162 Sa’d b.Abdullah b.Abdilaziz el-Humeyyid,Sünen-i Said İbni Mansur,Riyad,1420/2000,1,104-109(Mukaddime)
163 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,3,175(6909)
164 Nevevî,a.g.e., 8,380
165Buhari,Enbiya,49; Müslim,İman,244-246; Ahmed b. Hanbel, 11,272,336; Ma’mer b. Raşid,el-Câmi’(Ma’mer’in bu eseri talebesi Abdurrezzak’ın Musannef’inin sonuna eklenmiştir.) 11,400,(20841)
176 Ahmed b. Hanbel,a.g.e., 11,272,Muhakkik’in Dipnotu
177 Ahmed b. Hanbel,a.g.e.,11,298,299
178 Askalanî, Tehzib, 11,366-369
179 İbni Ebî Hatim,a.g.e., 9,359
180 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,4,269(104109
181 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,3,361(7905)
182 ez-Zehebî,Nübelâ,5,141
183 İbni Sa’d, a.g.e.,9,297
184 Askalanî, a.g.e.,9,96-98
185 İbni Abdilhâdi,a.g.e.,1,262
186 Ahmed b. Hanbel,a.g.e.,2,298,(Muhakkik’in dipnotu)
187 Ebû Abdullah, Muhammed b. Abdullah, Hakim en-Nisâburî, el-Müstedrek ale’s-Sahihayn, Dâr’ul Marife.Beyrut. 1418/1998,5,755
188 Hakim, a.g.e.,8679 No.lu dipnot
189 Nureddin Ali b. Ebîbekr el-Heysemî, Mecmâu’z-Zevâid ve Menbâu’l-Fevâid, thk.: Abdullah Muhammed Derviş, Beyrut. 1414/1994,8,12,H.No: 12569
190 Amak ve Dabık, Antakya ve Halep arasında iki yer ismidir. Alaaddin, Ali b. Balban el-Fârisi, Sahihu İbnu Hibban bi Tertîb-i İbni Belban,Thk.: Şuayb Arnavut, Beyrut,1997,1418/1997,15,225.(Muhakkik Şuayb Arnavut’un Dipnotu)
205 Müslim,K.Fiten,ve Eşrâti’s-Sa’a,110;Tirmizî,Fiten, 59; İbni Mâce, Fiten,33; Ahmed b. Hanbel,IV,182; Ebû Davut da muhtasar olarak rivayet etmiştir. 14,4311
206 Askalanî, Tehzib,9479
207 Hadis itibar için yazılır. Yani başka bir hadisle desteklenmeksizin böyle bir ravinin rivayetine itibar edilmez.
208 İbni Abdilhâdi,a.g.e.,1,263
209 Askalanî, a.g.e.,2,297
210 Askalanî, a.g.e.,11,191
211 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,1,234(1197)
212 Zehebi, Mizan, 4,268(4841)
213 İbni Abdilberr el-Kurtûbî, el-İsti’ab fi Mârifet’il-Eshab, Thk.: Ali Muhammed Muavvız ve Adil Hamid Abdülmevcut, Beyrut, H.1422,1,318
214 İbnü’l-Esir, Üsdülğabe fi Ma’rifeti’s-Sahabe, Thk.: Halil Me’mun Şeyma, Beyrut,1418,1,700
224 İbni Teymiyye bu terimi şöyle açıklar: Hadis bazen sahih-garib bir isnadla rivayet edilmiş olabilir.sonra aynı hadis, isnadın üst tarafında bulunan bir raviden biri sahih iki tarikle rivayet edilir ve sahih-garib-hasen olur. Bkz.: Mücteba Uğur,Hadis Terimleri Sözlüğü,TDV.Ankara,1992,S:128
233 Müslim, İman, 247; Ahmed b. Hanbel,Müsned,3,345,384
234 Askalanî, a.g.e.,11,135
235 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,4,125(9693)
236 İbni Abdilhâdi,a.g.e.,2,462
237 Bündâri,v.dğr.,a.g.e.,1,300(1539)
238 Askalanî, a.g.e.,2,209
239 Askalanî, a.g.e.,2,205
240 İbni Abdilhâdi,a.g.e.,1,154
241 Askalanî, a.g.e.,6,406
242 İbni Sa’d, a.g.e.,8,54
243 Hatıb’ul-Leyl: Gece oduncusu demek olan bu deyim, doğru yanlış demeden her önüne gelen rivayeti olan zayıf ravilerin vasıflanmasında kullanılmıştır. Emin Aşıkkutlu, Hadiste Rical Tenkidi, M.Ü.İ.F.Nu.140,İst.,1997,S:189
244 Askalanî, a.g.e.,6,402
245 Askalanî, a.g.e.,9,440
246 Askalanî, el-Isabe,1,546
247 Askalanî, a.g.e.,5,372
248 Ahmed b. Hanbel,Müsned,3,345, Muhakkik Hazma Ahmed’in Dipnotu