Ana səhifə

Vuurkoraal Millepora Dichotoma Een Trituratieproving


Yüklə 14.63 Mb.
səhifə1/4
tarix18.07.2016
ölçüsü14.63 Mb.
  1   2   3   4


Vuurkoraal

Millepora Dichotoma
Een Trituratieproving

Corrie Regelink
School voor Homeopathie

Amersfoort



Vuurkoraal

Millepora Dichotoma
Een Trituratieproving

Beschrijving van een trituratieproving van een stuk Vuurkoraal uit de Rode Zee nabij Marsa Alam, Egypte.


Deze scriptie is onderdeel van mijn afstudeeropdrachten aan de School voor Homeopathie te Amersfoort.
Scriptiebegeleiders: Drs. Marlene van Lier en Marian van Kooten

Aalsmeer, januari 2013


Corrie Regelink.

Voorwoord
Het schrijven van deze scriptie is voor mij een geheel nieuwe ervaring geweest. Het was dan ook de eerste keer, dat ik voor deze taak stond.

Ik moet bekennen, dat ik me vooraf niet gerealiseerd heb hoeveel tijd er in zo’n project gaat zitten. Maar ik had het niet willen missen.


Het besluit om Vuurkoraal te gaan onderzoeken stond voor mij al jaren vast, na mijn ervaring in april 2009, toen ik tijdens de laatste duik in de Rode Zee (vermoedelijk) in aanraking kwam met de materie.

In augustus 2011 ben ik teruggegaan naar die plek om een stukje Vuurkoraal op te halen. Samen met mijn zus (die speciaal voor deze gelegenheid ook haar duikbrevet heeft gehaald) heb ik een fijne vakantie gehad. Bij elke duik was ik alert op het Vuurkoraal, ik wilde het beslist niet zelf afbreken van het rif en het moest een mooi “levend” stukje zijn. En ja hoor, op de voorlaatste dag van ons verblijf lag het daar, op de zeebodem, letterlijk gemarkeerd door een zonnestraal! Een prachtig stukje, dat helemaal aan mijn wens voldeed.

Toch heeft het nog een jaar geduurd voordat we daadwerkelijk konden gaan tritureren. In het begin heb ik me voor de uitvoering teveel laten (mis)leiden door toezeggingen van anderen en later lag de oorzaak meer in mijn eigen werkzaamheden, waarbij de grote drukte altijd in het eerste kalenderhalfjaar ligt.

Maar het is klaar! En ik ben tevreden. Ik hoop oprecht, dat dit resultaat een aanzet mag zijn tot nader onderzoek.


Mijn grote dank gaat in de eerste plaats uit naar de vrijwilligers, de provers, de vijzelaars; drie benamingen voor de groep mensen die mij ongelooflijk geholpen hebben door zich zo belangeloos in te zetten op de trituratiedag, 18 augustus ja, de warmste dag sinds jaren in Nederland, en die zo goed zijn geweest om hun ervaringen en symptomen gedurende negen weken te noteren. Heel hartelijk dank: Bea, Geertje, Gert, Luuc, Marian en Marja! Zonder jullie was deze scriptie niet tot stand gekomen.

Veel dank ben ik ook verschuldigd aan Martin Dicke, apotheker van de Hahnemann apotheek in Heiloo, die mij heeft geholpen met praktische tips en aanwijzingen voor het tritureren. En Marian van Kooten, bedankt voor je tips en aanwijzingen die ook een behoorlijke bijdrage aan deze scriptie hebben geleverd.

En last but not least dank aan Marlene van Lier, die mij met een paar woorden telkens weer op gang kreeg als ik niet meer verder kwam en “vast” zat tijdens het schrijfproces.
Aalsmeer, november 2012.

Inhoudsopgave
Omslagpagina 1
Titelblad 2
Voorwoord 3
Inhoudsopgave 4
Samenvatting 5
Probleemstelling en vraagstelling 6
Werkwijze en methoden 11
Trituratiemethode volgens Hahnemann 12
Wat is er bekend over Vuurkoraal in de natuur? 18

Welke mentale symptomen vertoont Vuurkoraal tijdens

de trituratieproving? 20
Welke fysieke symptomen vertoont Vuurkoraal tijdens

de trituratieproving? 22


Welke generaliteiten en modaliteiten vertoont Vuurkoraal tijdens

de trituratieproving? 24

Welke rubrieken van het repertorium zijn van toepassing voor Vuurkoraal? 25
Welk beeld ontstaat er van Vuurkoraal tijdens een trituratieproving? 28
Discussie 32
Verklarende woordenlijst 35
Literatuurlijst 36
Bijlage I ECCH-protocol: de checklist 37
Bijlage II Uitnodiging voor de vrijwilligers 42
Bijlage III Ervaringen rondom het trituratieproces, chronologisch 44
Bijlage IV Ervaringen rondom het trituratieproces, per prover 52

Samenvatting
Vuurkoraal (Millepora) vertoont uiterlijk gelijkenis met echte koralen, omdat het ook een uitwendig kalkskelet vormt. Vuurkoraal is echter geen koraal, maar een verzameling van poliepen.

Deze Millepora, geslacht van Cnideria (neteldieren), klasse Hydrozoa, orde Capitata en familie Milleporidae, is dus eigenlijk meer familie van de kwal dan van de koralen. Het groeit in de Rode Zee en in tropische delen van de verschillende Oceanen. Het zet zich vast op echte koralen en op rotsformaties, doorgaans op diepten tussen 2 en 20 meter.

De netelcellen van Vuurkoraal zijn erg sterk. Bij contact met de huid wordt een in water oplosbaar eiwithoudend gif geïnjecteerd dat wordt uitgescheiden door de nematocysten aan het uiteinde van de tentakels.

De steken kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, brandend en jeukend zoals bij een kwallenbeet, en menig recreatie- of sportduiker kan de irriterende huidreactie navertellen.


Bij een trituratieproving in augustus 2012, zijn symptomen en ervaringen

genoteerd die grotendeels zijn terug te voeren op die eigenschappen van het Vuurkoraal (en zijn prooi) in de natuur.

Irritatie, verwarring en vermoeidheid zijn steekwoorden bij de psychische symptomen, maar ook de polariteiten hiervan: serene rust, volharding en gedrevenheid. Ook het “vurige” van Vuurkoraal komt in de karaktereigen-schappen aan bod: opvliegerigheid, ruziezoekende boosheid, dominantie en fanatisme. Hier tegenover staat dan weer stil, teruggetrokken gedrag, twijfel en grappen maken.

Veel voorkomende fysieke symptomen zijn brandende en stekende pijnen en een verlammend gevoel in ledematen. Jeuk, hitte, tintelingen en stijfheid in ledematen en gewrichten. Veel transpiratie: van zwetende handpalmen tot transpiratie over het hele lichaam en “opvliegers”.

Een opvallend symptoom, dat door meerdere provers werd genoemd: kriebel (formication) op het hoofd en in gezicht. Meerdere provers kregen in de weken na de trituratie ook spontaan last van voetschimmel.

De meerderheid van de klachten zijn rechtszijdig, voor zover niet aan beide zijden van het lichaam. Zeven weken na de trituratie gaven vier van de zeven provers aan (onafhankelijk van elkaar) thuis eindelijk achterstallige klussen te hebben afgemaakt en opgeruimd!



Probleemstelling en vraagstelling
13 april 2009.

De laatste dag van een heerlijke duikvakantie in Egypte; Marsa Shagra, een “Ecoduikcentrum” ongeveer 45 kilometer ten zuiden van luchthaven Marsa Alam aan de Rode Zee.

Na het spoelen van de wetsuits, trimvesten, automaten, maskers, laarzen en vinnen blijf ik maar wrijven over de rug van mijn linkerhand.

Ik ben me bewust van een irriterend, branderig gevoel op de driehoek tussen duim en wijsvinger, dicht bij mijn pols. Er is niets te zien. “Zeker met die laatste duik net nog even in aanraking gekomen met een kwal” denk ik, hoewel we de hele week geen kwal hebben gezien. Maar het branden wordt steeds heviger en één van de gidsen bekijkt mijn hand.

“Vuurkoraal” zegt hij.

Vuurkoraal? Wat is dat? Vúúrkoraal? Ik heb helemaal geen vurig koraal gezien!


Aanvankelijk was er weinig te zien aan mijn hand. Maar ik heb er wel een jaar lang last van gehad. De aangedane huid bleef maar irriteren; het brandde en jeukte en pas na een jaar waren de klachten (zonder behandeling) verdwenen.

Achteraf is niet meer vast te stellen of de verwondingen ook echt door Vuurkoraal zijn veroorzaakt, maar mijn nieuwsgierigheid was voldoende geprikkeld om op onderzoek te gaan naar dit koraal dat blijkbaar zulke hevige klachten teweeg zou kunnen brengen.


In de loop van mijn onderzoek ontdekte ik, dat Vuurkoraal eigenlijk geen echt koraal is, maar meer verwant is aan de kwal.13 Als je huid ermee in aanraking komt zijn de klachten en verschijnselen ook vergelijkbaar met de klachten na een kwallenbeet.

Het venijnige is dat Vuurkoraal er helemaal niet vurig, gevaarlijk of agressief uitziet. Als je de gevolgen van de aanraking ermee niet kent weet je niet dat je, zoals iedereen weet bij kwallen, er vooral bij uit de buurt moet blijven.

Tijdens duikvakanties in Curaçao en in Egypte heb ik heel akelige verwondingen gezien. Grote vurig rode plekken aan benen en armen, waarbij de huid zelfs open kan liggen.

Bij soortgelijke ernstige verwondingen wordt altijd een plaatselijke arts geraadpleegd. Maar als het kwaad reeds is geschied kan de arts ook niet veel anders doen dan een zalfje voorschrijven en het advies geven de verwondingen schoon te houden en er niet mee in de zon te gaan.

Wat zou het dan fijn zijn als er een homeopathische remedie bestaat, die de genezing van dit soort wonden kan bevorderen.

Sommige kwallen en andere stekende zeedieren (neteldieren of Cnideria) zijn uitvoerig beschreven in de Materia Medica,2 maar Vuurkoraal is daar nog niet te vinden.


Voorkomende neteldieren (Cnideria) in de homeopathie zijn o.a.:
Corallium Rubrum (Rood Koraal) – klasse Anthozoa

Antholpleura xanthogrammica (Grote groene zeeanemoon) – klasse Anthozoa

Stichodactyla haddoni (Haddon’s zeeanemoon) - klasse Anthozoa

Physalia pelagica (Portugees oorlogsschip) - klasse Hydrozoa

Medusa of Aurelia aurita (Maankwal) - klasse Scyphozoa

Chironex fleckeri (Dooskwal) - klasse Cubozoa


Het zou goed kunnen dat Vuurkoraal van grote waarde is als toevoeging aan de Materia Medica, wanneer dit middel net weer even anders is dan andere gelijkende middelen. We zijn als homeopaten immers altijd op zoek naar het meest gelijkende.

Om te kunnen bepalen wat de waarde van Vuurkoraal is als homeopathische remedie is het nodig om een proving* te doen.


Er zijn meerdere soorten provings:15
Toxicologische proving (of Heroïsche proving)
Dit is de basisvorm waarbij een stof op zijn (giftige) ziekmakende effect wordt getest. Een toxicologische ervaring is vaak de manier waarop een dergelijk middel onder de aandacht komt van de homeopathische gemeenschap (Hering’s eerste ervaring met Lachesis was een eigen vergiftiging door een slangenbeet).
Hahnemann proving
De standaard en meest belangrijke proving. Deze omvat een groep van 5-25 mensen, van zowel mannen als vrouwen, die het middel in een bepaalde potentie innemen en de symptomen registreren gedurende enkele weken tot maanden. Idealiter heeft iedere deelnemer een “supervisor” om hem te helpen de symptomen te analyseren en te registreren. De proving kan blind of dubbelblind gebeuren, in één of meerdere potenties, al of niet met een placebo ertussen. De voordelen van deze provings liggen in het feit dat ze tijd en ruimte bieden voor de symptomen om zichzelf te ontwikkelen en te manifesteren, iets wat met name lijkt te gelden voor de fysieke symptomen.

Trituratieproving
Een proving waarbij de bereiding van het middel door trituratie* (verwrijving) gepaard gaat met het bewust worden van het effect, de werking van het middel. Deze proving is enigszins vergelijkbaar met een meditatieproving. Fraser stelt in zijn boek dat de fysieke aanwezigheid van het middel echter het verschil maakt en meer gefundeerde (dieper emotionele) gegevens verschaft die gemakkelijker te interpreteren en te gebruiken zijn dan bij een meditatieproving. In het algemeen omvat deze proving een groep van ongeveer 6 mensen.
Meditatieproving
Bij deze proving concentreert de groep zich op een bepaald middel om vervolgens in een meditatieve staat alle ervaringen te registreren. Het is de meest controversiële methode, omdat deze het ‘verst’ weg ligt van het fysieke middel en de meest uiteenlopende resultaten geeft. Maar als er een samenhangende groep van ervaren provers aan zo’n proving meedoet, dan kan het ook een snelle manier zijn om een uitgebreid beeld van het middel te krijgen. Fraser zegt in zijn analyse van het boek Meditatieve Provings van Madeline Evans dat deze provings wel degelijk de ware (subtiele) aard van een middel openbaren, beter dan een droomproving. Maar vaak ontbreekt volgens hem de informatie over de herkomst van het gebruikte middel en de wijze van prepareren, iets wat hij van belang acht voor de juiste interpretatie van de resultaten.
Droomproving
Bij deze proving wordt doorgaans met het middel in de nabijheid geslapen, waarna de daaropvolgende droom als het resultaat van het middel wordt gezien. Dit betekent (volgens Fraser) dat er met name emotionele en weinig fysieke informatie wordt gegenereerd. Bovendien ziet Fraser het gevaar bij deze proving dat de eigen thema’s en bekommernis van de prover hier het minst makkelijk te scheiden zijn van de thema’s van het geprovede middel.

Om het homeopathische beeld van Vuurkoraal te onderzoeken heb ik gekozen voor een trituratieproving. Tijdens de opleiding heb ik al eens meegedaan aan een trituratieproving, dus de methode is mij niet geheel onbekend.

Voor zover ik het heb kunnen nagaan is Vuurkoraal nog niet eerder getritureerd en verdund.

Voor de Hahnemann proving moet de stof eerst getritureerd en verdund worden, evenals voor de meditatieproving en de droomproving.

Daarom lijkt het me logisch om te beginnen met de trituratieproving.

Bijkomend voordeel vind ik het dat de provers dit nieuwe middel niet hoeven in te nemen, zoals bij de Hahnemann proving. Als beginnend, nog niet afgestudeerd homeopaat zou ik dan zelf ook meer begeleiding nodig hebben.17


Het doel van dit onderzoek is een eerste aanzet te geven tot vervolg-onderzoek, waarbij de getritureerde vorm van Vuurkoraal verder wordt verdund, gepotentieerd* en geproved middels andere methodes.
De hoofdvraag van deze scriptie luidt als volgt:
Welk beeld ontstaat er van Vuurkoraal tijdens een trituratieproving?
Teneinde deze vraag zo nauwkeurig mogelijk te kunnen beantwoorden wordt deze opgedeeld in deelvragen.
Voordat we de het homeopathische beeld gaan onderzoeken moeten we eerst weten wat de originele stof Vuurkoraal eigenlijk is; of het leeft, waar het groeit, welke eigenschappen het heeft, enz. Dit wordt de eerste deelvraag in het onderzoek:
Wat is er bekend over Vuurkoraal in de natuur?
Wanneer we meer weten over de “ruwe stof” wordt het onderzoek naar de homeopathische werking ervan eigenlijk alleen maar interessanter.
Symptomen worden in de homeopathie categorisch ingedeeld. De verzamelde gegevens zullen dan ook worden ingedeeld met behulp van de volgende drie deelvragen:
Welke mentale symptomen vertoont Vuurkoraal tijdens de trituratieproving?
Welke fysieke symptomen vertoont Vuurkoraal tijdens de trituratieproving?
Welke generaliteiten en modaliteiten vertoont Vuurkoraal tijdens de trituratieproving?

Deze drie vragen kunnen worden beantwoord door het opsommen van de ervaringen rondom de trituratieproving.

In de homeopathie werken we echter met het repertorium. De genoemde symptomen zullen “vertaald” moeten worden naar de rubrieken in het repertorium. De laatste deelvraag is dan ook:
Welke rubrieken van het repertorium zijn van toepassing voor Vuurkoraal?
Met behulp van de antwoorden op deze deelvragen kom ik uiteindelijk tot de beantwoording van de hoofdvraag.

Hiertoe zal ik een beschrijving geven van het middel “Vuurkoraal” zoals we het in de Materia Medica gewend zijn.



Werkwijze en methoden
Om te onderzoeken wat er bekend is over Vuurkoraal richt ik me vooral op het Internet. Ik heb gebruik gemaakt van de volgende zoektermen: vuurkoraal, brandkoraal, millepora, cnideria, duikongevallen.

De gebruikte sites voor informatie worden genoemd in de literatuurlijst

op pagina 33.
Het tritureren is volgens de beschrijving van Hahnemann uitgevoerd. Hiervoor heb ik de “Organon der geneeskunst” van Hahnemann3 geraadpleegd, evenals zijn “De Chronische ziekten”4 en “The trituration handbook” van Hogeland & Schriebman.5

Hierna in het hoofdstuk “Trituratiemethode volgens Hahnemann” volgt een uitgebreide beschrijving van die methode. Ik beschrijf daar ook de noodzakelijke voorbereidingen en een verslag van de trituratiedag.

Om aan de benodigde middelen te komen voor de trituratiedag had ik een afspraak gemaakt met de heer Martin Dicke, directeur van de Hahnemann apotheek te Heiloo. Tot mijn verrassing kreeg ik een uitgebreide rondleiding in de apotheek waar het proces van tritureren en verdunnen dagelijks wordt uitgevoerd. Martin Dicke heeft mij tal van tips gegeven voor de praktische toepassing van de theorie van Hahnemann.
Welk beeld er naar voren komt tijdens een trituratieproving heb ik beschreven aan de hand van de informatie die ik kreeg van de zes vrijwilligers, die bereid waren de door mij georganiseerde trituratiedag actief mee te werken. In de weken volgende op de trituratiedag hebben wij zowel telefonisch als persoonlijk intensief contact onderhouden en aantekeningen gemaakt. Tijdens een bijeenkomst, zeven weken na de trituratiedag hebben wij de ervaringen gedurende die afgelopen zeven weken met elkaar gedeeld.
Voor de “vertaalslag” van de symptomen naar het repertorium heb ik gebruik gemaakt van het Archibel Radar Repertorium programma (versie 10.5.003) en dan met name het boek van F. Schroyens: Synthesis 5.0.16 Dit is een praktische keuze, omdat in dit boek zowel op Engelse als op Nederlandse omschrijvingen gezocht kan worden.
Verwijzingen naar de literatuurlijst geef ik aan met een cijfer, als volgt: 1

Verwijzingen naar de verklarende woordenlijst geef ik aan met een *.


Bijlagen III en IV bevatten de ruwe data (de opgesomde ervaringen van de provers), nog onbewerkt voor het beantwoorden van de deelvragen.

Trituratiemethode volgens Hahnemann
Voorbereiding
1. Het basismateriaal

Het Vuurkoraal heb ik zelf opgedoken in de Rode Zee in Egypte.

Op 17 augustus 2011 om 11:10 uur ten zuiden van Marsa Alam bij het duikerstentenkamp van Marsa Shagra.

De exacte vindplaats ligt op Breedtegraad 25.254322 (25°25'N) en op Lengtegraad 34.796913 (34°80'E). Het stuk lag op de bodem van de zee, ongeveer 15 meter diep op een door een zonnestraal gemarkeerde plek. Het had nog de originele kleur. Ik heb het stuk uit het water vandaan in de zon te drogen gelegd en later tussen handdoeken verpakt mee naar huis genomen. Daar heb ik het een jaar lang op een droge plek bewaard en laten rusten; tussen keukenpapier en op kamertemperatuur.

Een week voor de trituratiedag heb ik het stuk gefotografeerd (Afb. 1) en daarna met een hamer (het koraal in een stevige plastic zak) stukgeslagen (Afb. 2).Van het grover en fijner gruis heb ik porties van 0,1 gram afgewogen (afb. 3).

Afb. 1 Het stuk vuurkoraal waarmee we aan het werk gaan


Afb. 2 Het stukgeslagen vuurkoraal


Afb. 3 De zakjes met 0,1 gram vuurkoraal
2. De vijzels

De vijzels (mortier + stamper) zijn van wit porselein. De bodem van de kom en de kop van de stamper zijn gematteerd. Een dag voor de trituratiedatum heb ik de mortieren en stampers zorgvuldig schoongemaakt met gloeiend heet water (heter dan 80º C) en in de zon laten drogen. Bij een temperatuur boven de 80º C verdwijnt de homeopathische kracht van welk middel dan ook. (M.Dicke).

De vijzels kunnen dan ook na de bewerking met heet water als “schoon” worden beschouwd.

Porselein bevat aluminium en silicium. Tijdens het verwrijven is het onontkoombaar, dat ook moleculen aluminium en silicium worden meeverwreven. De invloed van dit materiaal mag echter als ver- waarloosbaar worden beschouwd. (M.Dicke)

Voor het schrapen worden nieuwe plastic lepels gebruikt.
3. De hulpstof

Als hulpstof bij het verwrijven is melksuiker gebruikt.

Per trituratieronde is 10 gram melksuiker nodig om tot de juiste verhouding te komen met 0,1 gram basismateriaal (1:100). De porties van 10 gram zijn reeds ter voorbereiding afgewogen.


Trituratiemethode
Hieronder volgt de letterlijk tekst van Hahnemann in zijn “De chronische ziekten” blz. 179 t/m 182.4
“Men neme dus 1 grein geneesmiddelsubstantie en doet dit eerst op ongeveer een derde van 100 grein melksuiker in een met natzand op de bodem matgeschuurde porseleinen wrijfkom.

Men roert geneesmiddelsubstantie en melksuiker een ogenblik met de porseleinen stamper door elkaar en verwrijft dan het mengsel met enige kracht gedurende 6 minuten. Vervolgens schraapt men dan 4 minuten lang het verwrevene van de bodem van de wrijfkom en van de (eveneens matgeschuurde) porseleinen stamper zodat het verwreven poeder gelijkmatig gemengd wordt. Men wrijft het bijeengeschraapte zonder toevoeging nog eens 6 minuten lang met dezelfde kracht.

Nu voegt men bij het weer 4 minuten lang netjes bijeen- en afgeschraapte poeder het volgende derde deel van de melksuiker, het wordt weer een ogenblik door elkaar geroerd, weer 6 minuten met dezelfde kracht verwreven, dan gedurende 4 minuten bijeengeschraapt, zonder toevoeging voor de tweede maal 6 minuten lang krachtig gewreven en weer 4 minuten lang netjes bijeengeschraapt.

Tenslotte wordt de derde portie melksuiker er doorheen geroerd en het hele mengsel opnieuw 6 minuten krachtig verwreven, 4 minuten bijeengeschraapt, voor de laatste keer 6 minuten gewreven en dan netjes bijeen geschraapt.

Daarmee hebben we een poeder verkregen dat in een stopfles wordt bewaard, geëtiketteerd met “Naam van de substantie C1”.

De stof is hierin 100-voudig gepotentieerd aanwezig.


Om de stof tot aan 10.000-voudig (C2) te potentiëren, wordt 1 grein van het op de zo-even omschreven manier bereide poeder (C1) gevoegd bij een derde part van 100 grein verse melksuiker, in de wrijfkom omgeroerd en dan wordt op dezelfde manier gehandeld, dus dat elk van zo’n derde part tweemaal 6 minuten krachtig verwreven wordt en na iedere 6 minuten wrijven 4 minuten bijeengeschraapt, eer het volgende derde part en (na net zo behandeld en bijeengeschraapt te zijn) eer het laatste part melksuiker erin geroerd en evenzo tweemaal 6 minuten verwreven wordt. Daarna wordt het bij elkaar geschraapt en in een stopfles gedaan, voorzien van het etiket “Naam van de substantie C2”.
Evenzo wordt met 1 grein van dit C2 geëtiketteerde poeder gehandeld om op C3 en dus tot een miljoenvoudige potentie verdund te brengen.
Het verwrijven moet met kracht geschieden, maar niet zo sterk dat het melksuikerpoeder teveel op de bodem van de wrijfkom zou gaan aanzetten; het moet binnen 4 minuten bij elkaar kunnen worden geschraapt.”
Op 18 augustus 2012 hebben wij het Vuurkoraal op deze wijze verwreven.

Echter op één detail zijn wij afgeweken van bovengenoemde methode: Hahnemann mat zijn hoeveelheden af in greinen in plaats van grammen.

1 grein is 62 milligram; 0,062 gram. Hoewel ik de tot duizendste grammen nauwkeurige weegschaal in de Hahnemann apotheek mocht gebruiken lukte het niet om 0,062 gram af te wegen van het Vuurkoraal. Omdat het hoofdzakelijk om de verhouding gaat tussen de basisstof en de hulpstof (M.Dicke) heb ik per vijzel 0,1 gram Vuurkoraal (basisstof) gebruikt en 10 gram melksuiker (hulpstof) in plaats van 1 grein Vuurkoraal in combinatie met 100 grein melksuiker.

Ons schema zag er dus als volgt uit:


Verdeel 10 gram melksuiker in 3 gelijke porties.

Doe de inhoud van het zakje (0,1 gram Vuurkoraal) in de mortier en


# Doe het eerste portie melksuiker in de mortier;

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen

Tweede portie van de melksuiker toevoegen;

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen

Derde portie van de melksuiker toevoegen;

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen

6 minuten wrijven, 4 minuten schrapen.
Dit is de eerste ronde van de trituratie. Schraap de kom leeg en bewaar de inhoud in een envelop met daarop geschreven: “Vuurkoraal C1”.
Voor de tweede ronde verdelen we weer 10 gram verse melksuiker in

3 gelijke porties. Met het nog aanhangende deel (restant in de kom en aan de stamper) van de vorige ronde herhalen we de stappen van de eerste ronde vanaf #.

De verkregen substantie doen we in een envelop met: “Vuurkoraal C2”.
Voor de derde ronde verdelen we weer 10 gram verse melksuiker in

3 gelijke porties en gaan op dezelfde manier te werk als in de tweede ronde, dus zonder toevoeging van nieuwe basisstof en met het herhalen van de stappen van de eerste ronde vanaf #.

De aldus verkregen substantie noemen we “Vuurkoraal C3”.5


Verslag van de trituratiedag
Op zaterdag 18 augustus, de warmste dag sinds jaren in Nederland, waren om half tien ’s morgens de zes vrijwilligers op mijn adres bijeengekomen.

Onder het genot van een kopje thee of koffie hebben we even kennis met elkaar gemaakt en samen het programma van de dag doorgelopen. Eén vrouw gaf aan dat zij om 11:00 uur even weg moest, maar daarna weer snel terug zou komen. Eén man meldde dat hij zou kunnen worden opgeroepen voor het werk (storingsdienst), maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Iedereen gaf aan zich fit te voelen. Een beetje gespannen allemaal, maar vol vertrouwen en met goede moed.

De kamer waar het tritureren plaatsvond was schoon en stofvrij.

De tafels en vensterbanken waren grondig afgenomen en de ramen gesloten. Twee aan elkaar geschoven tafels met daaromheen zeven stoelen was onze werkplek. Op een derde tafel stond alles klaar wat we nodig zouden hebben (vijzels, zakjes vuurkoraal, vooraf afgewogen porties melksuiker, enz.). De deur naar een ander vertrek stond open.

In dat andere vertrek draaide de airconditioning, zodat we zonder de nadelen ervan (geblaas of koude luchtstroom) toch de temperatuur in ons vertrek nog acceptabel konden houden.

In totaal zaten we met zeven personen rond één grote tafel. We werkten met vijf stel vijzels en er was voldoende schrijfmateriaal. Men kon naar eigen wens afwisselen om af en toe even “uit te rusten” van het vijzelen en schrapen. Alle vijf de vijzels zijn de hele dag in beweging gebleven.

Men schreef zelf onder het verwrijven door, maar vaak ook werden de opmerkingen en observaties genoteerd door degenen, die even geen vijzel in de hand hadden.


We begonnen met een korte introductie over het materiaal en een uitleg over de hygiëne (herhaling; zie bijlage II) en de manier van verwrijven, schrapen en verzamelen van het resultaat.

Voor de eerste ronde hebben we onder leiding van de therapeut onder ons nog even kort een moment voor onszelf genomen om onze geest open te stellen voor de energie van het Vuurkoraal.

Om even na 10:00 uur zijn we van start gegaan met de eerste ronde.

Voor de lunch hebben we de C1 en de C2 verwreven en na de lunch de C3. Tussen de rondes door was er kort de tijd en ruimte om met elkaar ervaringen uit te wisselen, maar dat gebeurde eigenlijk ook al tijdens het verwrijven.

De sfeer gedurende de dag was wisselend. Soms ernstig, soms lacherig, steeds open naar elkaar en respectvol naar het middel, soms stil en soms hilarisch. Hoewel de meesten elkaar vooraf niet kenden was iedereen opvallend openhartig. Bij het uitwerken van de notities merkte ik dat er toch ook wel irritatie is geweest onder elkaar, maar deze is in de meeste gevallen niet hardop uitgesproken, alleen opgeschreven.

Ongeveer om 15:00 uur waren we klaar met de C3 trituratie. Daarna hebben we een gesloten kring gevormd door de hand vast te houden van degene die naast je zat en gezamenlijk een woord van dank naar elkaar en naar “de geest van het Vuurkoraal” uitgesproken.


In bijlage II worden alle ervaringen en observaties in chronologische volgorde genoemd.

Wat is er bekend over Vuurkoraal in de natuur?


Afb. 4 Vuurkoraal in de Rode Zee (foto: Divequeen, freewebs.com)
Vuurkoraal (Millepora) is een geslacht van neteldieren (Cnidaria) uit de klasse Hydrozoa, orde Capitata, familie Milleporidae.13
Het geslacht Cnidaria is onderverdeeld in vier hoofdklassen2:
CNIDARIA
ANTHOZOA CUBOZOA HYDROZOA SCYPHOZOA

Rood Koraal Dooskwal Portugees Oorlogsschip Medusa

Grote gr. Zeeanemoon Vuurkoraal

Haddon’s Zeeanemoon


Vuurkoralen komen voor in de Rode Zee, Indische Oceaan en Stille Oceaan en tropische delen van de westelijke Atlantische Oceaan en de Caribische Zee. Ze leven net als de steenkoralen in symbiose met kleine algen, en komen daarom vooral voor in de bovenste lagen van de koraalriffen; tot zo’n 20 meter diepte.

Wereldwijd zijn er meer dan 48 verschillende soorten Vuurkoraal te vinden, maar door de vele variaties in vorm en kleur als gevolg van verschillende lichtintensiteiten, waterbeweging en andere omgevings-factoren is het niet precies bekend hoeveel afzonderlijke soorten er eigenlijk bestaan. Alle Vuurkoralen behoren echter tot het geslacht Millepora, die uit kalkhoudende Hydrozoa bestaat.12
Het in de Rode Zee gevonden soort is Millepora Dichotoma.

Anders dan de naam doet vermoeden is Vuurkoraal geen echt koraal. Vuurkoralen vertonen uiterlijke overeenkomst met echte koralen, omdat zij ook een uitwendig kalkskelet vormen. Maar het feit dat zij tot de klasse der Hydrozoa (Hydroïdpoliepen) behoren maakt ze meer familie van de kwal dan van de koralen. Tot dezelfde klasse behoort de Physalia Pelagica, beter bekend als Portugees Oorlogsschip; een kolonie van vier typen poliepen die er uitziet als een enorme kwal.2


Neteldieren zijn carnivoren. Zij hebben tentakels om hun prooi te vangen en naar de mond te brengen.

Op de tentakels zitten gespecialiseerde cellen, genaamd cnidocytes. Deze cellen worden geactiveerd door contact of chemische detectie van een prooi. Uit een cnidocyte schiet een opgerolde draad, nematocyst, die de prooi steekt, verlamt en verstrikt.

De belangrijkste acties van de verschillende soorten nematocyst zijn:

zweepslagen, verstrikken, verpakken, vasthouden door kleverigheid en doordringen met giftige weerhaken.

De netelcellen van Vuurkoraal zijn erg sterk. Bij contact met de huid wordt een in water oplosbaar eiwithoudend gif geïnjecteerd dat wordt uitgescheiden door de nematocysten aan het uiteinde van de tentakels.

De steken kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, brandend en jeukend zoals bij een kwallenbeet, maar behalve in gevallen dat ze vergezeld zijn van een allergische reactie, zijn de steken van Vuurkoralen zelden gevaarlijk.12


Het beste is om na contact met Vuurkoraal de aangedane huid gedurende 30 tot 90 minuten onder te dompelen in heet water.

Een temperatuur tot 45 graden Celsius wordt door de meeste mensen nog wel verdragen en is voldoende om het eiwit te doen stollen, zodat het gif onwerkzaam wordt. Daarna de huid goed spoelen met huishoud-azijn om de eventueel achtergebleven restanten van tentakels te verwijderen. Beslist niet wrijven, omdat daardoor de cellen juist dieper in de huid gewreven kunnen worden.

De reguliere behandeling bestaat er doorgaans uit om gedurende 2 tot 3 weken een sterke hormoonzalf zoals Dermovate* op de aangedane huid aan te brengen.11

Welke mentale symptomen vertoont Vuurkoraal tijdens de trituratieproving?
Sommige provers noemden een bepaald symptoom meer dan eenmaal.

Tijdens een homeopathisch consult zijn we gewend, dat zo’n symptoom dan ook zwaarder weegt.



Daarom heb ik achter de symptomen tussen haakjes gezet hoeveel maal dat symptoom in totaal genoemd is (bij meer dan 1 keer).
  1   2   3   4


Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©atelim.com 2016
rəhbərliyinə müraciət