilmiş sahələrə xidmət edənlərə kömək etmək lazımdır ki, iqtisadiyyatın böyük hissəsi canlansın. Lakin bu kiçik və orta bankların tamamilə “məhvolmasına” gətirib çıxaracaq və 1 neçə əsas kredit institutlarının tam diktəsini yaradacaqdır. Kiçik və orta banklara olan zərbəni yumşaltmaq və vaxt keçdikcə iflası aradan qaldırmaq üçün xüsusi ehtiyat fondu yaratmaq olar. Onun əsas funksiyası yaşamaq qabiliyyətli və perspektivli kommersiya banklarına kömək etmək olmalıdır.
II yol daha çətindir. Lakin daha effektlidir. Belə ki, hazırki kreditləşmə siyasəti mütləq nəzərdən keçirilməlidir. Burada əsas diqqət kommersiya deyil, bütün investisiya maliyyəşməsinə verilməlidir. Buna görə də Milli Bank digər banklarla fərdi olaraq sərt razılaşma bağlamalıdır. Buna müvafiq olaraq əldə edilən dövlət resurslarının kommersiya əməliyyatlarına və cari tələbata istifadəsi qəti olaraq qadağan edilir. Bu konsepsiya vasitəsilə həm Milli Bank pul kütləsi üzərində ciddi dövlət nəzarəti qoruyur, həm də iqtisadiyyat (ilk əvvəl sənaye) vacib investisiya resurslarını əldə edə bilir.
Hazırki şəraitdə formalaşdırılmasına görə I variantın şansı daha böyükdür.
İstənilən halda dövlət bank sisteminin böhrandan çıxması haqqında qərar qəbul edib etməməsindən asılı olmayaraq kommersiya bankları artıq yaxın zamanlarda öz planlarının istiqamətlərini müəyyənləşdirməlidir. Dövlət qısamüddət ərzində həm əmtəə istehsalını, həm də bank sektorunun inkişafını stimullaşdıran siyasət yeridə bilməz. Bank sistemində yaranmış böhranın aradan qaldırılması, bank sisteminin sağlamlaşdırılması üçün ilk növbədə böhranı yaradan səbəblər yox edilməlidir. Bunun üçün bank sisteminin işi təkmilləşdirilməlidir.


5. Azrbaycanda bank sisteminin təkmilləşdirilməsi yolları.

Azərbaycan Respublikasının bank sistemində baş verən böhranın iqtisadiyyatın inkişafına vurduğu ağır nəticələri nəzərə alaraq Azərbaycan Respublikasında bank sisteminin işinin təkmilləşdirilməsi əsas məsələ kimi ortaya çıxır. Bank sisteminin işində meydana gələn bu hallar Mərkəzi Bankın apardığı pul-kredit siyasəti ilə bağlıdır. Buna görə ilk növbədə Milli Bankın işi təkmilləşdirilməlidir.


Azərbaycan respublikası Milli Bankın işində bəzi nöqsanlar və çatışmamazlıqlar vardır ki, bu da ölkənin sosial-iqtisadi inkişafına, iqtisadiyyatın tənzimlənməsində maddi dəyər və natural mal axının tarazlığına olduqca mənfi təsir göstərmişdir.
Bunun və digər neqativ proseslərin nəticəsidir ki, ölkə üzrə əhalidə və müəssisələrdə olan sərbəst pul vəsaitləri rəsmi dövriyyəyə cəlb oluna bilmir və bununlada dövlət və yaxud da şəxslərin bu və digər ehtiyaclarına yönəldilə bilmir. Əhali və digər müştərilərin banklara inamı tamamilə itmişdir. Normal kredit bazarı və bütövlükdə kapital bazarı formalaşmamışdır.
Buna görə də ölkənin Milli Bankının və eləcə də digər banklarının işinin yaxşılaşdırılmasında ciddi addımlar atılmalı və bütövlükdə onların işi ölkənin sosial-iqtisadi inkişafında baş verən dərin böhranın aradan qaldırılmasına yönəldilməlidir. Milli Bankın işinin təkmilləşdirilməsiin bəzi istiqamətlərini aşağıdakı kimi göstərmək olar.
Hər şeydən əvvəl Milli Bankın tabeçilik məsələsinə baxılmalı və o, ali ica hakimiyyəti tabeçiliyindən çıxarılaraq yalnız parlamentin tabeçiliyinə verilməlidir. Çünki, Milli Bank ali icra hakimiyyətinin tabeçiliyində olduqda müstəqil pul-kredit siyasəti yeridə bilmir və hökümətin siyasətinə uyğun siyasət yeridir. Son dövrdə mərkəzi bankların sərbəstliyi böyük bir problem kim ortaya çıxmışdır və əksər ölkələrdə bu istiqamətdlə müsbət addımlar atılır.
Bankların müstəqilliyinin artırılması ilə yanaşı, onlara ciddi nəzarət sisteminin yaradılması zəruri və vacibdir. Belə bir sistem inkişaf etmiş ölkələrin hamısında yaradılmışdır və mərkəz banklarına, həmçinin bütün digər banklara nəzarət hökümət tərəfindən həyata keçirilir. Azərbaycanda bank işi rəsmi olaraq dövlət və hökümət nəzarətindən kənarda qalmışdır. Buna görə də Azərbaycanda Milli Bank və bütövlükdə bank sisteminə dövlət nəzarət sisteminin yaradılması zəruridir. Lakin, bu həddən artıq olmamalıdır.
Milli Bankın əmanət sahəsində işi çox zəif qurulmuşdur. Ölkədə əmanət sistemini normal qaydaya salmadan bank işində heç bir irəliləyiş etmək mümkün olmayacaq. Çünki, əvvəldə qeyd etdiyimiz kimi banklar pul vəsaitlərinə olan ehtiyacın 90-95%-ni əmanətləri əldə etməklə ödəyirlər. Buna görə də Milli Bank əhalinin əmanətlərinə möhkəm təminat yaratmaq məqsədilə əmanətlərin sığortalanması sistemini təşkil etməlidir.
Milli Bankın pul-kredit pul-kredit tənzimlənməsində ehtiyat normaları üzrə bankların əmanətlərinin Milli Bank tərəfindən yığılması və istifadəsində kredit bazarının formalaşmasında və eləcə də açıq bazar əməliyyatlarında çatışmamazlıqlar var.
Belə ki, ehtiyat fondlarına əsasən yığılan vəsaitin ən mühüm funksiyası bazardan artıq pul kütləsini çıxarmaq və bununlada bazarda pul təklifi ilə əmtəə təklifi arasında sabitliyin təmin olunmasından və infilyasiyanın qarşısının alınmasından ibarətdir.
Dünya ölkələrinin əksəriyyətində ehtiyat normaları üzrə yığılan vəsaitlərin istifadəsi qanunvericilik aktı ilə qadağan olunmuşdur. Belə bir qadağanın Azərbaycan Milli Bankı haqqında qanunda da əks olunması zəruridir.
Milli Bankın işinin təkmilləşdirilməsi yollarından biri də qiymətli kağızlar bazarının yaradılmasıdır.
Milli Bankın açıq bazar əməliyyatlarının zəif olması hər şeydən əvvəl qiymətli kağızlar bazarının (o cümlədən kapital bazarının) formalaşmamasıdır. Bu əməliyyatlara aktiv təsir göstərmək üçün, ilk növbədə qiymətli kağızlar bazarının hüquqi bazasını yaratmaq və bu bazarı formalaşdırmaq lazımdır.
Milli Bankın işində ölkənin qızıl və valyuta ehtiyatlarının idarə olunması əsas məsələlərdəndir. Lakin bu işdə də müəyyən çatışmamazlıqlar var. Bu qızıl ehtiyatlarının xarici banklara depozit kimi yerləşdirilməsi həm əlavə faiz (gəlir) gətirə bilər, həm də hökümətin beynəlxalq bank və təşkilatlardan kredit alması üçün zəmanət kimi çıxış edə bilər.
Milli Bankın işində ən vacib çatışmamazlıqlardan biri də Aazərbaycanda Milli Bank sisteminin fəaliyyətini stimullaşdırmaması və əksinə olaraq xarici bankların tam lisenziyalarla rəqabətsiz fəaliyyətinə imkan yaratmasıdır. Azərbaycanda kommersiya banklarının kiçik nizamnamə fondu ilə yaradılmasına baxmayaraq Milli Bank onun sürətlə artırılması üzrç qərar çıxırmışdır. Yəni yaradılan banklarla yanaşı əvvəl yaranan banklarda nizamnamə fondunu artırmalıdırlar. Xarici ölkələrin bankları üçün o məbləği düzəltmək o qədər də çətin deyil. Buna görə də Azərbaycanın bank sistemində xarici kapitalla yaradılan bankların sayı artmaqdadır.
Düzdür Azərbaycan iqtisadiyyatı üçün xarici investisiyanın cəlb edilməsi vacibdir. Lakin, Azərbaycanda biz öz milli bank sistemimizi inkişaf etdirmədən, formalaşdırmadan, digər bankların yəni, xarici bankların Azərbaycanda keniş fəaliyyətinə imkan verilməməlidir. Ölkəmizdə Azərbaycan milli bank sisteminə protoksionizm siyasəti yeridilməlidir .
Yəni Azərbaycanda milli bank sisteminin formalaşdırılması, inkişaf etdirilməsi üçün ona kömək və himayədarlıq lazımdır. Göstərdiyimiz bütün bu yollar Milli Bankın işinin təkmilləşdirilməsi üçün vacibdir. Lakin, bank sisteminin işini bütövlükdə sağlamlaşdırmaq üçün kommersiya banklarının da işi təkmilləşdirilməlidir. Kommersiya banklarının işinin təkmilləşməsi isə Milli Bank tərəfindən həyata keçirilir. Bunun üçün Milli Bank ilk növbədə banklararası rəqabəti gücləndirməli, daxili maliyə bazarının inkişafını və bank sisteminin inteqrasiyasını genişləndirməlidir. Banklar üzərində nəzarət sistemini təmin etmək və risk dərəcəsini endirmək üçün bankların məsuliyyətini öz üzərinə götürən Mərkəzi Bank banklar üzərində lazımi daxili nəzarət sistemi yaratmalıdır.
Kredit təşkilatlarının işinin keyfiyyətinin yuksəldilməsi üçün onların fəaliyyətinin tənzimlənməsi üsullarının mükəmməlləşməsi əsas əhəmiyyət daşıyır. Bunun üçün kredit təşkilatlarının lisenziyalaşması üsulları təkmilləşdirilməlidir.
Kommersiya banklarının xarici kapitalla aparılan əməliyyatların neqativ nəticələrinin məhdudlaşdırılması və qəflətən riski endirmək məqsədilə xarici kapitalın bank sisteminə daxil olması mexanizmini müəyyən etməlidir.
Mərkəzi Bank bankların kreditorlarının(əmanətçilərinin) maraqlarının qorunmasını tə‘min edən əsas qanunları qəbul etməlidir.
Mərkəzi Bank kapitalın qanunsuz yolla dövlətin ərazisindən kənara çıxmasının qarşısını vaxtında almaq üçün gəlirlərin qanunsuz əldə edilməsinin qarşısının alınması haqqında qərar qəbul etməlidir.
Bankların müştərilərinin risk dərəcəsini endirmək məqsədilə Mərkəzi Bank kredit təşkilatının fəaliyyəti barədə informasifanı, o cümlədən maliyyə bazarında baş verən əməliyyatlar barəsində informasiyanı açıqlamağa imkan verən yolları işləyib hazırlamalıdır.
Yuxarıdakı üsullardan istifadə etməklə Azərbaycan Respublikasında Milli Bankın və kommersiya banklarının işini təkmilləşdirmək, onların fəaliyyətində daha perspektivli yollar açmaq mümkündür. Bu üsullardan istifadə etməklə Milli Bank və kommersiya bankları həm öz fəaliyyətlərini sağlamlaşdıra və həmçinin iqtisadiyyatın inkişafını stimullaşdıra bilər ki, bu da xalqın rifah halının yaxşılaşmasına xidmət edir.


Ədəbiyyat.

1. S.Məmmədov. «Bank işi». Bakı 1997.

2. Azərbaycan Respublikasında «Banklar və bank fəaliyyəti haqqında» qanun. Bakı 1996.

3. «Trend» jurnalı 1997/2

4. «Trend» jurnalı 1996/10

5. «Maliyyə və uçot» 1998/7-8

6. «Azərbaycan» qəzeti 26 aprel 1996

7. «Respublika» qəzeti 16 fevral 1997

8. «Azərbaycan» qəzeti 20 noyabr 1998

9. A.S. Bulatov «Gkonomika» Moskva 1997

10. A.F. Şişkin «Gkonomiçeskaə teoriə» Moskva 1997

11. A.A. Drobozinoy «Finansı, denejnoe obrahenie, kredit» Moskva 1997

12. «Denğqi i kredit» 1997/2

13. «Denğqi i kredit» 1996/4

14. «Denğqi i kredit» 1997/3

15. «Denğqi i kredit» 1998/3



16. A.F. Sidroviç «Kurs gkonomiçeskoe teoriy» Moskva 1997

1 Салещ Мяммядов «Банк иши» сящ 54

2 «Тренд» 1997/2 стр.25





Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©atelim.com 2016
rəhbərliyinə müraciət