Birth Order

Niall James urodził się 13 września 1993 roku jako drugi syn Maury i Bobby’ego Horanów, rodziców sześcioletniego wówczas Grega. Wychował się w miasteczku Mullingar w irlandzkim hrabstwie Westmeath. Przez pierwsze cztery lata po narodzinach Nialla Horanowie mieszkali w centrum miasta, a najwcześniejsze wspomnienia chłopca obejmują dni spędzane na zabawie plastikowym traktorem na ulicy. W tych najważniejszych dla rozwoju dziecka latach Niall snuł się za bratem i jego kolegami, ponieważ w okolicy nie było jego rówieśników. To wtedy przekonał się, jak ciężko musi pracować, by ktoś go zauważył i zaakceptował. Kiedy gazeta „Herald” poprosiła Grega o opisanie jego rodziny, powiedział: „Byliśmy po prostu zwyczajni”. To prosta, ale doskonała definicja: Niall jest w każdym calu zarówno chłopcem z prowincji, jak i klasycznym młodszym bratem, który z szeroko otwartymi oczami podążał śladem starszego rodzeństwa.

Zdaniem niektórych to, czy ktoś jest najstarszym, środkowym, najmłodszym albo jedynym dzieckiem w danej rodzinie, ma istotny wpływ na jego charakter oraz życiowe doświadczenie. Niall należy do grupy „najmłodszych”, a ci często uwielbiają być w centrum uwagi. Linda Blair, amerykańska ekspertka w zakresie psychologii rozwojowej, w książce Birth Order pisze: „Najmłodsze rodzeństwo jest z natury otwarte, czarujące i urocze. W towarzystwie bardzo często stara się zapewnić pozostałym rozrywkę”. Zapewne każdy, kto widział wywiad z One Direction, wie, że te słowa idealnie opisują Nialla. Sprawdzają się również w odniesieniu do jego zachowania w dzieciństwie. Autorka twierdzi również, że młodsze dzieci w rodzinie są często kreatywne i gotowe do podejmowania ryzyka. Z drugiej strony mogą cierpieć na kompleks niższości i niską samoocenę, a także łatwo poddawać się uczuciu rozczarowania. Potrafią też manipulować otoczeniem. Od czasu do czasu będziemy się odnosić do tych słów, opisując dalsze losy Nialla.

Przez wiele lat Niall i Greg „nienawidzili się” oraz, jak twierdzi młodszy z Horanów, uważali się nawzajem za „irytujących”. Jego zdaniem było to coś więcej niż typowe przekomarzanie się rodzeństwa. „Nie mogłem znieść, że choćby na mnie patrzy – napisał Niall w oficjalnej biografii zespołu, Siła marzeń. Życie w One Direction – i kłóciliśmy się przez cały czas”. Sytuacja nie wydawała się korzystna dla Nialla, młodszego i drobniejszej postury. Mimo to kiedy pewnego dnia w czasie wyjątkowo burzliwej potyczki Niall uderzył Grega rakietką do tenisa stołowego tak mocno, że polała się krew, udowodnił, że potrafi być naprawdę waleczny. Bardziej radosne wspomnienie dotyczy świąt Bożego Narodzenia, kiedy młodszy Horan dostał tor wyścigowy Scalextric. Podekscytowany zdjął papier ozdobny i odkrył duże pudełko z zabawką w środku. „Miałem wtedy chyba cztery czy pięć lat i dostałem Scalextrica, jedną z najlepszych rzeczy, jakie kiedykolwiek mi podarowano”, powiedział w rozmowie z Capital FM. Rodzina miała dwie złote rybki: Toma i Jerry’ego – nazwane tak na cześć kreskówkowych postaci. Niestety obie zdechły, po tym jak Greg przypadkowo je przekarmił. To był smutny dzień dla braci Horanów.

Jako dzieciak Niall uwielbiał przebieranki. Jedno ze zdjęć przedstawia go w wojskowym stroju moro i z karabinem w dłoni. Słodka twarzyczka i uroczy uśmiech czterolatka wyraźnie kontrastują z militarnymi akcentami jego ubioru. Kolejna fotografia ukazuje go z zabawkową gitarą i mikrofonem, dającego show w rodzinnym salonie. Na jeszcze innej ma na sobie czerwone przebranie teletubisia.

Mniej więcej w okolicach czwartych urodzin Niall mógł poczuć przedsmak przyszłego gwiazdorskiego życia, kiedy razem z rodziną poleciał do Ameryki odwiedzić ciocię. Nietrudno sobie wyobrazić ekscytację, jaką czuł, gdy wsiadł na pokład samolotu, który miał go zabrać do Nowego Jorku. Jakże wielki i głośny musiał się wydawać Manhattan maleńkiemu Horanowi! Czyżby słynne wieżowce i atmosfera napędzającej miasto ożywionej ambicji zainspirowały kilkuletniego Irlandczyka do zrobienia w swoim życiu czegoś wyjątkowego? Wówczas jeszcze nic tego nie sugerowało. „Poleciałem tam jako dziecko – wspominał Niall na Twitterze. – Moja ciocia mieszka w Woodside, w dzielnicy Queens”. (Nie on jeden odwiedził Stany w dzieciństwie: Liam Payne również był tam częstym gościem).

Wycieczka z pewnością wprawiła Nialla w ekscytację, jednak już wkrótce musiał wrócić do rzeczywistości. Gdy w ciągu kilku miesięcy od powrotu do Irlandii jego rodzice po trwającym od dłuższego czasu kryzysie ostatecznie postanowili się rozstać, świat chłopca runął. „Rozwiedli się, kiedy miałem jakieś pięć lat – wspominał później Niall w rozmowie z »Sunday World«. – Byłem jeszcze dzieckiem, więc często kursowałem między rodzicami”. Tak było w istocie – przez kilka kolejnych lat chłopcy mieszkali na zmianę to u mamy, to u ojca. Ostatecznie to z nim zdecydowali się zostać, co Bobby przyjął z wielką ulgą. „Przyszli pewnego wieczoru i tyle. Powiedzieli, że chcą u mnie zamieszkać na stałe – zdradził w rozmowie z »Daily Mirror«. – Czułem się bez nich bardzo samotny, więc oczywiście od razu się zgodziłem. Znowu mam przy sobie rodzinę”.

Niall jest zodiakalną Panną. Ludzie urodzeni pod tym znakiem są – jak twierdzą astrologowie – pracowici, skrupulatni i odpowiedzialni. Mają analityczny umysł, zmysł obserwacji i chętnie służą innym pomocą. „Mój syn jest bardzo wrażliwy – przyznał Bobby. – Matka nauczyła go gotować… potrafi też upiec babeczki. Musiał się nauczyć sam o siebie dbać, bo ja pracowałem, więc odkąd skończył siedem lat, prał, prasował, a często nawet gotował”. Zdaniem Bobby’ego wszystkie dzieci powinny uczyć się takich rzeczy. „Starałem się wracać do domu na czwartą trzydzieści, ale zaczynałem pracę wcześnie rano, więc Niall musiał sam wstać i iść do oddalonej o dwa kilometry szkoły”.

Chociaż w nowym domu Nialla mieszkali sami mężczyźni, w jego życiu nigdy nie brakowało matczynej miłości. „Maura była bardzo zaangażowana w wychowanie naszych synów i razem podejmowaliśmy ważniejsze decyzje – powiedział Bobby w rozmowie z »Daily Mirror«. – Niall zawsze miał dwa przyjęcia urodzinowe… jedno tutaj i jedno u mamy. Maura odwiedzała chłopaków, kiedy tylko naszła ją ochota”. Bracia postanowili zamieszkać z ojcem, ponieważ jego dom znajdował się bliżej centrum. Niall miał mniejsze kłopoty z dotarciem do szkoły podstawowej. Uczęszczał do St Kenny National School, powstałej w 1980 roku w wyniku połączenia trzech mniejszych placówek. St Kenny to katolicka szkoła, która, jak można wyczytać w oficjalnych materiałach, „za cel obiera sobie wspieranie pełnego i harmonijnego rozwoju ucznia, skupiając się na aspektach zarówno intelektualnych, fizycznych, jak i kulturalnych, moralnych oraz duchowych, w tym odpowiednich relacjach z Bogiem i innymi ludźmi”. Trzeba dodać, że to typowo religijna placówka, „tworząca i wspierająca filozofię życiową zainspirowaną wiarą w Boga oraz w życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. Jej nazwa pochodzi od imienia wczesnośredniowiecznego celtyckiego opata, księdza i misjonarza, który ufundował klasztor.