Turkish economic association international conference on economics
|
|  Yüklə 1.42 Mb.
|
1 Eylül, Çarşamba Wednesday, September 1 Contributed Session 9- Gobal Financial Crisis: Country Cases Workshop 7 The Relationship Between Advertisement Expenses And Total Sales During The Big Recession TAŞAR, İzzet (Inonu University) KALAYCI, İrfan (Inonu University)
Recent economic structure mostly depends on consumption, and the most important instrument that producers are using for encouraging consumers to spend more than they need is advertisement. Advertisement market has an upward trend in the last quarter century in liberal economies. Especially the firms that are in a market such as advertisement elasticity is high; are increasing their advertisement expenses rapidly by the effect of competition. In addition to brand advertisement expenses in order to increase the market share, there is also another type of advertisement that aims to enlarge the market. (Milk, Mineral Water ads.)We know that the global crises that is named “big recession” by IMF first resulted a sharp decrease in total demand, and a sharp drop on capacity utilization rate, finally enormous unemployment rates. The sharp decrease in total demand is not anything different from the real equilibrium in the consumptions. It is obvious that the market conditions forces the individual consumption to an upper level by its instruments. The most important instrument is Advertisement. Paco Underhill; an environmental psychologist says: \"If we went into shops only when we needed to buy something, and if once in there we bought only what we needed, the economy would collapse, boom.\" During the recession period even it is not a long period, consumers behave just like Mr. Underhill summarizes. Upon these hypotheses; the firms that have factitious markets or factitious sales depending on different advertisement techniques are most affected in the recession period. In our study, we will investigate the firms’ advertisement expenses in the previous period of recession and in that parallel we will make a comparison of the sales before and after the recession. We will use 20 companies that are listed in Istanbul Stock Exchange Market as a sample for our research. We will try show the correlation between the adv. Expenses and sales and try to find an answer if it is worse or better to make advertisement expenses in the previous period of such a recession. JEL codes: D21, C01
IWAI, Katsuhito (University of Tokyo; Science Council of Japan) In spite of ever-expanding financial markets and ever-advancing communication networks, there still remains a wide difference in corporate structures and corporate governance among advanced capitalistic economies, especially between America and Japan. American corporations tend to view the returns to shareholders as their sole objective, while Japanese corporations place more emphasis on the survival and growth of their organization as a going concern. The first purpose of this talk is to show how the legal personality of “corporation” is capable of generating these seemingly contradictory corporate models within the same legal framework of private property system. The second purpose of this talk is to suggest that, despite the growing pervasiveness of the shareholder-orientated corporate model, the organization-orientated model may offer a viable alternative in an age of post-industrialization where the major source of corporate profits is shifting from physical assets (which the shareholders’ money can buy) to organization-specific human assets (which it cannot).
KULA, Erhun (Bahçeşehir University) erhun.kula@bahcesehir.edu.tr This paper focuses on both the measurement of regional welfare weights and their application in the allocation of regional funds in the EU looking at the less well of countries. The application of distributional welfare weights in the appraisal of development projects is emphasized in the guidance provided by the European Commission (EC). Application of such weights in a regional context is an important consideration given that the EC has provided a large budget of over €300bn to finance investment projects in the European Union over the period 2007-2013. The main beneficiaries of these funds are the 12 less well off new member states some of whom have suffered considerably during the latest economic crisis. Living standards in the new member states, based on GDP, exhibit substantial regional variation, and thus it is of interest to explore the potential funding allocation impact resulting from the application of regional welfare weights in the social appraisal of investment projects in the EU-12 region. This paper develops a suitable model for the application of regional welfare weights in cost benefit analysis and then applies it to a number of new EU member states and one negotiating country, Turkey. JEL codes: D60, H24
ÖZER, Buğra (Celal Bayar University) KARAKAYALI, Hüseyin (Celal Bayar University) ÖZÇALIK, Melih (Celal Bayar University) bugraozer@gmail.com The health care reform has been on the agenda of global public service delivery restructuring for more than a matter of approximately three decades. In the heart of the debates concerning retrenchment programs for the health care sector, lay the dynamics of medicare spending. In such regard, the winds of reform were more of a global nature attracting the attention of a wide spectrum of researchers and policy makers in terms of what really affects the health care spending in national and international economies. Given such a perspective, this study shall shed light on what factors affect national health care spending within the G7 countries in which heated and prolonged debates of health care sector have occupied the top place on nations\' socio-economic agendas. Yet, global policy makers, for such a long time, have lacked the means to plan health care reforms, thereby contributing to the efficient location of resources and assessing the impact of reforms via analyses of health care expenditures via a careful analysis of health care spending, health care indicators and GDP. In realizing the given task, the proposed work shall carry out an in depth panel analysis of G7 countries with a careful analysis of health care spending determinants including the dynamic relation ship between different demographic social, demographic and health indicators. Whist determing different components of health care spending with panel data econometric tools, the study will also attempt to determine the income elasticity coupled with their relationality with other related indicators. EL codes: I11, C53
TAŞDEMİR, Murat (Eskişehir Osmangazi University) murad245@gmail.com The rate of the public sector employment in developing as well as developed countries changes from 12% to 32% of total employment, with observable increase in recent years. Apart from the business cycle implications of such sizeable public employment, important labor market distortions may arise from the employment policies in the public sector. Empirical studies indicate significant differences in the wage structures of the private and public sectors (see Tansel 2005 for Turkey and Bender (1998) for a survey of this literature). These differences may be in the form wages as well as other rewards such as employment protection and shorter work times as in the case of many public jobs. Moreover, the differences in wages appear to be asymmetrical along the education levels and the regional characteristics of the labor markets (Lucifera and Meurs, 2006). One of the empirical facts about the public employment is that the people with higher level of education have the high probability of being employed in the public sector (Tansel 2005; Blank, 1985). This paper analyses the effects of differences in wage structures between public and private workers on the employment choice of college graduates and the skill distribution in both sectors. Towards this end, I attempt to model the employment choice of college graduates with different skill levels between the private and the public sector. Specifically, I argue that the informational asymmetries coupled with differences in wage structures in the two sectors can create not only the crowding-out effect of public employment on the employment level as in Algan et al. (2002) but distortions on the skill distributions and wages between the two sectors. I make special assumptions about the public employment procedures as observed in Turkey. JEL codes: D82, J24
A contemporary practise of creating the cash money by the Central Banks is in opposition to the first fundamental law of the Nature that capital and energy cannot arise by fiat; hence stems a conclusion that activities of these institutions are a source of the financial instability and crises. What is worse, economies do not benefit from a phenomenon of human labour self financing. At present the compensation paid in the public sector comes from the tax funds. It defectively influences economies changing them to scarcity engines. Consequently growing budget deficits disturb all monetary economies. This is an question of incorrect theory of money. In the reshaped economic system the Central Bank directly transfers salaries to bank accounts of the public sector employees. The budgets can be balanced and the deficits no longer grow. The level of the public sector compensations is limited by ratio of the labour productivity. JEL codes: A10, E58
BEKTAŞOĞLU, Yunus (Marmara University) sahanfatih42@gmail.com This study aims to investigate the long run relationship between budget deficit and inflation. Recent global crisis compelled the world economies to raise their public expenditures to maintain their economic situation, resulting in budget deficit problem. These deficit positions of the economies have come up with high inflation expectations, which exacerbated recovery process from crisis. Thus, the presence of the budget deficit and inflation relation has a crucial role for the future expectations.From this point of view, the existence of such a relationship is examined for Turkey and seventeen European countries, including , Austria, Belgium, Czech Republic, Denmark, England, France, Germany, Greece, Hungary, Italy, Norway, Netherlands,Poland, Slovakia, Spain, Sweden and Switzerland for the period 1990-2009 quarterly by employing panel co integration approach. Firstly, LLC test , IPS test and Hadri test are applied to test the existence of unit roots among series. After testing the presence of unit root, the cointegration tests, namely Pedroni, Larsson et.al., Westerlund and Edgerton are conducted. The outcome of our empirical model points out the fact that there is no standardized long-run relationship between the two data sets. Nevertheless, whether there is cointegration among the series alters through the countries, depending on the strength of the economies’ structures. The paper is finished by giving a couple of future prospects for developed and developing countries for the post crisis era. JEL codes: H62, E31
Government debt risk is related to the capacity to pay debt obligations back. In general, government debt risk is related to both debt and fiscal sustainability coupled with institutional and macroeconomic policies’ credibility. In this study we construct an alternative indicator –the ratio of interest payment and revenues out of compulsory expenditure -based on both debt and fiscal sustainability. The indicator incorporates the compulsory portion of the government expenditure which has not been explored in the literature. The underlying idea is that numerator is a proxy for debt sustainability and addresses debt structure in terms of currency and maturity, whereas the denominator is a proxy for quality of fiscal policy. Apart from the roles of other factors, such as inflation, growth and their volatilities, the indicator suggests that the government faces less risk if the interest payment over tax revenues minus obligatory expenditure is less than one in every state of nature. We test this hypothesis by using panel data estimation techniques and check whether the alternative indicator is economically and statistically valid or not. Essentially we compare the risk component of the long term interest rate with the risk magnitude implied by the alternative indicator. We conclude that our risk measure performs as successfully as the interest payment over tax revenue measure, which is widely used as a risk measure in the literature. JEL codes: C23, E43
BELET, Nuran H. (Gazi Üniversitesi) HINCAL, Tangül (TCMB; Ankara Üniversitesi) nbelet@gmail.com Ekonomide tüketici davranışları, hem karar alıcılar hem de ekonomik görünüme ilişkin tahminler ile ilgilenenler için oldukça önemli bir yere sahiptir. Tüketici güvenindeki eğilimler ekonomik birimlerin algısı ile ekonomik görünümün karşılıklı etkileşimi nedeniyle mevcut durumun değerlendirilmesi ve karar alıcıların durumlarını yeniden gözden geçirmesinde değerlendirilmektedir. Güven endeksleri ile tüketicilerin iktisadi davranışlarının ve beklentilerinin değerlendirilmesi için, genel ekonomik duruma, iş bulma olanaklarına, piyasalardaki gelişmelere ve kişisel mali durumlarına ilişkin eğilimlerinin ve beklentilerinin öğrenilmesi, yakın gelecekte yapmayı planladıkları yatırım veya harcama eğilimlerinin saptanması amaçlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı; ülkemizde yaşanan 2001 ve 2008 yılları ekonomik krizlerini güven endeksleri bağlamında ele almak ve bu endekslerin ekonomik görünümü ve söz konusu krizleri algılamadaki yönlendiriciliğini değerlendirmektir. Milli gelir rakamları ile ifade edildiğinde, küresel düzeyde 2007 yılı sonuna doğru başlayan ve etkileri Türkiye’de de hissedilen küresel krizin büyüme üzerindeki daraltıcı rolü reel sektör için 2001 Krizi’nden daha derin olmuştur. Gerek ihracattaki, gerek kredi kanallarındaki daralmayla birlikte tüm sektörlerde üretim ve istihdam kayıpları yaşanmıştır. Oysa her iki dönem için güven endekslerinin seyrinin karşılaştırılması yapıldığında endeks değerlerinin bu daralma farkını tam olarak yansıtmadığı görülmektedir. Üstelik, iktisadi yazında güven endekslerinin ekonomik aktiviteyi öncülediğine dair görüşler mevcuttur. Bu durumda her iki krizin ülkemizde algılanışının ve bunun güven endekslerine yansımalarının farklı olduğu sonucu ortaya çıkmaktadır. Bu algı farklılığının nedenleri olarak yaşanan krizlerin medya yansımalarının farklılığı ve ekonomideki karar alıcı kurumların uyguladıkları iletişim stratejilerinin farklılığı ilk akla gelenlerdir. Bu iki unsurun “krizin algılanması” ve “tüketici güven endekslerine yansıması”nın değerlendirilmesi amacıyla; 2001 ve 2008 krizleriyle ile ilgili karşılaştırmalı iktisadi analiz yapılacaktır. Arkasından söz konusu dönemlerde kriz algısındaki farklılığı göstermek için kriz haberlerinin medyada yer alma sıklığı ve ilgili tarafların algılarını yönlendirmesine etkisi seçilen medya araçları ve güven endeksleri üzerinden “içerik ve söylem analizi” yapılarak ortaya konmaya çalışılacaktır. Çalışma sonucunda, etkileri 2008 Krizine göre daha zayıf olan 2001 Krizinin medya ve araçlarının yönlendirmesi neticesinde daha kuvvetli algılandığının saptanması beklenmektedir. Bu durumun güven endekslerinin yönlendiriciliği bakımından değerlendirilmesi yapılacaktır. JEL kodları: D83, G01 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Seçilmiş Oturum 12- Küresel Kriz Analizleri I Workshop 5 Finansal Kriz Süresince Alınan Önlemlerin Ülke Risklilik Düzeyine olan Etkilerinin Bilanço Yaklaşımı Çerçevesinde Değerlendirilmesi ÇAŞKURLU, Eren (Gazi Üniversitesi) DAĞLAROĞLU, Tolga (Gazi Üniversitesi) tdaglaroglu@gazi.edu.tr 1930’lardan beri yaşanan dünyanın en ciddi ekonomik krizine hükümetlerin vermiş olduğu tepkiler mali dengenin bozulmasına, hükümetlerin yükümlülüğünün artmasına ve merkez bankalarının bilançolarının artmasına neden olmuş ve kamu sektöründe gelecekte gerçekleşmesi beklenen kayıpların artmasına neden olmuştur. Aynı zamanda finansal krizin etkisiyle birçok ülkede kredi koşullarının sıkılaşmasına ve tüketici güveninde meydana gelen azalma sonucunda talebin azalmasına bağlı olarak şirketler kesiminde iflasların ortaya çıkmasına yol açmıştır. Hem finansal sektörde hem de şirketler kesiminde bu kırılganlıkları azaltmak için alınan önlemlerin bütçe açığına olan etkisi sınırlı olsa da bilanço dışı koşula bağlı yükümlülüklerin özellikle de hükümetlerin vermiş olduğu garantiler nedeniyle artması ülkenin risklilik profilini olumsuz etkilemektedir. Özellikle hükümetler (veya özel sektör) büyük miktarda kısa vadeli döviz cinsinden yükümlüklere sahipse bu durum ülkenin hem geri ödemede daha yüksek bir maliyete katlanmasına ve genel olarak ülkenin risklilik derecesinin artmasına ve kimi zaman ise ülkenin borçlarını ödeyememesine (default) neden olabilmektedir. Örneğin faiz oranlarında, döviz kurlarında veya risk iştahında ortaya çıkan bir değişme sektörün pasifine kıyasla aktif değerinde bir bozulmaya yol açmakta bu da sektörün (şirketin) net değerinde bir azalmaya yol açmaktadır. Net değerin negatife dönmesi ise sektörü iflas noktasına getirmekte bu durum bilançolar arasında riskin transfer edilmesine neden olmakta ve yaygın iflaslar görülebilmektedir. Risk transferi şirketler kesiminden bir diğer ifade ile “tabandan” bankacılık sektörüne ve sonunda ülkenin bilanço yapısına yansımakta yani “tavana” çıkmakta ve ekonominin bütününü etkileyen finansal krize neden olmaktadır. Literatürde bu risk değerlendirmesine “makro finansal” risk veya “şarta bağlı yükümlülük (Contingent Claims Approach, CCA)” veya kısaca bilanço yaklaşımı denilmektedir (Gapen et al., 2004 ve 2005; Keller et al., 2007). Devletlerin karşı karşıya kaldığı risklerin bütününe mali risk (fiscal risk) adı verilmektedir. Mali risklerin bütünü devlet açısından borcun sürdürülebilirliğini olumsuz yönde etkileyerek uzun vadede borç sarmalı ve faiz oranlarının artışına bağlı olarak yıkıcı etkiler yaratmaktadır. Mali risklerin devlet açısından en belirsiz ve yıkıcı etkiye sahip olanı gizli koşullu yükümlülük (implicit contingent liability) şeklinde ortaya çıkanlarıdır. Gizli koşullu yükümlülük yaratan durumlardan biri de banka ve şirket bilançolarında meydana gelen olumsuzluklardır. Gizli koşullu yükümlülüklerle mücadelede kullanılan etkin yöntemlerden biri bunları açık (explicit) hale getirmektir. CCA yaklaşımı bunu mümkün hale getirmektedir. Geleneksel olarak makroekonomik kırılganlıkları ortaya koyan göstergelerin ve muhasebe tabanlı ölçütlerin geleceğe dönük olarak kırılganlıkları haber vermede başarısız olması nedeniyle CCA yaklaşımı finansal kırılganlıkları geleceğe dönük ortaya koyan piyasa odaklı göstergeler seti olarak sistemik riskin anlaşılmasına ve böylece ülke riskinin ölçülmesinde bir barometre görevi görmektedir. Bu çalışmada kriz süresince Avrupa ekonomilerinde finansal sektöre yönelik olarak alınan önlemlerin ülkelerin risklilik düzeyinde meydana getirmiş olduğu değişmeler CCA yaklaşımı çerçevesinde araştırılacaktır. JEL kodları: G21, H63 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Seçilmiş Oturum 12- Küresel Kriz Analizleri I Workshop 5 RMD Modellerinin Küresel Kriz Dönemindeki Performansları ERDAL, Özkan (Türkiye Kalkınma Bankası) EKİNCİ, Aykut (Türkiye Kalkınma Bankası)
2007 yılında mortgage kredilerinde yaşanan soruna bağlı olarak ABD emlak piyasasında başlayıp, 2008 yılının Eylül ayında aralarında Lehman Brothers’ın da bulunduğu bazı büyük mali kuruluşların iflası ile derinleşerek dünyaya yayılan küresel kriz ile birlikte risk kavramı ve risk ölçüm modelleri yeniden ön plana çıkmıştır. Çalışmada, Riske Maruz Değer (RMD) modellerinin küresel kriz dönemindeki performansları kur riski perspektifinden analiz edilmiştir. Kur riski ölçümünde non-parametrik yöntemlerden klasik, filtreli ve ağırlıklı tarihsel simülasyon ve monte carlo simülasyon modelleri ve parametrik yöntem (Varyans-Kovaryans) dikkate alınmıştır. Volatilite modellemesinde hareketli ortalama, üssel ağırlıklandırılmış hareketli ortalama ve GARCH teknikleri kullanılmıştır. Çalışmada portföy verisi olarak Türk Bankacılık Sistemi net döviz pozisyonu dikkate alınmış ve oluşturulan modeller ile geriye dönük test uygulanmıştır. Sonuç bölümünde model sonuçlarının tahmin kabiliyetleri karşılaştırılarak en uygun model belirlenmeye çalışılmıştır. JEL kodları: G32, G01
ÇAĞLAYAN, Ebru (Marmara University) ASTAR, Melek (Marmara University)
Taylor Rule exhibits how a central bank should systematically arrange the interest rates as a policy instrument within its macroeconomic activities and during the development of inflation. The Rule systemizes the reaction of the monetary policy against undesirable trends that may occur during inflation or economic conjuncture by using money market short term interest rate as a monetary policy instrument, and thus it enables the behaviour of monetary authorities to be foreknown. Taylor Rule examines the sensitivity of the real interest rates of the central banks against inflation and production gap between the real interest rate set by central banks, inflation rate targeted with real inflation and actual national income and potential national income. The objective of this paper is to examine whether the Taylor rule is valid in developing countries. The paper also reviews the exchange rate with a focus on the determination and persistence in the context of Taylor rule model in the developing countries to see whether including the exchange rate in the model may provide some conveniences. Multinomial Probit Model was used in the estimations in order to obtain information on not only the applicability of the rule, but also regarding the direction and magnitude of the changes in interest rates. The findings obtained in consequence of the study show that the Taylor rule is applicable guide for countries adopting inflation targeting. Determining the applicability of this rule will make the data obtained from inflation and production helpful in determining the direction of the changes that will occur in the interest rates. JEL codes: E58, E52
HEINRICHS, Katrin (Fernuniversität Hagen, VWL - Makroökonomik) katrin.heinrichs@fernuni-hagen.de The basic New Keynesian model is modified to analyse the impact of non-zero trend inflation on the behaviour of the model. An otherwise standard model is completed by the Phillips curve (BakhshiKhanBurriel-LlombartEtAl2007) derived for non-zero trend inflation. Three different forms of state-dependent pricing and three different versions of the Taylor rule are investigated. The central points of the analysis are the determinacy of the model in dependence on Taylor rule parameters and how different forms of state-dependent price setting influence determinacy and the reaction of the model in general. Some results from the literature are confirmed: The range of determinate solutions shrinks with increasing trend inflation. However, this might be counterbalanced by state-dependent pricing and other model modifications (strategic substitutability) to a degree. JEL codes: E52, E31
ONGAN, Meltem Gülenay (Central Bank of Turkey) ÖZEL, Özgür (Central Bank of Turkey)
A proper understanding of the term structure of interest rates is conditional on the fact of seperating expected future interest rates from the unobservable term premium that exists in the bond market. In recent years, especially with the academic agreement that the unobservable term premium is time-varying, modelling it became a rather signi…cant part of economic literature. Therefore, our study will follow an approach to investigate the relevance of the Expectations Hypothesis to short-term interest rates of Turkey. In particular, Kalman filter is employed to extract unobserved forward premia from excess forward returns (forward rates minus future realized spot rates) under an identifying assumption of rational expectations. Then, if the estimated forward premia vary significantly over time, one can reject the Expectations Hypothesis. In this respect, unobserved forward premium will be modelled using the specifications that can be labelled as ’constant’, ’stationary’, ’non-stationary’, ’stationary/GARCH’ and ’stationary/regime switching’. After, modelling the forward premium within the framework of 5 models offered above, we will try to explain the movements of forward premia using some macroeconomic fundamentals. Our first results show that the Expectations Hypothesis is rejected for the Turkish term structure of interest rates. JEL codes: E43, G21
MIZRAK, Nihal Yıldırım (Anadolu University) nmyildirim@anadolu.edu.tr The aim of my paper is to investigate the liberalization of trade in services is beneficial for the international trade in goods in Turkey and to investigate which service sectors are more important for the trade in goods both at the national and international level. I focus on analyzing particularly the relationship between the trade in transportation and communication services if the impact of these sectors on trade in goods. I also investigate which industries of goods are likely to benefit from the liberalization of trade in services. It is important to underline that the international trade in goods requires inputs from several services sub-sectors such as finance, transportation, and communication in order to complete and facilitate international transactions. For the empirical investigation, I use the categories under the 2-digit ISTC classification. Thereafter we’ll conclude with a list of policy suggestions for the improvement of international trade in Turkey. So in this paper, I’ll construct a model to measure empirically to what extent international trade in goods depends on the provision of services. To do this, I’ll seek first of all, to estimate the effect of international trade in services on international trade in goods. I’ll employ the conventional gravity model for bilateral trade flows. My sample consists of some members of European Union, the United States, Canada and Turkey, and covers the period 1999-2009. The modes of supply of services are defined also in terms of GATS, the first multilateral trade agreement on services, entered into force in January 1995 will be in consideration in the model. JEL codes: F41, E65
SEYREK, İsmail (Hitit University) MIZIRAK, Zekeriya (Selçuk University)
The world economic system has been in a continuous change since the late 1970s. With the end of the cold war a new economic system the so-called globalization has started all over the world. Alhtough it has various aspects, the globalization has a deep impact on the world economy in terms of production and finance. Both financial and production structures of the world economy have been chainging since then. As the world economies are getting integrated to each other the shares of trade and financial flows to the total world income or production have been increasing compared to the post war period. Commodities and financial services have been traded all over the world with the continuing relaxation of national boundaries for three decades. Although it has been seen that various crises in the last two decades put some drawbacks on the process of financial globalization and globalization in general, the last crisis seems to affect significantly that the economic and financial structures of the world economy are most likely to change dramatically. Due to the last crisis it seems that various countries will face some sorts of financial difficulties in foreign debt services and in getting external savings in order to finance their economic activities. On the trade side the directions of commodity trade among various economies will be changed because the USA government decided to increase export and decrease trade deficits in order to decrease the high rate of unemployment. Lastly in terms of foreign direct invesment general shake up of the world economy seems to lead displacements of production at significant level and the flows of capital from Europe to less developed countries. This paper has two aims: The first one is to detect the effects of the last crisis on the globalization in terms of finance, trade and foreign direct investment in the world economy. The other one is to picture the global trends in order to drive a new economic policy strategy for the Turkish economy. As a technical approach the paper will use panel data econometric methods in order to uncover the interactions among world economies. The paper is organized as the followings: The first main section will present current situation in the world economy in a discriptive way. The second main section sets up an econometric model in order to measure effects of the crisis on the world economies. The next one will model a world economy in order to show likely results of various senarious in the coming periods. The last main section before concluding will handle the policy suggestions in adjusting the new structure of the world economy. JEL codes: F41, F47
YILDIRIM, Erhan (Çukurova University) LOPCU, Kenan (Çukurova University) ÇAKMAKLI, Selim (Çukurova University) klopcu@cu.edu.tr A new consensus in macroeconomics called the New Neo-Classical Synthesis or New Keynesian Macroeconomic Model (NKMM) emerged at the end of the 1990s.The main characteristics of this consensus are formed by the synthesis of the New Classical, Real Business Cycle and New Keynesian approaches. Although The New Keynesian Macro Economic Model is based on a general equilibrium model, it can typically be reduced to a three equation system, consisting of an aggregate supply equation (Phillips curve), an aggregate demand equation and a monetary policy rule. The basic model assumes a closed economy. However, for a small open economy, such as Turkey, whose growth is largely affected by international capital flows, the standard NKMM’s ability to fully account for economic dynamics is limited. There are numerous attempts to extend and estimate the NKMM for the open economy case. There are also various studies estimating the individual equations of the basic NKMM, and one study estimating the basic NKMM as a system for Turkey. But to the best of the authors’ knowledge, to date, a study of the open economy NKMM as a system for Turkey does not exist. In this paper, we attempt to extend the NKMM to a small open economy case by adding equations that would capture the exchange rate movements and the capital flow dynamics. Our initial investigation indicates that the open economy NKMM for Turkey can provide a framework to explain behavior of the Central Bank of the Republic of Turkey and capture the dynamics of the Turkish economy for the post financial liberalization era. JEL codes: F41, E52
KÖK, Recep (Dokuz Eylül Universitesi) İSPİR, Serdar (Pamukkale Üniversitesi) ARI, Aydın (Dokuz Eylül Üniversitesi) sispir@pau.edu.tr İktisadi büyüme modelleri genelinde, büyümenin temel belirleyicileri, işgücü, sermaye stoku ve teknolojidir. Bilimsel bilgi birikimi ve her bir dönemde ortaya çıkan fikirler yumağı ile temsil edilen teknoloji, üretim sürecinde girdilerin optimal çıktıya dönüşme sürecinin en temel unsuru ve en yaratıcı üretim gücüdür. Girdilerin niceliksel ve niteliksel yönü verimlilik artışı ile ilişkilendirildiğinde tıpkı içine doğduğumuz doğal kaynaklar, emek-nesne (süje-obje) ilişkisinden meydana getirilmiş birikmiş emek olarak kullanılan ve üretilmiş üretim aracı olan sermaye gibi teknolojiyi de insanlığın ortak malı olarak değerlendirmek gerekir. Zira ortaya çıkan her yeni bilimsel bilgi ve bunu takip eden teknolojik gelişme, kendinden önceki bilgi birikiminin hatta kadim medeniyetlerin üzerinden şekillenmektedir. Buradan hareketle, sermayece zengin ve teknoloji üretme gücüne sahip ülkelerin üretimden aldıkları payın içinde geçmiş insanlık tecrübesinin payının da bulunduğunu söylemek mümkündür. Çalışmanın temel amacı, uluslararası zenginlik ve yoksulluk argümanlarını incelemek; insanlığın birikimini (tatmin edici refah düzeyini) insanlığa aktaran kurumsal mekanizmaların gerekliliğini tartışmak ve haklılaştırılmış evrensel bir bölüşüm parametresi elde etmenin önemini ortaya koymaktır. Bu doğrultuda, “doğal faktörler doğal paylarını alırlar” ilkesinden hareketle, iktisadi büyümeyi açıklayan küresel bir modelin bölüşümü de açıklayacağı savı öne sürülmektedir. Bu bağlamda, beşeri sermayenin (bilgi birikimi veya teknolojinin) üretim sürecine katkılarını dikkate alan büyüme modellerinin dünya ölçeğinde tahmin edilerek, ülkelerin tahmini ve fiili üretim miktarları arasındaki farkın düzeltilmesi gerekliliği, dünya ölçeğinde bir bölüşüm süreci olarak tarafımızca kurgulanmaktadır. Bu kurgu üzerinden, beşeri sermayeye atıf, ekonometrik anlamda uygulanabilirlik veri kısıtları dikkate alınarak Solow ve Barro modelleri referans alınarak alternatif büyüme modelleri tahmin edilmiş ve evrensel bir bölüşüm parametresi elde edilmeye çalışılmıştır. Ulaşılan bulgular itibariyle çalışmada, insanlığın kalıcı sosyal barışının bu tür modellemelerin ve refah aktarma mekanizmaların (uluslararası kurum) gerekliliğini zorunlu kıldığı öne sürülmekte ve politika önermeleri yapılmaktadır. JEL kodları: O10, O15 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Seçilmiş Oturum 15- Refah ve Sosyal Güvenlik Workshop 3 Küresel Finansal Kriz: Sosyal Güvenlik Açısından Bir Değerlendirme SUNAL, Onur (Başkent Üniversitesi) onursunal@hotmail.com Sermaye piyasalarının gelişmesi ve özgürleşmesi, ekonomik ve sosyal açıdan bazı gelişmeleri beraberinde getirebilmekte ancak toplumsal riskler varlığını hala korumaktadır. Küresel kriz, buna önemli bir kanıt teşkil eder nitelikte gerçekleşmiştir. Vergi oranlarının düşürülmesi, sermaye hareketleri üzerindeki denetimin azaltılması, ticaretin önündeki sınırların kaldırılması gibi neo-liberal eksenli uygulamalar, finansal bir krizin yaşanmasını engelleyememektedir. Yaşanan kriz, tüm dünya ülkelerine çok hızlı bir şekilde yayılmış, sosyal ve ekonomik bakımdan büyük hasarlara yol açmıştır. ILO’nun tahminlerine göre, 2008 yılında 8.4 milyon ve 2009 yılında 50 milyon insan işsiz kalmış ve günlük 2 USD’nin altında bir ücretle geçinmek zorunda olan işçi sayısı 1.4 milyara yani küresel işgücünün %43’üne yükselmiştir (Bonnet, Ehmke ve Hagemejer, 2010) . Aynı zamanda 20 trilyon USD’lik finansal büyüklüğe sahip dünyanın en önde gelen sosyal güvenlik fonlarının sermaye piyasalarındaki yatırımları %35’lere varan büyüklükte değer kayıplarına uğramıştır (Pino ve Yermo, 2010). Bu çalışmada son yıllarda bütün dünya ülkelerini etkisi altına alan küresel ekonomik bunalımın sosyal güvenlik üzerindeki etkileri ele alınacaktır. İşsizlik oranlarının yükselmesi ve buna bağlı olarak ücretlerin düşmesi bunlar içerisinde en önemli olanlarından birisidir. Aynı zamanda yüksek işsizlik oranlarının yaratacağı yoksulluk, işsizlik sigortası tarafından güvence altına alınmamış olan nüfus bakımından da son derece ciddi bir sorun teşkil etmektedir. Bunlarla birlikte işçi ve işverenlerin ödediği primlerle kendini çeviren sosyal sigortaların da çarklarını döndürmesi güçleşmektedir. Bu kapsamda çalışmada, anlatılan çerçeve içerisinde sosyal güvenlik kurumlarının varlığının önemi ile yaşanan son krizin sosyal etkileri eşanlı olarak ele alınacak, ilgili alanyazın gözden geçirilecek ve araştırma bulguları ışığında tartışılacaktır. JEL kodları: I30, I31
VOYVODA, Ebru (Orta Doğu Teknik Universitesi) DEĞER, Çağaçan (Orta Doğu Teknik Universitesi) voyvoda@metu.edu.tr Bu çalışmanın amacı, tipik bir gelişmekte olan ekonomi özelliği gösteren ve iktisadi kararlar alan bireylerin/hanelerin tüketim/tasarruf/diğerkamcılık (altruism) kalıplarının karakteristik yapılar içerdiği Türkiye ekonomisi için kamu harcama/gelir planlarının dinamik etkilerini incelemeye, ve kamu maliye politikası alternatiflerini, özellikle nesiller arası refah etkisi açısından karşılaştırmaya yarayan bir ardışık nesiller (overlapping generations) modelleme çalışması gerçekleştirmektir. Kamu maliye politikaları gerek genel teorik analizler, gerekse özelde maliye politikası araçları kümesinin elemanlarının uygulanmaya konmasının gelir dağılımı, refah ve makroekonomik etkileri analizleri kanalları ile son dönem akademik gündemde (tekrar) yer almaya başlamıştır. 2008-2009 küresel çalkantı sürecine müdahalede özellikle gelişmiş ekonomilerin uygulamaya koyduğu mali genişleme politikaları hem akademi hem de akademi-dışı ortamlarda oldukça yoğun bir biçimde tartışılmaktadır. Benzer şekilde katılımcı üye ekonomilerin kamu borcu/GSYİH ve kamu bütçe açığı/GSYİH oranlarına belirli kısıtlamalar getiren AB İstikrar ve Büyüme Paktı, bu ekonomiler için mali reform paketlerini sürekli tartışma gündeminde tutmaktadır. Kamu gelir/harcama yönünden maliye politikası araçları uygulamaları (kamu harcama düzeyi ve zamanlamasında değişim, vergi tabanı seçimi, yatırım teşvikleri, sosyal güvenlik paketleri... vb.) dinamik olarak gerçekleştirilmekte ve/veya dinamik etkiler içermektedir. Bu anlamda dinamik maliye politikalarının sonuçlarının analizi de gerek demografik yapı ve bu yapıdaki değişimler, gerekse tüketim/tasarruf seçimleri yapısındaki değişimler ile de etkileşim içerisinde olmayı gerektirmektedir. Birçok durumda uygulamaya konan kamu gelir/harcama politikasından (örneğin bir vergi indiriminden) yararlanan bireyler ile daha sonra ortaya çıkabilecek maliyetlerden (örneğin dinamik bütçe kısıtı açısından gelecekte artırılması gerekebilecek vergilerden) etkilenecek bireyler aynı olmamaktadır. Diamond (1965)’in temel teorisinden faydalanarak zaman içerisinde ekonomi literatüründe önemli yer edinmiş ardışık nesiller modelleri, bir yandan ele alından ekonominin karakteristik özelliklerinin temsiliyetine olanak tanırken, bir yandan da ekonomide aynı anda sonlu yaşamlarının farklı aşamalarında bulunan, farklı düzeylerde varlık birikimi gerçekleştirmiş, dolayısı ile tüketim, tasarruf, birikim karalarının da farklı aşamalarını yaşayan iktisadi birimlerin (birey/hane) temsiline olanak vererek alternatif maliye politikalarının nesiller arası refah etkilerinin de dinamik analizini mümkün kılmaktadır. Bu çalışma, bu modelleme çerçevesinden yaralanarak kamu vergi politikaları, özellikle 2000’li yıllarda vergi politikalarında uygulamada gerçekleştirilen değişikliklerin (örneğin özel tüketim vergisinin uygulanması, gelir vergisi dilimlerinin alt ve üst sınırlarındaki değişiklikler... vb.) özellikle demografik projeksiyonlar da göz önünde bulundurularak birikim dinamikleri, nesiller arası refah ve makroekonomik perspektiflerden analizlerinin geçekleştirilmesi, alternatif vergi politikası önerilerinin bu kriterler altında sınamaktadır. JEL kodları: E62, C68 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Seçilmiş Oturum 16-Ekonomik Kriz ve Ücretler Workshop 4 Küresel Ekonomik Kriz ve Göçmen İşçi Gelirleri (Remittances): Gelişmekte olan Ülkeler ve Türkiye üzerindeki Etkileri OKTAY, Ertan (Doğuş Üniversitesi) AKKUZU,İdris (Doğuş Üniversitesi)
Bu çalışmanın temel amacı küresel ekonomik krizin gelişmekte olan ülke ekonomileri üzerindeki etkilerini, göçmen işçi gelirleri bakımından karşılaştırmalı olarak incelemek; ayrıca bu bağlamda Türkiye’nin durumunu da tespit etmektir. Göçmen işçi gelirleri ve kalkınma ilişkisi hakkında oldukça geniş bir literatür bulunmaktadır. Göçmenlerin geride kalan ailelerine gönderdiği bu gelirlerin yoksullukla mücadelede önemli bir araç olduğu bilinmektedir. Ayrıca, küresel kriz öncesindeki son dönemde hızla artan göçmen işçi gelirlerinin küresel düzeyde önemli bir finans kaynağı haline geldiği genel kabul görmektedir. Ancak 2008 yılında ortaya çıkan küresel resesyonla birlikte göçmen işçi gelirlerinde de azalma görülmüştür. Bu gelişmenin nedenleri, gelişmekte olan ülkeler için ortaya çıkaracağı sonuçlar, göçmenler ve aileleri üzerinde yaratacağı etkiler önem kazanmış ve dolayısıyla araştırılması gereken önemli konular haline gelmiştir. Dünya Bankası verilerine göre özellikle 2000’li yıllarda %15’in üzerinde bir büyüme hızıyla artan gelişmekte olan ülkelere yönelik göçmen işçi gelirleri 2008 yılında 336 milyar dolara ulaşmıştır. Aynı verilere göre bu hızlı artış resesyonun etkisiyle sona ermiş ve 2009 yılında gelişmekte olan ülkelere yönelik göçmen işçi gelirlerinin %6 oranında azaldığı görülmüştür. Ancak ülkeler arasında önemli farklılıklar olduğu anlaşılmaktadır. Latin Amerika, Karayip ülkeleri bu süreçten çok ciddi biçimde etkilenmiştir. Türkiye’de 2009 yılında göçmen işçi gelirlerinde %40’lık bir kayıp yaşanmıştır. Bangladeş ve Pakistan gibi ülkelerde ise sürecin tersine artış görülmektedir. Bu aykırı gelişmenin nedenlerini irdelemek ve sonuçlarını ortaya çıkarmak da yararlı ve kaçınılmaz görünmektedir. Çalışmada ILO,OECD,IMF,WB verileri başta olmak üzere ikincil verilerden hareketle küresel ekonomik kriz ve göçmen işçi gelirleri arasındaki ilişki kalkınma perspektifinden ele alınacaktır. Gelişmekte olan ülkeler arasında bir karşılaştırma yapılırken Türkiye’nin durumu da özellikle değerlendirilecektir. Göçmen işçi gelirlerinin kalkınmaya olumlu etkilerinin artırılabilmesi için ulusal ve uluslararası düzeyde ileri sürülen önlemlerin araştırılıp değerlendirilmesi de çalışmada önemli bir yer almaktadır. Bu irdeleme ve değerlendirmelerden çıkarılacak sonuçlardan hareketle Türkiye için de önlem ve politika seçenekleri geliştirilecektir. JEL kodları: O15, F24
KANYILMAZ POLAT, Ebru (Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi) ekanyilmaz@comu.edu.tr Yaşanan ekonomik krizler çalışanların satın alma güçlerini azaltmaktadır. Gelirlerinin önemli bir kısmını temel gıda ve yaşamsal harcamalara ayırmak zorunda kalan çalışanlar bütçeleri içinde sosyo-kültürel harcamaların yerini azaltmak zorunda kalmaktadırlar. Diğer bir ifade ile çalışanlar yaşamak için çalışmak yerine giderek çalışmak için yaşar bir hale gelmektedirler. Bu çalışmada öğretmenlerin gelirlerinin ne kadarını sosyo-kültürel harcamalara ayırabildikleri, kendilerini yoksul olarak görüp görmedikleri ve elde ettikleri gelirlerle kendilerini refah içinde hissedip hissetmedikleri Çanakkale örneğinde araştırılmaktadır. Öğretmenlerin kendilerini geliştirmek için bütçelerinden ne kadar pay ayırabildikleri ortaya konmaya çalışılmaktadır. JEL kodları: I39, I31
SAN, Sayın (Yıldız Teknik Üniversitesi) sayinsan@yildiz.edu.tr Bu çalışmanın amacı, Türkiye özelinde, kamu sektöründe ve özel sektörde çalışanların ücret farklılıklarının nedenlerinin tespit edilmesidir. Ortalama ücret farklılıklarının nedenlerinin tespit edilmesinde kullanılan birçok yöntem içerisinde Oaxaca (1973) – Blinder (1973) Ücret Çözümlemesi yöntemi, sıklıkla kullanılan yöntemlerin başında yer almaktadır. Bu yöntemde çalışanların kategorilere göre (kamu ve özel sektör) ortalama ücret farklılıkları, bireysel özellik farklılıklarından ve katsayı (kategori yapısı) farklılıklarından kaynaklanmaktadır. Bu yöntemin temel sorunu, dağılım ölçülerinden sadece ortalamayı dikkate almasıdır. Bağımsız değişkenlerin yüksek momentlerde dağılımlarındaki farklılıkları dikkate almamaktadır. Machado ve Mata (2005), ücret farklılıklarının tespiti sürecinde Dilim (Quantile) ve Tekrarlandırma (Bootstrap) yaklaşımlarının kullanılması ile daha sağlıklı sonuç alınacağını vurgulamışladır. Machado ve Mata (2005), kategoriler arası ücret yoğunluğu dağılımındaki değişimi analiz etmişlerdir. Diğer bir deyişle, kamu sektöründeki çeşitli yüzdelik dilimlerdeki ücret dağılımı ile özel sektörde çeşitli yüzdelik dilimlerdeki ücret dağılımı arasındaki farklılığı, katsayıları ve kovaryansları da dikkate alarak hesaplamaktadırlar. Özellikle çalışmada bağımlı değişken olan (logaritmik) ücretlerin değişken varyans özelliği göstereceği ön kabulü altında, bu sorunun regresyon katsayıları üzerindeki etkilerini azaltmak için Dilim (Quantile) regresyon yöntemi kullanılmaktadır. Türkiye İstatistik Kurumu 2004 ve 2008 Yılı Hane Halkı Bütçe Anketleri kullanılarak yapılan analizde, kamu sektöründe çalışanların özel sektörde çalışanlara göre, ele alınan her iki yılda da, daha yüksek ortalama ücret kazancı elde ettiği gözlemlenmiştir. Çalışmada her iki yıl ve her iki kategori için erkek ve kadın gözlem değerleri ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Yüzdelik dilimler dikkate alındığında, düşük yüzdelik dilimlerde donanım farklılıklarından kaynaklanan ücret farklılıkları öne çıkarken; yüksek yüzdelik dilimlerde kamu – özel sektör ücret yapısının yakınsadığı gözlemlenmiştir. Dilim regresyon sonucunda elde edilen Ortanca (Medyan) değere bağlı ücret farklılıkları ile Oaxaca – Blinder ücret çözümlemesi sonuçları karşılaştırıldığında, donanım ve katsayı (kategorilerin ücret yapısı) etkilerinin değerleri birbirine yakın çıkmıştır. Sonuç olarak Türkiye’de kamu sektöründe çalışanlarla özel sektörde çalışanların ortalama ücret farklılıkları, ücret düzeyi, eğitim, yaş ve tecrübe gibi değişkenlerde artış oldukça azalmaktadır. Ayrıca bu değişkenlere bağlı olarak iki kategorideki ücret yapısı da, artan değerlerde, yakınsama göstermektedir. JEL kodları: J31, J38
ARTUÇ, Erhan (Koç University) McLAREN, John (University of Virginia)
We estimate sectoral and occupational mobility costs jointly using the U.S. CPS. Although occupational mobility observed in the data is almost as high as sectoral mobility, 2.8 percent and 3.5 percent respectively, we find that occupational mobility costs are much higher than sectoral mobility costs. We simulate trade liberalization in manufacturing sector and show that predictions of Stolper Samuelson theorem would fail both the in short and long runs, when we incorporate empirical mobility frictions: Workers’ gain and loss from trade liberalization depend more on their sectors and not so much on their occupations. We also calculate the percentage change in wage inequality caused by trade liberalization, and find that the change in inequality would be 3.9 % under Heckscher-Ohlin assumptions (which is close to the findings of previous research). However when occupational and sectoral mobility frictions are considered, the change in wage inequality is only 0.9 %. This finding suggests that the contribution of trade liberalization to wage inequality, through Stolper-Samuelson channels, is negligible and it can be easily dominated by other factors. JEL codes: F10, D58
ATABEK, Aslıhan (Central Bank of Turkey) ERCAN, Hakan (Middle East Technical University)
Recent empirical literature documents that exporting firms have better characteristics (e.g. higher productivity) in relation to non-exporting firms. There is a growing body of empirical evidence on the subject lately as the availability of firm level panel data increases in different countries. This paper contributes to the Turkish case by employing a current longitudinal and rich data set collected by the Central Bank of Turkey. The survey is an annual national survey of a large panel of firms and it includes both industrial and service sector firms over the years. We start our analysis in 1991, after the financial liberalization in late 1989. We thus cover the 1994, 1998, and 2001 crises in our data set. In this paper, we use the manufacturing industry subset of the surveyed firms. We start by documenting the systematic differences between exporters and non-exporters in Turkey. We then analyze the effect of various firm characteristics on the export performance of Turkish manufacturing firms. Our results confirm the findings of previous empirical literature that uses firm-level panel data, such as past exporting experience being a strong determinant of present export performance. There is persistence in exporting behavior of the firms. Our examination in this paper therefore paves the way for a duration analysis of the factors that determine entry and exit decisions of the firms into export markets. JEL codes: F14, C23
AYBAR, Sedat (Kadir Has University) ÇOBAN, Mehmet Kerem (Kadir Has University)
Recent years has witnessed a surge in the trade relation between Turkey and broader African continent. This process has developed concomitantly with the start of Turkey\'s negotiations to become a full member to the EU. Since 2005, Turkey-Africa trade volumes has increased by four fold and trade has become diversified. However, the nature and the consequent welfare impacts upon this newly emerging trading partners has not been studied using established economic models. Hence there exists a huge gap in the economics literature on this topic. This paper attempts to close such a gap by studying Turkey-Africa trade pattern using a Gravity Model. Since the coverage of this subject matter, the continent of Africa is vast, making a selection of trading partners was necessary. We have reduced the number of observations by strategically selecting some of the countries that reflect the general nature of the trade relation of Turkey with the broader continent. The paper hence, reports on findings from five African countries, three from sub-Saharan Africa (Ethiopia, Nigeria, South Africa) and two from the north (Egypt and Algeria). This strategic selection of countries also enabled us to use Gravity Model dummies such as historical affiliation, which enabled us to qualify our findings further. Our initial findings indicate that historical affiliation although important does not play a determining role in the development of trade links with African continent. JEL codes: F14, F17
IŞIK, Yusuf (State Planning Orgnization) yusufhisik@gmail.com In the aftermath of the 2008 world crisis while attention is mainly focused on such factors as the improvement and regulation processes of the financial sector, macroeconomic balances and the return to growth, it is observed that the Knowledge Economy can attract relatively less interest. Yet the continuing advance of the Knowledge Economy plays a crucial role in terms of productivity growth and the rise of the competitiveness of economies, affecting strongly their overall performance. For example the difficulties Spain\'s economy is currently facing are due to weaknesses in competitiveness rather than fiscal irresponsability. The Chinese and Indian economies with continuing high growth prospects are targeting to continue their development process with an ever increasing Knowledge Economy dimension. This trend can be expected to continue to gather pace in the world economy in in the next 10-15 years and beyond. The Turkish economy which has displayed a relatively stronger performance in the 2002-2007 period needs to achieve a significant degree of transformation toward the Knowledge Economy in the 2023 horizon alongside and in combination with other key factors such as a stable macroeconomic path, structural reforms comprising a strongly improved taxation pattern, financial deepening, increased savings, strong employment growth, raising the level of qualification of the labour force, effective improvements in governance, a boost in regional development and a strengthened process of accession to the EU linked closely to these factors. Otherwise the Turkish economy will fail to benefit from its considerable potential and the 2002-2007 improved development process will remain merely a somewhat longer phase of the strongly oscillating and insufficient overall growth performance of the Turkish economy coupled with a restricted competitiveness increase prospect. The paper considers concisely the main growth dynamics of the Turkish economy in the 2023 horizon and argues that a particular emphasis on strengthening considerably the Knowledge Economy beyond such useful but insufficient steps as increased public resources for Research and Development are called for. With the help of basic calculations the paper preliminarily shows that the Turkish economy needs to and can grow on average by as much as about 7 per cent per year in the 2011-2023 period reaching a per capita GDP level of 18750 dollars, exports of 500 billion dollars and an unemployment rate reduced to 3 per cent in 2023. A number of admittedly ambitious achievements in areas such as investment and savings levels and patterns are evidently implied. One of the few most critical factors in this path is the degree of transformation toward the knowledge economy comprising a change in the pattern and technolological composition of investment, a stable rise in total factor productivity, the adequate governance regarding investment, a corresponding industrial policy, the emergence or further development of a number pervasive high technology sectors, integration into advanced Reaseach and Develeopment and production networks, notably in the EU, changing patterns in the demand for technological progress and related production and other economic activities by the corporate sector as well as steps in the related institutional and financing fields. The paper makes rather explicit and hopefully feasible and pertinent policy recommendations concerning the warrented transformation toward the 2023 horizon in a way related to the context of the framework and critical components of the development dynamics. JEL codes: O10, O30 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Contributed Session 18- Growth Issues I Workshop 6 The Impact of Infrastructure on Economic Growth: The Turkish Experience, 1960-2006 İSMİHAN, Mustafa (Atılım University) METİN ÖZCAN, Kıvılcım (Bilkent University)
This study analyzes the impact of the physical infrastructure on economic growth in Turkey over the 1960-2006 period. Overall, the empirical evidence on the impact of infrastructure on economic growth is mixed. In contrast to early studies, which used monetary indicators of infrastructure, this study utilizes main physical indicators such as total number of telephone subscribers, length of paved roads and electric power generating capacity. In doing so, in this study we construct a core infrastructure index by combining information from the basic infrastructure sectors–communication, transportation and energy. This study also utilizes a production function framework to investigate the role of infrastructure on economic growth. Furthermore, the empirical relationships between infrastructure and economic growth are analyzed by using modern time series techniques. The results of this paper suggest that economic growth is positively affected by the availability of infrastructure. JEL codes: O40, H54
KURTOĞLU, Yusuf (Republic of Turkey Prime Ministry Undersecretariat of Treasury) yusuf.kurtoglu@hazine.gov.tr The theory emphasises the significance of human capital for innovations in which the knowledge accepted as a production factor. Beside the level of human sources, the other key factor affect to the innovations is seen as the technological absorbtive capacities of the firms. Within the context of innovations, “accumulation of the new knowledge” has the key importance that increases as the creative activities accelerated. During the R&D activities internal and external knowledge which embedded in people and goods interact each other by which the creative knowledge forms as a result. While the internal knowledge comprise of firms own technological stocks and skilled human sources, foreign trade and direct investment ventures are functioning as the major ways of utilizing the external knowledge with the aim of facilitating into the innovative efforts. Besides, firms’ “profit making necessities”, and universities/research institutes’ “methodical scientific studies” are also cosidered as major conditions that economically and socially effect to the R&D investment decisions. Thereby, such fundamental factors and requirements of the knowledge accumulation process which give impetus to the innovations reflects “the supply side basis of innovative activities and endogenous growth”. JEL codes: O40
ERSOY, İmre (Marmara University European Union Institute) DENİZ, Pınar (Marmara University European Union Institute)
The recent global financial turmoil has once again pointed out to the role of international liquidity cycles on the asymmetric fragilities of the economies due to “sudden stop” of capital inflows. The pro-cyclical “capital flow bonanzas” driven by the scarcity of capital and high remuneration in developing countries since 1980s and particularly after 1990s has been the major culprit of the boom and bust cycles. The new global financial architecture of the post crisis period is now in search of solutions to the aforementioned problem to prevent the devastating impact of liquidity cycles. Fiscal policy measures like imposing taxes, monetary policy adjustments to render unattractive remuneration and regulatory measures to limit aggregate balance sheet growth of financial intermediaries with high leverage have been the most debated topics to abstain from instabilities. However, some other channels like trade openness which is both theoretically and empirically claimed to have a significant positive impact on financial openness may deliver these monetary and fiscal policy measures rather ineffective. In this study, the impact of current account deficits (surpluses), trade openness, foreign exchange rates, financial depth and also real interest rate differences between developing and a benchmark of developed countries on financial openness is investigated for the period of 1980-2008. The empirical investigation covers USA and Euro zone as the benchmark developed countries; selected Latin American, East Asian and CEECs as the panel of developing country groups. A brand new econometric technique of Second Generation panel cointegration analysis is employed. Our preliminary findings reflect that international liquidity cycles cannot be successfully managed through monetary and fiscal policies independent from the idiosyncratic macroeconomic conditions. Empirical findings also suggest distinct characteristics for different country groups. JEL codes: F32, E44
RINCON, Hernan (Central Bank of Colombia) TORO, Jorge (Central Bank of Colombia) VILLAR, Leonardo (Andean Corporation for Promoting Development) hrincoca@banrep.gov.co Many countries, Colombia, among them, have imposed controls on capital inflows to reduce macroeconomic volatility, to reverse appreciation of the exchange rate, and to enhance monetary policy independence. As part of the policy kit, central banks have also intervened in the foreign exchange rate market. The objective of this paper is to evaluate whether the capital controls imposed by Colombian authorities in the 1990s and 2000s, as well as the central bank intervention, were effective. Rather than testing whether capital controls were successful in reducing capital inflows, this paper evaluates whether controls avoided the appreciation of the exchange rate, reduced its volatility, and helped to reduce the exchange rate vulnerability to external shocks. The paper uses high frequency data for the 1993 to 2008 period and a GARCH model for the exchange rate. The main findings indicate that neither capital controls nor central bank intervention were successful on depreciating the exchange rate; they increased its volatility, though. The results also indicate that they helped little to isolate the exchange rate from external shocks. JEL codes: F31, F32
SARACOĞLU, Şirin (Middle East Technical University) AKGÜL, Zeynep (Purdue University)
This paper examines the effects of international capital flows in a small open economy utilizing a dynamic general equilibrium framework based on a three-sector Ramsey growth model. In order to analyze the impact of of international capital mobility on production, consumption and allocation of resources across three sectors, two different economic environments are modelled. The first model represents an open economy with capital mobility (a more comprehensive environment), and the second model introduces a closed economy with no capital mobility. Numerical applications of the models use data from the Turkish economy for the year 2002. The numerical results demonstrate that the presence of capital mobility, despite being limited by a borrowing constraint, reverses the impact of economic growth on production and resource allocation. The results also show that while production in the closed economy model simply adjusts to domestic demand, that of the open economy model is not constrained by it. Results further point that although there is positive growth in income and output in both environments, income growth in the capital mobility environment falls short of that in the no capital mobility environment. This result can be attributed to the relatively slower accumulation of capital in the former, which may be compensated by a positive rate of technological progress to accompany international capital flows. JEL codes: F43, O41 2 Eylül, Perşembe Thursday, September 2 Invited Session: Central Bank of Turkey-The Global Crisis and Monetary Exit Strategies Consensus |