Ana səhifə

Literatura portugues


Yüklə 1.49 Mb.
səhifə1/29
tarix25.06.2016
ölçüsü1.49 Mb.
  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29
MATERIAL BÁSICO
DE
LITERATURA PORTUGUES

Produção Literária Medieval




Texto 1

PRAGA, Vaasco (de Sandin). “Quero-uos eu, senhor, gran ben”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa, Clássica, 1970. p. 151.1

Quero-uos eu, senhor, gran ben

e non ei al de nós se non muito mal,

si Deus mi perdon, pero direi-uos a ren:

todo uo-l’eu cuid’a soffrer

se m’end’ a morte non tolher.


E creede que a min é

este mal, que me vós leuar

fazedes, de mha morte par,

pero, senhor, per bõa fé,

todo uo-l’eu cuid’a ssoffrer,

se m’end a morte non tolher.


E, pois por ben, que uos eu sei

querer, me fazedes assi

uiuer, tan mal dia nos vj!

pero verdade uos direi:

todo vo-l’eu cuid’a sofrer,

se m’end’ a morte non tolher. (CA 12 e CB 76)




Texto 2

SOARES, Joan (Comesso). “Ha donzela quig’ eu muy gran bem,”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa: Clássica, 1970. p. 152.2

Ha donzela quig’ eu muy gran bem,

meus amigos, assi Deus me perdom,

e ora iá este meu coraçom

anda perdudo e fóra de sem

por ha dona, se me ualha Deus,

que depois uiron estes olhos meus,

que mh-a semelha muy mays d’outra rem.


Porque a donzela nca verey,

meus amigos, emquãt’ eu já uiuer,

por esso quer’eu muy grã ben querer

a esta dona,  que uos faley,

que me semelh’ a dõzela que uy:

e a dona seruirey des aquy

pola donzela que eu muyt’ amey!
Porque da dona sõ eu sabedor,

meus amigos, assi ueja prazer,

que a donzela en seu parecer

semelha muyt’, e por d’ ey sabor

de a seruir, pero que he meu mal:

serui-la-ey e nõ seruirey al,

por a donzela que foy mha senhor. (CB 80 e CA 377).


Texto 3

TAVEIROOS, Pai Soarez de. “Como morreu quen nunca bem”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa: Clássica, 1970. p. 15.3

Como morreu quen nunca ben

ouve da ren que mais amou

e quen viu quanto reçeou

d’ela e foi morto por en,

Ay, mha senhor, assi moyr’ eu!


Como morreu quen foy amar

quen lhe nunca quis ben fazer

e de que lhe fez Deus ueer

de que foy morto cõ pesar,

Ay, mha senhor, assi moyr’ eu!

§

Com’ome que ensandeçeu,



senhor, cõ gran pesar que uiu

e nõ foy ledo, nen dormiu

depois, mha senhor, e morreu,

Ay, mha senhor, assy moyr’ eu!


Como morreu quen amou tal

dona que lhe nunca fez bem

e quen a um leuar a quen

a nõ ualia, nen a ual,

Ay, mha senhor, assy moir’ eu! (CA 35 e CB 123)



Texto 4

SANCHEZ, D. Gil. “Tu, que ora ues de Monte Mayor,”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa, Clássica, 1970. p. 15.4

Tu, que ora ues de Monte Mayor,

tu, que ora ues de Monte Mayor

digas-me mandado de mha senhor,

digas-me mandado de mha senhor,

ca, se eu seu mandado

non ujr, trist’e coytado

serey, e gram pecado

fará, se me non ual,

ca en tal ora nado

foy que, mao pecado,

amo-a endoado [em vão]

e nunca end’óuuj al.
Tu, que ora uiste os olhos seus,

tu, que ora uiste os olhos seus,

digas-me mandado d’ela por Deus,

digas-me mandado d’ela por Deus,

ca, se eu seu mandado

non uyr, trist’e coytado

serey, e gram pecado

fará, se me non ual,

ca en tal ora nado

foy que, mao pecado,

amo-a endoado

e nunca end’óuuy al. (CB 22)



Texto

5


OSOIR’EANNES. “Cuidei eu de meu coraçon”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa: Clássica, 1970. p. 154.5



Cuidei eu de meu coraçon

que me non podesse forçar

(poys me sacara de prison)

de ir comego hi tornar,

e forçou-m’ ora nou’ amor

e forçou-me noua senhor,

e cuydo ca me quer matar!


E, poys m’ assy desenparar

ha senhor foy, des enton

e[u] cuidei ben per ren que non

podesse mays outra cobrar,

mais forçaron-mh os olhos meus

e o bon parecer dos seus

e o seu preç’ e hu cantar.


Que lh’ oí, hu a uj estar

en cabelos, dizend’ um son.

Mal-dia non morri enton,

ante que tal coyta leuar

qual leuo! que non uj mayor

nunca, ond’ estou a pauor

de mort[e] ou de lh’o mostrar. (CB 13 e CA 323)



Texto

6


CORPANCHO, Airas. “Desei’ eu rnuit’ a ueer mha senhor,”. In: NUNES, José Joaquim. Crestomatia Arcaica. 7. ed. Lisboa: Clássica, 1970. p. 154-5.6

Desei’ eu rnuit’ a ueer mha senhor,

e pero sei que, pois dant’ela for,

non lh’ ei a dizer ren

de com’ oi’ eu averia sabor

e lh’ estaria ben.


Pola ueer moir’ e pula seruir,

e pero sei que, pois m’ant’ela uir,

non lh’ei a dizer ren

de com’ oi’ eu poderia guarir

e lh’ estaria ben.
Se lh’al disser, nõ me dirá de nõ,

  1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   29


Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©atelim.com 2016
rəhbərliyinə müraciət