MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEFTİŞ KURULU
(Kamusal Faaliyetler Sürecinde Duruşuyla Abideleşmiş Tarihî Ocak)
Teftiş, bir kurumun kuruluş amacı doğrultusunda yasa, yönetmelik ve ilgili mevzuata uygun, işlem-eylem yerindeliği, verim, etkinlik ve hizmet kalitesinin sağlanması ile varsa usul ve esaslardan sapmalar ve bunların nedenlerini tespitle, çözüm önerileri sunmak, madde ve insan kaynaklarının örgütün amacı doğrultusunda en rasyonel şekilde kullanılmasını sağlamak ve yardımcı olmaktır. Kısaca, kamu adına ve yararına uygulama ve davranışların mevzuata uygunluğunu kontrol etme işlevidir.
Çağdaş yönetimlerde, hedeflerini koymayan, bunları gerçekleştirmek için bir planlamaya gitmeyen ve uygulama sonuçlarını değerlendirmeyen bir sistemden söz edilemez. Üretilen ve gerçekleştirilenlerin kontrolü, eksiklik ve yanlışlıkların düzeltilmesi, amacın gerçekleştirilmesi açısından bir zorunluluktur.
Her yıl 3-5 Avrupa ülkesinin toplam nüfusu kadar öğrenciyi okul ve öğretmenle buluşturan eğitim sistemimizin boyutu, kontrol ve değerlendirme öğesini öne çıkarmaktadır. Nitekim Anayasamızın 42 nci maddesindeki; “Kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz. Öğrenim hakkının kapsamı kanunla tespit edilir ve düzenlenir. Eğitim ve öğretim, Atatürk ilkeleri ve inkılapları doğrultusunda, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre, Devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. ...”ifadesi, denetimin, yani Millî Eğitim Bakanlığı Teftiş Kurulunun görevinin önem ve özelliği yanında sorumluluğunun büyüklüğünü de ortaya koymaktadır.
Teftişin tarihsel oluşumunu, İmparatorluk ve Cumhuriyet dönemi olmak üzere iki kademede ele almak mümkündür.
Teftiş kavramı, Rüştiye Mekteplerinin açılmasına bağlı olarak 1838 yılında çıkarılan bir layihada, “Bu okullarda öğretmenlerin mesleki yeteneklerini tespit etmek, öğretimi geliştirmek ve öğrencilerin daha iyi yetişmelerini sağlamak üzere görevlendirilecek memurlar tarafından teftiş edilmeleri ...” şeklinde yer almış, 1847 yılında yayımlanan bir yönetmelikle, “Mektepleri teftiş etmek, hocalara yol göstermek üzere muin adı verilen elemanlar ...” görevlendirilmiştir.
1862 yılında Rüşdiye ve Sibyan okullarını denetlemek üzere görevlendirilen memurlara ilk defa müfettiş denilmiştir.
1869 yılında çıkarılan Maarif-i Umumi Nizamnamesinde muhakkik ve müfettiş terimleri yer almış ancak bunlar Vilayet Maarif Meclislerinde görevlendirilmiştir.
1875 yılında hazırlanan bir nizamname ile rehberlik esası ön plana çıkarılmış, kurumlarda teftiş defteri bulundurulması, tespit, gözlem ve önerilerin buraya yazılarak saklanması öngörülmüştür.
1879 yılında kabul edilen Rumeli Şarkî Vilayetinin Tedrisi Hakkında Kanunda, Kaza Mektepleri Müfettişlerin görevleri adı altında sıralanan etkinlikler bugünkü yönetmelikle büyük bir örtüşme içindedir.
1911 yılında yürürlüğe giren Maarif-î Umumiye Nezareti Merkez Teşkilatı Hakkındaki Nizamname ile merkez hizmetleri idare ve teftiş olmak üzere ikiye ayrılmış, müfettişlerin orta ve yüksek okul öğretmenleri arasından seçilmesi esası getirilmiştir.
1912 yılında hazırlanan yeni bir tüzükte müfettiş-i umumilik ibaresi yer almakta olup, bunların, “...ülkede bulunan kız ve erkek okulları ile Bakanlığa bağlı diğer kuruluşların öğretim, yönetim işlerini ve onların her birine ait kanun, tüzük, yönetmelik ve karar hükümlerinin tamamıyla uygulanıp uygulanmadığını sürekli olarak teftiş ve bu husustaki izlenimlerini, edinecekleri bilgileri, düşünceleri ile birlikte Bakanlığa bildirmek, sonuçları alıncaya kadar kovuşturmak görevi ile yükümlü ...” oldukları ifade edilmektedir. Bu tüzüğe göre çıkarılan yönetmelik münhasıran, Millî Eğitim Bakanlığı genel teftişine yönelik ilk yönetmeliktir. 1914 yılında yapılan ek bir düzenleme ile de Ortaöğretim ve Bakanlığa bağlı diğer kurumların teftişinde gözetilecek esaslar belirlenmiştir.
Cumhuriyetle birlikte; 1923 yılında Maarif Müfettişleri Talimatnamesi yayımlanmış ve burada müfettişlik müessesesinin, kuruluş, görev ve yetkileri ile teftişin esasları açıklanmış, bir müdür ve (10) müfettişten oluşan Teftiş Heyeti ibaresi ilk defa kullanılmıştır.
3 Mart 1924 tarihli Tevhid-î Tedrisat Kanunu ile tüm okul ve medreselerin Maarif Vekaletine bağlanması üzerine konu yeniden gündeme getirilmiş ve 1925 yılında hazırlanan Maarif Müfettişlerinin Hukuk, Salahiyet ve Vazifelerine Dair Talimat ile Maarif Vekili adına tüm eğitim kuruluşlarını kanun, tüzük ve yönetmeliklere uygun olarak denetlemek üzere görevli müfettiş-î umumilerin yanına muavinlerinin atanması hükme bağlanmıştır.
1926 yılında 789 sayılı Maarif Teşkilat Kanununun yürürlüğe girmesiyle, müfettişlerin hak, yetki ve görevlerine ilişkin bir yönetmelik hazırlanmış, burada Müfettiş-î Umumi yerine vekalet müfettişi unvanı kullanılmış, muavinlik kaldırılmıştır. Bu arada merkez ve mıntıka müfettişleri diye ikiye ayrılan vekâlet müfettişleri 1931 yılında tekrar birleştirilmişlerdir.
1933 yılında 2287 sayılı Kanun ile Millî Eğitim Bakanlığı örgütü genişleti1miş, bu Kanunun 10 uncu maddesinde Teftiş Kurulunun oluşturulması ve görevleri yeniden düzenlenmiştir.
Zaman içinde, Millî Eğitim Bakanlığının kuruluş kanununda çeşitli tarihlerde değişiklikler yapılmışsa da teftişin yapısı genel hatları ile korunmuştur.
Nihayet, 3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanunun 4. ve 26. maddelerinde yer alan hükümler gereğince, Teftiş Kurulu, Millî Eğitim Bakanlığının merkez teşkilatı içinde “denetim birimi” olarak yerini almıştır. Kanunun 27. maddesinde de Teftiş Kurulu Başkanlığının görevleri ayrıntılı olarak belirtilmiş, bu görevler arasında da “Bakanlık teşkilatı ile Bakanlık kuruluşlarının her türlü faaliyet ve işlemleriyle ilgili olarak teftiş, inceleme ve soruşturma işlerini yürütmek” işlevi yüklenilmiştir.
Anayasasının 115. maddesindeki; “Bakanlar kurulu, kanunun uygulanmasını göstermek veya emrettiği işleri belirtmek üzere, kanunlara aykırı olmamak üzere ve Danıştay’ın incelemesinden geçirilmek şartıyla tüzükler çıkarabilir.” hükmü doğrultusunda, 3797 sayılı Kanunun 27 nci maddesinin son paragrafında; “Teftiş Kurulunun ve müfettişlerin görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usulleri tüzükle düzenlenir” denilerek Anayasanın yukarıdaki hükmü işletilmiş ve bu yasal prosedür bağlamında 1993 yılında Millî Eğitim Bakanlığı Teftiş Kurulu Tüzüğü ve Yönetmeliği yürürlüğe konulmuştur.
İÇİNDEKİLER
ÖNSÖZ............................................................................................................................................................................... 5
SUNUŞ............................................................................................................................................................................. .. 7
TEFTİŞ KURULUNUN TARİHÇESİ ……………………………………………........................................................... 9
BİRİNCİ BÖLÜM
BAZI KAVRAMLAR VE TANIMLARI
BAZI KAVRAMLAR VE TANIMLARI ....................................................................................................................... 17
İKİNCİ BÖLÜM
DİSİPLİN SORUŞTURMASI
DİSİPLİN CEZALARI VE AMACI ………………………............................................................................................ 31
DİSİPLİN CEZALARININ ÖZELLİKLERİ ................................................................................................................... 31
DİSİPLİN CEZALARININ ÇEŞİTLERİ VE CEZA UYGULANACAK DAVRANIŞLAR ......................................... 31
DİSİPLİN CEZASI UYGULANMASINDA TAKDİR HAKKI ..................................................................................... 37
DİSİPLİN CEZASI VERMEYE YETKİLİ AMİRLER.................................................................................................... 37
DİSİPLİN KURULLARI ................................................................................................................................................. 38
DİSİPLİN CEZALARINA İTİRAZ ................................................................................................................................. 39
DİSİPLİN CEZALARININ SİCİLDEN SİLİNMESİ VE GERİ ALINAMAMASI ....................................................... 39
DİSİPLİN CEZALARINDA ZAMANAŞIMI ……......................................................................................................... 40
DİSİPLİN CEZALARINI DÜŞÜREN HALLER ............................................................................................................ 41
DİSİPLİN CEZALARINDA TEKERRÜR …………….................................................................................................. 41
ADAY MEMUR, VEKİL ÖĞRETMEN VE SÖZLEŞMELİ PERSONEL İLE MEMURİYETTEN
AYRILANLARA DİSİPLİN CEZASI VERİLİP VERİLEMEYECEĞİ ......................................................................... 41
GÖREVDEN UZAKLAŞTIRMA ……………............................................................................................................... 42
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
MEMUR SUÇLARI
GENEL AÇIKLAMALAR ……………........................................................................................................................... 47
4483 SAYILI KANUN KAPSAMINA GİREN (On İnceleme Raporu Düzenlenecek) SUÇLAR ................................. 48
TÜRK CEZA KANUNUNDA YER ALAN SUÇLAR ................................................................................................... 48
DENETİM GÖREVİNİN İHMALİ ................................................................................................................................. 48
GÖREVE İLİŞKİN SIRRIN AÇIKLANMASI ................................................................................................................ 49
KAMU GÖREVLİSİNİN SUÇU BİLDİRMEMESİ ....................................................................................................... 49
KAMU GÖREVİNİN TERKİ VEYA YAPILMAMASI ................................................................................................. 50
KAMU GÖREVLİSİNİN TİCARETİ .............................................................................................................................. 50
GÖREVİ KÖTÜYE KULLANMA ................................................................................................................................. 51
BELGEDE SAHTECİLİK ………................................................................................................................................... 53
237 SAYILI TAŞIT KANUNUNDA YER ALAN SUÇ ................................................................................................. 58
4483 SAYILI KANUN KAPSAMINA GİRMEYEN (On İnceleme Raporu Düzenlenmeyecek) SUÇLAR ................. 59
3628 SAYILI MAL BİLDİRİMİNDE BULUNULMASI, RÜŞVET VE YOLSUZLUKLARLA
MÜCADELE KANUNUNDA YER ALAN SUÇLAR ................................................................................................... 59
ZİMMET........................................................................................................................................................................... 59
İRTİKAP ……………………………………………...................................................................................................... 61
RÜŞVET …....................................................................................................................................................................... 62
DEVLET SIRLARINA KARŞI SUÇLAR VE CASUSLUK ........................................................................................... 65
MAL BİLDİRİMİNDE BULUNULMAMASI, GERÇEĞE AYKIRI AÇIKLAMA, GERÇEĞE AYKIRI
BİLDİRİMDE BULUNMA, HAKSIZ MAL EDİNME, MAL KAÇIRMA VEYA GİZLEME ………………………. 65
DİĞER KANUNLARDA YER ALAN BAZI FİİLLER VE SUÇLAR ........................................................................... 66
TAKİBİ ŞİKÂYETE BAĞLI SUÇLAR .......................................................................................................................... 67
SORUŞTURULMASI İZNE BAĞLI SUÇLAR .............................................................................................................. 68
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
İNCELEME, SORUŞTURMA VE ÖN İNCELEME
İNCELEME VE SORUŞTURMA İŞLEMİNİN ANLAMI ...…………....................................................................... 71
İNCELEME VE SORUŞTURMA KONULARI VE ÇEŞİTLERİ ................................................................................ 71
MÜFETTİŞLERİN SORUŞTURMA YAPMA SIFAT VE YETKİLERİ ……………………………………………. 72
İNCELEME, SORUŞTURMA VE ÖN İNCELEME EMRİ VEREBİLECEK MAKAMLAR .................................... 73
ÖN İNCELEME VE SORUŞTURMA EMİRLERİNDE DİKKATE ALINMASI GEREKLİ HUSUSLAR …………75
SORUŞTURMACININ HAREKET TARZI, HAZIRLIK AŞAMASI VE İZLENECEK YOL ………….................... 77
ADLÎ İŞLEMLERDE KİMLERİN MEMUR SAYILACAĞI ....................................................................................... 80
SUÇTA ORTAKLIĞI BULUNAN DİĞER BAKANLIK MEMURLARI HAKKINDA İŞLEMLER ........................ 81
KAMU GÖREVLİSİ OLMAYAN KİŞİLERİN SUÇ VE KUSURDA ORTAKLIĞI BULUNMASI
HALİNDE İZLENECEK YOL ………………………………………………………………………………………... 82
NAİPLİK VE İSTİNABE ……………………………………………………………………………………………... 82
BİLİRKİŞİ TAYİNİ VE UYULACAK ESASLAR …………………………………………………………………... 83
İHBARLAR KARŞISINDA MÜFETTİŞİN YAPACAĞI İŞLEMLER ……………………………………………... 83
TUTUKLU, SAĞIR, DİLSİZ VE YABANCILARIN İFADELERİNİN ALINMASI ……………………………….. 84
MÜLKİ AMİR VE BENZERİ KİŞİLERİN İFADELERİNİN ALINMASI ………………………………………….. 84
SORUŞTURMACININ / ÖN İNCELEMECİNİN REDDİ VEYA ÇEKİLMESİ .....................……………………… 84 SAVUNMA HAKKI ...................................................................................................................................................... 84
TEVSİ-İ TAHKİKAT ………………………………………………………………………………………………… 85
DİSİPLİN SORUŞTURMASI / İDARİ SORUŞTURMA ……………………………………………….................... 86
DİSİPLİN SORUŞTURMASI ve DAYANDIĞI KANUNLAR ……………………………………………………... 86
SORUŞTURMAYA GEÇİLMESİNİ GEREKTİREN DURUMLAR ……………………………………………… 87
SORUŞTURMANIN YÜRÜTÜLMESİ VE İNCELEME / SORUŞTURMA RAPORUNUN DÜZENLENMESİ ... 87
EVRAK İNCELENMESİ, DELİL TOPLANMASI VE DEĞERLENDİRİLMESİ …………………………………. 88
İFADELERİN ALINMASI …………………………………………………………………………………………... 88
SONUÇ ÇIKARMA ………………………………………………………………………………………………… 89
BELGELERİN TASNİFİ ……………………………………………………………………………………………. 89
SORUŞTURMA RAPORUNUN YAZILMASINDA DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR ……………………….. 89
SORUŞTURMA RAPORUNUN BÖLÜMLERİ …………………………………………………………………….. 90
SORUŞTURMA RAPORUNUN İLGİLİ MAKAMA SUNULMASI ……………………………………………… 93
ÖN RAPOR VE DÜZENLENMESİNİ GEREKTİREN HALLER …………………………………………………. 93
İNCELEME RAPORU ………………………………………………………………………………………………. 93
ÖN İNCELEME (ADLÎ SORUŞTURMAYA ESAS İNCELEME) ....…………………….. 94
MEMURLAR VE DİĞER KAMU GÖREVLİLERİ HAKKINDA SORUŞTURMA VE KOVUŞTURMAYA GEÇİLMESİNİ GEREKTİREN DURUMLAR ........................................................................................................... 94
ÖN İNCELEME İŞLEMLERİNİN YÜRÜTÜLMESİ VE ÖN İNCELEME RAPORUNUN DÜZENLENMESİ ..... 95
EVRAK İNCELENMESİ, DELİL TOPLANMASI VE DEĞERLENDİRİLMESİ ………………………………… 95
İFADELERİN ALINMASI ………………………….………………………………………………………………. 96
SONUÇ ÇIKARMA …………………………………………………………………………………………………. 97
BELGELERİN TASNİFİ …………………………………………………………………………………………….. 97
ÖN İNCELEME RAPORUNUN YAZILMASINDA DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR ………………………… 97
ÖN İNCELEME RAPORUNUN BÖLÜMLERİ ……………………………………………………………………. 98
ÖN İNCELEME RAPORUNUN İLGİLİ MAKAMA SUNULMASI ………………………………………………. 100
TANIKLIK …………………………………………………………………………………………………………… 101
TANIKLARIN ÇAĞRILMASI ……………………………………………………………………………………… 101
TANIKLIKTAN ÇEKİNME HALLERİ VE YEMİN ………………………………………………………………. 101
TANIK VE BİLİRKİŞİ YEMİN METNİ …………………………………………………………………………… 102
KAMU DAVASINI ORTADAN KALDIRAN SEBEPLER ………………………………………………………… 103
BEŞİNCİ BÖLÜM
İNCELEME ve SORUŞTURMA ile ÖN İNCELEMEDE KULLANILAN
BAZI BELGE ÖRNEKLERİ
İNCELEME VE SORUŞTURMA İLE ÖN İNCELEMEDE KULLANILAN BAZI BELGE ÖRNEKLERİ ……… 107
ALTINCI BÖLÜM
BAŞVURULABİLECEK BAZI KANUNLAR VE YÖNETMELİKLER
1739 SAYILI MİLLÎ EĞİTİM TEMEL KANUNU …………..………………………………………………….159
3046 SAYILI BAKANLIKLARIN KURULUŞ VE GÖREV ESASLARI HAKKINDA KANUN……….……….…161
3797 SAYILI MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA KANUN……..…...162
657 SAYILI DEVLET MEMURLARI KANUNU ……………..……………………………………………… 163
1702 SAYILI İLK VE ORTA TEDRİSAT MUALLİMLERİNİN … TECZİYELERİ HAKKINDA KANUN …….. 179
4357 SAYILI … İLKOKUL ÖĞRETMENLERİNİN KADROLARINA, TERFİ, TALTİF VE
CEZALANDIRILMALARINA … DAİR KANUN .................................................................................................... 181
5525 SAYILI MEMURLAR İLE DİĞER KAMU GÖREVLİLERİNİN BAZI DİSİPLİN CEZALARININ AFFI HAKKINDA KANUN……………………………………………………………………………………………….. 182
4483 SAYILI MEMURLAR VE DİĞER KAMU GÖREVLİLERİNİN YARGILANMASI HAKKINDA KANUN. 183
5237 SAYILI TÜRK CEZA KANUNU ...................................................................................................................... 186
5271 SAYILI CEZA MUHAKEMESİ KANUNU ............................................................................................ 219
5816 SAYILI ATATÜRK ALEYHİNE İŞLENEN SUÇLAR HAKKINDA KANUN ………………………….. 236
3628 SAYILI MAL BİLDİRİMİNDE BULUNULMASI, RÜŞVET VE YOLSUZLUKLARLA MÜCADELE
KANUNU ……………………………………………………………………………………………………………. 237
7201 SAYILI TEBLİGAT KANUNU ............................................................................................................ 242
3071 SAYILI DİLEKÇE HAKKININ KULLANILMASINA DAİR KANUN .................................................... 246
2577 SAYILI İDARİ YARGILAMA USULU KANUNU ..……………………………………….......................... 247
237 SAYILI TAŞIT KANUNU…………………………………………………………………….......................... 262
4982 SAYILI BİLGİ EDİNME HAKKI KANUNU ……………………………………………….......................... 266
5072 SAYILI DERNEK VE VAKIFLARIN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI İLE İLİŞKİLERİNE
DAİR KANUN …………………………………………………………...………………………………................. 271
2860 SAYILI YARDIM TOPLAMA KANUNU ……………………………………………….............................. 272
625 SAYILI ÖZEL ÖĞRETİM KURUMLARI KANUNU ……………………………………….......................... 276
5176 SAYILI KAMU GÖREVLİLERİ ETİK KURULU KURULMASI … HAKKINDA KANUN ..….283
DİSİPLİN KURULLARI VE DİSİPLİN AMİRLERİ HAKKINDA YÖNETMELİK ............................................285 MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI DİSİPLİN AMİRLERİ YÖNETMELİĞİ ........................................................... 291
DEVLET MEMURLARI SİCİL YÖNETMELİĞİ ........................................................................................... 300
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI SİCİL AMİRLERİ YÖNETMELİĞİ ................................................................. 306
DEVLET MEMURLARININ ŞİKAYET VE MURACAATLARI HAKKINDA YONETMELİK ........................ 320
KAMU KURUM VE KURULUŞLARINDA ÇALIŞAN PERSONELİN KILIK VE KIYAFETİNE
DAİR YÖNETMELİK ………………………………………………………………………………………………. 323
DEVLETE VE KİŞİLERE MEMURLARCA VERİLEN ZARARLARIN NEVİ VE MİKTARLARININ
TESPİTİ, TAKİBİ, AMİRLERİN SORUMLULUKLARI, YAPILACAK DİĞER İŞLEMLER
HAKKINDA YONETMELİK ..........................................................................……………………………...325
BİRDEN FAZLA KAMU KURUM VE KURULUŞLARINI İLGİLENDİREN SORUŞTURMALARDA GÖREVLENDİRİLECEK MÜFETTİŞLERİN GÖREVLENDİRME BİÇİMİNE İLİŞKİN YÖNETMELİK ..........328
BİLGİ EDİNME HAKKI KANUNUNUN UYGULANMASINA İLİŞKİN ESAS VE USULLER
HAKKINDA YÖNETMELİK ......................................................................................................................... 329
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI OKUL - AİLE BİRLİĞİ YÖNETMELİĞİ……………………….......................... 339
MERKEZİ YÖNETİM HARCAMA BELGELERİ YÖNETMELİĞİ ……………………………………………….345
RESMİ YAZIŞMALARDA UYGULANACAK ESAS VE USULLER HAKKINDA YONETMELİK ................. 374
YEDİNCİ BÖLÜM
BAZI YARGI KARARLARI
BAZI YARGI KARARLARI …………………………………………………………………………… 381
SEKİZİNCİ BÖLÜM
KAYNAKÇA
KAYNAKÇA ……………………………………...……………………………………………….......................... 409
I. BÖLÜM
BAZI KAVRAMLAR VE TANIMLARI
BİRİNCİ BÖLÜM
BAZI KAVRAMLAR VE TANIMLARI
İnceleme, soruşturma ve ön inceleme çalışmalarında bazı kavramlarla sıkça karşılaşılmakta ya da bu kavramlar düzenlenen raporlarda sıkça kullanılmaktadır. Hukuksal metinlerde (kanun, tüzük, yönetmelik, yönerge, genelge vb.) ve yargı kararlarında da yaygın bir şekilde kullanılan bazı kavramlar; idare hukuku, disiplin hukuku ve ceza hukuku çerçevesinde kalınarak, ayrıntıya girilmeden genel hatları itibariyle bu bölümde tanımlanmaktadır.
Hukukî kavramların, içerdiği anlamlar itibariyle yerli yerinde kullanılması, aynı zamanda araştırma, inceleme, soruşturma ve ön inceleme çalışmaları sonucu düzenlenen raporlarda ve/veya suç duyurularında belirtilen görüş ve kanaatlerin anlaşılabilirliğini, yerindeliğini ve tutarlılığını da sağlayacaktır.
Sosyal ilişkiler (içtimaî münasebetler): İnsanların tutum ve davranışlarıyla diğer insanlarla kurduğu ilişkilerine sosyal ilişki (içtimaî münasebet) adı verilir.
Sosyal yükümler (içtimaî mükellefiyetler): Devlet tarafından desteklenmiş olsun veya olmasın, toplum halinde yaşamaktan doğan ve sosyal ilişkilerimize bağlı olan yüküm ve ödevlere sosyal yükümler (içtimaî mükellefiyetler) denir.
Sosyal düzen kuralları: Toplum halinde yaşayan insanların yerine getirmek zorunda oldukları ödevleri ve kullanacakları yetkileri belirten kurallara, sosyal düzen kuralları veya sadece sosyal kurallar (içtimaî nizam kaideleri, içtimaî kaideler) denilmektedir.
Sosyal yaptırım: Sosyal düzen kurallarına aykırı hareket, başka deyişle kuralların düzenlediği yetkilere yüküm sınırlarını aşan bir davranış, sosyal bazı tepkilere yol açar. Çok çeşitli biçimlere bürünen bu tepkilere sosyal yaptırım veya sadece yaptırım adı verilmektedir.
Toplumsal yaşamı düzenleyen kurallar: Toplumsal yaşamı düzenleyen başlangıçta aynı nitelikte sayılıp uzun bir evrim ve uğraşı sonucunda birbirinden ayrılmış bulunan sosyal kuralları birkaç grupta toplayabiliriz. Bunlar; hukuk, din, ahlak ve görgü kurallarıdır.
Hak: Hukuk kuralları tarafından kişilere tanınan ve belirli bazı eylemlerin yapılmasına müsaadeyi gerektiren bir kudret, bir yetkidir. Kişiler bu yetkiye dayanarak bir talepte bulunabilme imkanına kavuşmakta ve bu yetkilerini belirli kimselere karşı kullanarak bazı menfaatler sağlayabilmekte veyahut da zaten elde etmiş oldukları menfaatleri sürdürebilmektedirler. İşte kişilere hukuk tarafından verilmiş olan bu çeşit yetkilere “hak” denir.Hak; hukuk düzeni tarafından kişilere tanınan yetkidir.
Hukuk: Genelde hayatın ve toplumun bilimidir. Toplum olarak yaşamak durumunda bulunan insanlar, belirli bir düzen içerisinde, huzurlu ve güvenli yaşamak için sınırsız bir bencillikten ve sınırsız bir hürriyetten vazgeçerek, toplum içinde fertler olarak biri birine eşit hürriyet alanları içerisine girmeye razı olmuşlar ve karşılıklı hürriyet sınırlarını ihlal etmemek, çiğnememek suretiyle de ortaklaşa belirledikleri bir takım kaidelere uymak zorunluluğunu duymuşlardır. İşte duyulan bu zorunluluk hukukun oluşmasına neden olmuştur. O halde hukuku “toplum düzenini sağlayan ve fertler tarafından uyulması zorunlu olan kuralların tümü” veya “toplumu düzenleyen ve kişilerin uymalarını sağlamak için kamu gücü ile desteklenen kuralların bütünü” olarak tanımlamak mümkündür.
|