Omnis homo mortalis !
Gwitibunan, eo red melver...
(Pebez setañs e pevar14 ger !)
Seu-te aze, MORIN gêaz15,
Evel pa ne vezes bet biskoaz...
Bet out... Mez, allaz ! ne dout mui...
Sic transit gloria mundi.
Evesait, parrezioniz !
Deh, deh diweza, her gwelis.
Ya, deh e welis MORIN
War-dro c’hweh eur diouz ar mintin,
O pourmen goustadig
En ale euz e liorzig ;
Edo oh ober eur regal16
Gand eun trounson17 bara segal,
War b’hini18 en-devoa ledet
Eur maread kignen hed-ha-hed.
Ken degoutet19 hen debre din20
Evel ma tebrfeh eun tamm kouign,
D’or b’hini21 an amann teuzet
A gouezfe war ho pizied !...
Paz’m gwelas o vond er jardrin,
E komañsas da vousc’hoarzin :
« Ahanta, dom Yann, emezañ,
N’eo ket evel-henn eo bevañ ?
Te ‘oa drol, MORIN, koulskoude !
Te ‘ouie farsal a-zoare...
Netra, vantrebleu22, m’hen atest23,
Ar Maro n’eo ket gwreg24 onest,
Hag he hrouga groñs a ve mad,
Heb respet dezi na d’he oad...
Koz haillonez, lavar din-me,
Perag ‘lazez tud er hiz-se ?
Ra vo da reor ouz ar potañs25 !
M’hen tou, biken n az-pezo chañs.
N’eo ket eur gounnar, koulskoude,
Kaoud afer ouz ar moh-se ?
Mez sod ‘vem en em estoni,
N’eus nemed droug diouz koz gisti.
Mez, evid doned war or hiz26
D’ar paotr MORIN, parrezioniz,
Piou ‘n-dije lavaret,
M’en-divije bet e welet
O tijuni ken dibreder,
E tlevije biken melver ?
Gwir eo, sur : den n’hel lavarje !
Mez maro-mik eo koulskoude...
N’her gwelim mui jamez biken !
Pebez koll deom, pebez anken !
An efet27, m’her goulenn ouzoh,
Piou a lakay daou daol er hloh ?
Piou a zervijo ‘n overenn ?
Piou a ray toud hiviziken ?
N’eus den kapabl euz an dra-ze,
Paour-kêz MORIN, nemedout-te !
Te ‘roe ‘r bara benniget ;
Te a ree klask bep sul reglet28 ;
Te a gane, ouz al letrin,
Ispisial goude eul lomm gwin,
An “antienne29“ koulz frank, pe well
Evid Ar Rouz ezu a Gastell ;
Te da-unan a ree d’ar chas
Euz an iliz skuba er-mêz30,
Hag erfin, evid da veuli,
Te ‘oa on Omnis homo-ni
(Kouër, pa glevas kement-mañ
A zirollas : A ! A Û A ! A !)
C’hoarzit ‘ta, leueou, leueou pennfollet !
Ez eo anad oh azened :
Hennez eo leh deoh da hoarzin,
Abalamour d’eu pez latin !
AN ABID31 HAG AR MANAH
M’ho-pe ar skeud euz ar skiant32,
E resptjeh an dud savant33,
Hag eh admirjeh, gand rezon,
Ar peziou latin er sarmon...
Hag evid komañs d’ho teski,
Om-nis homo a zinifi
Eur paotr reud, hag eur paotr kapabl
Da denna eun taol mar deus mab,
Erfin eur paotr “Piou nemetañ ?“,
Eur potr n’en-deus aon rag netra,
Eur paotr a-leiz34, eur paotr dioustu,
Nompas eur zod eveldoh-hu !
Mez eur pez eo hag a zo sur
(Evid n’emañ ket er Skritur)
Neb a zo sod, a zoñj dezañ
Eo sotoh an oll evitañ.
(Diouzin, va-unan e jujan,
Ha rezon am-eus, a gredan).
Setu eno petra ‘zo kaoz
Em-eus an opinion faoz,
An hini35 ho-poa euz a VORIN,
Abalamour ma’z oa badin36,
Ha ma talhe eur basou gwenn37,
Hag eur miell kamizolenn38
War an hini39 e lakae bepred
Eur grag-veskenn ruz40 dilostet !
Mez m’am gwelfeh diouz ar mintin,
Gand eur boned (tost pikotin41)
Laset gand va charretezou42.
(En-dro d’am diskouarn o-daou).
E soñjfe deoh, ouz ar feur-ze,
N’eus ket a latin ganin-me !
Netra ! ne deo ket, tud signah43
An abid a ra ar manah :
Pe ‘vezo droug, pe ‘vezo brao,
Eur marmouz ‘zo marmouz atao.
Ergo, de facto a pari,
En despet d’ho tent ha d’ho fri,
Pa’m gwelit gand va robenn-noz,
Ha gand va botou-pren dros-dro44s,
Me n’ouzon na mui na nebeutoh
Evid pa ven gwisket bravoh.
Netra-se, n’emaoh ket ganti.
Kalz e rankot c’hoaz da gredi,
Hag evel-se va zelaouit,
Mar fell deoh tenna tamm profit !
An neb o-deus tabatierenn
A hell bremañ lakaad prizenn...
Hag hoh atañsion goude !...
Daou boent a rin, ha ken Doue45.
Poent kenta
Goude ‘r maro, peurliesa,
E vez revelet meur a dra,
Evel ma’z eo ‘n turubaillou,
Ar peziou kaer, ar marvaillou,
Greet gand tud vraz, tud a noblañs.
War gement-se, heb mond larkoh,
E livirin e daou her deoh.
Ar zaout
Añ efet, parrezioniz,
Ha c’hwi hoh-eus bet an aviz
Da reflechi ha da zoñjal
War ar pez a eure MIKEAL,
Bremañ ‘z eus eur maread bloaziou46,
Pa grogas bouillenn e lostou
Kement buoh a yoa er harter,
Ma tirolljont, heb mez ebed,
Dresit ar porrastell, er vered,
En taill da bedi sant Herbod
Da rei amann ‘leiz ar ribot.
(Mez piou ‘zo evid divinoud
Peseurt santimant o-deus saout ?)
Da vihanna, lammed a rejont,
An dour benniget a evjont,...
Ha c’hoaz meur a zizonestiz,...
Mez heñvel toud a ve iskiz.
(Ahanta, soñj a zeu deoh ?
Daouzeg vloaz ‘zo, pe war an dro !...
Rag, me ‘m-eus soñj, ‘oa an deiz-se
E oe greet foar ganin-me...)
C’hwi a grie war bouez ho penn
Evel eun arme a ezen,
M’ho kleved, da beb nebeutañ,
Tri-hant leo ront diouz ar bourk-mañ :
-Forz ! forz ! sikour ! aotrou ‘r Hure !
Savit, savit en an’ Doue !
Ar zaout ‘zo lammet er vered !
|