BİSMİllahir rahman ir rahiM

İcraatın başı ve Başbakan olacak Abdullah Gül’ün, “konumuzla ilgisi nedir?..” derseniz, cevap olarak derim ki; çok önemli, çok enterasan ve çok da eskiye dayanan önemli bir kêhanetle karşı karşıya kalırız. Şöyle ki; 1425 -1490 yılına yılında yaşayan Atinalı

tarihçi Laonicus Chalcondlyles'in yazdığını ve Aytunç Altındal’ın Türkçeye çevirdiği “Türk İmparatorluğu'nun Yıkılışına Dair Kehanetler adlı Kitabı nda” yaptığı Kehanete (öngörüye) göre, Türk İmparatorluğu'nun başına geçecek 11'inci kişinin adında 11 harf olacak. Ne kadar ilginçtir ki, 28- AĞustos -2007’de Cumhurbaşkanı şeçilen Abdullah Gül'ün ad ve soyadındaki harflerin toplamı 11harf olduğu gibi, ayrıca Türkiye Cumhuriyeti’nin 11. Cumhurbaşkanı seçildi. Kêhanetin devamında ise şöyle söylüyor: “Bu cumhurbaşkanı zamanında, çok büyük sıkıntılar yaşayacak. Türkiye devasa bir sarsıntı geçirecek ve devlet Hristiyan devletlerinlerin birleşmesi ile yıkılma noktasına gelecek ve bu birleşme Türk imparatorluğunun sonunu getirecektir" deniliyor.

Şimdi 2014 yılında Abdullah Gül, icranın başına yani; Başbakanlığa geçme ve Türkiye’nin kaderinde çok daha fazla rol oynama ihtimali ile karşı karşıyayız ve 2015 yılını da bu minval üzere geçireceğiz.

1. 
   “VAKİT” leri (zamanları) ortaya çıkan bu hadis-i şerifler, zamanları ortaya çıkmayı bekleyen diğer hadis-i şeriflerin ne vakit gerçekleşeceklerine, (zamanlarına) ışık tutmuştur.
   
2. 
   Bazı hadis-i şerifler, zamanlama konusunda çok daha net bilgi vererek, tarih konusunda ki yorumların isabet ihtimalini artırmaktadır.
   
3. 
   Bazı çoğrafi, uzay, takvim, burç ve benzeri bilimler veya olaylar da bir takım zamanlama verisi sunmaktadır.
   
4. 
   Ayrıca, bazı İslâm alimlerinin kerametleri ve keşifleri de; bu zamanlama verilerinde, çok dah a ileri giderek daha da net tarihler verebilmekteler ve bizde onlardan istifade ederek, “bazan ZAN, bazan TAHMİN, bazan TEORİ’de bulunarak ve bazan da zamanlama verileri kullanıp, mantıklı fikirler sunan kişilerin verilerini kullanarak “ÖNGÖRÜLER” yaptım. Yine de eğer hata etti isem; Allah (C.C.) affına ve mağfiretine, bu konuları yakından bilenlerinde hoşgörüsüne sığınırım.
   

Yukarıda, Hz. Mehdi’nin çıkışının ilk yılını (teorik olarak da olsa) en erkeni, 2015 yılı olduğunu yukarıda bulmuştuk. Önümüzdeki bu, ilk üç yılın daha bir çok gizemi vardır. İşte bunlardan bir kaçı:

1=Antik Maya takviminin son yılı teorisi. 21-Aralık-2012. (Aslında, farklı bir manyetik alana ve Maya takvim sistemine göre; 26 bin yıllık beşinci devrenin sonu ve altıncı devrenin başlangıcı… Çünkü, ayet ve hadis-i şeriflerde belirtilen; “Kıyametin Büyük Alâmetleri daha başlamadı bile. Bu sebeple de, kesinlikle Kıyamet’in kopuş tarihi değil.)

2= Gökten gelecek (sözde) bir kaya veya bir gezegenin (Marduk’un) yaklaşması teorisi.

3= Önümüzdeki yıllar içinde ve Hz.Mehdi’nin çıkacağı yılın Hicri yılının yılbaşısında, Mina da KAN’nın akması beklentisi..

4= Foton kuşağı teorisi: 26 bin yıllık döngünün bitmesi ile girilen ve X ışınları içeren yeni uzay boşluğunun Dünya’ya etkisi veya manyetik ışık dalgasının başlaması sonucu tabiat kanunlarındaki değişiklik ve bozulmalar... Zirveye çıkış yılı, 2012- 2013

5= Amerikan Ulusal Bilim Akademisi üyesi, John Bongaarts; “2012 yılında Güneş’te meydana gelecek solar fırtınaları’nın Dünya'da negatif etkiler oluşturabileceği, bunun başlamasıyla birlikte de; Dünya'da gözlenecek etkinin, 100 milyon hidrojen bombasına eşdeğerde olacağını, dolayısıyle de; 2012 ve daha sonrak yıllarda etkisini Dünya'nın çeşitli yerlerinde çok büyük depremler yaşanarak göstereceğini iddia ediyor.” Dr. Bongaarts, ayrıca; "2012'deki Güneş patlamasından kurtulsanız dahi, bu sefer 2050 yılında; üzerinde dokuz milyar insanın bir arada yaşadığı ve kaynakları daha da tükenmiş bir Dünya ile karşı karşıya kalacaksınız" diyor.

6=Bir hikâyenin çağrıştırdıkları: Timur, ününü çok duyduğu Nasrettin Hoca’nın ok atıcılığını; denemek ister. İlk ok’unu, karavanaya atan Hoca: “ - Bu ok, sizin onbaşının oku atışı.. der.” işi geçiştirir. İkinci oku’nu da, karavanaya atınca; “- Bu ok’da, sizin subaşının ok atışı.. der ve yine canını kurtarır. Üçüncü ok atışını da yine karavanaya atınca; “- Bu da sizin yüzbaşınızın attığı ok der.” İsabetsiz atışlarına, “çeşitli rütbel deki askerlerin ok atışı..” şeklinde bahanesini sürdürür. Artık söyleyeceği bir rütbeli kalmadığından ve sadakdaki okları da bitmek üzere olduğundan, eline son oku da alınca; korkudan bayılmak üzeredir ve Allah’a sığınarak.. gerdiği yayına yerleştirdiği son oku, bu sefer gözlerini kapatarak boşluğa bırakır. Bir tevafuk eseri olarak, bu sefer ki ok, hedefi tam 12’den vurur. Hoca, gözlerini açıp on ikiden vurduğunu görünce ve artık kellesini de kurtarmanın sevinciyle.. göğsünü de şişirerek, haykırır. “- BU OK’DA, HOCA’DAN...” Şimdi; Nasrettin Hoca misalinde olduğu gibi, “Dünya’da ilk defa, önemli sonuçlar doğuracak ve 2011 sayılarına ilave olacak.. Türkiye ile ilgili bir “ 2011” sayısı da ben’den.” Şöyle ki; “23 - Nisan -1920 Cuma günü, Hacıbayram camisinde kılınan Cuma namazından sonra, kurbanlar kesilerek, tekbirler getirilerek.. T. B. M. Meclisi kapısından içeri girilir, böylece ilk T.B.M.M. si açılır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin gizemli ve kutsal sayısı yedi ve katlarıdır. Türk ırkının ve Müslüman’ların gizemli ve kutsal sayısı ise; 13 kutsal sayısıdır.” (Bkz. 13 sayısı hakkında geniş bilgi için, bu site içinde yazılı olan; “KUTSAL SAYILAR VE SIRLARI KİTABI” ndan istifade edilebilir. Yukarıdaki, 7 KUTSAL SAYISININ 13 KATI (7 x 13=) 91 yıl yapar. Bu; 91 yılı, T.B.M.M.’sinin açılış tarihi 1920’ye eklersek; 1920+91=) 2011 sayısını buluruz. Burada ilginç bir adet tesadüf (tevafuk) daha vardır. Birincisi, ilk Meclis; 115 milletvekili ile toplanmıştır, yani, basamak toplamı (1+1+5=) 7 olan bir sayı ile ve aslında da tam, 337 milletvekili olması gerekirdi ki; bu sayının da, basamak toplamı yine; (3+3+7=)13 uğurlu ve kutsal sayısı olduğu görülür. Böylece, bu iki sayı yine; bir defa daha (7x13= ) 91 gizemli sayısını verdiğini, şaşkınlıkla müşahade ederiz.

7= Bir diğer anekdot da, şudur. Hicri 1426 yılına girilirken, Vakit gazetesi yazarı Mustafa Kaplan; “Hicri yılbaşı ve Armegedon” başlıklı yazısında, İslâm ve Yahudi ilişkilerini.. tarih vererek, uzun uzun detaylandırdıktan sonra, Hicri 1432’de yani Miladi 2011 yılında ve Yahudi aleyhine gelişecek şekilde; “Kudüs merkezli bir İTTİHÂD-I İSLÂM (İslâm Birliği) hareketinin başlayacağını bildirmektedir. Ayrıca; yazar Ahmet Akgül’ün “MEHDİYET MÜCADELESİ VE MEHDİYET MÜJDESİ”isimli kitabı da, bir tarih belirtmese de, bu minval üzeredir.

8= İslâm’î bir çok yazar gibi, M . Şevket Eygi de; Milli gazete’deki muhtelif yazılarında, Hz. Mehdi’nin zuhûrunun çok-çok yakın olduğunu, birden çok yazısında belirtmektedir.

9= Büyük bir ihtimalle (ve de, geleceği yalnız Allah bilir kaydiyle) yaşanacak bir çok bölgesel savaşların sonunda, 2019 yılından önce Dünya çapında çıkacak topyekün bir “DÜNYA SAVAŞI”nın tarihini simgelemektedir. Bu savaşı; önce Rus’lar ve müttefikleri çıkaracak, sonrada Deccal’in Çin’den çıkarak.. Dünya’yı kasıp kavuracağı bir savaş olacak ve hadis-i şerife göre de; Deccal, Hz. Mehdi’nin zuhûru (çıkışı)ndan bir veya yedi yıl sonra olacağından.. eğer, bir yıl olmazsa 2019 - 7= 2012 yılını, yine ayni sayıyı ve yılı buluruz. Şayet bir yıl olursa, 2019-1= 2018 yılına kadar uzar. Not: Süfyani’nin çok daha önce çıkacağını da unutmamak gerekir. (Geniş bilgi için, bkz. Süfyani bölümü.)

10= Meraklıları, bu maddeleri daha da çoğaltsa da.. işin özü değişmez. Yemani, Hz. Mehdi ve Kahdani , Süfyani, Deccal ve Hz. İsa (a.s.) yoldalar ve çok yakında sizlerle buluşmak üzere ve 2019’dan önce “ge-li-yor-lar!..”

12) “HZ. MEHDİ’NİN ÇIKIŞI ÖNCESİNDEKİ ALÂMETLERDEN KÜÇÜK BİR DEMET:” Yukarıda yazılan, Hz. Mehdi’nin çıkış öncesi alametlerine ilaveten; hadis-i şeriflerde Hz. Mehdi çıkmadan önce ve çıkış zamanının alâmetleri olarak, Kıyamet’in büyük alametlerine göre çapı daha küçük, aslında daha sonraki etkisi çok daha büyük olaylar; bütün teferruatıyla kaydedilmiş ve bunlar bizim geçmişimizde kaldığından, bunların büyük çoğunluğu gerçekleşmiş ve sırada bekleyen çok azı fakat, sonuçları itibariyle de çok çok daha büyükleri kalmıştır. İşte şimdi, size bu alâmetlerden sadece küçük bir bölümü sunuyorum. Bu Alâmetleri tamamı yazılmaya kalkılsa, hacimli bir kitap olur. Bizim sayfamızın yazı alanı ise, mualesef çok çok sınırlı bulunuyor.

1. 
   Mehdilik misyonunun son teorisyeni, Bediüzzaman Hz. çok yakında çıkacak olan, bu “MEHDİ” ve “MEHDİYET”
   

2. 
   Hz. Mehdi çıkmadan önce, Doğu’dan, hadiste bildirilen bir kuyruklu yıldızın doğması ki; doğmuştur. (Not: Ancak, doğum
   

3. 
   Ve yine, hadis-i şerife göre; “Şam’a ambargo konduğu zaman..” Suriye’deki olaylar ile bu alamet de zaten başladı. 1400 yıl
   

4. 
   Hz. Mehdi’nin ortaya çıktıktan sonra, “Dünya İslâm İmparatorluğunu; Türkiye’nin üzerinden ve İstanbul’dan yöneteceği
   

Fil Suresi'nden de anlaşılacağı gibi, Allah; (C.C.) o günün süper güçleri olan Bizans, Pers, Habeşistan.. gibi ülkelere, “Mekke, Medine, Taif gibi kutsal şehirlerin fethedilmesini mucizelerle engelliyor. Dünya yaratıldığından beri, bu 3 kutsal şehir hiçbir güç tarafından ele geçirememiştir.Ta ki 1070 yılında gelinip, bu kutsal topraklar Selçuklular tarafından fethedilmesine kadar. Daha sonra, 1174 Türk Eyyubiler Devleti; 1250 yılında yine Türk Memlüklü Devleti ve 1517 yılında ise; yine Türk Osmanlı Devleti tarafından fethediliyor. Yeryüzü yaratıldığından bu yana kutsal topraklar 4 kez ve yalnızca Türk devletleri tarafından fethediliyor.

2) HADİS-İ ŞERİFLER’DE TÜRK’LER:

A) "Kostantiniyye mutlak fetholunacaktır. Onu fetheden komutan, ne güzel komutan; o asker, ne güzel askerdir." (Peygamber Efendimizin buyurduğu gibi, İstanbul'un fethi sadece Türklere nasip olmuştur.Gelecekte ise bu iki defa daha tekrar edecektir. Geniş bilgi için bakınız, bu site içinde Hz. Mehdi bölümündedir.)

D) 1) ‘Siz küçük, çekik gözlü, kırmızı yüzlü, basık burunlu, çehreleri sanki örs üzerinde dövülmüş ve üzeri derilerle kaplanmış sağlam kalkanlar gibi bir kavim olan Türkler ile savaşmadıkça, kıyamet kopmayacaktır. ( Türk Arap savaşı) 2) “Siz, kıldan örülmüş çorap giyen bir kavimle savaşmadıkça kıyamet kopmayacaktır.”

E) Türk dilini öğreniniz, çünkü Türkler’in çok uzun sürecek bir hâkimiyetleri vardır. (Kaşgarlı Mahmut, Divanı Lügat-it Türk,)

F) Benim ümmetimi öyle bir kavim sürüp, kovalayacaktır ki; onların yüzleri (yuvarlak ve) enli, gözleri (çekik ve) küçük, çehreleri sanki üzeri derilerle kaplanmış kalkanlar gibidirler. Onlar, üç defa Arabistan yarımadasına kadar ilerleyeceklerdir. İlk istilada onların önlerinden kaçanlar kurtulacaktır. İkinci istilada, hücuma uğrayanlardan bazıları helâk olacak ve bazıları da canlarını kurtaracaklardır. Üçüncü istilada ise, onların kökleri kesilecektir (artık istilaları, son bulacaktır) işte onlar Türkler’dir. Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki, Türkler (çok yakın bir gelecekte) atlarını Müslüman mescidlerinin direklerine bağlayacaklardır. (=Müslüman ülkeleri fethedeceklerdir.)

N) "Pekâlâ Hz. Aişenin örtüşü ne idi?" "Keçeden yapılmış küçük bir Türk çadırının içindeydi. Çadırın bir perdesi vardı. Aişe, Resulullah (sav) ile bizim aramızda, bu perdeden başka bir şey yoktu. Ben Hz. Aişenin üzerinde gül renginde bir zıbın gördüm."

O) Ümmetimin hakimiyetini ilk defa ortadan kaldıracak olan Benû Kantûra'dır." Bu hadisi Taberâni, Hz. Muaviye rivayeti olarak kaydetmiştir. NOT: " Benû Kantûra, Kantûra’nın evladları anlamında olup; Hazreti İbrahim (A.S:) cariyelerinden birinin adıdır. Rivayete göre; bu cariyenin bir kısım çocukları oldu. Bunlardan Türkler çoğaldı. Türkler; Sünnî İslâm'ı, bir taraftan Fars kaynaklı Şia tehlikesine karşı ve diğer taraftan da, Haçlılar başta olmak üzere; diğer düşmanlara karşı, en az bin yıllık bir süre ile korumuş, kollamış ve İslâm’ı himayesi altına alarak.. ona, hem şeref vermiş ve hem de onunla şereflenmiş ve Allah’ın övgü ve desteğine kavuşmuştur. Allah (C.C.) ve İslâm adına savaşmış ve çok yakında, yine savaşacak ve de bu savaşma bilince kavuşmuş olan Türk’lere ve Türk soyuna ne mutlu. (Not: Bu maddeler, ırkçılık ve kafatasçılık yapmak için vesile edilemez. Çünkü, İslâm’da ırkçılık ve kafatasçılık yapmak, kesinlikle haram ve dolayısıyla de yasaktır.)

P) “Allah’ın rahmeti, daima gönül birliği yapmış toplumla baraberdir.” Beyhakî, kitâbü’z-Zübdi’l-kebîr. 2/162.

3) BEDİÜZZAMAN HAZRETLERİNİN DİLİNDEN TÜRK’LER:

A) Ramazanoğlu’nun naklettiği hatıralardan biri de, 1950 senesinde, ülkede DP döneminin başlaması ile Bediüzzaman Hz. leri ile Pakistan Milli eğitim bakanı Ali Ekber Şah arasında yaşanır. Üstad, ona ismi ile hitap ederek, bir konuşma yapıyor. ‘Ali Ekber kardeşim’ diyor ‘sizin hatırınıza şöyle bir şey gelebilir. Biz o meseleyi, Risale-i Nur’un filan yerinde şöyle hallettik. Sizin hatırınıza böyle bir şey gelebilir, biz o meseleyi Risale-i Nur’un filan yerinde böyle hallettik’ diye diye, o sormadan 70 sualin cevabını veriyor. Ali Ekber Şah, üstadın ayağına kapanıyor. Ağlıyor. Diyor ki ‘Üstadım ben bir hafta kalayım, bana ders ver. (Bedüzzaman Hz.leri cevap veriyor.) Sen siyasettesin, ben seni, bu defa kabul ettim. İkinci bir defa, kabul etmem. Ancak, sana verdiğim bu ders, 20 senelik ders. Seni, 20 senelik talebem olarak kabul ediyorum..’ diyerek iltifat ediyor. Şah da, Bediüzzaman’a diyor ki ‘Üstadım, Türkler senin kıymetini bilmiyor. Gel, ben seni Pakistan’a götüreyim.’ Üstad aynen şu cevabı veriyor. ‘Hayır. Yara burada başladı, tedavi burada görecek. Türk milleti bin senedir âlem-i İslam’ın bayraktarlığını yaptı, bundan sonra da yapacak. Ben; eğer Mekke, Medine’de yaşıyor olsaydım, (yine) buraya gelirdim. Cenab-ı Hak ayet-i kerimede buyuruyor ki’, Türkçe, meali ile, ‘Öyle bir kavim gönderdim (ki). Onlar, Allah’ı sever. Allah da, onları sever.’ ‘Ben de bu beyanı ilahi karşısında düşündüm. Bunun, bin seneden beri; âlem-i İslam’ın bayraktarlığını yapanın, Türk milleti olduğunu bildim. Ve Türk milletine hizmeti, vazife telakki ettim.”

B) Bediüzzaman Hz. leri, İslâm ve Kur'an hizmeti adına, milletimiz hakkında çok öğücü sözlerinden birisi de şudur. "İşte ey ehl-i Kur'an olan şu vatanın evladları! Altı yüz sene değil, belki Abbasîler zamanından beri bin senedir, Kur'ân-ı Hakîm'in bayraktarı olarak, bütün cihana karşı meydan okuyup, Kur'ân'ı ilan etmişsiniz. Milliyetinizi, Kur'ân'a ve İslamiyet'e kal'a yaptınız. Bütün dünyayı susturdunuz, müthiş tehacümatı (saldırıları) defettiniz. Ta Ki;(Meâlen): "Ey iman edenler! Sizden kim dininden dönerse, Allah onların yerine öyle bir kavim getirir ki, Allah onları sever, onlar da Allah'ı sever. Onlar mü'minlere karşı alçakgönüllü, kâfirlere karşı izzet sahibidirler. Allah yolunda cihad ederler ve dil uzatanların kınamasından da korkmazlar..." (Mâide 54) âyetine güzel bir masaddak (örnek anlamında) oldunuz..."

D) BEDİÜZZAMAN SAİDİ NURSİ Hz. lerinin bakış açısıyla: İslâm’ın bayraktarlığını Türk milleti’nin yapacağını söylemiştir. Bu müjdeyi bizlere, Bilinmiyen Taraflarıyla Bediüzzaman Said Nursi adlı kitabının 233-234 sayfalarında Necmeddin Şahiner şöyle açıklar. “Allah-ü Zülcelal Hazretleri, Kur’an-ı Kerim’in Maide suresi 54. Ayetinde şöyle buyurur; ÖYLE BİR KAVİM GÖNDERECEĞİM Kİ; ONLAR ALLAH’I, ALLAH’DA ONLARI SEVER”. Ben de, bu beyan-ı İlâhi karşısında

Düşündüm. Bu kavim bin yıldan beri Alem-i İslâm’ın bayraktarlığını yapan Türk Milleti olduğunu anladım.

E) Yine, Bediüzzaman Hz.leri buyurur: “Emin olunuz ki biz Kürtler, başkalarına be'nzemiyoruz. Yakinen biliyoruz ki, içtimai hayatımız; Türklerin içtimai hayatından neş'et eder. . (neş’et: ortaya çıkar/meydana gelir)

F) Yine Bediüzzaman Hz.leri buyurur: “'Lisan-i Kürdi caiz, Arapça vacip, Türkçe lazım..”.

Said Nursi Hazretleri’nin Türk’e bakışı, Türkçülerden evlâdır. Millî, yani İslâmîdir: “Çünkü, Cenâb-ı hak, bin seneden beri Kur'ân'ın hizmetinde istihdam ettiği ve ona bayraktar tâyin ettiği bu vatandaşların (Türklerin) muhteşem ordusunu ve muazzam cemaatini, muvakkat ârızalarla inşallah perişan etmez. Yine o nûru ışıklandırır ve vazifesini idâme ettirir.” Ali İlbey’in, “Said Nursî Hz.lerinin Türk’e Bakışı Türkçülerden Evlâdır.” başlıklı çalışmasında ise şunları derlemiştir. Meşrutiyet’te ve Cumhuriyetin başında olduğu gibi günümüzde de İslâm millet anlayışını temel almayan Türkçü / milliyetçilerin laik bir fonksiyon yükledikleri İslâm, modern-ulus Türklüğü bütün şartlarıyla belirleyen bir âmil değildir. Bundan dolayıdır ki, Türk’ün İslâmî millet vasıflarını Batılı seküler bir formasyona sokan Türkçülere Said Nursi Hazretleri haklı tarizlerde bulunur ve nasihat eder. Türklerin ancak İslâmiyet zemininde millet hüviyetiyle var olabileceğini anlatan yazılarına devrin Türkçüleri karşı propaganda yaparlar. Bunun üzerine sitemkarâne bir şekilde Türkçülere cevap verir:  “Şeytanın telkini ile ve ehl-i dalâletin ilkaâtıyla, bana karşı propaganda ile hücum eden ve mühim mevkîleri işgal eden bâzıları..., kardeşlerimi (Türkleri) aldatmak ve asabiyet-i milliyeleri tahrik etmek için diyorlar ki: ‘Siz Türksünüz. Mâşâallah, Türklerde her nevî ulemâ ve ehl-i kemâl vardır; Said bir Kürddür. Milliyetinizden olmayan birsiyle teşrik-i mesâil etmek, hamiyet-i milliyeye münâfîdir                   

     Doksan yıldır Türk isminin zarf ve mazrufunu sûistimâl ve iğfal eden arızalı Atatürkçü Cumhuriyetin kurbanı, bu ülkenin hâmi ve bânisi Türklerin hâkim millet otoritesinin sarsıldığı (üzülerek ifade ediyorum) bugün, Said Nursi’nin Türkçülere verdiği cevaplardan ders çıkarmanın zamanıdır.                         

      Türkiye’nin Müslüman Türkleri olanlar, Türk-î Osmanî zamanlarındaki gibi Türkleri İslâmî millet karizmasıyla Kürtler nazarında salahiyattar kılmak isteyenler, Türklüğü ulus çukuruna düşüren Atatürk milliyetçilerinin ve aynı zeminde duran Türkçü / ulusalcıların yanlışlarından meydana gelen faturanın bugün Türklere çıktığını kavrayanlar, Mektubat’ın 29. kısmını yüreğiniz yanarak, fakat azimle okumanız gerek:  “Senin gibi ahmaklar lâzım ki, Macar kâfirleri veyahut dinsiz olmuş ve frenkleşmiş birkaç Türkleri, muvakkaten dünyaca dahi faidesiz uhuvvetinini kazanmak için, üç yüz elli milyon hakîki, nûrânî menfaattar bir cemâatin (Türklerin) bâkî uhuvvetlerini terk etsin. (…) Delilleriyle menfî milliyetin mâhiyetini ve zararlarını gösterdiğimizden, ona havale edip, yalnız o Üçüncü Meselenin âhirinde icmâl edilen bir hakîkati burada bir derece izah edeceğiz. Şöyle ki: O Türkçülük perdesi altına giren ve hakîkaten Türk düşmanı olan hamiyetfüruş mülhidlere derim ki: ‘Din-i İslâmiyet milletiyle ebedî ve hakîki bir uhuvvet ile, Türk denilen bu vatan ehl-i îmânıyla şiddetli ve pek hakîki alâkadarım. Ve bin seneye yakın, Kur'ân'ın bayrağını cihânın cihât-ı sittesinin etrafında gâlibâne gezdiren bu vatan evlatlarına, İslâmiyet hesâbına, müftehirâne ve taraftarâne muhabbettarım. Sen ise ey hamiyetfüruş sahtekâr! Türkün mefâhir-i hakîkiye-i milliyesini unutturacak bir sûrette mecâzî ve unsurî ve muvakkat ve garazkârâne bir uhuvvetin var.

      “Senden soruyorum: Türk milleti, yalnız yirmi ile kırk yaşı ortasındaki gâfil ve heveskâr gençlerden ibâret midir? Hem, onların menfaati ve onların hakkında hamiyet-i milliyenin iktizâ ettiği hizmet, onların gafletini ziyâdeleştiren ve ahlâksızlıklara alıştıran ve menhiyâta teşcî eden frenkmeşrebâne terbiyede midir? (…)Hamiyet-i milliye bundan ibâret ise, ve terakkî ve saadet-i hayatiye bu ise; evet, sen böyle Türkçü isen ve böyle milliyetperver isen, ben o Türkçülükten kaçıyorum, sen de benden kaçabilirsin! Eğer zerre miktar hamiyet ve şuurun ve insafın varsa, şimdiki taksimâta bak, cevap ver. Şöyle ki: Türk Milleti denilen şu vatan evlâdı altı kasımdır: Birinci kısmı ehl-i salâhât ve takvâdır, ikinci kısmı musîbetzede ve hastalar tâifesidir, üçüncü kısmı ihtiyarlar sınıfıdır, dördüncü kısmı çocuklar tâifesidir, beşinci kısmı fakirler ve zaifler tâifesidir altıncı kısmı gençlerdir. Acaba bütün evvelki beş tâife Türk değiller mi? Hamiyet-i milliyeden hisseleri yok mu? Acaba altıncı tâifeye sarhoşçasına bir keyif vermek yolunda, o beş tâifeyi incitmek, keyfini kaçırmak, tesellîlerini kırmak hamiyet-i milliye midir, yoksa o millete düşmanlık mıdır? ‘El hükmülil ekser’ sırrınca, eksere zarar dokunduran düşmandır; dost değildir.”

      “Eğer Türk milleti, yalnız altıncı tâife olan gençlerden ibâret olsa ve gençlikleri dâimî kalsa ve dünyadan başka yerleri bulunmasa, sizin Türkçülük perdesi altındaki firenkmeşrebâne harekâtınız, hamiyet-i milliyeden sayılabilirdi. Benim gibi hayat-ı dünyeviyeye az ehemmiyet veren ve unsuriyet fikrini, firengî illeti gibi bir maraz telâkkî eden ve gençleri nâmeşrû keyif ve hevesâttan men'e çalışan ve başka memlekette dünyaya gelen bir adama, ‘O Kürddür, arkasına düşmeyiniz’ diyebilirdiniz ve demeye bir hak kazanabilirdiniz. Fakat, mâdem ki Türk nâmı altında olan şu vatan evlâdı, sâbıkan beyân edildiği gibi altı kısımdır. Beş kısma zarar vermek ve keyiflerini kaçırmak, yalnız bir tek kısma muvakkat ve dünyevî ve âkıbeti meş'um bir keyif vermek, belki sarhoş etmek, elbette o Türk milletine dostluk değil, düşmanlıktır. Evet ben unsurca Türk sayılmıyorum; fakat Türklerin ehl-i takvâ tâifesine ve musîbetzedeler kısmına ve ihtiyarlar sınıfına ve çocuklar tâifesine ve zaifler ve fakirler zümresine bütün kuvvetimle ve kemâl-i iştiyakla müşfikâne ve uhuvvetkârâne çalışmışım ve çalışıyorum. Altıncı tâife olan gençler dahi, hayat-ı dünyeviyesini zehirlettirecek ve hayat-ı uhreviyesini mahvedecek ve bir saat gülmeye bedel bir sene ağlamayı netice veren harekât-ı nâmeşruâdan vazgeçirmek istiyorum.”

      “İşte bu beş tâife ki, Türk milletinin altı kısmından beş kısmıdır; menfaatlerine çalışıyoruz. Altıncı kısım ki, gençlerdir. Onların iyiliklerine karşı ciddî uhuvvetimiz var. Senin gibi mülhidlere karşı hiçbir cihetle dostluğumuz yok! Çünkü, ilhâda giren ve Türkün hakîki bütün mefâhir-i milliyesini taşıyan İslâmiyet milliyesinden çıkmak isteyen adamları Türk bilmiyoruz. Türk perdesi altına girmiş frenk telâkkî ediyoruz! Çünkü, yüz bin defa Türkçüyüz deyip dâvâ etseler, ehl-i hakîkati kandıramazlar. Zîrâ, fiilleri, harekâtları onların dâvâlarını tekzib ediyor.”

      “İşte ey frenkmeşrepler ve propagandanızla hakîki kardeşlerimi benden soğutmaya çalışan…! Bu millete menfaatiniz nedir? Birinci tâife olan ehl-i takvâ ve salâhâtın nûrunu söndürüyorsunuz. Merhamete ve timâr etmeye şâyan ikinci tâifesinin yaralarına zehir serpiyorsunuz. Ve hürmete çok lâyık olan üçüncü tâifenin tesellîsini kırıyorsunuz, ye's-i mutlaka atıyorsunuz. Ve şefkate çok muhtaç olan dördüncü tâifenin bütün bütün kuvve-i mâneviyesini kırıyorsunuz ve hakîki insâniyetini söndürüyorsunuz. Ve muâvenet ve yardıma ve tesellîye çok muhtaç olan beşinci tâifenin ümitlerini, istimdatlarını akîm bırakıp, onların nazarında hayatı mevtten daha ziyâde dehşetli bir sûrete çeviriyorsunuz. İkâza ve ayılmaya çok muhtaç olan altıncı tâifesine gençlik uykusu içinde öyle bir şarap içiriyorsunuz ki; o şarabın humarı pek elîm, pek dehşetlidir. Acaba bu mudur hamiyet-i milliyeniz ki, o hamiyet-i milliye uğrunda çok mukaddesâtı fedâ ediyorsunuz. O Türkçülük menfaati, Türklere bu sûretle midir? Yüz bin def'a el'iyâzü billâh (Allah korusun). Asabiyet-i câhiliye, birbirine tesânüd edip yardım eden gaflet, dalâlet, riyâ ve zulmetten mürekkep bir mâcundu.”

     Şimdi anladınız mı, Türklerin İslâm milleti vasfının zayıflatılarak, yanlışlar üzerine kurulu en doğru siyasi sistem Cumhuriyet’le (daha doğrusu Kemalizm’le) bünyesindeki Kürtleri dahi tutamamasının sebeplerini?

İLÂVE ALINTI YAZI -1: FİKİR DÜKKÂNI DİLİNDEN TÜRKLER

    Türklerin makbul olanlarına Semerkand Türkleri, Nizam-ı Âlem Türkleri ve Semavî Türkler denir. (Semavî Türkler ifadesi Savaş hocama aittir). Cumhuriyet ve Atatürk Türklüğü ile Tanrının Türkleri ehven Türklüktür.

     Latin alfabesine Türk alfabesi, Latin harflerine Türk harfleri diyenler İslâm’ın mayasından ve hamurundan meydana gelmiş Türk değil, kıpkızıl Atatürkçü ve Kemalist Türk’tür.

     Türkçe’nin mefahirini, ilmini ve izzetini Kur’ân dili ve elifbasında değil, Orhun Âbideleri’nde arayan Türkçülerin Türklüğü “posa”dır, uzak durunuz. Türkçe’nin irfanı Kur’ân’dadır, Orhun Âbideleri’nde değil.

    “Türkler (nasıl bir Türklükse) tarih boyunca gittikleri her yerde ve en son Arap alfabesini ve dinini kabul ederek hep asimile olmuşlardır” diyen şizofren Türkçü-milliyetçilerin Türklüğüne maazallah bulaşmayınız.  

     M. Kemal’in, “Doğuşumdaki tek olağanüstülük, Türk olarak dünyaya gelmemdir” sözündeki Türklük, İslâm geçmişi redd-i miras eden pozitivist Türklüktür ki, Müslüman Türklükle uzaktan yakından bir ilgisi yoktur. (Ali İLBEY- ilbeyali@hotmail.com)

Bu bayramda bu bayrağı takmak benim hakkımdır: Bediüzzaman hapishanede iken Cumhuriyet bayramı münasebetiyle Hapishane Müdürü Bediüzzaman'ın koğuşuna bayrak astırır. Belki de Bediüzzaman'ın Kürt olması sebebiyle tepki göstereceğini zanneder.  Bediüzzaman bilakis aşağıdaki mektubu Müdüre göndererek memnuniyetini belirtir.  

Kürtler bölücü bir unsur değil, bilakis İslam Birliğine vesile olurlar: Bediüzzamanın sohbetlerinden aşağıdaki alıntılarda Kürtlerin bölücü bir unsur değil, islamiyet milliyetini esas alarak İslam birliğine vesile olacaklarını ifade ediyor. İslam Birliği içinde Türk, Arap ve Kürtler birleşecekler. “Şarklı bir zat gelmişti. Üstadla kürtçe konuşmak istiyordu. Üstad, “kardeşim, Türkçe konuş. Bunlardan saklayacak bir şeyimiz yoktur. Hem ben Kürtçeyi unutmuşum.” dedi. “Kürtler: İran’da, Suriye’de ve Türkiye’de vardırlar. Eğer onlar İslam milliyetini esas alarak kabul ederlerse, ittihad-ı islama (İslam Birliğine) sebep olacaklardır. Böylece onlar bölücü bir unsur değil, bilakis İttihad-ı İslama sebep olurlar.”  Muhsin Alev-Son Şahitler

Urfa Şehri Türk, Arap ve Kürtleri birleştirmeye vesile olacak: Urfa; Türk, Arap, Kürt gibi müslüman kardeşleri birleştirmeye vesile olacaktır.” Badıllı: 1692

Doğuda iman sırrı inkişaf ederse: Bu sohbet alıntısına göre: Doğuda iman sırrı inkişaf ederse benim hemşerilerim dediği şarklılar yani Kürtler dine büyük hizmet edecekler.  Yani, “Rus ordusu Türkiye'ye saldırdığı zaman” şarklılar yada Bediüzzaman'ın hemşerileri Rus'u dahi teslim alacaklar. “Benim bu zamandaki talebelerim, Eski Said’in talebelerinden daha fedakardırlar. Ne vakit bu sır şarkta inkişaf ederse, benim hemşehrilerim dine büyük hizmet ederler.” Badıllı: 1712

“Risale-i Nurla bu iman sırrı Şarkta inkişaf ederse, fıtri cesaret seciyesini taşıyan O MİLLETİN ORDUSUNA hiçbir ordu karşı koyamaz. Hatta Rus’u da teslim alırlar.” Son Şahitler-Badıllı
Bu münasebetle sonuç olarak diyoruz ki:  Bediüzzaman: "Azâmetli bahtsız bir kıt’anın, şanlı tali’siz bir devletin, değerli sâhipsiz bir kavmin reçetesi; ittihad-ı İslâmdır" demiştir. Buradaki "değerli sahipsiz kavim" Kürtlerdir. Hastalığın reçetesi İslam Birliğidir.
Değerli kardeş Kürtler ! Şimdiye kadar ki kavga Türk olmayan Türklerle, Kürt olmayan Kürtlerin kavgasıydı. Ancak bu savaşta ölenler hep Türk ve Kürt çocuklarıydı. Ayyıldızlı bayrak sizin de bayrağınızdır. İstiklal Harbi Türk ve Kürt birlikte kazanıldı. Türk ve Kürt birbirinden ayrıldığı anda ortada ne Türk ne de Kürt kalmayacaktır. Türk ve Kürt birleştiğinde bütün mazlum İslam milletlerini de kurtaracaktır.  19 Ekim 2012 tarihli sohbet.

Bediüzzaman Hz.lerinin ayrı bir sohbeti de aşağıda bulunmaktadır.

5. 
   ÇEŞİTLİ KAYNAKLARDA TÜRK’LER
   

“Esirgeyen, koruyan Allah'ın adıyla.. ve devam eder: "Allah'ın, devlet güneşini Türk burçlarından doğurmuş olduğunu ve Türkler’in ülkesi üzerinde, göklerin bütün dairelerini döndürmüş olduğunu gördüm. Allah, onlara Türk adını verdi. Ve yeryüzüne hâkim kıldı. Cihan imparatorları Türk ırkından çıktı. Dünya milletlerinin yuları Türklerin eline verildi. Türkler, Allah tarafından bütün kavimlere üstün kılındı. Hak’tan ayrılmayan Türkler, Allah tarafından; hak üzerine, kuvvetlendirildi. Türkler ile birlikte olan kavimler, aziz oldu. Böyle kavimler, Türkler tarafından her arzularına eriştirildi. Türkler, himayelerine aldıkları milletleri, kötülerin şerrinden korudular.Cihan hâkimi olan Türklere herkes muhtaçtır, onlara derdini dinletmek, bu suretle her türlü arzuya naili olabilmek için, Türkçe öğrenmek gerekir.." (Kaynak: www.Vikipedi ansiklopedisi)

D) EVLİYA ÇELEBİYE GÖRE: ORTA ASYADA’DAN ANADOLU’YA YAYILIŞ: Evliya Çelebiye göre, Ahmet Yasevi Hz.leri Diyarı Rum’a; (Anadolu’ya) önce Hacı Bektaş-ı Veli’yi ve daha sonrada O’na yardımcı olmak üzere Sarı Saltuk’u gönderir. Yasevi’de meşhur tahta kılıcını kuşatarak, Rumeli’yi fethetmek üzere Dobruca’ya gönderip; Rumeli’nin, coğrafi ve manevi fethini de, böylece başlatır. Yahya Kemal ise, “Mâverâ’da Söyleniş” adlı şiirinin bir beyitinde;

“Geldikti. Bir zaman Sarı Saltuk’la Asya’dan,

Bir, bir; diyar-ı Rum’a dağıldık.. Sakarya’dan.” (Kaynak: Beşir Ayvazoğlu, Zaman 28-Şubat-2013)

5) DÜNYA’DA KONUSUNDA İSİM YAPMIŞ; saygın ve özel insanlardan bazılarının,Türkler hakkında söyledikleri: Dünyada iki bilinmeyen vardır. Biri kutuplar, diğeri Türkler. Albert Sorel Kılıcı insafsız bir beceriyle kullanan Türk'ün eli, yendiği insanların yarasını sarmakta da ustadır. Lord Byron Türkler kahramandırlar, dostlarına zarar vermezler. Yüce Türk milleti tuttuğu eli bırakmaz, sözünden dönmez, iyi ve kötü günlerde dostundan ayrılmaz. Böyle bir ulusla el ele vermek yeryüzünde her zorluğu yenmek için sonsuz bir güç ve yetenek kazanmak demektir. Comenius (Çek Bilgini) Türk'ün şevkat ve insaniyet duygusunu inkar mümkün değildir. Bu duygu insanı atalete sevkedip sefaleti artırmakla beraber, teşkilatı düzensiz bir toplumun bir derdine tek çare demektir. Türk ırkının soyluluğunu gösteren diğer duygular, yani en küçük iyiliklere karşı besledikleri minnet ve şükran duygusu, ölmüşlere karşı besledikleri minnet ve şükran duygusu, büyük bir nezaketle yapılan konukseverlik adeti ve hayvanlara saygı alışkanlığı gibi faziletlerin, inkarı da mümkün değildir. Edmondo De AMICIS Türkçeyi öğrenmek benim için büyük bir mutluluk oldu. Çünkü Türk'ü anlamak için, kendisiyle mutlaka tercümansız konuşmalıdır. Tercüman, ışığı örten zevksiz bir perde oluyor. Gelland (Fransız Bilgini) Türklerin yalnız sonsuz bir cesareti değil, iradeleri sersemleştiren bir sihirbaz zekası vardır. İşte Türk, bu zekasıyla zafer kazanır, uygarlıklar yaratır ve insanlık dünyasında en şerefli hizmeti başarır. Zaten, Avrupa'nın yarısını; yüzyıllarca boyunduruk altına almak, başka türlü mümkün olamazdı. Çarnayev (Rus Komutan) Silahlı milletin en canlı örneği, Türklerdir. Bu; diyar köylüsünün orak, katibinin kalem ve hatta kadınlarının etek tutuşunda, silaha sarılmış bir pençe kıvraklığı vardır. Türk ata biner gibi oturur, keşfe yollanan asker gibi uyanık yürür. Moltke Artık Türklerle savaşmam. Onlar çok cesur ve iyi insanlar. Andreas Phitiades "Türk gibi ölüme gülerek bakan bir eri,(askeri) başka hiçbir ulusta bulamazsınız. Yalnız ona iyi bir komutan gerektir. " Mulman Türkler muhakkak ki, Avrupa tarihinin ve yakın Asya tarihinin bildiği, en halis efendi milletidir. Kayzerling

(Kaynak: 5. Madde aslı, star e-gazete fotoğraf galerisi’nden alınmıştır. 09 - Ağustos – 2012)

1. 
   “Irkçılığa (asabiyyeye) çağıran, Bizden değildir. Irkçılık için savaşan, Bizden değildir. Irkçılık üzere, asabiyye uğruna ölen Bizden değildir.” (Müslim, İmâre 53, 57, hadis no: 1850; Ebû Dâvud, Edeb 121; İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3948; Nesâî, Tahrim 27, 28)
   
2. 
   “Asabiyet (kavmiyetçilik) dâvâsına kalkan, onu yaymaya çalışan, bu dâvâ yolunda mücâdeleye girişen Bizden değildir.” (Ebû Dâvud, Edeb 112)
   
3. 
   Vasîle bin el-Eskâ (r.a.) anlatıyor: “Ben; 'Yâ Rasûlallah! Adamın kendi kavmine bir zulüm üzerine yardım etmesi, asabiyetten (ırkçılıktan) mıdır?' diye sordum. Hz. Peygamber (s.a.s.): "Evet" buyurdu.” (İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949; Ebû Dâvud, Edeb 121, hadis no: 5119; Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160)
   
4. 
   Rasûlullah (s.a.s.)'a soruldu: “Kişinin soyunu, sülâlesini (kavmini, ulusunu) sevmesi asabiyet (kavmiyetçilik, ırkçılık) sayılır mı? Hz. Peygamber şöyle cevap verdi: Hayır. Lâkin kişinin kavmine zulümde yardımcı olması asabiyettir/ kavmiyetçiliktir." (Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160; İbn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949)
   
5. 
   “Zulüm ve haksızlıkta kavmine yardıma kalkışan kişi, kuyuya düşmüş deveyi kuyruğundan tutup çıkarmaya çalışan gibidir.” (Ebû Dâvud, Edeb 113, 121, hadis no: 5117)
   
6. 
   "Kim; kâfir olan dokuz atasını, onlarla izzet ve şeref kazanmak düşüncesiyle sayarsa, cehennemde onların onuncusu olur." (Ahmed bin Hanbel, 5/128)
   
7. 
   “Bir kısım insanlar vardır ki, cehennem kömüründen başka bir şey olmayan adamlarla iftihar ederler, övünürler. İşte bunlar; ya bu övünmeden vazgeçerler, ya da Allah nezdinde, pisliği burunlarıyla yuvarlayan pislik böceklerinden daha değersiz olurlar.” (Ahmed bin Hanbel, 2/524; Ebû Dâvud, Edeb 111)
   
8. 
   “Aziz ve Celil olan Allah, sizden câhiliyye devrinin kabalığını ve babalarla övünmeyi gidermiştir. Mü' min olan, takvâ sahibidir. Kâfir olan ise şakîdir. Siz, Âdem'in çocuklarısınız. Âdem de topraktan yaratılmıştır. Bazı adamlar, (kâfir olarak ölen) kavimleriyle övünmeyi terketsinler. Çünkü onlar, cehennemin kömüründen bir kömürdürler; yahut onlar, Allah indinde burnu ile pislik yuvarlayan pislik böceğinden daha aşağıdırlar.” (Ebû Dâvud, Edeb 120, hadis no: 5116)
   
9. 
   “Müslüman cemaatten ayrılan ve itaat yolunu terketmiş olarak ölen kimsenin ölümü, câhiliyye ölümüdür. Ümmetime karşı harekete geçerek mü'minin imanına saygı duymaksızın ve sözleşmeli bulunduğu kimseye karşı olan ahdine vefâ göstermeksizin suçlusuyla suçsuzuyla bütün ümmetimi vurmaya kalkışan kimse Benim ümmetimden değildir. Asabiyet/ırkçılık duygusuyla öfkelenen, asabiyet uğruna savaşırken yahut ırkçılık dâvâsı güderken körü körüne açılmış bir bayrak altında ölen kimsenin ölümü câhiliyye ölümüdür.” (Müslim, İmâre 57; Nesâî, Tahrim 27; İbn Mâce, Fiten 7; Ahmed bin Hanbel, 2/306, 488.
   
10. 
    “Kim; hevâsına uyarak bâtıl yolda cenkeder, kavmiyetçiliğe (asabiyet) çağrıda bulunur veya kavmiyetçiliğin sevkiyle, öfke ve tehevvüre kapılırsa, câhiliyye ölümü üzere (kâfir olarak) ölür.” (İbn Mâce, Fiten 7)
    
11. 
    “Bir kimseyi ameli geri bırakmışsa, nesebi, soyu onu kurtaramaz, yükseltemez, ilerletemez.” (İbn Mâce, Mukaddime 17, hadis no: 225)
    
12. 
    “Allah indinde en şerefliniz, takvâca en ileri olanınızdır. Arabın Arap olmayan (acem) üzerine bir üstünlüğü yoktur. Arap olmayanın da Arap üzerine bir üstünlüğü yoktur. Siyah derili olanın beyaz derili üzerine bir üstünlüğü yoktur, beyazın da siyah derili üzerine bir üstünlüğü yoktur. Üstünlük sadece takvâ iledir.” (Cem'u'l-Fevâid, 1/510, hadis no: 3632)
    
13. 
    (alıntı) Ali Ferşadoğlu, 23 Mayıs 2013. Yeni Asya gazetesindeki köşe yazısında “Asabiyetin, ırk üstünlüğü iddiasının kökeni” hakkında diyor ki; “Enaniyetten (ego, benlik) kaynaklanan, başkasını yutmakla beslenen ırkçılık, etnik kökeniyle üstünlük taslama, milliyetçilik; cahiliye dönemi değerler sistemine, kabile örfü ve asabiyete dayanır. Cahiliye döneminde de, üstünlük; san’at, üretim ve insanî değerlerde değil; soy, sop, kabile, zenginlik, ırk, renk ve kuvvette aranırdı.” Kabile örfünün üç ana maddesi vardır:
    A) Kabilede düzen kurmak ve yaşatmak.
    B) Kabile düzenine, örfüne kayıtsız-şartsız bağlılık.
    C) Diğer kabilelerle yapılan anlaşmalara itaat.
    Peygamberimizi; (asm) çok seven, koruyan, kollayan Ebû Talib’in makbul bir iman getirmemesinin bir sebebi; kavmine, atalarına, kabilesine, âdet, örf ve geleneklerine aşırı derecede bağlılığı idi. Peygamberimizi (asm) öven sözleri üzerine, müşriklerin “Abdülmuttalib’in milletinden, dininden yüz mü çevireceksin!” baskısına karşılık, “O (kendisi için), Abdül -muttalib’in dini üzeredir” demişti. (Peygamberimizin Hayatı, Mehmet Oğuz Reha Umurca, Yeni Asya Neşriyat, s. 614.)
    Asabiyet, ırkî üstünlük iddiası; soy-sop övgüsünün kaynağı, enaniyet, benlik, egodur. Bediüzzaman “Nevin enâniyeti de bir asabiyet-i neviye ve milliye cihetiyle o enâniyete kuvvet verip, o ene, o enâniyet-i neviyeye istinat ederek, şeytan gibi, Sâni-i Zülcelâl’in evâmirine karşı mübâreze eder” der. (Sözler, 30. Söz) Yani, milliyetçilik, “ene” ağacının acı meyvesidir ve şeytanî bir vasıftır. Şeytan, Allah’ın, kendisini ateşten, Adem’i (as) ise topraktan yarattığını, dolayısıyla kendisinin daha hayırlı ve üstün olduğunu iddia ederek ona secde ile saygı göstermedi. (Tâhâ Sûresi, 116., Bakara Sûresi, 34.)
    Evet, ırkçılıkta, milliyetçilikte şeytânî, menhus bir lezzet var. Bir kere kendini yüceltir, diğer etnik kökenden gelenleri ötekileştirir, onları yutarak beslenir, haksızlık ve zulme sebep olur. Dolayısıyla İslâmiyetçe reddedilmiştir. Hadislerde de asabiyet, ırkçılık yerilmiştir! (Ebû Dâvûd, Edep: 113.; Kütüb-i Sitte, Hadis No: 1729.)
    Yine Bediüzzaman’ın tesbitiyle, menfî milliyetçiler, milliyeti “mâbud ittihaz edecek” dereceye getirmişlerdir: “Asabiyet-i cahiliye, birbirine tesanüt edip yardım eden gaflet, dalâlet, riyâ ve zulmetten mürekkep bir mâcundur. Bunun için milliyetçiler, milliyeti mâbud ittihaz ediyorlar. Hamiyet-i İslâmiye ise, nur-u imandan in’ikâs edip dalgalanan bir ziyadır.” (Mesnevî-i Nuriye, Zeylü’l-Hubâb, s. 96)
    

6) TÜRK DÜŞMANLARININ GÖZÜNDEN TÜRK’LER: Allah, (C.C.) Şeytan’ı hiç yoktan ve de mecbur değil iken, yaratıp yaşattığı ve Zat’ıyla da, konuşma gibi üstün bir nimet bahşettiği halde; Şeytan Yaratıcısı’nın emrine karşı gelerek, O’nun emrine karşı isyan etmiş ve Kıyamet’e kadar da, insanoğlunun yoluna çıkarak, onları azdırmasi için mühlet almıştır. İşte Şeytan ile başlayan ve Şeytan’ın cocukları, cinler ve şeytanlaşmış insanlarla devam eden “İSYAN SÜRECİ GÜNÜMÜZE KADAR SÜRÜP GELİRKEN, TARİHİN EN BÜYÜK İHANETİ OLARAK; TÜRK’LERE DE HER ALANDA YAPILMIŞ VE ÜSTELİK NE YAZIK Kİ, BİR DE YAPILAN BU TÜRK DÜŞMANLIĞI İLE ÖVÜNÜLMÜŞTÜR.”

1) “Dünyada yaş ve cinsiyet ayırımı yapmadan; çocuk, yaşlı, hasta, din adamı ayırımı yapmadan herkesi kesen, hatta ana rahmindeki bebeği bile katleden Türkler kadar acımasız ve kaba bir ırk yoktur.” Viyana piskoposu Johann Faber (1478 - 1541)

2) Martin Luther ve Philipp Melanchthon, Türk’lere “KIZIL YAHUDİ’ler diyecek kadar ileri gitmişlerdir. Buna dayanak olarak da, Türk’lerde ve Yahudi’lerde ortak gelenek olan erkek çocukları sünnet ettirme ve başa fes takma.. gibi, diğer ortak adet ve görenekleri göstermiştir. Kızıl benzetmesini de Türk’lerin adeta bir “kan tazısı” gibi katleden ve çok iyi savaşan bir millet olmasına bağlamıştır.

3)Martin Luther, Türkleri papalık makamı ile kilisedeki yolsuzluk ve bozulmaya karşı Hristiyan dünyasına Tanrı'nın bir cezası olarak görmüştür. 1518'de, 95 Tez'ini açıkladığında, Martin Luther, Tanrı'nın Hristiyanları veba, savaş, ve depremlerle cezalandırması gibi bu sefer de Türkleri yollayarak cezalandırdığını iddia etmiştir. Papa Leo X buna karşılık olarak Luther’i kiliseden atmakla tehdit etmiş, o’nu Türklere karşı verilen kapitülasyonları savunmakla ve Türklerin avukatlığını yapmakla suçlamıştır.

4) Bazı Hıritiyan ilahiyatçılarına göre ise, Türk kelimesi “torquere”den (torture= işkence) gelmektedir. Bir diğer popüler teoriye göre ise Türkler, zalim bir ırk kabul edilen İskitler ile aynı ırktandır.

5) Avrupa'da Türklere karşı olan bu olumsuz imajın sorumlusu biraz da “Kürt-Türk hikâyeleri”dir. Bu hikâyelerde Kürt-Türk karışımı, insan yiyen, yarı insan (Türk) yarı ise kurt, kurt kafası ve kuyruğu olan gerisi insan biçinde bir yaratığı bir varlığı benzediği iddia edilir. Askeri güç ve acımasızlık, Türk’lerin kökeni hakkında yapılan bu iddialarda defalarca tekrar eden bir özelliktir.

6) İsveç'te geçmişte Türk’ler, Hristiyanlığın ana düşmanı olarak gösterilirdi. Buna örnek olarak Erland Dryselius tarafından yazılan ve 1694’te basılan “Luna Turcica eller Turkeske måne, anwissjandes lika som uti en spegel det Mahometiske vanskelige regementet, fördelter uti fyra qvarter eller böcker” (Muhammed’in dört parçaya ve kitaba bölünmüş olan tehlikeli kanununu ayna gibi yansıtan Türk hilali) adlı kitap verilebilir. Dini törenlerinde, Türk’lerin nasıl fethettikleri yerleri sistematik olarak yakıp yıktığı, Türklerin acımasızlığı ve kana susamışlığı hakkında vaazlar verilirdi. İsveç'te 1795 yılında yazılan ve okullarda okutulan bir kitapta İslam “Büyük düzenbaz Muhammed tarafından uydurulan, günümüzde Türklerin tamamen kabul ettiği sahte din” olarak tarif edilmişti.

6) 19. yüzyıl sonlarında William Gladstone Türko fobiyi Britanya politikasında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı bir politika değişikliği olarak ortaya atmıştır. Gladstone, Osmanlı yönetimindeki Bulgarlar hakkında 5 Eylül 1876 tarihinde basılan, Bulgarian Horrors and the Question of the East, başlıklı 64 sayfalık bir broşür kaleme aldı ve Türklerin Dünya’dan tasfiye edilmesi gerekliliğini anlattı. Gladstone'a göre Türkler, “insanlığın, dev bir insanlık dışı örneği"dir. “Türk hükümeti” olarak adlandırdığı Osmanlı hükümeti için ise, “hiçbir hükümetin işlemediği kadar günah işlemiş, hiçbir hükümet onun kadar günahkârlığa saplanmamış, hiçbiri onun kadar değişime kapalı olmamıştır” dedi.