1801 Árbók Reykjavíkur: Nítjánda öldin byrjaði að því leyti vel, að frá nýári til miðgóu var allgóð veðrátta um alt Suðurland. En upp úr miðgóu harðnaði veðráttufarið tilfinnanlega, þótt minni yrðu brögð að því syðra en fyrir norðan og vestan. Aprílmánuður var óvenju kaldur fram yfir sumardag fyrsta, enda lá hafís fyrir Norðurlandi öllu, Vestfjörðum að Látrabjargi og Austfjörðum allt suður að Gerpi. Grasspretta var fremur lítilfjörleg, nýting slæm vegna óþerra og veðrátta óstöðug alt haustið til ársloka.
Brandsstaðaanáll: Haustið áður var norðanlands íkastalítið, meiri part þurrt og stillt til allraheilagramessu. Kom þá mikil norðanhríð með ákafri fannkomu, er stöðugt varaði 3 daga. Varð þá fé, er ekki náðist inn, illa útleikið. Varð víða fjárskaði í héraðsvötnum og við sjóarsíðu. Var þá fjárfjöldinn frá Stóradal fram á heiði, og tapaðist þó ei af því. Í nóvember héldust harðviðri og hríðar hér ytra. og í einum byl fórst helftin af fé fátækrar ekkju, Vigdísar á Rútsstöðum, og fennti í Hrafnarbjargargili. Viku fyrir jólaföstu hleypti bloti fönn í gadd, svo hestar voru innteknir í Svínadal, en mót austri í dölum, á Ásum og Þingi var snöp og næg jörð frá jólum fram yfir miðþorra. Um jólatímann blotar og einkum 3 vikur síðast í janúar, þess á milli frost mikil og köföld. Fór þá flatelendi i ófær svell, svo lítt varð beit notuð. Skepnur komust frá húsum aðeins á tilbúnum brautum. Með góu versnaði veður. Jörð þraut í flestum stöðum, og harðviðri börðu á gaddi, en ei blotar. 18. febr. var hleypt út fé á Haukagili. Brast á bylur mikill. Hrakti og tapaðist þá um 200 fjár bónda Jóns Ísakssonar. 9 kindur náðust, en Sæmundur Guðmundsson, fyrirvinna og sonarsonur Jóns, varð úti fram á Skútayeyrum [í athugasemd útgefanda segir að Sæmundur hafi orðið úti 4. mars samkvæmt kirkjubók]. ... Á góu kom hafís og umkringdi landið frá Breiðarfirði og að Reyðarfirði. Lá hann á fram yfir fardaga. 5 vikna skorpa varð hin harðasta, með hörkum og hríðum yfir allt land, en í Svínadal stóðu hross við gjöf 17 vikur. 3 vikur voru þau úti um miðjan vetur. 1. sunnudag eftir páska, 12. apríl, kom góður bati, þann 18. harður bylur. Varð þá mikill fjárskaði í Sauðadal. Vorið var kalt og þurrt, síðgróið, en eftir fardaga góð tíð, og varð grasvöxtur í betra lagi. Þurrkasumar og heyrin góð. Áttu enn flestir allmiklar fyrningar, þó mikið gæfist upp um veturinn. Haustið oft frostamikið og ekki fannir miklar, um veturinn blotasamt og hörkur á milli, óstöðugt, en þó víðast nóg jörð til nýárs. |
Yüklə 20.5 Kb.