Ana səhifə

ΛΥΜΑΝΤΡΙΑ (Lymantria dispar L.)


Yüklə 192.5 Kb.
tarix25.06.2016
ölçüsü192.5 Kb.
ΛΥΜΑΝΤΡΙΑ (Lymantria dispar L.)


Εικ.1 . Ώριμη προνύμφη

Εξάπλωση

Το φυλλοφάγο αυτό έντομο απαντάται στη ζώνη που ορίζεται από την Αγγλία και φθάνει μέχρι την Ιαπωνία και από τη μέση Σουηδία και Μόσχα μέχρι τη βόρεια ακτή της μεσογειακής λεκάνης.


Ξενιστές

Το έντομο L. dispar είναι ένα εξαιρετικά πολυφάγο έντομο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες π.χ. προσβάλλει περίπου 450 φυτικά είδη και στη Ρουμανία 270. Οι ξενιστές του είναι δυνατό, ανάλογα με την ευπάθειά τους, να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες. Στην 1η και ευπαθέστερη ομάδα ανήκοντα είδη της δρυός. Στην 2η τα είδη του φράξου, της οξιάς, της καστανιάς, καθώς και τα οπωροφόρα των γενών Pyrus και Prunus. Τέλος στην 3η και ανθεκτικότερη ομάδα ανήκουν τα είδη της λεύκης, της ιτιάς, της φλαμουριάς, του σφενδάμου, της φουντουκιάς, της φτελιάς και της λάρικας (Scwenke 1978).

Στην χώρα μας το L. dispar αποτελεί κοινό βλαπτικό έντομο των δασικών οικοσυστημάτων, και όχι σπάνια και των γεωργικών καλλιεργειών. Προσβάλλει κατά κύριο λόγο το πουρνάρι και γενικότερα τις δρύες αλλά και τις λεύκες (Καϊλίδης 1986).


Εικ. 2. Ακμαίο θηλυκό

Μορφολογία

Τα τέλεια (πεταλούδες) παρουσιάζουν έναν ισχυρό διμορφισμό. Τα θηλυκά, τα οποία δεν πετούν παρά μόνο σπάνια, έχουν άνοιγμα φτερών 5-8 εκατ., χρώμα λευκό-κιτρινωπό και κεραίες νηματοειδείς (Εικ. 2). Τα αρσενικά πετούν πολύ καλά και έχουν άνοιγμα φτερών 3,5-5 εκατ., χρώμα καφέ-καστανό και κεραίες φτερωτές (Εικ. 3).




Εικ. 3. Ακμαίο αρσενικό


Εικ.4 . Απόθεση αβγών

Τα αβγά του είναι κιτρινωπά, τοποθετούνται σε σωρούς (150-500 αβγά) και καλύπτονται με τριχίδια ανοικτού καστανού χρώματος, τα οποία το θηλυκό κατά τη διάρκεια της ωοτοκίας απομακρύνει από το πίσω μέρος της κοιλιάς του (Εικ. 4).

Οι ώριμες προνύμφες (4-7,5 εκατ.) έχουν στην ράχη τους εξογκώματα (φυμάτια), τα οποία φέρουν μακριές τρίχες, οι οποίες προκαλούν φαγούρα. Τα εξογκώματα αυτά των πέντε πρώτων τμημάτων (1-5) έχουν χρώμα μπλε και των υπόλοιπων (6-11) κοκκινοκάστανο (Εικ. 1).
Η νύμφη σχηματίζει βομβύκιο (κουκούλι) καφέ γυαλιστερού χρώματος με λίγες καστανοκίτρινες τρίχες, που περιβάλλεται από λεπτά μεταξωτά νημάτια με τα οποία συγκρατείται στη θέση νύμφωσης.


Εικ. 5. Προσβεβλημένος λευκώνας

Βιο-Οικολογία

Το L. dispar έχει μονοετή βιολογικό κύκλο. Τα ακμαία πετούν στη χώρα μας τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου και πολύ λιγότερο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Αμέσως μετά την εμφάνιση τους ακολουθεί η σύζευξη και η ωοτοκία. Το θηλυκό παράγει μια προσελκυστική ουσία - φερομόνη - την οποία το αρσενικό εντοπίζει από αρκετή απόσταση, προσδιορίζοντας έτσι την θέση του θηλυκού.

Οι αβγοσωροί τοποθετούνται στη βάση των κορμών, κάτω από κλαδιά ή πέτρες, και γενικά σε θέσεις που προσφέρουν αυξημένη προστασία, ιδιαίτερα στις κλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν στη διάρκεια του σταδίου του αβγού, το οποίο διαρκεί μέχρι την επόμενη άνοιξη (διαχείμαση στο στάδιο του αβγού).

Νωρίς την άνοιξη, ταυτόχρονα με την έκπτυξη των νέων φύλλων, εκκολάπτονται τα αβγά. Οι λεπτότατες σκουρόχρωμες νεαρές προνύμφες, με τις πολυάριθμες τρίχες που έχουν στο σώμα τους, αποτελούν άριστο υλικό διασποράς σε μεγάλες αποστάσεις με τη βοήθεια του ανέμου. Έτσι διευκολύνεται η εξάπλωση του εντόμου και δημιουργούνται νέα κέντρα προσβολής (Coulson and Winter 1984). Το προνυμφικό στάδιο διαρκεί 50-55 ημέρες. Ακολουθεί η νύμφωση, και μετά από 5-10 ημέρες έπεται η έξοδος των ακμαίων από το βομβύκιο (κουκούλι). Το έντομο κάτω από την επίδραση των αβιοτικών, βιοτικών και τροφικών παραγόντων, εμφανίζει πληθυσμιακές διακυμάνσεις με επιδημικές εξάρσεις, οι οποίες εμφανίζονται περιοδικά κάθε 6-10 χρόνια.

Ζημίες

Αυτές είναι δυνατό να διακριθούν στις παρακάτω κατηγορίες:



1. Απώλεια αύξησης/παραγωγής εξαιτίας της καταστροφής της αφομοιωτικής μάζας (σε περιπτώσεις ολοκληρωτικού φαγώματος το ποσοστό αυτό απώλειας αύξησης φθάνει μέχρι και 70%) (Εικ. 5 προηγούμενης σελίδας).

2. Προβλήματα υγείας στον άνθρωπο εξαιτίας των τριχιδίων που φέρει.

3. Μείωση της αισθητικής του τοπίου, εξαιτίας της απώλειας του φυλλώματος.
Καταπολέμηση

Το έντομο L. dispar καταπολεμάται με διάφορους τρόπους. Ανάμεσα σε αυτούς η βιολογική καταπολέμηση, και ιδιαίτερα η χρήση των βιο-παρασκευασμάτων με βάση το βακτήριο Bacillus thurigiensis, είναι ένας από τους πιο φιλικούς προς το περιβάλλον τρόπους.

Αποτελεσματική χημική καταπολέμηση σήμερα γίνεται με σύγχρονα εντομοκτόνα που έχουν ως βάση το Diflubenzuron (Αβτζής 1989).

Τα καλλιεργητικά μέτρα δίνουν επίσης ικανοποιητικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του L. dispar. Ανάμεσα στα μέτρα αυτά κύρια θέση καταλαμβάνει η ίδρυση μεικτών συστάδων, καθώς επίσης και η χρήση ανθεκτικών ειδών π.χ. της Populus alba, όπου ενδείκνυται.

Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι σήμερα χρησιμοποιούνται και οι φερομόνες όχι μόνο για τον προσδιορισμό του ύψους της προσβολής (πρόγνωση) (Αβτζής 1999), αλλά ακόμη και για την καταπολέμηση του εντόμου.
Βιβλιογραφία

-Αβτζής, Ν. 1989. Καταπολέμηση των λεπιδοπτέρων Lymantria dispar (L.) και Thaumetopoea pityocampa (Schiff.) με το παρασκεύασμα XRD-473 5% σε σύγκριση προς το Dimilin 25 W.P. Δασική 'Ερευνα, τεύχος Χ,II, σελ. 185-191

-Αβτζής, Ν. 1999. Προσβολή των δασικών οικοσυστημάτων και φυτειών από το έντομο Lymantria dispar L. 8ο Πανελ. Εντομολογικό Συνέδριο. Χαλκίδα 2-5 Νοεμβρίου 1999 (In press).

-Καϊλίδης, Δ. 1986. Δασική Εντομολογία, Θεσσαλ., 3η έκδοση, σελ. 397.



-Schwenke, W. 1978. Die Forstschadlinge Europas. 3. Band: Schmetterlinge, Paul Parey Verlag, 467.
Πηγή: http://wwww.minagric.gr/greek/agro_pol/DASIKA/Lymantria/Lymantria.htm


Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©atelim.com 2016
rəhbərliyinə müraciət