De moord op jfk profielwerkstuk over de moord op John Fitzgerald Kennedy
|
|  Yüklə 1.31 Mb.
|
|
De moord op JFK  
Profielwerkstuk over de moord op John Fitzgerald Kennedy Hanna van Wagensveld 2006-2007
Inleiding 2 Korte biografie over John Fitzgerald Kennedy 3-4 
De Moord volgens de Warren-Commissie 5-7 Single Bullet Theory 7-9 Judyth Baker over Lee Harvey Oswald en de CIA 9-10 ‘The Three Tramps’ 11-12 James Files 13-14 Verder Bewijsmateriaal 15-16 Samenvatting moord op John F. Kennedy 17 Conclusie en Nawoord 18 Logboek 19 Inleiding Het is 22 November 1963. We zijn in Dallas, Texas. Vandaag wordt de stad bezocht door de 35e president van Amerika: John Fitzgerald Kennedy. Samen met zijn vrouw Jacqueline Bouvier (Jackie Kennedy), vice president Lyndon B. Johnson, gouveneur John Connally met zijn vrouw Nellie, Roy Kellerman en senator Ralph Yarborough. In de presidentiële limousine zitten Nellie, John Connally en daarachter Kennedy en Jackie. Het is 12:30 PM. De stoet rijdt de bijna 90° bocht in op Elm Street. Als de bocht eenmaal is genomen rijdt de auto stapvoets door. Opeens houdt Kennedy op met zwaaien en grijpt naar zijn keel. Er is op hem geschoten. Ook Connally is geraakt. Jackie buigt zich opzij naar haar man en op dat moment spat het hoofd van John F. Kennedy uit elkaar. Jackie klimt over de limousine heen en grijpt naar een stuk weggeschoten schedel. Dan rijdt de limousine met 150 km/u onder het viaduct door, op weg naar het Parkland Memorial Hospital. Op Dealy Plaza heerst er totale chaos en paniek. Iedereen rent naar het grasveldje, want daar hoorden mensen schoten vandaan komen. Ook van achter de limousine, vanuit het schoolboekenmagazijn, zijn schoten gehoord. Nog geen uur na deze brute moord wordt Lee Harvey Oswald opgepakt. Volgens de politie heeft hij geschoten en is de enige schutter geweest, ook al beweert hij zelf dat hij onschuldig is. Maar hij werkt in het schoolboekenmagazijn en er zijn foto’s gevonden van hem met het moordwapen in zijn hand. Ook Lee Harvey Oswald wordt doodgeschoten; op 24 November. Door Jack Ruby. Een man die niet wilde dat Jackie Kennedy leed onder de rechtzaak van Oswald. Maar deed hij het wel daarom? Zat er niet meer achter dan dat? Jawel. Een paar jaar na de moord heeft Jack Ruby gezegd dat zijn motieven om Oswald te vermoorden nooit boven water zullen komen, omdat de mensen die achter de Kennedy-moord zitten veel macht hebben. In 1967 overleed Jack Ruby in zijn gevangeniscel aan een zeldzame vorm van kanker… Wat mij zo interesseert aan deze moord is dat er zoveel vraagtekens bij worden gezet; waarom zijn ooggetuigen van de moord, die beweerden dat er schoten van voren kwamen, bijna allemaal om het leven gekomen? Waarom is er zo slordig omgegaan met de verhoren van Lee Harvey Oswald? Hoe kan het dat de Warren-Commissie (die de moord onderzocht) alle bewijs dat vóór een samenzwering was, negeerde? En de ‘Single Bullet Theory’, wat houdt die precies in? Wie waren er allemaal in betrokken en waarom? En wat klopt er niet aan het bewijsmateriaal, hoe zit het dan wel? In dit profielwerkstuk wil ik al deze vragen proberen op te lossen. De hoofdvraag is dan ook:
John F. Kennedy werd in 1941 als marine officier in dienst genomen en uitgezonden naar de Pacific. In 1943 werd het marine-vaartuig PT-109 door een Japanse destroyer tot zinken gebracht. Kennedy heeft na vijf uur zwemmen een eiland bereikt en hulp gezocht. Voor dit moedige optreden werd hij beloond met de ‘Navy and Marine Corps Medal’. Joseph Patrick Kennedy had zijn kinderen geleerd dat wat ze ook zouden doen, ze er altijd mee weg zouden komen. Kennedy sr. had zelf dan ook nauwelijks verborgen verhoudingen met andere vrouwen. Ook had deze man grote plannen voor zijn zoons. Hij wilde de oudste, Joseph P. Kennedy Jr., dan ook president laten worden. Helaas kwam deze zoon om in Engeland, tijdens zijn diensttijd in de oorlog. Alle hoop was nu op John F. gericht, die in 1959 net niét, maar in 1960 wél tot president van de Verenigde Staten werd benoemd als opvolger van president Eisenhower. Hij won van de republikein Richard Nixon. De kleine meerderheid van stemmen die voor de overwinning van Kennedy zorgde kwamen van Illinois, West-Virginia. Hier had de Maffia meegeholpen met de stemmen doordat Joseph P. Kennedy, die connecties had met de maffia, had gezegd: “Als jullie mijn zoon laten winnen in deze staat, is het Witte Huis van jullie”. Bij het gewone volk was John F. Kennedy erg geliefd. Hij had charisma, humor en een prachtige vrouw; Jacqueline Bouvier. Ook hadden ze drie kinderen: Caroline Bouvier, John Fitzgerald Jr. en Patrick Bouvier, helaas stierf die al vier dagen na zijn geboorte. Voor de hogere elementen van de Amerikaanse regering was John F. Kennedy echter een doorn in het oog. Die elementen bestaan uit de Maffia, de CIA en de FBI. Toen John F. Kennedy in 1960 tot president werd gekozen riep hij zijn jongere broer Robert (Bobby) uit tot minister van Justitie, die zich ging specialiseren in het verwijderen van de Maffia. Die voelden zich hierdoor bedrogen. Ze hadden immers vrij spel beloofd gekregen van vader Kennedy. Ondanks alles bleef Robert Kennedy doorgaan met zijn strijd. Mede hierdoor is het lot van zijn broer John F. bepaald. Voor de CIA was de reden om Kennedy te haten simpel: de Varkensbaai-invasie. De Maffia had deelgenomen aan de operatie omdat ze alle casino’s op Cuba, die ze door Castro waren kwijtgeraakt, terugwilden (Uit: ‘Files on JFK’ zie bronnen). De CIA wilde af van de communisten, en de Cubanen die waren gevlucht toen Castro aan de macht kwam, wilden terug naar hun land. Kennedy had militaire steun toegezegd aan de geheime operatie van de CIA die moest leiden tot de val van de cubaanse leider Fidel Castro. De invasie liep uit op een ramp, nadat Kennedy op het allerlaatste moment de luchtsteun afblies. Door militairen werd hij daarom als een twijfelaar gezien. Van de 1500 Amerikaanse militairen die samen met anti-Castro Cubanen op pad waren gegaan, zijn er veel gevangen genomen of vermoord (Uit: ‘Files on JFK’ zie bronnen). Fidel Castro zelf is uiteindelijk nooit afgezet. Kennedy ontsloeg na de mislukte invasie het hoofd van de CIA; Allen Dulles. Hierdoor werd Kennedy gehaat bij de CIA en de anti-Castro beweging, die in Amerika groots in opkomst was. Later werd diezelfde Allen Dulles benoemd tot lid van de Warren-Commissie. In 1962 was de wereld geschokt toen er bijna een kernoorlog was tussen Rusland en Amerika met de Cuba-Crisis. Door de wapenwedloop tussen deze twee landen had Rusland plannen om kernraketten te plaatsen op het voor Amerika dichtbij gelegen eiland Cuba. Kennedy is onverzettelijk en stelt een ultimatum aan Rusland: Als ze niet binnen een bepaalde tijd hun boten om zouden keren, zou Amerika aanvallen. De Russische schepen waren al onderweg toen de Russische leider Chroestjov zich op het allerlaatste moment bedacht en de schepen liet omkeren. Kennedy lijkt niet voorspelbaar; aan de ene kant riskeert hij de kans op de Derde Wereldoorlog, maar aan de andere kant is hij tegenover de communisten ‘halstarrig’. Niet te vergeten was er de Vietnam-kwestie. Het was een overblijfsel van Kennedy’s voorganger Eisenhower. Kennedy wilde de troepen uit Vietnam terughalen, tot woede van de olie- en wapenindustrie die hierdoor miljoenen aan omzet zouden mislopen. Ook de legerleiding was ontevreden omdat Kennedy geen grootschalige oorlog wilde beginnen tegen communistisch Vietnam.1 Tenslotte was de FBI niet blij met Kennedy als president. Hoogste baas J. Edgar Hoover was een grote vijand van Robert Kennedy, omdat deze Hoover nauwe banden schijnt te hebben met de Maffia. De geruchten worden niet meer onderzocht na de moord op Kennedy, opvolger Lyndon B. Johnson schort zelfs Hoover’s pensioen op, terwijl Kennedy hem juist wilde ontslaan. Daardoor blijft Hoover FBI-directeur voor het leven Na de brute moord op John Fitzgerald Kennedy op 22 November 1963 werd er een commissie opgesteld om de moord te onderzoeken. Deze heet de Warren-Commissie, die onder leiding is van Earl Warren. Vreemd genoeg zaten er in deze commissie vrijwel alleen Kennedy-haters. Op de samenstelling van deze commissie is ten eerste al kritiek te leveren.
“Nightmare on Elm Street” Het is 22 November 1963. Een dag die begon met regen, maar nu schijnt de zon. Vandaag bezoekt de 35e president van de Verenigde Staten de stad Dallas, in Texas. De president komt per vliegtuig aan om 11:35 AM op Love Field Airport. Hij wordt toegejuicht door veel mensen die hem willen zien als hij in een open limousine met zijn vrouw door Dallas gaat rijden. Hij is op weg naar Trade Mart, het zakencentrum van de stad. Het is 12:29 PM als de colonne op Main Street rijdt, de weg die officieel helemaal uitgereden zou worden. Maar in plaats daarvan draait de colonne op een kruising Houston Street op. Kennedy kijkt nu recht tegen de School Book Depository aan. Nu volgt een scherpe bocht naar links, Elm Street op. Een gevaarlijke bocht, omdat de stoet nu bijna tot stilstand komt. Als de bocht is gemaakt en de stoet langzaam verder rijdt, klinken er ineens schoten. Kennedy houdt op met zwaaien en grijpt naar zijn keel. Ook John Connally die voor hem zit is geraakt. Jackie Kennedy buigt zich opzij naar haar gewonde man. Op dat moment spat het hoofd van John F. Kennedy uit elkaar. Het lichaam beweegt naar achter en dan naar links. Uit paniek klimt Jackie over de limousine heen en grijpt naar een stuk weggeschoten schedel. Ook komt er op dat moment een beveiligingsman de auto opgeklommen en dan scheurt de limousine met 150 km/u onder het viaduct door, naar het Parkland Memorial Hospital. Er heerst totale chaos en paniek op Dealy Plaza. Mensen rennen naar het grasheuveltje, er kwam een rookpluimpje achter het hek vandaan. Maar ook vanuit het schoolboekenmagazijn (School Book Depository) zijn schoten gehoord. Een politieman rent naar binnen.
Lee Harvey Oswald werkt in dit magazijn. Deze Oswald is geboren op 18 oktober 1939 en kreeg al op jonge leeftijd interesse in het communisme. Hij zit vier jaar bij de Marine en woont een tijd in de Sovjet-Unie. Hij verhuist in 1961 naar Texas en dan terug naar New Orleans met zijn Russische vrouw en dochtertje. In New Orleans deelt hij pro-communistische pamfletten uit op straat met de titel ‘Hands Off Cuba’. Hij werkt voor het ‘Fair Play for Cuba Committee’ en is anti-Kennedy en pro-Castro. Dit is een goed motief voor het vermoorden van de president. Hij krijgt in Texas werk in een schoolboekenmagazijn in 1963. Op 22 november schiet hij drie keer op de president vanuit zijn werkgebouw op de vijfde verdieping. Na te hebben geschoten verstopt hij het geweer, loopt naar de kantine en neemt een cola. Hij wordt gezien door een politieman die na de aanslag het schoolboekenmagazijn doorzoekt. Oswald wordt echter met rust gelaten omdat hij hier werkt. Hierna verlaat Oswald het gebouw en neemt een bus naar zijn tijdelijke woning. In het schoolboekenmagazijn worden dan een geweer en drie lege hulzen gevonden… Lee Harvey Oswald’s signalement wordt meteen verspreid. Op dit moment loopt Oswald op Oak Cliff, een weg die leidt naar The Texas Theater; de lokale bioscoop. Hier wordt Oswald herkend door politieman J.D. Tippit. Lee Harvey Oswald schiet hem zonder pardon dood en rent de bioscoop in. Omdat hij geen toegangskaartje heeft gekocht en steeds van plaats verwisselt, wordt de politie gebeld. Er reageren minstens tien politieauto’s op en Oswald wordt dan ook snel gearresteerd. Hij loopt in deze arrestatie een blauw oog op. Op het bureau wordt hij meteen verdacht van moord op politieman J.D. Tippit en president John F. Kennedy. Hij schreeuwt meerdere keren dat hij nooit iemand heeft doodgeschoten en “I’m just a Patsy!” (ik ben maar een zondebok!) In zijn zak wordt een kaartje gevonden met de valse naam Alek James Hidell. Op deze naam staat ook het geweer dat is gevonden in het magazijn: een Mannlicher Carcano, besteld via een postorderbedrijf voor $29.95. In zijn woning worden foto’s gevonden met het geweer in zijn hand en een radicaal links blad.
Maar volgens de Warren Commissie heeft Lee Harvey Oswald dus vanuit een raam op de vijfde verdieping van het schoolboekenmagazijn drie schoten afgevuurd: Eén kogel miste doel, de tweede doorboorde John F. Kennedy én John Connally en de derde en laatste kogel raakte Kennedy vol in zijn hoofd. Maar er is iets vreemds aan de hand met de tweede kogel… Single Bullet Theory De aanslag op John F. Kennedy is gefilmd door Abraham Zapruder. Dit filmpje is zeventien jaar lang achter gehouden maar uiteindelijk toch gepubliceerd. In dit filmpje is te zien dat er 5,6 seconden zit tussen de eerste keer dat Kennedy is geraakt tot het moment dat zijn hoofd uit elkaar spat. Met het Mannlicher Carcano-geweer van Lee Harvey Oswald zouden er maximaal drie schoten afgevuurd kunnen worden in die tijd. Daarom heeft de Warren-Commissie de ‘Single Bullet Theory’ in het leven geroepen. De tweede kogel heeft in totaal zeven wonden veroorzaakt, zowel bij John F. Kennedy zelf als bij John Connally die voor hem zat. De kogel komt van rechtsachter en schuin boven in Kennedy’s rug terecht, maakt een rare draai naar boven en komt er bij zijn keel weer uit. De kogel wacht dan een seconde; draait met een bocht naar John Connally’s rechterschouder, verbrijzelt zijn vijfde rechterrib, komt net onder de rechtertepel naar buiten, dringt zijn pols binnen en maakt dan een knik omhoog en dán weer naar beneden, verlaat zijn pols en boort zich vervolgens in zijn linkerbovenbeen. Wat nog het meest vreemde is aan deze ‘Magic Bullet’, is dat hij vrijwel egaal wordt teruggevonden op een brancard in het Parkland Memorial Hospital. Hij is dus simpelweg uit Connally’s been gevallen… 
De route van de Magic Bullet Cyril Wecht, een forensisch patholoog, heeft deze kogel onderzocht en proeven gedaan met andere kogels. Hij kwam tot de conclusie dat een kogel al vervormt als hij alleen al wordt afgeschoten. Ook zijn er bij röntgenfoto’s van John Connally nog kogelfragmenten te zien in zijn lichaam. Hoe kan dat als de kogel die is gevonden op de brancard nog helemaal egaal is? Toch is dit het officiele verhaal van de Warren Commissie. Tijdens de autopsie wordt er ontdekt dat de rugwond van Kennedy maar twee centimeter diep is. Hoe kan dat als de kogel er bij de president zijn keel weer uitgekomen is? Bij de officiele Warren-Commissie verklaring zijn er tekeningen gemaakt bij de eerste sectie. Deze laten een grote uitschotwond zien aan de voorkant van het hoofd. Dit omdat er van achter, uit het schoolboekenmagazijn, is geschoten.  
Warren Commissie tekening van hoofdwond Foto’s van de tweede sectie Maar bij de foto’s die zijn genomen bij de tweede autopsie is het juist andersom. Er is een kleine inschotwond bij de rechterslaap te zien en een grote uitschotwond aan de achterkant. Vreemd genoeg zijn de hersenen van John F. Kennedy spoorloos verdwenen. Die zijn bij de tweede sectie meegenomen door de CIA. Na deze vreemde conclusies door de Warren-Commissie, is er een speciaal comité opgericht om te bewijzen dat het onmogelijk is dat er één schutter was. Het was het ‘House Select Committee on Assassinations’ die de echo’s van een per ongeluk opgenomen geluidsfragment bestudeerde. Het fragment was opgenomen door één van de agenten op de motor die naast de presidentiële limousine reed. Hieruit bleek dat er niet drie, maar vier schoten waren afgevuurd. En dus was er sprake van een samenzwering of complot. Ook wees dit onderzoek uit dat de kans 95% of meer was dat er vanaf de Grassy Knoll (het grasveldje) was geschoten. Na dit onderzoek was er dus weinig over van de theorie van de Warren- Commissie. Niet alleen waren er nu meer mensen van overtuigd dat er meer aan de hand kon zijn dan alleen het verhaal van Lee Harvey Oswald als eenzame schutter, mensen stelden zichzelf ook meer vragen; waarom schoot Oswald niet op Houston Street? Hij kon dan schieten op een naar zich toe bewegend object dat ook nog eens recht voor hem stond. In plaats daarvan zou hij pas op Elm Street vanaf 60 meter afstand op een van hem af rijdend doel hebben geschoten. Ook zou hij dan geen last hebben van de eik op Elm Street die in November nog in volle bloei staat… Er zijn geen vingerafdrukken van Oswald op het wapen te vinden, maar na zijn dood is er ineens een volle handafdruk. Hoe kan dit? En waarom zou Oswald een geweer kopen via een postorderbedrijf, als hij in Amerika gewoon een wapen kon kopen zonder dat hij te traceren zou zijn; waarom zou hij een foto van zichzelf maken met het wapen in zijn hand, om er later de president mee te vermoorden? Er zijn na zijn arrestatie geen procesverbalen of aantekeningen gemaakt, terwijl hij toch twaalf uur is verhoord. Hoe kan de politie zo enorm slordig omgaan met het bewijsmateriaal en een hoofdverdachte als het gaat om de moord op een president? Simpel gezegd: omdat er meer achter zat dan dat. Judyth Baker over Lee Harvey Oswald en de CIA Iemand die weet waarom al deze vragen onbeantwoord blijven, is Judyth Baker. Ze is geboren 15 mei 1943 in Indiana. Haar vader werkte voor de Geheime Dienst, waardoor Judyth al vanaf het begin van haar leven in aanraking kwam met de hogere machten van Amerika. Op haar zestiende won ze een nationale prijs voor een nieuwe manier om magnesium uit zeewater te winnen. Ze had een gemeten IQ van 155. Ze had een passie voor kankeronderzoek en kwam in contact met de toen al legendarische Alton Ochsner, stichter van de Ochsner Cancer Clinic in New Orleans. Ochsner was een anti-communist en de eerste die roken in verband bracht met longkanker. Hij had veel connecties met de CIA en ook was hij oprichter van de Information Council of the Americas (INCA), een sterk anticommunistische organisatie in New Orleans die, gesteund door de CIA, eigen radio-uitzendingen verzorgde voor Latijns-Amerika en Cuba. Judyth Baker werd gevraagd voor geheim werk om haar land te dienen. Als dekmantel kreeg ze expres lage cijfers voor laboratoriumonderzoek en hogere cijfers op kunst. Op 26 April 1963 werd ze naar New Orleans gestuurd, waar ze voor Ochsner zou werken. Daar ontmoette ze ook Lee Harvey Oswald. Hij zorgde ervoor dat ze een woning kreeg en een baan bij de Reily Coffee Company. Ze heeft nu nog loonstrookjes van Oswald en haarzelf wat bewijst dat ze samenwerkten. Reily was een dekmantel voor ondergrondse CIA-ontmoetingen en kankeronderzoek, met de plannen om Fidel Castro te elimineren. Volgens Baker was Oswald nauwelijks aanwezig bij Reily. Hij was vaker bezig met infiltratieoperaties naar de Castro-aanhangers. Lee Harvey Oswald was een spion. Toen hij kind was, had zijn moeder al connecties met de Maffia. Lee wist al vroeg dat hij spion wilde worden. Zijn twee broers gingen allebei bij de Marine en Lee kon kiezen tussen de Maffia of het dienen van zijn land. Hij koos voor het laatste. Oswald zat drie jaar in de Sovjet-Unie waar hij, als hij zijn trainingskamp kon doorstaan, in aanmerking zou komen voor een opleiding van de CIA in Atsugi, Japan. Hij leerde goed Russisch maar deed alsof hij de taal niet goed beheerste, zodat hij makkelijk kon afluisteren. Het doel daarvan was om te weten te komen waar de radar-installaties kwamen op Cuba. Hij kwam midden in de Koude Oorlog terug naar Amerika met zijn vrouw en dochtertje en kreeg binnen 24 uur een nieuw paspoort. Zijn communistische voorkeur was een verzinsel om Castro-aanhangers in de val te lokken. Daarom richtte hij ook het Fair Play For Cuba Committée op. Het adres op de pamfletten, 544 Camp Street in New Orleans, was het bureau van FBI-man Guy Banister.
Lee was pro-Kennedy, en wist na het mislukken van operatie ‘Get-Castro’ dat zijn president vermoord zou worden en dat het de bedoeling was dat Fidel Castro er de schuld van zou krijgen. Vlak voor 22 November 1963 probeerde Oswald de moord te voorkomen; hij stuurde waarschuwingen, dreigementen en de vraag om meer beveiliging, die allemaal nooit werden gehoord. Hij kreeg van de CIA de opdracht om beveiligingsagent te zijn op Dealy Plaza. Daarom was hij op de juiste plek op de juiste tijd. Hij zou een telefoontje krijgen op zijn werk met opdrachten die hij moest uitvoeren, maar dat telefoontje is nooit gekomen. Pas toen besefte Oswald dat hij misschien wel als zondebok werd gebruikt. Hij rende naar zijn The Texas Theater omdat hij in Rusland, bij de opera ‘De Schoppenvrouw’, onder een stoel een briefje kon vinden met instructies. Hij zou onder één van de stoelen van deze bioscoop zo’n briefje vinden. Maar hij vond niks. Op dat moment was de politie allang ingelicht. 
‘The Three Tramps’ die later bekend werden als Holt, Harrelson en Montoya ‘The Three Tramps’ Vlak na de moord op president John F. Kennedy werden er foto’s gemaakt van drie ‘zwervers’ die uit een treinwagon achter Dealy Plaza werden gehaald. Volgens de politie waren het drie mannen die niks te maken zouden hebben met de moord, ze worden dan ook dezelfde dag weer vrijgelaten. Toch werden deze foto’s gemaakt, die niet ontkend kunnen worden. Voor de CIA achteraf heel erg jammer omdat deze mannen alles behalve zwervers zijn. Op de foto’s is te zien dat deze mannen geen ‘Tramps’ waren. Hun haren waren geknipt en ze droegen geen baard of snor. Ook zagen ze er niet verwaarloosd uit. Ze droegen alleen vieze kleren. Wat vreemd is aan de foto’s is dat geen van deze mannen handboeien dragen, het is geen arrestatie. Ze worden gewoon weggevoerd. Deze drie mannen zijn zelfs gewapend, maar die wapens kregen ze tijdens hun vrijlating terug. Er is een moord gepleegd op de president, er worden mannen met wapens gevonden, maar die krijgen geen handboeien om. De eerste ‘zwerver’ (achteraan op de foto) maakte zich later bekend als Chauncey Holt. Hij werkte bij de CIA en de Maffia voor vervalswerkzaamheden; Holt maakte identiteitspasjes en andere papieren na. De tweede man is Charles Harrelson, vader van Hollywoodacteur Woody Harrelson. De derde en laatste heet Richard Montoya; ook bekend als Charles Rogers. Deze Rogers is al veertig jaar spoorloos. Dit zijn alledrie criminelen en werkzaam voor de CIA. Chauncey Holt is de sleutelfiguur. Hij heeft zijn bekentenis gedaan aan zijn dochter, een paar week voor hij overleed aan kanker in 1997. Deze bekentenis is op film opgenomen. Een tweede getuige van Holt is J.B., een man die zich niet verder wil identificeren. Hij bevestigt Holt’s verhaal. J.B. zegt dat Chauncey Holt inderdaad vervalsingen maakte en werkte voor de Geheime Dienst. J.B. werkte zelf twintig jaar voor de overheid, hij deed koerierswerk en executies voor de CIA. Hij deed dit samen met Chauncey Holt. Holt vertelde J.B. dat hij door Charles (bijgenaamd Chuck) Nicoletti naar Dallas was gebracht om identiteitspasjes, documenten en wapens af te leveren. Chuck Nicoletti is een beruchte Maffiabaas en huurmoordenaar uit Chicago. Op de opgenomen bekentenis van Chauncey Holt vertelt hij dat hij Lee Harvey Oswald kende uit New Orleans. Hij moest hem valse identiteitspapieren geven met de CIA-schuilaam Alek James Hidell. Holt kreeg de opdracht om met Nicoletti in Dallas te zijn op 21 november 1963 met valse badges van de Secret Service. Dit was in opdracht van de CIA. De badges waren voor Harrelson en Montoya. Door slecht weer en autopech kwamen Nicoletti en Holt pas vroeg in de ochtend op 22 november aan. Volgens de CIA zou er een ‘incident’ plaatsvinden waar de pro-Castro Cubanen de schuld van konden krijgen (en dus ook Lee Harvey Oswald met zijn pro-Castro pamfletten). Als er iets met dat incident fout zou gaan, zou er een treinwagon klaarstaan op het rangeerspoor. Op het moment van de aanslag op Kennedy waren ‘de drie zwervers’ op het parkeerterrein, ze konden de stoet niet zien. Toen ze schoten hoorden wisten ze meteen dat er iets niet goed zat en doken ze in de wagon. Binnenin de trein kwamen ze erachter dat het er vol zat met explosieven. Ze waren dan ook opgelucht toen ze werden gevonden. Ze werden op het bureau verhoord door Captain Will Fritz. Op Dealy Plaza waren dus veel Maffia- en CIA-achtige praktijken; leveranciers, schutters en ‘bliksemafleiders’. Rond de Kennedy-tijd was de Maffia in Amerika groots. Zelfs FBI-hoofdman J. Edgar Hoover had er banden mee. De grootste afdeling, die in Chicago, werd geleid door Sam Giancana. Onder hem stonden Charles Nicoletti en Johnny Roselli. Deze Roselli was een corrupte CIA-man met Maffia-contacten, zoals Jack Ruby. Ruby is dan ook direct betrokken bij de moord op John F. Kennedy.   
Sam Giancana Charles Nicoletti Johnny Roselli James Files 
“If the American people really knew what happened, they wouldn’t be able to handle it.” -James Files- In 1994 verscheen er een bekentenis van een man die beweert het fatale schot op John F. Kennedy gelost te hebben. Zijn naam is James Earl Files. Hij zou op 22 november 1963 vanaf de grasheuvel hebben geschoten. Files is geboren in Januari 1942. Na zijn dienst bij de marine ontmoet hij Charles Nicoletti. James Files raakt zo verzeild in de Maffia en wordt de chauffeur voor Nicoletti. In november 2003 is er een drie-uur durende film gemaakt waarop James Files zijn bekentenis doet en namen noemt van mensen die er in betrokken zijn geweest. Dit is in het kort zijn verhaal. James Earl Files was 21 jaar oud toen de plannen werden gemaakt om John F. Kennedy te vermoorden. Charles Nicoletti vroeg Files of hij chauffeur wilde zijn voor de reis naar Dealy Plaza. Aangezien Files een Kennedy-hater was (wegens de Varkensbaai invasie waar hij zelf in betrokken was geweest) stemde hij toe. Het plan was om Kennedy in Chicago te vermoorden, maar drie maanden voor 22 november werd het Dallas. James Files werd eerder naar Dallas gestuurd om de omgeving te verkennen. Hij was niet alleen chauffeur van Nicoletti maar ook verkenner; waar zijn de vluchtroutes? Waar zijn de kruispunten en de stoplichten en hoelang staan die op rood? Wat is de beste plek voor de schutter om te staan op Dealy Plaza? Files verbleef in een klein hotel en had met zijn baas Charles Nicoletti en met zijn CIA-mentor David Atlee Phillips gebeld. Alleen deze twee mensen wisten waar Files zich bevond. Files schrok dan ook toen ineens Lee Harvey Oswald aan zijn deur kwam. Oswald had van zijn CIA-mentor de opdracht gekregen om samen met Files de omgeving te onderzoeken. Deze mentor was ook David Atlee Phillips. Files en Oswald reden naar een open plek waar de wapens uitgetest konden worden. Files schoot, Oswald raapte de lege hulzen op. James Files kreeg een dag later een telefoontje van Nicoletti dat hij naar het centrum van Dallas moest komen om Johnny Roselli op te halen. Samen reden ze naar een pannenkoekenhuis aan de rand van de weg in Dallas, waar Roselli een afspraak had met een andere Maffia contactpersoon: Jack Ruby. Deze gaf Roselli een envelop met inhoud. Roselli en Files verlieten het pannenkoekenhuis. Onderweg maakte Roselli de envelop open; deze bevatte identiteitspasjes en badges om de Maffia en de CIA vrij spel te geven voor de moord. Pas vierentwintig uur voor de aanslag werd Files gevraagd of hij ook als reserve wilde dienen. Volgens Nicoletti had Johnny Roselli koudwatervrees gekregen omdat de CIA de aanslag af had geblazen. Roselli wilde niet tegen de orders van de CIA ingaan. Nicoletti had hier geen last van en zei: “fuck ‘em, it’s going anyway.” Pas vanaf dat moment was James Files echt betrokken bij de moord en zou hij zelf mede-schutter worden. Charles Nicoletti had zijn plek op Dealy Plaza al gevonden; hij zou vanaf het raam op de eerste verdieping van het Dal-Tex gebouw schieten. James Files had de omgeving al goed bestudeerd en vond de plek achter het hek, bij de Grassy Knoll de beste plek om te schieten. Zijn wapen zou de Remington-Fireball zijn; een modern wapen voor die tijd. Een wapen met weinig terugslag en kogels van kwik die exploderen als ze hun doel raken. Ook droeg Files een jas die, als je hem omdraaide, een ruitjespatroon had en zo leek op de jas van een spoorwegmedewerker. Dat kwam goed uit aangezien er een spoor vlak achter Dealy Plaza liep. De aanslag. Het is 12 PM als James Files bij het hek heen en weer loopt en een paar sigaretten rookt. Er staan al veel mensen op Dealy Plaza; Files herkent er een paar van andere CIA- of Maffiapraktijken. Er zijn bij zulk soort aanslagen verschillende groepen en teams op één plek, die van elkaar niet weten dat ze er zijn. Dit om te voorkomen dat ze elkaar kunnen verlinken. Dit heet ‘Need to Know’. Als Files de stoet hoort aankomen heeft hij zijn geweer al uit zijn koffer gehaald. Hij had de opdracht om pas te schieten als Nicoletti zou missen. Het doel was om Kennedy in zijn hoofd te raken, zodat ze zeker wisten dat hij zou overlijden. De stoet komt Elm Street opgereden. Files kijkt door zijn vizier en richt op Kennedy’s hoofd maar schiet nog niet. Hij telt de schoten van Nicoletti als ‘mis, mis, mis’. Kennedy is nog steeds niet in zijn hoofd geraakt maar vertoont wel tekenen van pijn. Als Files nu niet zou schieten zou het verkeersbord van ‘Stemmons Freeway’ in zijn vizier komen. Het is dus schieten of inpakken en wegwezen. James Files richt op Kennedy’s rechteroog en haalt de trekker over. Op dat moment beweegt het lichaam van de president iets naar voren en dus raakt de kogel hem in zijn rechterslaap. Zijn hoofd explodeert en vliegt naar achter. John F. Kennedy is dodelijk in zijn hoofd getroffen. Volgens James Files was het alsof de tijd stil stond op Dealy Plaza. Mensen lieten zich op de grond vallen en bleven daar liggen. Ook de politie- en beveiligingsmannen wisten voor ruim een halve minuut niet wat ze moesten doen. In deze tijd borg James Files zijn wapen op en beet op de achterkant van de gebruikte huls; dit was zijn handelsmerk. Het liet een deukje achter, plaatste de huls daarna als trofee op de punt van het hek en liep weg. James Files zou kunnen liegen. Het is natuurlijk dom om de huls op de punt van het hek te laten staan. Maar waarom zou hij dit verzinnen als hij graag wil dat mensen hem geloven? Als het waar is wat Files beweert zijn er sporen van kwik te vinden in het lichaam van president John F. Kennedy. Als het lichaam zou worden opgegraven zouden de in- en uitschotwonden officieel bekend zijn. Maar dit gebeurt niet. Latere president Lyndon Johnson heeft alle documenten die te maken hebben met de moord achter slot en grendel gezet tot 2039. We zullen dus moeten wachten.
Zou Files die huls niet in de grond hebben gestopt om er later de aandacht mee te krijgen? Dat is erg onwaarschijnlijk, omdat hij van 1980 tot 1988 in de gevangenis zat. De huls werd in 1987 gevonden; Files had hem dus vóór 1980 moeten planten.  
John Rademacher, vergezeld door foto- en videocamera, vindt de huls in 1987. Ook is er een dateringstest gedaan op de huls, die bewijst dat hij van rond 1963 is. Remington heeft in 1971 de tekst op de onderkant van de huls veranderd. Een slash is toen vervangen door een punt. Dus het gaat in ieder geval om een huls van vóór 1971. De Foto’s Er zijn twee foto’s in de richting van de Grassy Knoll gemaakt. De ene is van Mary Moorman, de andere is van Richard Bothun. Beide foto’s laten een silhouet zien van een man achter een hek. Bij de Moorman-picture is het moeilijker te zien, maar fotodeskundigen hebben vastgesteld dat er iets achter het hek staat. Bij de tweede foto, die van Richard Bothun, laat duidelijk het silhouet van een persoon zien die wegloopt van het hek (volgende bladzijde, op de tweede foto helemaal rechts). Het zou James Files kunnen zijn, die van zijn plek achter het hek wegloopt naar de auto waar Charles Nicoletti en Johnny Roselli al in zaten. Rond deze tijd rent iedereen op Dealy Plaza naar het hek toe; daar waar veel mensen een rookpluimpje vandaan zagen komen. Deze persoon loopt er juist van weg.
Lee Harvey Oswald is alsnog het zwijgen opgelegd. De opdracht werd nu uitgevoerd door Jack Ruby. Deze beweerde dat hij niet wilde dat Jackie Kennedy leed onder de rechtzaak van Oswald. Maar in een latere persconferentie zei hij dit: “Everything pertaining to what's happening has never come to the surface. The world will never know the true facts, of what occurred, my motives. The people had , that had so much to gain and had such an ulterior motive for putting me in the position I'm in, will never let the true facts come above board to the world.”
Vertaald: “De wereld zal nooit de feiten weten over wat er gebeurd is en over mijn motieven. De mensen die er zoveel bij te winnen hadden, die een verborgen motief hadden om mij in deze positie te manoeuvreren, zullen ervoor zorgen dat de ware feiten nooit boven tafel zullen komen.” Ook hij stierf een paar jaar later. Intussen zijn er veel bewijzen en fouten gevonden die ervoor hebben gezorgd dat de Warren-Commissie uiteen is gevallen en dat meer dan 95% van de Amerikaanse bevolking niet meer gelooft in het verhaal van Lee Harvey Oswald als de ‘lone nut’. Maar hoe kan je je eigen regering nog geloven en vertrouwen als ze zo tegen je liegen? Het is waar wat James Files zei; als mensen echt te weten komen wie er achter deze moord zitten, zouden ze het niet aankunnen. De CIA en de FBI zouden er juist voor moeten zorgen dat de Amerikaanse samenleving veilig en eerlijk wordt behandeld. Maar in deze zaak is dat niet het geval. Gelukkig zijn er mensen die langer door zoeken en bewijzen vinden, zodat we na meer dan veertig jaar toch een goed beeld kunnen krijgen van de moord op John Fitzgerald Kennedy. Case Closed.
Lee Harvey Oswald was wat hij zelf al riep: gewoon een zondebok. De schuld werd hem in de schoenen geschoven, met bewijzen die zelf in elkaar geknutseld waren. Oswald als eenzame schutter, pro-Castro en communist, was natuurlijk makkelijk te geloven als moordenaar. En om niets uit te laten lekken werd hij snel vermoord. “Hoe groter de leugen, hoe makkelijker hij wordt geloofd”, is een gezegde. De leugens over Kennedy’s dood werden jaren geloofd. De Warren-Commissie beslaat 26 delen hiervan. Gelukkig zijn de theoriëen van deze commissie na jaren achterhaald. We weten nu dat het de CIA, de Maffia en de FBI waren die ervoor hebben gezorgd dat John F. Kennedy uit de weg is geruimd. Hij was te zacht en hield zich niet aan zijn beloftes. Doordat deze elementen ook de pers en de TV in handen hadden, werd er geen informatie getoond die zou kunnen aanwijzen dat er iets niet klopte aan deze moord. Maar de waarheid blijkt sterker; gepensioneerde detectives en journalisten begonnen te onderzoeken en kwamen tot de conclusie dat niet Lee Harvey Oswald, maar James Files het dodelijke schot heeft gelost. En dat er meer teams op Dealy Plaza stonden, niet wetend van elkaar dat ze er waren. Er zijn bibliotheken vol boeken geschreven, honderden documentaires gemaakt en verschillende musea opgericht; elk met hun eigen complot-therorie. Ik heb geprobeerd samen te vatten wat er is gebeurd vóór, tijdens en na 22 november 1963. Ik heb ook verschillende kanten laten zien; die van de Warren-Commissie en die van meerdere getuigen en misschien wel die van de echte moordenaar. Misschien zullen we nooit weten hoe het precies is gegaan, maar wat we in ieder geval met zekerheid kunnen zeggen is dat de moord op John F. Kennedy een samenzwering was. Om dit profielwerkstuk te maken heb ik maanden van tevoren documentaires gezien, boeken gelezen en op internet gezocht. In het begin las ik alleen op internet en kwam ik er al snel achter dat dit heel diep zat. Er zijn veel sites die aanhanger zijn van de Warren-Commissie theorie. Ik denk dat die schrijvers bang zijn voor de waarheid, omdat ze door hun eigen regering worden voorgelogen. Ik moest in havo-4 een scriptie maken voor Geschiedenis. Ik keek op een site om inspiratie te zoeken en vond er een paar over dit onderwerp. Het leek me ‘wel interessant’, maar ook te moeilijk om helemaal uit te leggen waaróm Kennedy vermoord moest worden. Daarom deed ik die scriptie over Lee Harvey Oswald. Toch wilde ik wel een werkstuk hebben van mezelf waarin ik alles uit ging leggen. Dit profielwerkstuk maken was een hele grote uitdaging. Maar het is gelukt en ik ben er trots op. Ik hoop dat ik een makkelijk te begrijpen verhaal heb gemaakt. Logboek Ik heb sinds mei 2006 informatie gezocht over dit onderwerp. Ik heb er lang over gedaan om precies een beeld te krijgen zoals hier te vinden is. In mijn scriptie van havo-4 over Lee Harvey Oswald staat dan ook een andere versie. Daar geloof ik nog dat hij een communist was, maar de moord niet gepleegd kon hebben. Wie wel, wist ik toen nog niet. De reportage van Peter R. de Vries (zie Bronnen) heb ik opgenomen en daarvan heb ik later aantekeningen gemaakt. Zonder die documentaire was het nog moeilijker geweest om dit werkstuk te maken. Die documentaire heb ik vaak gezien, maar niet genoteerd wanneer dat precies was. Ik ben met dit profielwerkstuk bezig gegaan als ik inspiratie had. Dan zat ik vaak uren achter elkaar te typen. Daarna kon ik weer weken niets doen. De laatste weken ben ik wel heel intensief bezig geweest. Ik heb er in totaal ongeveer een jaar aan gewerkt. Hieronder een samengevat Logboek.
Bronnen Internet: www.jfkmurdersolved.com http://homepage.ntlworld.com/neal.mccarthy/jfkvideos.htm http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/oswald/cron/ http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/JFKoswald.htm http://www.jfk-online.com/jfk100sbt.html http://www.groene.nl/2003/0325/rz_kennedy.html http://mcadams.posc.mu.edu/home.htm http://homepage.ntlworld.com/neal.mccarthy/jfkvideos.htm http://jfkmurderphotos.bravehost.com/photos.html http://www.ratical.org/ratville/JFK/GoD.html Overig: - Files on JFK – Wim Dankbaar. (Boek) - Files on JFK – Wim Dankbaar. (Bijbehorende DVD) - I Shot JFK – Wim Dankbaar. (DVD) - James Files – Wim Dankbaar. (DVD) - Memorial to Lee Harvey Oswald – Judyth Vary Baker. (DVD) - Rendezvous mit dem Tod – Duitse Documentaire van Wilfried Huismann. [Vrijdag 6 januari op de ARD. Uitgezonden om 21.45-23.15u] (Video) - Peter R. de Vries en de moord op JFK – Nederlandse Documentaire van Peter R. de Vries en Wim Dankbaar. [Dinsdag 2 mei op SBS6. Uitgezonden om 20:30-23:50u] (Video) - Wereldkroniek – Speciale uitgave over de moord op John Fitzgerald Kennedy. [Zaterdag 7 december 1963] (Krant) - JFK – Oliver Stone (Film) 
Het graf van John Fitzgerald Kennedy met de eeuwige fakkel 1 Uit: Reportage Peter R. de Vries (zie Bronnen) 2 Het citaat van Lee Harvey Oswald komt van http://www.ratical.org/ratville/JFK/LHO.html 3 Deze verklaring van Jack Ruby komt van http://homepage.ntlworld.com/neal.mccarthy/jfkvideos.htm |
