Ahmed hulûSİ’de kavramlar av. Asuman Bayrakçı kurân-keriM "B" meal iLÂveli yağmur
|
|  Yüklə 304.5 Kb.
|
Belki geçmişte o türlerin yeryüzündeki insanlara kendilerini tanrı olarak tanıtmaları; tarihe, çeşitli değişik anlatımlarla “tanrıların dünyayı ziyareti” olarak nakledilmiş olabilir... Ama bu nakiller, asla Tanrı veya tanrıların yeryüzüne gelmesi veya insanı yaratması demek değildir!. İnsanların üzerindeki çeşitli sıkıntı ve yanlış yönelimler, hırs ve bencil atılımlar, şeytanî düşünce ve duygular kendi yapılarından kaynaklandığı gibi, dışarıdan kendilerine ulaşan dalgalardan da olabilir. İşte bu tür etkilere karşı insanın yapabileceği en verimli ve isabetli çalışma, DUA mekanizmasını harekete geçirmektir.
Burada dikkat edilmesi ve çok iyi anlaşılması gereken çok ince bir sır nüktesi vardır. Arkamdan belki biri hatırlayıp, bir hayır duası eden çıkar umuduyla sizlerle bu hususu paylaşmaya çalışayım... Belki, anlatabilirim ne demek istediğimi...
Kişi korunmak istediğinde... Dışarıya değil, içinden özündekine yönelir gerçekte!... Hakikatinden bilincine olan akışta, çeşitli boyutlar–âlemler–mertebeler hâlinde, Ahadiyyetten, Â’ma mertebesinden, Vahidiyetten Rahmaniyetten, Arştan, Rububiyetten, Ubudiyete, yani bilinç (nefs) mertebesine kadar tüm mertebeler kişinin özünde mevcuttur!. Tıpkı bedende hücreler boyutunun, hücrelerin içinde genler boyutunun, onun özünde proteinlerin, onun özünde moleküllerin, onun özünde atomların, onun özünde dalgaların, stringlerin olması gibi... Ve dahi her boyutun kendi özelliğine göre şuuru olması gibi... Algılayanın kapasitesine göre tespit ettiği mertebeler veya âlemler veya boyutlar diyebileceğimiz şekilde... İşte kişi, korunma amacıyla bir duayı okurken, kendi hakikatinde bulunan “ALLAH” ismiyle işaret edilene ait bir mertebenin kuvvet ve kudretine sığınarak, onu harekete geçirerek kendisinde o kuvveyi açığa çıkartmakta; böylece de, korunmak istediği varlığa karşı beyninden yaydığı dalgalarla bir korunma kalkanı oluşturmaktadır. Meselâ “Âyetelkürsi”yi okurken, tanrı olmadığından, hakikatin olanın Hay ve Kayyum oluşundan; beynin uyuklama bölümüne karşın hakikatindeki o mertebenin asla gafleti yani uyku ya da uyuklaması olmadığından, o mertebenin (kürsî) kişinin semâvât yani tüm bilinç (nefs mertebelerin) ve arz (bedenin) üzerinde tasarrufu olduğunu düşünerek, “ALLAH”ın varlığındaki kuvvet ve kudretini açığa çıkartmayı niyaz ediyorsun!... Ya da büyülere, cinlere, hasetçilere karşı korunma kalkanını oluşturmak için “DUA VE ZİKİR“ kitabımızda önerdiğimiz “korunma duaları“ ile, “FELAK” ve “NAS” sûrelerindeki duayı “euzü birabbil felak....”, “euzü birabbin nas.....” diye okumaya başladığında, kendi hakikatindeki, varlığını meydana getiren esma mertebesinin rububiyet kuvvetine sığınarak, onun seni korumasını talep ediyor; bu anlamda beyninden yaydığın dalgalarla, sana yönlendirilen menfi dalgalardan kendini korumaya çalışıyorsun... Ne anlatmak istediğimi anlamaya çalışın lütfen!. Artık bu konuda, bundan daha fazlasını açıklamak bizim için mümkün değildir. Rab–Rububiyet konusunu ve insanın nasıl ALLAH isimleri bileşimi olduğu açıklamasını “İNSAN ve SIRLARI“ kitabından okuyabilir arzu edenler. İşte tüm korunma duaları, bu mekanizmanın işleyişi bilinerek, ona göre gereken yönelimle yapılırsa muhakkak ki çok daha tesirli olur yaşamımızda. Hatta, Kurân-ı Kerîm bu anlayışla okunursa, kişiye neler açılır artık bilemem!. “ALLAH” ismi ile işaret edilene, yani var sandığın varlığını, varlığıyla var edene iman; asla, ötende, varsayılan TANRI kavramına iman değildir bu yüzden!. Hazreti Muhammed aleyhisselâmın açıkladığı “ALLAH”, gerçeğini anlamak, daha farkında olmadığımız sayısız hazinelerimizin anahtarıdır, meraklılar ve sorgulayanlar için. İş ki, Hazreti Muhammed aleyhisselâmı değerlendirebilmek bize kolaylaştırılmış olsun!. İnsanlık için her türlü kurtuluşun yolu Hazreti Muhammed aleyhisselâmı değerlendirebilmekten, onun bildirdiklerini “OKU”yabilmekten geçer!. Bu yazımızdan önce, size dünya üzerinde çok büyük bir topluluğun beklediği tanrı(!)nın ayak seslerinden söz etmiştim. 1972 yılında konusunda tek kaynak kitap olan “RUH İNSAN CİN“ kitabını yayınlamış kişi olarak konuyu biraz daha açmak istiyorum gelişen şartlar dolayısıyla... Eğer, Hazreti Muhammed aleyhisselâmın bahsetmiş olduğu, bu nesil kıyâmetinin küçük alâmetleri tamamlanmış ve sıra büyüklerine gelmiş ise... Eğer, asırlarca evvel bahsedilen ve İbrahim Hakkı’nın “Marifetname”sinde söz ettiği 26 bin senelik dünya dengelerinin değişme süreci bu yüzyılda tamamlanacak ise... Eğer, hicri tarihle her yüzyılın başında gelen “müceddid”, bu defa “son müceddid” olarak 1401–1410 yılları arasında gelmiş ve lâkabı “el Mehdi” ise... Ancak, belirtildiği üzere Mekke’de bir hac döneminde açığa çıktıktan sonra tanınacaksa... Bilelim ki... “Mehdi”nin aşikâr olması öncesi nasıl “mehdiyet devri ilmi” yeryüzünde açığa çıkmakta ise, daha önce de belirttiğim üzere, “Deccal'ın zahir oluşu öncesi “deccaliyet devri uygulamaları” da aynı şekilde günümüzde dünya üzerinde yaşanmaktadır. Artık sıra kişiliklerin âşikâr olmasına gelmektedir. Haber verildiği üzere “cinler yeryüzünde istisnasız tüm insanlara görünecek” uzaylı bir tür kimliği ile bir zaman sonra; ve Rasûlullah aleyhisselâmın haber verdiği, “Mesih DECCAL” lâkaplı insanlığın TANRI(!)sı olduğunu iddia edecek yalancı TANRI (Mesih) ortaya çıkacaktır!. Ardından da Hazreti İSA aleyhisselâm hadislerde belirtilen şekilde açığa çıkacaktır. “Gökten taş yağacak” diye işaret edilen meteor yağmuru; “doğuda, batıda ve ortada meydana gelecek üç yer batması”; depremlerin büyüklüklerinin ve sayılarının artması gibi olaylar ertesinde bir şekilde açığa çıkacak olan “cin”ler ne şekilde Deccal’ın ordusu işlevi görecekler bunu yaşayanlar görecek eğer nasiplerinde varsa...
“Cin” kelimesi “insan gözünün göremediği varlıklar” anlamında kullanılmıştır genel olarak. Bu genel mânâsı ile de “insan gözünün tespit edemediği tüm bilinçli varlıklar” bu kapsamda kabul edilmiştir. İster Dünya üzerinde yaşayanlar olsun, ister Güneş sistemi içinde veya ötesinde olsun!. AbdülKerîm Ceyli “İnsan-ı Kâmil” adlı eserinde yedi katmandaki yedi farklı tür “cin”den söz eder. Bunların bir türünden birini Rasûlullah yakalamış, sonra da serbest bırakmıştı. Konumuz bu olmadığı için detaylarına girmeyeceğim. Dileyen araştırsın bunu!. Bir zamanlar, dünya düz bir tepsi, Güneş, Ay ve tüm yıldızlar dünya çevresinde dönmekteler; diye düşünen kişiler gibi.... Hâlâ, dünya üzerindeki et–kemik bedenli insan adı verilmiş bilinçli varlıklar dışında başka bilinçli varlıklar olamayacağını iddia eden aydınsılar maalesef çoğunlukta... Oysa... Dünyanın düz bir tepsi olduğunu iddia etmek ne kadar yanlış ise; Güneş sistemindeki tek bilinçli varlığın insan olduğunu iddia etmek te o kadar yanlıştır!. Hele galakside!. İnsanoğlunun, sadece santimetrenin onbinde 4'ü ile 7'si arası dalga boylarını değerlendirebilmesinden dolayı sadece bu spektrum aralığındakilerin var kabul edilmesi artık yüzyıl öncesine ait çağdışı bir kabuldür!. Bugün bilim, bırakın beş duyuyu, beynin otuziki duyusu olduğunu iddia etmeye başlamıştır son yapılan araştırmalar sonucunda... Bizim 1972'de yazdığımız üzere, beynin, yalnızca gözden gelen dalga boylarını değil bunun çok daha ötesindeki değişik dalga boylarını değerlendirdiği, belirtilmektedir. Evet... Bugün, bir şekilde, insanlığın genelde göremediği bilinçli varlıklar aramızda dolaştıkları gibi; belki de birkaç yıl sonra başka bir sistemden gelerek dünya üzerinde açığa çıkacak değişik tür bilinçli varlıklar “Mesih DECCAL” ordusu olarak insanları yanlış hedeflere yönlendirmeye çalışacaklardır. İnsanların bu “Mesih Deccal” ve ordusuna karşı tek savunma mekanizması DUA ve “LA İLAHE İLLALLAH” gerçeğini hatırlamaları olacaktır!. Hazreti Muhammed aleyhisselâmın “LA İLAHE” mesajını anlamış olanlar, kesinlikle hiçbir varlığın, ne tür özellik ve kuvvetlere sahip olursa olsun, TANRI olmasının mümkün olmadığını, “tanrılık kavramının geçersizliğini” bilerek, bu varlıklara tâbi olmayacaklardır. Deccal, Müslümanlar dışındakilere İsa’yı yollayan “baba” olarak kendini tanıtırken: Müslümanlara da kendini “HAK” olarak tanıtacak ve “Varlığımda tapındığınız haktan başka bir şey yoktur. Ben Hakkım. Burada size zahir oluyorum. Bana secde etmeyen hakkı inkâr etmiş olur” gibi fikirlerle ortaya çıkarak onları kendine tâbi kılmaya çalışacaktır!. Oysa kesinlikle bildirilmiştir ki “TANRI YOKTUR! TANRI’lık KAVRAMI” geçersizdir!... Hak, her zerre de aynı ölçüde zâhirdir!. Yalnızca bir birimin, kendisinin Hak olduğunu iddia ederek başkalarını kendine secde ettirmeye kalkışması, akı kara, karayı ak göstermek yani deccaliyettir; bâtıldır; kandırmacadır!. Milyarlarca galaksiyi kapsayan evren içre evrenler, “ALLAH“ ismiyle işaret edilen tarafından ilmiyle ve ilminden, ilminde vücut bulmuşlardır!.
Dışarıda, ötede bir tanrı düşünen, ancak kendi zannındakine, hayâlindekine yönelmektedir!. Tüm İslâm tasavvufunu yaşayan hakikat ehli, hep, âlemlerin iç içe boyutlar şeklinde varolduğundan söz eder ki, bu da kişinin, hakikatindeki TEK önünde varlığının hiçliğini hissetmesiyle son bulur!. “Panteizm”, birimlerin varlığından ve evrenin bütünselliğinden söz ederken; tasavvuf mutlak TEK (AHAD) indinde tüm birimlerin varlığının olmayışından söz eder. Tasavvuf ehli, hakikate ermek için kişinin “ego”–”ben”inin olmayışı gerçeğini idrak etmesini anlatır. Zira, Dünyada oldugu gibi Cehennemin en büyük azabı da, insanın özündeki “ALLAH”tan perdeli kalması sonucudur. Yani tard edilmişliktir! Çağdaş bilimin erdiği holografik evren tezi dahi “string”ler veya dalga sistemi içinde varlığın yaratıcı Kudret önünde önce TEK’liğini ve nihayet yokluğunu anlatır. “TEK'İN SEYRİ“ kitabını okuyun bu konunun açıklaması olarak lütfen. İşte bütün bu gerçekler dolayısıyla, yeryüzünde tüm insanlara görünecek olan “cin” ismiyle anlatılmış dünyalı ya da uzaylı türler ile; onların desteğiyle sayısız olağan üstünlükleri ortaya koyacak olan Deccal’ın asla TANRI olmasından söz edilemez.
İnsanların üzerindeki çeşitli sıkıntı ve yanlış yönelimler, hırs ve bencil atılımlar, şeytanî düşünce ve duygular kendi yapılarından kaynaklandığı gibi, dışarıdan kendilerine ulaşan dalgalardan da olabilir. İşte bu tür etkilere karşı insanın yapabileceği en verimli ve isabetli çalışma, DUA mekanizmasını harekete geçirmektir.
Burada dikkat edilmesi ve çok iyi anlaşılması gereken çok ince bir sır nüktesi vardır. Arkamdan belki biri hatırlayıp, bir hayır duası eden çıkar umuduyla sizlerle bu hususu paylaşmaya çalışayım... Belki, anlatabilirim ne demek istediğimi... “SALÂT (Namaz) Niçin“ başlıklı yazımda “FATİHA’SIZ NAMAZ niçin olmaz” konusunda kısmen işaret ettiğim üzere.... Kişi korunmak istediğinde... Dışarıya değil, içinden özündekine yönelir gerçekte!... Hakikatinden bilincine olan akışta, çeşitli boyutlar–âlemler–mertebeler hâlinde, Ahadiyyetten, Â’ma mertebesinden, Vahidiyetten Rahmaniyetten, Arştan, Rububiyetten, Ubudiyete, yani bilinç (nefs) mertebesine kadar tüm mertebeler kişinin özünde mevcuttur!. Tıpkı bedende hücreler boyutunun, hücrelerin içinde genler boyutunun, onun özünde proteinlerin, onun özünde moleküllerin, onun özünde atomların, onun özünde dalgaların, stringlerin olması gibi... Ve dahi her boyutun kendi özelliğine göre şuuru olması gibi... Algılayanın kapasitesine göre tespit ettiği mertebeler veya âlemler veya boyutlar diyebileceğimiz şekilde... İşte kişi, korunma amacıyla bir duayı okurken, kendi hakikatinde bulunan “ALLAH” ismiyle işaret edilene ait bir mertebenin kuvvet ve kudretine sığınarak, onu harekete geçirerek kendisinde o kuvveyi açığa çıkartmakta; böylece de, korunmak istediği varlığa karşı beyninden yaydığı dalgalarla bir korunma kalkanı oluşturmaktadır. Meselâ “Âyetelkürsi”yi okurken, tanrı olmadığından, hakikatin olanın Hay ve Kayyum oluşundan; beynin uyuklama bölümüne karşın hakikatindeki o mertebenin asla gafleti yani uyku ya da uyuklaması olmadığından, o mertebenin (kürsî) kişinin semâvât yani tüm bilinç (nefs mertebelerin) ve arz (bedenin) üzerinde tasarrufu olduğunu düşünerek, “ALLAH”ın varlığındaki kuvvet ve kudretini açığa çıkartmayı niyaz ediyorsun!... Ya da büyülere, cinlere, hasetçilere karşı korunma kalkanını oluşturmak için “DUA VE ZİKİR“ kitabımızda önerdiğimiz “korunma duaları“ ile, “FELAK” ve “NAS” sûrelerindeki duayı “euzü birabbil felak....”, “euzü birabbin nas.....” diye okumaya başladığında, kendi hakikatindeki, varlığını meydana getiren esma mertebesinin rububiyet kuvvetine sığınarak, onun seni korumasını talep ediyor; bu anlamda beyninden yaydığın dalgalarla, sana yönlendirilen menfi dalgalardan kendini korumaya çalışıyorsun... Ne anlatmak istediğimi anlamaya çalışın lütfen!. Artık bu konuda, bundan daha fazlasını açıklamak bizim için mümkün değildir. Rab–Rububiyet konusunu ve insanın nasıl ALLAH isimleri bileşimi olduğu açıklamasını “İNSAN ve SIRLARI“ kitabından okuyabilir arzu edenler. İşte tüm korunma duaları, bu mekanizmanın işleyişi bilinerek, ona göre gereken yönelimle yapılırsa muhakkak ki çok daha tesirli olur yaşamımızda. Hatta, Kurân-ı Kerîm bu anlayışla okunursa, kişiye neler açılır artık bilemem!. “ALLAH” ismi ile işaret edilene, yani var sandığın varlığını, varlığıyla var edene iman; asla, ötende, varsayılan TANRI kavramına iman değildir bu yüzden!.
İş ki, Hazreti Muhammed aleyhisselâmı değerlendirebilmek bize kolaylaştırılmış olsun!. İnsanlık için her türlü kurtuluşun yolu Hazreti Muhammed aleyhisselâmı değerlendirebilmekten, onun bildirdiklerini “OKU”yabilmekten geçer!. Ehli hakikat elbette anlattıklarımızın çok daha fevkini bilir...
"Sizler bir cânibi karada, bir cânibi deryada olan bir şehir işittiniz mi?. Sahabiler: - Evet, işittik, ya Rasûlullah?. -Ishak oğullarından 70 bin kişi o beldeye gaza etmedikçe kıyamet kopmaz. Bu gaziler o beldeye gelip, konakladıkları zaman, silâh ile harb etmezler, ok da atmazlar. “Lâ ilâhe illâllahu vallahu ekber” derler. Bunun üzerine o şehrin iki cânibinden biri düşer. Sonra ikinci defa “Lâ ilâhe illâllahu vallahu ekber” diyecekler. . Akabinde şehrin diğer cânibi de düşecektir. Sonra üçünçü defa bu sözü tekrar edecekler. Bunu tâkiben kendileri için bir gedik açılacak ve buradan şehre girecekler ve ganimetlere nail olacaklardır. Gaziler ganimetleri taksim etmekle meşgul bulundukları sırada birden bire imdat isteyen bir feryatçı gelir ve: -Muhakkak DECCAL çıkmıştır, der!. Bunun üzerine gaziler her şeyi terkederek geri dönerler."(*) (*)Şehrin bu fethinin kıyâmete yakın ve Deccal’in zuhûrundan evvel olacağı, çetin bir harp yapmaksızın, sadece zikir ile tahakkuk edeceği bildirilmektedir. Bu hadis-i şerif ile ilgili gördüğümüz için Sultan Fâtih ile bir veli olduğu nakledilen Akşemsettin arasındaki konuşmaya surada yer vermek istiyorum: “Sultan Mehmet’in çeşitli kimseler tarafından İstanbul gazasından menidilmek istendiğini duyan Akşemsettin, Sultan Mehmet’e şu bilgiyi verdi: -Evvelâ kostantiniyye’yi Sultan Mehmet fethedecektir.Sonra Beni Esfer alır. Beni Esfer elinden de MEHDÎ alır.”(Tezkiretül Evliya, Sayfa:161)(M.Z.K) Bir sabah Rasûlü Ekrem aleyhisselâm Deccal'dan bahsederken, onu zem ve tahkir etti. Ve onun ne büyük bir belâ olduğunu belirtti. Öyle ki, biz onu Nahl civarında zannettik. Vakta ki Onun yanına gidince, bizdeki hüzün ve teessürü anladı da: - Size ne oluyor ?. Dedi. - Ya Rasûlullah, sabahleyin Deccal'dan bahis açarak, onu tezyif etiniz ve ne büyük bir belâ ve fitne olduğunu söylediniz. Hattâ biz onun Nahl denilen yerde olduğunu zannetmiştik. dedik. Bunun üzerine: -Sizin için en çok korktuğum Deccal'dan başkalarıdır. Sizin için, Deccal'dan daha çok başka şerlilerden korkarım!. Şayet Deccal, ben sizin yanınızda iken zuhûr ederse, yalnız başıma onu ilzam ve davasını iptal edebilirim. Eğer ben aranızda değilken çıkarsa, artık herkes kendisini müdafaa edip, onun şerrinden korunmalıdır. Zaten Allahû Teâlâ, her müslümanı onun şerrinden himaye buyuracaktır. Deccal, son derece kıvırcık saçlı, gözü dışına fırlamış bir gençtir. Ben onu sanki Katan oğlu Abdül Uzza'ya benzetiyorum. Her kim, Deccal'e yetişirse, ona karşı KEHF Sûresinin evvelinden ve âhirinden on sûre okusun. Bu âyetler, sizi onun tasallutundan korur. Deccal, Şam ile Irak arasındaki yoldan yoldan çıkıp, Arapların üzerine yürüyecek. Seriyyelerini sağa sola götürüp, şerlerinden hiç bir kimse emin olmayacaktır. O zamanda mevcut olan ey müminler, dininizde sebat ediniz!. -Ya Rasûlullah, yer yüzünde ne kadar kalacaktır?. -Kırk gün kalacak, bir günü bir sene, ve bir günü bir ay, ve bir günü de Cuma kadar. Diğer günleri de sizin günleriniz gibi olacaktır. Ya Rasûlullah, bir sene hükmünde olan o günde, bize bir günün namazı kifâyet eder mi?. diye soruldu. Rasûlu Ekrem: - Hayır kifâyet etmez!. Siz, ona göre namaz vakitlerini tahmin ve takdir ediniz. Her yirmidört saati, normal günler gibi zamanlara ayırarak, beş vakitlik namazlarınızı kılınız. Ya Rasûlullah, Deccal'in sürat-i seyri nasıldır ?. -Şiddetli rüzgâr önünde bulut sürati gibi mesafe kateder. Bir kavmin yanından geçer, onları, “Kendisinin Rabları olduğuna inanmaya” davet eder. Onlar da ona iman ve icâbet ederler. O da bulutlara emreder, yağmur yağar; yere emreder, istidrac kabilinden otlar biter. Hayvanlar da meralardan fevkalâde besili ve sütlü olarak dönerler. Sonra Deccal başka bir kavme gelir, onları da “Kendisinin Rableri olduğuna inanmaya” davet eder. Lâkin onlar bu daveti kabul etmeyip, reddederler. Ve tevhid dininde sebat ederler. Deccal onların yanından döner; bu defa o kavimden yağmur kesilir, otlar kurur. Mera olmadığı için hayvanlar da ölür. Mal nâmına ellerinde hiç bir şey kalmaz. Deccal harap bir yere uğrar; oraya: “Define, madenlerini çıkar deyince” deyince, bal arılarının beylerini takip ettikleri gibi, defineler de süratle Deccal'i takip ederler. Sonra Deccal tam mânâsıyla kuvvetli bir genci ulûhiyetine iman etmeye davet eder. Kabul etmediğinden dolayı öfkelenerek, o delikanlıya bir kılıç havale eder ki, hedefe atılmış ok gibi süratle, delikanlının vucudunu birbirinden bir hedef kadar uzak iki parçaya böler. Onu tekrar hayata kavuşturduktan sonra, yine ulûhiyetine inanmaya davet eder. Delikanlı beşûş bir çehre ile güler. -Bu adam nasıl iflâh olabilir?. der. Delikanlı bu vaziyette iken, Allahû Teâlâ, Meryem'in oğlu Mesih (İsa) yı gönderir. İsa Aleyhisselâm, boyanmış iki hulleye bürünmüş, ellerini de iki meleğin kanatları üzerine koyarak Dımeşk (Şam)ın doğusundaki Minare-i Beyza'ya iner. Başını eğince, hamamdan çıkmış gibi, tertemiz bir halde terler. Başını kaldırdığı zaman da, saçlarından inci taneleri gibi nurâni damlalar iner. O'nun soluğunu koklayan kâfir mutlaka ölür. O nefes, göz alabildiği yere kadar uzanır. İsa Aleyhisselâm Deccal'i aramaya koyulur. Nihâyet onu Bâbı Lut'ta, (Beyti Makdis'e) yâni (Kudus'e) yakın bir yerde yakalar ve öldürür. Sonra Hazreti İsa'nın yanına, Deccal'in şerrinden Allah'ın muhafaza buyurduğu bir kavim gelir. İsa Aleyhisselâm, onlara ikram olmak üzere, yüzlerini mesheder. Onların korkularını izâle eder. Cennetteki derecelerini haber verir. Bu sırada Allahû Teâlâ Hazreti İsa'ya şöyle vahyeder: -Ben, sana, itaat ve inkiyaf eden bir cemaat meydana getirdim. Hiç kimsenin onları öldürmeye gücü yetmez. O kullarımı Tur dağında muhafaza et, buyurulur. Cenâb-ı Hakk, Yecüc ve Mecüc denilen iki büyük kavmi gönderir. Bunlar yüksek yerlerden akın edeceklerdir. İlk kafile Teberiye gölüne uğrayıp, oradaki suları tamamen içecekler, ikinci kafile de oradan geçecek ve vaktiyle burada çok su varmış diyecekler. Sonra Beyti Makdis dağına yürüyecekler ve yer yüzündekileri öldürdük, şimdi sıra göklere geldi, geliniz de gök yüzündekileri de öldürelim diyecekler, oklarını göklere doğru atacaklar. Allahû Tealâ onların attığı okları, istidrac olmak üzere, kana bulamış bir halde onlara iade edecek. İsa Aleyhisselâm ve ashabı Tur dağında mahsur kalacaklar. Öyle ki muhasaranın şiddetinden bir öküz başı, onlardan her biri için, bügünki paranızla yüz dinardan daha hayırlı olacak. Bunun üzerine Nebiyullah İsa Aleyhisselâm ve ashabı, onların belâsından halâs için Allah'a yalvaracaklar. Allahû Teâlâ onların dualarını kabul edip, Yecüc ve Mecüc kabilelerinin enselerine Nugaf denilen küçük kurtlar veya mikrop musallat eder. Sabahleyin çılgınların hepsi de, Allah'ın kudretiyle tek bir nefes gibi bir anda helâk olurlar. Sonra, İsa Aleyhisselâm ve ashabı, Tur dağından aşağı inerler. Yer yüzünde onların kokmuş lâşelerinden hâli bir karış yer bulamazlar. Yine İsa Aleyhisselâm ve ashabı Allah'a yalvarırlar da, Cenâbı Hak deve boynu gibi kuşlar gönderir. Onlar lâşeleri alıp, Allah'ın istediği yere atarlar. Sonra Cenâb-ı Hakk pek çok yağmur indirir de, ondan hiç bir ev ve çadır mahsun kalmaz. O yağmur bütün yer yüzünü yıkar, ayna gibi tertemiz, yemyeşil bir hâle getirir. Sonra yeryüzüne; meyvalarını verir, evvelki gibi, onun kabuğu ile gölgelenirler. Meraya gönderilen koyun, sığır, keçilerin de sütleri bereketli olur. Öyle ki sağmal devenin sütü, kalabalık bir cemaatı, sığırındaki bir kabileyi; koyunun sütü de, yakın akrabadan bir cemaatı doyurur. |